Slajd 2

Język polski nazywany również polszczyzną. Jest to język naturalny należący do grupy zachodniosłowiańskich (do których należą również czeski, słowacki, kaszubski, dolnołużycki, górnołużycki i wymarły połabski), stanowiących część rodziny indoeuropejskiej.

Ocenia się, że język polski jest językiem ojczystym około 44 milionów ludzi na świecie, mieszkańców Polski oraz tzw. Polonii, czyli Polaków zamieszkałych za granicą.

Slajd 3

Alfabet nazwa pochodzi od starogreckich nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta - najpopularniejszy system zapisywania mowy.

Alfabet polski jest oparty na alfabecie łacińskim i składa się obecnie z 32 liter.

Slajd 4

Najstarsze zdanie w języku polskim "Day, utiapobrusa, a tipoziwai" zapisano w 1270 roku we Wrocławiu na karcie 24 Księgi henrykowskiej

Najstarsze zdanie w języku polskim "Day, utiapobrusa, a tipoziwai" zapisano w 1270 roku we Wrocławiu na karcie 24 Księgi henrykowskiej.

Slajd 5

Ortografia (z gr. ortho-, "poprawny", i grafos, "piszący") inaczej pisownia - zbiór zasad i norm regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocą liter alfabetu lub innych symboli. W skład zasad ortograficznych wchodzą również zasady dotyczące interpunkcji, natomiast typografia jest osobnym zagadnieniem.

Slajd 6 Teraz opowiemy o pisowni Ó i U

-Pisownia litery ó i u nie zależy od ich wymowy. W naszej mowie bowiem obu tym literom odpowiada dziś ten sam dźwięk. Obie te litery wymawiamy tak samo, a tylko inaczej je zapisujemy. Kiedy więc należy pisać literę Ó a kiedy U ?

- Literę Ó stale piszemy w takich zakończeniach wyrazów jak : * ów - np. Augustów, chłopców, domów, butów

* ówna- np. aptekarzówna, generałówna, młynarzówna

* ówka - np. ciężarówka, krzyżówka, temperówka

W języku polskim tak jak i w innych narodowych językach. Występują wyjątki :

Zasuwka wsuwka i skuwka w których użyjemy U ponieważ zostały one utworzone za pomocą przyrostka -KA od czasowników zasuwać, wsuwać i skuwać.

-Literę U piszemy w zakończeniach :

* uj- np. kuj, wuj, psuj

* uje- np. notuje, smakuje, maluje

* uję- np. gotuję, wędruję

* ujesz- np. czujesz, snujesz, psujesz

*ujemy- np. dziękujemy, notujemy

*ujecie- np. kupujecie, rysujecie

Slajd 7

Literę Ó piszemy zawsze wtedy kiedy w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach jemu pokrewnych wymienia się na O, A, E.

Np. nóż- nożyk

Skrócić - skracać

Pióro- pierze

Literę Ó piszemy w wielu wyrazach mimo braku wymiany na O A lub E. np. JASKÓŁKA CHÓR GÓRA .

Pisownia tych wyrazów przez Ó została zachowana z dawnych czasów i jest oparta na ówczesnej ich wymowie. W wyrazach tych występowało O, które z czasem zaczęliśmy wymawiać jak U, pozostawiając jednak pisownię dawną, wynikającą z ich tradycji historycznej. W tych wyrazach to Ó nazywamy niewymiennym, a pisownię tych wyrazów trzeba po prostu zapamiętać.

Slajd 8

-Na końcu wyrazów litera Ó nie występuje co oznacza, że wyrazy kończące się na Ó/U piszemy U (otwartym).

- także wyrazy rozpoczynające się na Ó/U piszemy przez U (otwarte). Wyjątkowo literę Ó piszemy na początku następujących wyrazów :

ósma ósmy ósemka ósemkowy ów ówczesny ówcześnie ówczesność ówdzie

slajd 9

Teraz chwila relaksu. Poprosimy kolegę Michała o przeczytanie rymowanki

Slajd 10

Kolejnymi literami które będziemy omawiać będą rz i ż

O pisowni wyrazów przez rz i ż, tak jak i o pisowni wyrazów przy u lub ó nie decyduje ich wymowa. Dziś bowiem w naszej wymowie grupy litr rz odpowiada zasadzie ten sam dźwięk co wymowie litery ż np. Może *(jako przypuszczenie )wymawia się tak samo jak morze *( naturalny zbiornik wodny, część oceanu), z wyjątkiem takich wyrazów których RZ wymawia się jak R plus Z, lub bezdźwięcznie np. marznąć krzyk.

