Zastosowanie metod oceny obci¦ů enia prac¦ů







Ćwiczenie





Temat: Zastosowanie chronometrażowo - tabelarycznych metod oceny obciążenia pracą do określenia wydatku energetycznego na wybranym stanowisku roboczym.



Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest poznanie metod określania kosztu energetycznego prac na stanowiskach roboczych w zakładach przemysłowych. Przeprowadzenie obliczeń wydatku energetycznego przy zastosowaniu chronometrażowo-tabelarycznych metod oceny obciążenia pracą na podstawie szczegółowych tablic wydatku energetycznego i uproszczonej metody wg. Lehmanna. Dokonanie oceny stopnia ciężkości pracy na podstawie obliczonego wydatku energetycznego.

2. Wprowadzenie metodyczne.

Do obliczenia wielkości wydatku energetycznego na pracę w zależności od charakteru środowiska pracy można stosować następujące metody;


W naszym ćwiczeniu przeprowadzimy obliczenia, w celu określenia wydatku energetycznego człowieka podczas wykonywania zadań roboczych, na podstawie techniki chronometrażowo-tabelarycznej. Badania przeprowadzimy dwoma sposobami: za pomocą szczegółowych tablic wydatku energetycznego i uproszczoną metoda wg. Lehmanna.

Ocena wydatku energetycznego nas podstawie metod chronometrażowo - tababelarycznych wymaga przeprowadzenia dokładnego chronometrażu czynności wykonywanych przez badanego pracownika.


2.1. Metoda chronometrażowo-tabelaryczna na podstawie szczegółowych tablic wydatku energetycznego.

Wykorzystuje wartości jednostkowego zużycia energii przy wykonywaniu różnych czynności zawodowych. Obliczenie efektywnego wydatku energetycznego wg. tej metody polega na wyszukaniu w tablicach wartości jednostkowych wydatków energetycznych ( kcal/min ) odpowiadających poszczególnym pozycjom chronometrażu analizowanego stanowiska pracy. Następnie mnoży się ustalony czas wykonywania poszczególnych czynności ( min ) przez odpowiadający czynności jednostkowy wydatek energetyczny ( kcal/min ) otrzymując w ten sposób wartość efektywnego wydatku energetycznego przypadającego na daną czynność.

Po zsumowaniu poszczególnych iloczynów ( wydatków w kcal/czynność ) otrzymuje się wartość efektywnego wydatku energetycznego dla ustalonego w chronometrażu dnia pracy ( zmiany roboczej ) w kcal.


2.2. Uproszczona metoda wg. Lehmanna.

Różni się od wyżej opisanej sposobem ustalania jednostkowych wydatków energetycznych dla poszczególnych czynności ujętych w chronometrażu dnia pracy. W oparciu o zamieszczone tablice wg. metody Lehmanna, dla każdej czynności określa się wartość jednostkowego wydatku energetycznego (kcal/min ) wynikającego z pozycji ciała przy pracy oraz rodzaju pracy. Suma wynikająca z pozycji ciała i rodzaju pracy jest wartością jednostkowego wydatku energetycznego (kcal/min ) dla czynności roboczej wg. chronometrażu, ujętej wg. metody Lehmanna. Mnożąc ustalony w chronometrażu czas trwania czynności wg. Lehmanna ( min ) przez jednostkowy wydatek energetyczny ( w kcal/min ), otrzymuje się wartość efektywnego wydatku energetycznego przypadającego na tę czynność (kcal/czynność ). Suma wydatków energetycznych wszystkich czynności chronometrażu jest wartością efektywnego wydatku energetycznego dla dnia pracy
( zmiany roboczej ).

3. Wykonanie obliczeń

Założenia:





Wielkość efektywnego wydatku energetycznego

Lp.


Rodzaj czynności i warunki pracy na stanowisku wg metody 1 i 2

Czas trwania czynności

1. Na podstawie szczegółowych tablic wydatku energetycznego

2. Według uproszczonej metody Lehmanna



min

kcal/

kcal/

kcal/min

kcal/




min

czynność

A

B

A+B

czynność

1

2

3

4

5

6

7

8

9


1.


7.00-7.09

Przebranie się w szatni w odzież roboczą.


10



1.0



10



0.8



0.6



1.4


14






2.


7.10-7.12

Przejście parteru na IV piętro budynku biurowego w celu pobrania kwestionariusza na materiał i niezbędne narzędzia (wchodzenie po schodach przy wzniesieniu 300 przy szerokości stopni 200 cm i wysokości 12.2 cm z prędkością 60 stopni na minutę).





2






12.0






24






9.0





5.0






14






28



3.


7.12-7.20

Pobranie kwestionariusza pobranego od kierownika swojego działu (pozycja stojąca).


