SOCJOLOGIA WY2, PRACA SOCJALNA


SOCJOLOGIA WY

Socjologia pozwala nam patrzeć na świat społeczny z innego (niż nasz własny) punktu widzenia (istnieje świadomość różnic kulturowych - pozbawiamy się swoich stereotypów, mamy możliwość poznania kogoś z innej strony).

Samopoznanie - Socjologia może nam pomóc w samopoznaniu. Lepsze zrozumienie siebie. Im więcej wiemy, dlaczego działamy tak, jak działamy, im więcej wiemy o funkcjonowaniu społeczeństwa w ogóle, tym większy mamy wpływ na własną przyszłość.

FUNKCJE SPOŁECZNE SOCJOLOGII:

SPOŁECZNE FUNKCJE SOCJOLOGII wg. A. Podgóreckiego:

Diagnoza społeczna socjologii - cechuję ją to, że musi zbierać dane w sposób obiektywny, by mogli z niej korzystać inni.

ŻYCIE SPOŁECZNE - To ogół zjawisk wynikających ze wzajemnego oddziaływania jednostek i zbiorowości przebywających na odpowiednio wyodrębnionej przestrzeni.

Oznacza to:

Życie społeczne jest tam, gdzie korzystamy ze wspólnej przestrzeni, na tym terenie chcemy zaspokoić pewne potrzeby. Musi modyfikować własne zachowania do zaspokojenia potrzeb.

ZJAWISKA WCHODZĄCE W ŻYCIE SPOŁĘCZNE:

PODSTAWY SPOŁECZNEGO ŻYCIA:

  1. PRZYRODNICZE:

Socjolog dzięki wynikom demograficznym planuje i przewiduje, to,
co może wydarzyć się na danym terenie. Przekształcać pewne mechanizmy, które dokonują i funkcjonują w społeczeństwie.

  1. EKONIMICZNE:

Występuje w procesach i zjawiskach, bo posiadamy pewne zespoły czynników ekonomicznych.

  1. KULTUROWE:

Uprawa roli, ukształtowanie umysłu człowieka

WPŁYW KULTURY NA ŻYCIE SPOŁECZNE:

Osobowość społeczna - Specyficzny twór kulturowy powiązany z życiem społecznym.

    1. Jest produktem życia

    2. Współwyznaczają przebieg zjawisk i procesów na nie składających się.

OSOBOWOŚĆ SPOŁECZNA - Czyli zinternalizowana (za nasze własne) kultura, silnie się odciska w zjawiskach i procesach zachodzących między ludźmi, o tym samym i na życiu społecznym. To dynamiczna organizacja idei, postaw, i nawyków nadbudowanych nad naturą biologiczną. Wpływ osobowości na życie społeczne jest bogatszy i wszechstronniejszy niż natury ludzkiej, wyznaczający pewne rodzaje zachowań, które są najbardziej istotne we wczesnym etapie rozwoju osobniczego.

Wg. Jana Szczepańskiego:

Osobowość społeczna to zespół trwałych cech jednostki, wpływających na jej postępowanie, wyrastających na budowie cech biologicznych i psychicznych pochodzących z wpływu kultury i struktury zbiorowości, w których jednostka została wychowana i w których uczestniczy.

NATURA LUDZKA - To zespół zdolności i sił motorycznych działających
w organizmie, które umożliwiają człowiekowi zaspokojenie potrzeb, aktywne przystosowanie się do środowiska i utrzymanie życia. Natura ludzka jest raczej niezmienna. Składa się z wielu czynników, najmniej dyskusyjnym są jednak instynkty, czyli wrodzone skłonności i umiejętności człowieka.

ELEMENTY OSOBOWOŚCI SPOŁECZNEJ:

Wg. J. Szczepańskiego:

  1. Kulturowy ideał osobowości - Zespół cech mówiących o tym, jaki ideał wychowawczy należy propagować w danej epoce historycznej, aby młodą jednostkę wychować na dobrego człowieka społeczeństwa - kształtuje się ona w dzieciństwie.

  1. Rola społeczna - Spójny system zachowań wynikających
    z przynależności jednostki do określonych grup i innych zbiorowości społecznych.

Zakres realizacji roli zależy od:

3 - 4. Jaźnie - (sumienie) Jednostka widzi się wg. Adama Podgóreckiego zależne od „społecznego zwierciadła” w 4 wersjach, czyli jaźniach:

TYPY OSOBOWOŚCI:

  1. Hipokrates - temperament:

  1. Typologia E. Kretschmera - budowa a osobowość:

  1. Typologia Junga:

  1. Typologia Sprangera - uosobienie:

  1. Typologia Floriana Znanieckiego - dorosłych członków społeczeństwa:

        1. nonkomfornista - blokują rozwój i postęp społeczny

        2. ludzie marginesu społecznego - działają destrukcyjnie i dezorganizująco na społeczeństwo

  1. Typy Szczepańskiego - styl życia:

Nonkomfornista Przestępca

ZJAWISKA PRACY W GRUPIE:

CECHY POSTAWY

KLASYFIKACJA POSTAW:

SPOŁECZEŃSTWO - Jest to zbiór ludzi o wspólnej kulturze (ta kultura przekazywana jest zawsze z pokolenia na pokolenie), terytorium i wspólnej tożsamości. Ludzie oddziaływują na siebie w społeczeństwie ustrukturalizowanej w sieci wzajemnych stosunków



Wyszukiwarka