WWNiG	Krystian Pruchniewicz Rafał	Ror II	Grupa	Zespół II
Wytrzymałość Materiałów	Próba statyczna zginania			Nr. ćw.
4.11.08				Ocena:

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze sposobem przeprowadzenia próby statycznej na zginanie i modułu sprężystości podłużnej badanego materiału.

Próba zginania należy do często stosowanych prób wytrzymałościowych.

Nadaje się w szczególności do określenia własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych kruchych.

Próba zginania polega na zmianie pierwotnej krzywizny osi podłużnej belki pod wpływem układu sił prostopadłych do tej osi, działających w płaszczyźnie przechodzącej przez oś belki.

Jeżeli płaszczyzna obciążenia przechodzi także przez jedną z głównych centralnych osi bezwładności przekroju poprzecznego ­- mówimy o zginaniu prostym , jeżeli nie przechodzi - to o zginaniu ukośnym.

Do próby używa się maszyny wytrzymałościowej o napędzie mechanicznym.

Podczas ćwiczenia stosowane są próbki drewniane o przekroju prostokątnym .

Próbę zginania przeprowadzamy według dwóch schematów obciążeń.

1. Schemat obciążenia próbki dwiema siłami.

Dane: l₁=0,089m b = 0,051[m] - szerokość próbki

l₂=0,076m h = 0,017[m] - grubość próbki

l_o=0,24m

2.Schemat obciążenia próbki jedną siłą w środku( powinno być 12 a, nie 48)

Dane: b = 0,0577[m] - szerokość próbki

h = 0,018[m] - grubość próbki

Schemat sił	Wymiary przekr. (m^2)	Ugięcie			Pkr (N)	Rkr (MPa)	E (MPa)
				Lp(mm)				Lk(mm)	f(mm)
1.	10,4E-4	100	114	14	4830	37,0	427,11
2.	10,4E-4	100	110	10	3220	41,4	1703,0

Wnioski: W ćwiczeniu tym przeprowadziliśmy próbę statyczną na zginanie. Jak można zaobserwować z wykresu wytrzymałość na zginanie jest większa w układzie pierwszym niż w drugim.

---