Kiedy więc piszemy dwuznak RZ a kiedy literę Ż?

Dwuznak RZ piszemy zawsze wtedy kiedy w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach jemu pokrewnych wymienia się na R np. Dworzec- Dworca, Pierzyna- Pióro, Bierze- Brać

Literę Ż piszemy wtedy kiedy w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach jemu pokrewnych wymienia się na
G DZ H Z Ź S np. rożek- rogi, mosiężny- mosiądz, dróżba- druhna, każę-kazać, wożę- wozić, niżej- nisko.

Slajd 11

Dwuznak RZ piszemy po spółgłoskach b p t d k g ch j w np. przyroda brzuch trzeba drzewo grzać chrzan. Wyjątkami od tej zasady jest pisownia :

-wyrazów kształt pszenic pszczoła wszyscy zawsze.

- form stopnia wyższego i najwyższego przymiotników utworzonych przyrostkiem -szy lub -ejszy np. lepszy i najlepszy, krótszy i najkrótszy.

Slajd 12

Literę Ż piszemy po spółgłoskach L Ł R, a w wyrazch zapożyczonych także po spółgłosce N np. ulżyć łże oskarżenie rewanż .

Slajd 13

Dwuznak RZ piszemy w zakończeniach wyrazów -arz -erz -mierz -mistrz np. drukarz kołnierz kątomierz ogniomistrz.

Natomiast literę ż piszemy w zakończeniach wyrazów -aż -eż, sprzedaż odzież.

Dwuznak RZ piszemy także w wielu wyrazach mimo braku wymiany na R np. rzucać rzek rzepa. Pisownia tych wyrazów przez RZ zwanym RZ niewymiennym została zachowana z dawnych czasów i jest oparta na ówczesnej wymowie. Dawniej wyrazy te wymawialiśmy przez R i dlatego dziś piszemy je przez RZ. Pisownię takich wyrazów trzeba zapamiętać albo mając wątpliwości sprawdzić w słowniku ortograficznym.

Slajd 14 Prosimy bardzo zainteresowaną …… o przeczytanie wierszyka.

Slajd 15

Teraz przypomnimy zasady pisowni ch i h

O pisowni wyrazów przez ch i h nie decyduje ich wymowa. Dziś bowiem w mowie prawie wszystkich polaków w wymowie połączenie literowego ch i litery h odpowiada ten sam dźwięk to jest głoska bezdźwięczna ch w piśmie jednak głoskę tę oznaczmy w dwojaki sposób, a więc przez ch lub h.

Obok chata chować chwalić piszemy hodowla herbata hardy choć wymawiamy tę głoskę jednakowo. Dlatego przy pisaniu wyrazów przez ch lub h nie można kierować się słuchem. niema też ogólnej zasady określającej pisownię tych wyrazów jest parę praktycznych wskazówek dotyczących ich pisowni.

Dwuznak ch piszemy zawsze wtedy kiedy w innych formach tego wyrazu lub w wyrazach jemu pokrewnych wymienia się na SZ np. mucha- muszka suchy-suszyć duch-dusza.

Literę H piszemy wtedy kiedy w innych formach tego wyrazu wymienia się na g ż z lub dz. Np. wahać się-waga druh-drużyna, błahy- błazen

Slajd 16

Dwuznak CH piszemy z reguły po literze S np. schludny, schlebiać, schyłek, schlebiać.

Natomiast literę H w rozpoczynających wyrazy cząstkach -hiper -hipo np. hipoteza hiperbola hipopotam

Sljd17

Wierszyk

Slajd 18 Teraz zajmiemy się klasyfikacją błędów

Slajd 19

- Błędy ortograficzne - błędy popełnione w pisowni wyrazów i wyrażeń. Najczęstsze błędy ortograficzne wiążą się z pisownią łączną lub rozdzielną grup wyrazowych użyciem odpowiedniej litery dla głosek: u, ż, y oraz zastosowaniem wielkich liter.

