Park Narodowy Bory Tucholskie, Dokumenty Textowe, Nauka


Park Narodowy Bory Tucholskie

[edytuj]

Z Wikipedii

Skocz do: nawigacji, szukaj

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: Rażące błędy (wyszczególnione w dyskusji hasła).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się na stronie dyskusji tego artykułu w sekcji Dopracować
Po wyeliminowaniu wskazanych powyżej niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu.

Park Narodowy Bory Tucholskie


Logo parku

Położenie

Data utworzenia

Powierzchnia
- leśna
- uprawna
- wodna

46,13 km²
39,35 km²
0,39 km²
5,3 km²

Pow. ochrony
- ścisłej


3,24 km²

Powierzchnia otuliny

129,8 km²

Siedziba

Charzykowy

Park Narodowy Bory Tucholskie (kaszb. Nôrodny Park Tëchòlscze Bòrë) - utworzony w 1996 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski. Siedzibą jest miejscowość Charzykowy, 3 km od Chojnic.

Walory przyrodnicze [edytuj]

Urzeka bogactwem dzikiej przyrody, wciąż jeszcze nie w pełni odkrytej przez turystów. Największe powierzchnie zajmują bory sosnowe, pomiędzy nimi podziwiać można skupiska cisów, malownicze doliny Brdy i Wdy, a także piękne jeziora.

W okolicach parku znajdują się kręgi kamienne w Odrach, najdłuższy w Polsce akwedukt w Fojutowie czy też najstarszy w naszym kraju skansen we Wdzydzach.

Od wieków las jest dla mieszkańców Borów Tucholskich źródłem pożywienia i budulca. Żywił ich, dostarczając jagód, grzybów i zwierzyny. Myśliwi polowali m.in. na niedźwiedzie, jelenie, sarny, dziki i tury. Trudniono się smolarstwem i bartnictwem. W wielu osadach produkowano wspaniałe miody pitne, znane daleko poza granicami Polski. Obecnie tylko gdzieniegdzie las zachował swój pierwotny charakter. Występuje tu wiele reliktów roślinnych z okresu borealnego, jak np. zimoziół północny. Rosną niespotykane już nigdzie w Polsce krewniaczki jarzębiny. Rzadko występującym drzewem jest jawor. Często można spotkać sędziwe dęby, buki, graby, ale przeważają sosny.

Przez lasy płynie przepiękna, dzika Brda. Uznawana jest za jeden z najwspanialszych szlaków kajakowych w Europie.

W Borach Tucholskich znajdują się obszary torfowiskowe i jeziorka porośnięte skupiskami lilii wodnych. Znaleźć tam można tzw. suchary - jeziora zarastające kożuchem z torfowców i bagna zwyczajnego. Kożuchy tworzą pływające wyspy, a wiatr przegania je z jednego brzegu na drugi.

Z rzadkich roślin występują tu: rosiczki, pływacze, bagnice i przygiełki. Ten malowniczy krajobraz leśny upodobały sobie sarny i jelenie, a nawet wilki. W wielu trudno dostępnych obniżeniach terenu zachowały się siedliska rzadkich ptaków: bociana czarnego, kormorana, głuszca i cietrzewia. Spotyka się tam też czaple siwe i łabędzie. Na niebie pojawiają się czasem sokoły wędrowne.

Jednym z najbardziej urokliwych jezior w Borach Tucholskich jest jezioro Charzykowskie. Od kilku lat jego wschodni brzeg leży w granicach niewielkiego pod względem powierzchni parku narodowego. To raj dla żeglarzy, rybaków i innych miłośników wody. Właśnie na tym akwenie w 1920 r. pojawiły się pierwsze w Polsce żaglówki, a dwa lata później w pobliskich Chojnicach utworzono pierwszy w Polsce klub żeglarski.

Linki zewnętrzne [edytuj]


Wyszukiwarka