 | Pobierz cały dokument fizjoterapia.po.endoprotezoplastyce.stawu.doc Rozmiar 63 KB |
FIZJOTERAPIA PO ENDOPROTEZOPLASTYCE STAWU BIODROWEGO
Jednym z najbardziej obciążonych stawów człowieka jest staw biodrowy. Staw ten spełnia dwie zasadnicze funkcje:
Funkcja podporowa
· Staw biodrowy za pośrednictwem miednicy uczestniczy w przenoszeniu obciążenia z górnej części ciała na dolną
Funkcja lokomocyjna
· Staw biodrowy pozwala na przyjęcie przez kończyny dolne dowolnej pozycji w przestrzeni
W związku z pełnionymi funkcjami staw biodrowy stale poddawany jest działaniu siły zewnętrznych równych masie ciała( faza podporu właściwego, podfaza oderwania pięty od podłoża) lub przekraczających ją wielokrotnie ( bieg, skok) (6).
Prawidłowa funkcja stawu biodrowego jest możliwa w momencie prawidłowego współdziałania ze sobą mechanizmów stabilizacji czynno-biernej oraz efektywnej kontroli nerwowej (6).
STABILIZACJA BIERNA
Do biernych stabilizatorów stawu biodrowego zaliczamy:
1. Elementy kostne:
· Głowa kości udowej, która w 2/3 swej budowy stanowi kulę o średnicy 4-5 cm
· Panewka kości miedniczej
· Chrzęstno-włóknisty obrąbek panewkowy pomagający w dopasowaniu powierzchni stawowych do siebie
· Kąt szyjkowo-udowy (125*-115*)oraz kąt antetorsji szyjki kości udowej(10*-25*), które umożliwiają pełny kontakt powierzchniom stawu w pozycji największego obciążenia( wyprost-przywiedzenie-rotacja wewnętrzna)
Elementy chrzęstne:
· Gruba chrząstka stawowa panewki i głowy kości udowej
Elementy miękkie okołostawowe:
· Mocna i gruba torebka stawowa przyczepiająca się do brzegu panewki i do kresy międzykrętarzowej kości udowej, dzięki czemu okrywa ona również część szyjki głowy kości udowej. Torebka stawowa jest również nieco skręcona względem kości udowej, co pozwala na jej napięcie w pozycji wyprostnej i rozluĽnienie w pozycji zgięciowej stawu biodrowego.
Cały aparat bierny zapewnia stabilizację stawu biodrowego od przodu( 2,3,8).
STABILIZACJA CZYNNA
Stabilizatory czynne rozlokowane są głównie po stronie grzbietowej. Do nich będziemy zaliczać:
1. Krótkie mięśnie stabilizujące tj. m. gruszkowaty, m. zasłonowy zewnętrzny, m. pośladkowy mały i średni. Dodatkowo stabilizatory te wspomagane są przez inne mięśnie np.: m. pośladkowy wielki, m. zasłonowy wewnętrzny, m. bliĽniaczy górny i dolny, m. czworoboczny uda oraz m. grzebieniowy.
· Wspomniane mięśnie zwiększają zborność stawu biodrowego oraz zmniejszają przemieszczanie względem siebie powierzchni stawowych, dzięki czemu zmniejsza się zużycie ścierne, a tym samym zmniejsza się możliwość uszkodzeń zmęczeniowych.
 | Pobierz cały dokument fizjoterapia.po.endoprotezoplastyce.stawu.doc rozmiar 63 KB |