Slajd 20

- Błędy fonetyczne - błędy popełniane w wymowie głosek lub wyrazów, czyli błędy artykulacyjne np. wymawianie piętnaście - zamiast pietnaście, zaczęła - zamiast zaczeła. Niepoprawne akcentowanie: matematyka - zamiast matematyka, powiedzielibyśmy - zamiast powiedzielibyśmy.

- Błędy gwarowe - wymawianie: mogie, nogie, cukerek, kedy - zamiast mogę, nogę, cukierek, kiedy; mówio, drogo - zamiast mówią, drogą.

Slajd 21

Błędy słowotwórcze polegają na użyciu lub tworzeniu wyrazów niezgodnie z normą słowotwórczą, np. Głupość bohatera powieści jest trudna do zrozumienia zamiastgłupota;Pan konduktorniarz sprawdził nasze bilety zamiast formy właściwej : konduktor. Równie rażący jest kolejny przykład. W zdaniuWujek Tadek jest polownikiemod czasownika polować uczeń utworzył za pomocą formantu przyrostkowego -nikrzeczownik odczasownikowy polownik, wykorzystującwzór:

kierować kierow-nik

polować polow-nik

Niestety, jest to nietrafny neologizm, ponieważ w języku polskim od dawna istnieje słowo myśliwy. Zdanie powinno brzmieć: Wujek Tadek jest myśliwym.

Slajd 22

Błędy fleksyjne - błędy popełnione w odmianie wyrazów np. ten pomarańcz - zamiast ta pomarańcza, przyjacielami - zamiast przyjaciółmi, dla pana Jana Turek - zamiast dla pana Jana Turka.

- Błędy znaczeniowe (semantyczne) - błędy polegające na wadliwym zastosowaniu znaczenia wyrazu w danym kontekście.

Slajd 23

Błędy składniowe (syntaktyczne) - błędy popełnione w budowie zdań. Należą tu m.in. wykolejenia w zakresie związków:

zgody np. pojawiła się dziewczę - zamiast pojawiło się dziewczę,

rządu np. śledzić za czym, poszukiwać maszynistkę - zamiast śledzić co, poszukiwać maszynistki

przynależności np. wylądować na ziemię - zamiast wylądować na ziemi,

przykłady niewłaściwego użycia spójników: nie szedł, a biegł - zamiast nie szedł, ale biegł oraz dość częste wypadki niestosowanego użycia imiesłowowego równoważnika zdania np. Czytając książkę, zgasła mi lampa. - zamiast - Kiedy czytałem książkę, zgasła mi lampa.

Slajd 24

Błędy stylistyczne - błędy popełnione w doborze środków językowych pod względem ich przydatności do wyrażenia określonej treści myślowej i uczuciowej, np. w doborze słownictwa. Wyrazy: rączka i buzia nie nadają się do rozprawy naukowej. Zwroty: uiścić opłatę czy dokonać zakupu są typowe dla stylu urzędowego, natomiast w potocznej rozmowie nie są stosowane. Z kolei wyrazów charakterystycznych dla języka potocznego takich jak: facet czy forsa nie można użyć w piśmie skierowanym do urzędu.

-slajd 25

Błędy frazeologiczne - błędy popełniane w budowie fraz, wyrażeń i zwrotów np. snuć perspektywy - zamiast snuć plany. Wystąpiło tu zniekształcenie tradycyjnego związku wyrazowego przez zastąpienie jednego składnika innym bliskoznacznym. Pokonać stosunkiem głosów na wzór pokonać bronią - jest to niewłaściwa analogia do innych związków.

Slajd 26

Błędy interpunkcyjne - polegają na niestosownym użyciu lub pominięciu któregokolwiek ze znaków przestankowych. Do najpospolitszych błędów interpunkcyjnych należy niepotrzebne użycie lub pominięcie przecinka.

Slajd 27

Błędy stylistycznepolegają przede wszystkim na niewłaściwym doborze środków stylistycznych w danej wypowiedzi - np. zastosowanie elementów mowy potocznej, tzw. kolokwializmów w oficjalnym przemówieniu.

Slajd 28

Najczęściej powtarzane błędy w języku polskim :

1. Fotografować się w toplessie - fleksyjny, składniowy.

Poprawna forma: Fotografować się w toples

Topless - Słowa tego nie można odmieniać.Ponieważ nie można przypisać żadnego wzorca odmiany.