8


0.6



4.8



0.6



0.3



0.9



7.2


1

2

3

4

5

6

7

8

9


5.


7.31-7.40

Pobranie materiału i narzędzi do pracy z magazynu(pozycja stojąca pochylona).


10



2.0



20



1.2



0.8



2.0



20




6.


7.41-7.50

Przejście do hali produkcyjnej w której umieszczone jest stanowisko pracy (po twardej drodze z ciężarem ok 50 kg z prędkością 4 km/h przy użyciu nosideł).



10




6.1




61




2.3




5.0




7.3




73




7.


7.51-8.00

Przygotowanie stanowiska do pracy. Rozłożenie i poukładanie potrzebnych narzędzi i materiałów (pozycja stojąca pochylona i w kucki).



10




1.8




18




0.8




2.6




3.4




34




8.

8.01-9.20

Praca na stanowisku pracy. Cięcie blachy (3 mm) na kawałki o żądanych wymiarach piłką do metalu (przy 42 ruchach piłki na minutę w pozycji stojącej pochylonej.



70



2.5



175



0.8



2.3



3.1



217

9.


9.21-10.00

Praca na stanowisku pracy. Obróbka pociętych kawałków blachy (młotkiem 4.4 kg, 15 uderzeń oburęcznych z całą siłą na minutę, pozycja klęcząca).

30

7.5


225

0.5


9


9.5


285



10.


20 minut (od 8.01-10.00)

Przerwy na zmianę obrabianego materiału i odpoczynek (pozycja stojąca).


20



0.8



16



0.9



0.3



1.2



24



11.


10.01-10.15

Przerwa na posiłek regeneracyjny-drugie śniadanie (pozycja siedząca).


15



0.6



9



0.3



0.3



0.6



9.0



12.


10.16-12.00

Praca na stanowisku pracy. Wiercenie blach (3 mm ) wiertarką elektryczną (pozycja stojaca pochylona).


90



4.4



396



0.8



3.0



3.8



342




13.


12.01-13.00

Łączenie pociętych, nawierconych blach ze sobą za pomocą nitów młotkiem nitowniczym elektrycznym (pozycja stojąca).



50




4.0




200




0.8




2.5




3.3




115



14.


25 minut (10.16-13.00)

Przerwy w czasie wiercenia i nitowania na zmianę wierconego i nitowanego materiału.


25



1.5



37.5



0.8



2.0



2.8



7.0




15.


13.01-13.15

Praca na tokarce. Toczenie rączek jako noside do skrzynek (pozycja stojąca pochylona)




15




2.0




30




0.6




2.3




2.9




43.5




16.


13.16-13.45

Przynęcanie zawiasów (na wysokości 0.3 m od ziemi przy długości rowka w łbie 8 mm przy użyciu wkrętaka zwykłego przy położeniu poziomym i pionowym; pozycja klęcząca).



30




1.9




57




0.5




2.3




2.8




84


1

2

3

4

5

6

7

8

9


18

14.01-14.30

Poukładanie zmontowanych skrzynek w celu poddania ich dalszej obróbce.


30



7.5


225


2.0



7.0


9.0


270



19.

14.31-14.40

Złożenie odpowiednich narzędzi i zaniesienie (zdanie i rozliczenie) ich do magazynu (chodzenie po równej twardej drodze z prędkością 4 km/h z ciężarem 10 kg).



10



3.3



33



2.0



1.2



3.2



32


20.


14.41-14.50

Udanie się do szatni w celu przebrania się (chodzenie).


10



2.0



20



1.7



0.3



2.0



20



21.

14.51-15.00

Mycie i przebieranie się w ubranie osobistego użytku (w szatni).


10


1.6


16


0.6


0.5



1.1


11



Razem




1663.8





1635.7


4. Przykładowe obliczenia.

Przykład dla punktu 15. - 13.01-13.15

Praca na tokarce. Toczenie rączek jako nosideł do skrzynek (pozycja stojąca pochylona).

- z tabeli A ( pozycja ciała - stojąca pochylona ) - 0.6 kcal/min

- z tabeli B ( rodzaj pracy - praca palców, dłoni i obu ramion - średnia ) - 2.3 kcal/min

- suma A+B - 0.6 kcal/min + 2.3 kcal/min = 2.9 kcal/min

Wszystkie punkty (L.p. 1 - 21) sumujemy (dla poszczególnych metod odpowiednie wydatki energetyczne) i otrzymujemy (wiersz tabeli “RAZEM”) wartość efektywnego wydatku energetycznego dla ustalonego w chronometrażu dnia pracy (zmiany roboczej) w kcal.