2. Mama z tatem mnie wspierają- błąd fleksyjny

Poprawna forma: Mama z tatą mnie wspierają

Zostało ominięte kryterium poprawnościowe oraz estetyczne. Słowo „tatem” jest niejasne i niezrozumiałe dla odbiorcy. Błędna odmiana nie była również użyta w celu spełnienia wymagającej funkcji w taki sposób by spowodowało to jak najmniejszy wysiłek u nadawcy („tatem” jest dłuższy od poprawnej formy- tatą), tak, więc zostało również naruszone kryterium ekonomiczności środków językowych.

3. Chlopchłopowi kwiaty daaje- blad fleksyjny

Poprawnie-Chłop chłopu kwiaty daje

Błąd polega na wyborze niewłaściwej końcówki fleksyjnej. Przeciwko kryterium estetycznym, ekonomicznym, poprawnościowym

4).

Używam tylko markowe kosmetyki- składniowy

Poprawnie: Uzywam tylko markowych kosmetyków.

Jest to błąd składniowy w zakresie związku rządu. Ominięte kryterium poprawnościowe.

5). Ostatnie dni były ciężkie, ale moje potrzeby fizjonomiczne są w normie- leksykalny

Ostatnie dni były ciężkie, ale moje potrzeby fizjologiczne są w normie

Błąd słownikowy (wyrazowy), mylenie znaczeń wyrazów podobnych brzmieniowo lub morfologicznie i ich niepoprawne wymienne używanie. W tym przypadku fizjonomia zamiast fizjologii. Słowa te mają różne znaczenia:

Fizjonomia: Twarz, oblicze, wyraz twarzy, wygląd.

Potrzeby fizjologiczne: potrzeby organizmu, procesy życiowe organizmu oraz jego narządów, tkanek i komórek.

Ominięte kryterium formalno-logiczne i poprawnościowe.

6).

Nie myślę o sobie jak ogwiaździe- błąd fleksyjny

Poprawnie:Nie myślę o sobie jak ogwieździe

Wybór niewłaściwej postaci tematu fleksyjnego. Zostało ominięte kryterium poprawnościowe oraz estetyczne.

Slajd 29

7).Pracuje na kasie- błąd fleksyjny

Poprawnie: „Pracuje w kasie” lub „Pracuje przy kasie”

Błąd polega na niepoprawnym użyciu przyimka. Ominięte kryterium poprawnościowe.

Błąd logiczny- Kobieta pracuje siedząc na kasie (podobnie jest z przykładem „gry na komputerze”, poprawnie- gra w komputerowe gry)

9). Jan Paweł II bardzo lubiał„Dzisiaj w Betlejem”-fleksyjny

Poprawnie:). Jan Paweł II bardzo lubił „Dzisiaj w Betlejem lubił

Zły wybór wzorca odmiany słowa lubić. Przeciwko kryterium estetycznym, ekonomicznym, poprawnościowym

10). Ruchome schody, które nie chodzą

Poprawnie: Ruchome schody, które nie działają

Błąd logiczny

Błąd frazeologiczny: zmiana znaczenia frazeologizmy.

11).Wy idziecie do kina jako fanowie filmu.- fleksyjny

Poprawnie:Wy idziecie do kina jako fani filmu.

Błędna odmiana słowa fani. Przeciwko kryterium estetycznym, ekonomicznym, poprawnościowym

Slajd 30

Błędy rażące naruszają podstawowe zasady poprawnościowe. Ich popełnienie powoduje zakłócenie podstawowej, komunikatywnej funkcji przekazu językowego. Tekst, który zawiera takie błędy, jest albo zupełnie niezrozumiały dla odbiorcy, albo przekazuje mu informacje niezgodnie z intencją nadawcy; w obu wypadkach prowadzi to nieporozumień. Tekst pełen błędów rażących może wreszcie utrudniać zrozumienie treści, np. wskutek zawiłości czy rozwlekłości.

Przyklady:

- Forma: „myszów" w D. Im. -poprawnie myszy

- Powiedzenie: „ja to zrobił". - poprawnie ja to zrobiłem

-Składnia: "dotknąć dziewczynę naulicy" w znaczeniu 'lekko trącić- poprawnie dotknąć dziewczyny

Błędy pospolite nie powodują na ogół nieporozumienia na poziomie semantycznym, jednakże, naruszając normę panującą w danym środowisku, narażają osobę, która je popełnia, na negatywną ocenę ze strony odbiorcy.

Przyklady :

- Wziełem-poprawnie wziąłem

- Włanczać- poprawnie włączać

- Przyszłem-poprawnieprzyszedlem

- W gazecie pisze … -poprawnie w gazecie jest napisae

-szlem poprawnie szedlem

Usterki językowe to takie odstępstwa od normy, które naruszają ją tylko w niewielkim zakresie; usterką będzie np. przestawny szyk zdania, użycie neologizmu jeszcze niezakorzenionego w języku w tekście o charakterze oficjalnym, posłużenie się formą przestarzałą w tekście potocznym albo wybór niewłaściwego kontekstowo wariantu leksykalnego.

Przykłady

Było wczoraj to.poprawnieWczoraj to byllo

Stryj- poprawnie wujek

Kondziela- poprawnie rodzina od strony mamy

Papapoprawnie tata

Bicykl- poprawnie rower

Slajd 31

Błędy popełniane w mediach

1. „Donald Tusk obiecywał nam Irlandię, a prowadzi nas w pobliża Grecji” - Wypowiedź Jarosława Kaczyńskiego podczas Kongresu PiS-u. Błąd leksykalny - poprawna forma: pobliże.

2. „Takie informacje przekazał nam korespondent na Kongresie Pis-u” - wypowiedź prezentera telewizyjnego podczas programu informacyjnego Fakty. Błąd gramatyczny: składniowy- niewłaściwe użycie przyimka na - korespondent z Kongresu PiS-u.

3. „Pani premier wspomniała też o autobusach Partii Regionów, które podwoziły wyborców do lokali na wschodzie kraju głosującym za Janukowyczem”- artykuł z Gazety Wyborczej,

22 lutego 2010. Błąd gramatyczny: składniowy - niewłaściwe użycie przyimka za - głosować na kogoś.

4. „Chciałabym, żeby zarówno świadek Dobosz i oskarżony ubrali te bluzy” - wypowiedź obrońcy oskarżonego w programie telewizyjnym Sędzia Anna Maria Wesołowska. Błąd leksykalny: słownikowy - założyć bluzy, ubrać siebie.

5. „Teraz nawet na wf ćwiczę- mówi Paulina”- artykuł w Gazecie Wyborczej, 1 lutego 2010. Błąd ortograficzny- niepoprawny zapis skrótowca w formie innej niż mianownik - poprawnie:

wf-ie.

Slajd 32

Z definicjiPrzypadek- gramatyczne formy rzeczownika cechujące jego użycie jako określenie związkach rządu lub jako nadrzędnego wyrazu określanego (mianownik); w przymiotnikach forma dostosowująca się do form rzeczownika

Slajd 33

W języku polskim wyróżniamy siedem przypadkow:

Mianownik, dopelniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik oraz wołacz

Na slajdzie widzimy jak wyglada odmiana przez przypadki słowa żółw w liczbie pojedynczej oraz w mnogiej

Slajd 34

Teraz was poprosimy o odmiane przez przypadki slowa Rzeczypospolita oraz książe

Karolina powie nam jak będzie wygladal mianownik w liczbie pojedynczej rzeczypospolita i ksiąza, liczbe mnoga powie nam Maxi. Dopelniacz liczby pojedynczej powie nam Bartek(Szymczak) a mnoga Damian. Jak będzie wyglądał celownik w liczbie pojedynczej powie Adam a liczbe mnoga Bartek (witek). Biernik liczby pojedyncze powie nam Ania (zukowo) a liczbe mnoga powie nam Marta. Liczbe pojedyzna w Narzedniku powie Dawid a mnoga Michal. Przez miejscownik w lizbie pojedynczej odmieni Judyta a liczbe mnoga powie nam Maja. No i wolacz powie nam Paulina i liczbe mnoga Ania (roda)

Slajd 35

Teraz zajmiemy się liczebnikami

Liczebnik - część mowy określająca liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność. Niektóre liczebniki (np. główne, porządkowe) odmieniają się (przez przypadki i rodzaje).

Liczebnik łączy się z rzeczownikiem, określając go.