5. Analiza wyników i ocena stopnia pracy na stanowisku roboczym w oparciu o podane kryteria (metody).

Na podstawie metody szczegółowych tablic wydatek energetyczny jednej osoby (robotnika) na badanym stanowisku pracy wyniósł 1663.8 kcal podczas zmiany roboczej - 8 h, a więc pracę ślusarza montera możemy ocenić jako - ciężka.

II W uproszczonej metodzie Lehmanna wydatek energetyczny wyniósł 1635.7 kcal podczas zamiany roboczej - 8h, a więc niewiele mniej niż podczas obliczeń metodą pierwszą. Na podstawie kryterium podanego w instrukcji pracę naszego pracownika możemy oszacować również jako - ciężką.

Obu metodom odpowiada zgodność kryteriów - stąd wniosek:

Ślusarz monter pracował ciężko przez (8 h) zmianę roboczą, a więc spalał 7.5 do 10kcal brutto na jedną minutę.


6. Uwagi i wnioski.

Metody chronometrażowo-tabelaryczne są najwygodniejsze w określaniu wydatku energetycznego człowieka podczas wykonania zadań roboczych czyli określania uciążliwości pracy na wybranym stanowisku, ponieważ można ją stosować w każdych warunkach, nie potrzeba żadnej aparatury, a dokonywanie oceny nie ma wpływu na przebieg czynności zawodowych pracownika. Są często stosowane (błąd w ocenie jest niewielki i możliwy do zastosowania w badaniach o charakterze praktycznym, z reguły nie przekracza 10%).

Na podstawie powyżej przedstawionych metod chronometrażowo-tabelarycznych uważam, że szczegółowa metoda jest metodą dokładniejszą (niewiele od metody Lehmanna ponieważ przebieg czynności w niej opisany można bardziej dokładnie określić. Metoda Lehmanna, chociaż uważana za metodę uproszczoną nie jest metodą o wiele gorszą od metody szczegółowej co wynika z porównania wyników jakie otrzymałem( 1663.8 1635.7 kcal).Należy podkreślić, że zużycie energii jako jedna z miar ciężkości pracy fizycznej nie mówi nam niczego o zaangażowaniu umysłowym, o wymogach stawianych spostrzeganiu, koncentracji uwagi lub zręczności. Dlatego też miara zużycia energii może służyć wyłącznie do oceny wyczerpujących prac fizycznych, a nie należy jej stosować jako kryterium do badania pracy umysłowej lub prac wymagających zręczności.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Mikroprocesory, moje 19, ZASTOSOWANIE CHRONOMETRAŻOWO - TABELARYCZNYCH METOD OCENY OBCIĄŻENIA P
Mikroprocesory, moje 4, ZASTOSOWANIE CHRONOMETRAŻOWO - TABELARYCZNYCH METOD OCENY OBCIĄŻENIA PR
CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH METOD OCENY RYZYKA Z PRZYKŁADAMI ZASTOSOWAŃ(1)
DC174, ZASTOSOWANIE CHRONOMETRA˙OWO - TABELARYCZNYCH METOD OCENY OBCI˙˙ENIA PRAC˙ DO OKRE˙LEN
Mikroprocesory, profesory3b, ZASTOSOWANIE CHRONOMETRAŻOWO - TABELARYCZNYCH METOD OCENY OBCIĄŻENI
BHPM, ZASTOSOWANIE CHRONOMETRA˙OWO - TABELARYCZNYCH METOD OCENY OBCI˙˙ENIA PRAC˙ DO OKRE˙LENI
Mikroprocesory, moje 16, ZASTOSOWANIE CHRONOMETRAŻOWO - TABELARYCZNYCH METOD OCENY OBCIĄŻENIA P
CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH METOD OCENY RYZYKA Z PRZYKŁADAMI ZASTOSOWAŃ
Pomiary średnic i odległości otworów z zastosowaniem metod numerycznych - sprawko 4, Uczelnia, Metro
Zastosowanie metod ilościowych w?daniu zużycia energii ele UVQAP5A7NWXBK2STXAUIMZXGDCP5POKLLSGI7DY
Prognozowanie z zastosowaniem metod regresji krokowej, sieci neuronowych i modeli ARIMA
KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH METOD OCENY RYZYKA PHA PN
Zastosowanie metod inżynierii tkankowej w leczeniu oparzeń skóry
Cw 1 Zastosowanie metod tensometrycznych w pomiarach przemyslowych ver2
KONSPEKTY KATECHEZ Z ZASTOSOWANIEM METOD, Bałagan - czas posprzątać i poukładać
Metod oceny projektów gospodarczych, met. oceny proj. gosp. wyklad, Wstęp do metodyki inwestowania
27 Zastosowanie metod fizykoterapeutycznych w chorobach ukladu nerwowego (Osrodkowego i obwodowego
Praktyczne zastosowanie metod KLANZY w oparciu o pedagogikę zabawy
KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH METOD OCENY RYZYKA