Slajd 36 W języku polskim istnieją następujące rodzaje liczebników:

• główne - jeden, dwa, trzy

• porządkowe - pierwszy, setny, tysięczny

• ułamkowe - ćwierć, pół, półtora,

• zbiorowe - dwoje, troje, czworo,

• mnożne - podwójny, potrójny, poczwórny

• nieokreślone - niewiele, kilka, wiele, trochę

• wielorakie - dwojaki, trojaki

• wielokrotne - trzykroć, dwakroć

• wielowyrazowe - dwadzieścia dwa, sto dziewięćdziesiąt dwa

slajd 37

Liczebniki zbiorowe - posługujemy się nimi przy określaniu liczby osób niedorosłych, różnej płci i przy rzeczownikach, które nie posiadają liczby pojedynczej

Liczebniki zbiorowe łączą się z rzeczownikami:

• mającymi tylko liczbę mnogą (np. troje skrzypiec),

• oznaczającymi osoby różnej płci (np. dwoje ludzi),

• nazywającymi osoby niedorosłe (np. czworo dzieci, troje kurcząt, pięcioro szczeniaków)

• "oko" i "ucho" w znaczeniu narządów ludzkich (np. dwoje uszu)

slajd 38

Ludzie często robią błedy w odmianie liczebnikow zbiorowych. Dlatego przypomnimy poprawna odmiane liczebnikow przez przypadki.

Tabela slajd

Slaj39

A teraz zobaczcie najczeciej popełniane przez nas bledy

Wiele z nas mowi:

Pod pomnikiem trzech turystów robiło zdjęcia.- Troje !
Do egzaminu przystąpiło osiemdziesiąt uczniów.- osiemdziesięcioro !
W gnieździe jaskółek wrzeszczało sześć głodnych piskląt.- sześcioro!
Każdy chrześcijanin powinien znać dziesięć  przykazań.- dziesięcioro!
Z dwujką przyjaciół wybrałam się do galerii sztuki nowoczesnej.- dwojgiem!
Kulig, złożony z siedem sań, ruszył w kierunku lasu.- siedmiorga

Slajd 40

Teraz zajmiemy się definicja innowacji językowej

Innowacja językowa (łac. innovatio - odnowienie) to celowe odstępstwo od normy językowej w mowie bądź piśmie, popierane przez językoznawców i uznane przez nich za zasadne.

Przykładem takiej innowacji w języku polskim jest dokonująca się obecnie zmiana pisowni w zapożyczonych wyrazach, np. serfowanie (zamiast surfowanie).

Slajd 41

Teraz powiemy o odmianie jednostek miar

Wiele z nas ma problem z odmianą jednostek miar i zastanawia się czy poprawnie jest powiedziec kilo czy kila? Gram czy gramów? Wat czy watów? Itp.

deko - od dawna przywoływany przez językoznawców przykład i dowód na to, że Polacy nie umieją (lub nie chcą umieć) poprawnie używać nazw jednostek miar. Wiele osób wychodzi z założenia, że skoro kupuje się trzy kilo jabłek, to należy zaopatrzyć się także w dziesięć deko sera. Nic bardziej mylnego. Kilo jest bowiem skróceniem od kilograma, a deko - nie od "dekograma" przecież, lecz dekagrama. Rzadko kiedy jednak jest to zauważane i w powszechnym użyciu nie mówi się poprawnie deka, tylko deko.

Przykład do zapamiętania: Poproszę mleka pięć deka (z Jana Brzechwy).
 Z równie wielką niechęcią przyjmuje się do wiadomości, że wiele nazw jednostek miar należy odmieniać, a nie pozostawiać je w formie nieodmienionej. Dotyczy to szczególnie gramów, które w wyrażeniach typu Proszę mi odlać dwieście gram tej nalewki uparcie przyjmują taką właśnie formę, choć nikt przecież nie powie, że kupił czternaście kilogram ziemniaków. Podobnie jest z woltami czy watami. Niejeden przekonany jest, że zakupił żarówkę o mocy 60 wat, podczas gdy w rzeczywistości ma ona moc 60watów. I dałby głowę, że prąd do lampy, w którą wkręcił tę żarówkę, ma napięcie 220 wolt, co również jest nieprawdą, przez kabel płynie bowiem 220 woltów

Slajd 42 -48

Błedy z Zycie wzięte

Slajd 49

Najpopulaniejsze slowa w których lubimy robic błedy

Slajd 50

---