Strumień cieplny jest to ilość ciepła wyprodukowanego przez 1 m2 powierzchni Ziemi w ciągu 1s, średnio 70mW/m2

Anomalia termiczna - …

Ziemia jest planetą zmieniająca swe oblicze w czasie

-zmianom ulega powierzchnia

-ewolucji ulega życie

Ewolucja odbywała się w morzu.

Jednostki czasu w historii Ziemi

Wiek - 1kk - 10kk lat

Piętro - 10kk - 20kk lat

Okres - 23kk - 80kk lat

Era - 65kk - 300kk lat

Eon >500kk lat

Geochronologia - rachuba czasu u datowanie zjawisk w historii Ziemi.

Wiek bezwzględny - wiek zdarzeń geologicznych wyrażany w latach - „Clocks in Rocks”

Wiek względny - wiek zdarzeń geologicznych i ich efektów, wyrażony przez porównanie z innymi zdarzeniami i ich efektami - „Time Line”

Geochronologia bezwzględna - określa wiek skał w latach, a tym samym umożliwia ustalenie skali chronologicznej dla wydarzeń geologicznych.

Geochronologia względna - określa wiek warstw skalnych i czas trwania procesów geologicznych (skał, struktur tektonicznych itd.) poprzez porównanie z innymi zdarzeniami i

ich efektami.

Metody określania bezwzględnego wieku skał i procesów geologicznych:

Izotopowe - pomiary zawartości izotopów promieniotwórczych w minerałach i skałach

Magnetometryczne - wykorzystują cechy magnetyczne skał nabyte w różnych epokach geologicznych w ówczesnym ziemskim polu mag.

Chemiczne i biologiczne - oparte na przemianach chemicznych i zjawiskach biologicznych, których zmienność jest wyraźnie uzależniona od czasu

Sedymentologiczne - wywodzą się z pomiarów tempa sedymentacji osadów w zbiornikach.

Datowanie radiometryczne - datowanie na podstawie pomiaru procesów rozpadu promieniotwórczych izotopów węgla, potasu, argonu i uranu, przy wykorzystaniu znajomości tempa ich rozpadu, w szczególności tzw. Czasu połowicznego rozpadu.

Geochronologia względna

Metody określania względnego wieku skał i procesów) geologicznych:

- diastroficzne, badanie wzajemnych relacji między skałami, badanie deformacji warstw, niezgodnego zalegania rożnych formacji oraz następstwa czasowego tych zjawisk

-litologiczne - badanie litologicznych cech skał oraz formacji skalnych w celu ustalenia ich następstwa czasowego lub równoczesności

-paleontologiczne - określanie względnego wieku skał osadowych, w których zachowały się skamieniałości roślin i zwierząt

-geofizyczne - polegające na porównaniu wykresów i diagramów uzyskiwanych w trakcie badań geofizycznych odzwierciedlających różnice i podobieństwa w litologii skał.

Aktualizm geologiczny - jedna z podstawowych zasad w geologii ujęta w twierdzeniu przez J.Huttona pod koniec XVIII w. spopularyzowana w 1830r. przez kogoś tam

Metody diastroficzne:

- zasada superpozycji - przy braku zaburzeń tektonicznych wyżej leżące warstwy skał osadowych są młodsze od skał leżących pod nimi.

- zasada przecinania - skały przecięte intruzją są od tej intruzji starsze.

- deformacje tektoniczne są młodsze od skał, które zostały zaburzone

- zawarte w skale fragmenty są od tej skały starsze

Metody diastroficzne - niezgodności

- czasami warstwy skalne ulegają zniszczeniu (erozji)

-niekiedy brak jest osadów reprezentujących określony przedział czasu geologicznego - brak sedymentacji

-przed ponownym okresem sedymentacji mogą być zaburzenia tektoniczne

-skały powyżej niezgodności są młodsze - skały poniżej starsze

Typy niezgodności:

- niezgodność kątowa - warstwy leżą na sobie nierównolegle (różnica upadów lub biegów); może wynikać z nierównego ułożeniu warstw podczas sedymentacji lub spowodowana jest ruchami tektonicznymi.

- niezgodność erozyjna - powstaje wskutek przerwy w sedymentacji związanej z wynurzeniem danego obszaru zbiornika sedymentacyjnego; erozja powoduje utworzenie płaskiej lub urozmaiconej powierzchni, na której powstaje nowy zespół osadów

- penakordancja - występuje gdy na styku dwu warstw lub kompleksów warstw, między którymi istnieje znaczna luka stratygraficzna, nie ma wyraźnych śladów erozji, warstwy leżą równolegle lub prawie równolegle.

- niezgodność przekraczająca występuje wtedy, gdy morze stopniowo zalewa obszar i powstające w nim młodsze osady kontaktują się skośnie (niezgodnie) z nachyloną powierzchnią starszego podłoża.

Stratygrafia zajmuje się badaniem wieku i następstwa wiekowego skał oraz ich występowaniem przestrzeni i czasie.

Metoda klasyfikowania skał na podstawie ich pierwotnego wzajemnego ułożenia.

Jej celem jest porządkowanie skał według następstwa ich powstawania, prowadzące do periodyzacji dziejów Ziemi.

W badaniach stratygraficznych można brać pod uwagę…

Klasyfikacja chronostratygraficzna - zajmuje się porządkowaniem warstw skalnych na podstawie ich wieku i stosunków czasowych.

Wiek skał, w odróżnieniu od skamieniałości litologii, cyz innych podobnych cech, tylko pośrednio poddaje się obserwacji i weryfikacji.

Jednostki chronostratygraficzne i geochronologiczne.

W podziale dziejów Ziemi wyróżnia się:

-jednostki chronostratygraficzne obejmują wszystkie warstwy skalne powstające w określonym przedziale czasu

-jednostki geochronologiczne to same przedziały czasowe (nie mają wymiaru materialnego…

Chronostratygraficzne:

Eonotem

Eratem

System

Oddział

Piętro

Chronozona

Klasyfikacja litostratygraficzna

Porządkowanie warstw skalnych ujętych w jednostki, zdefiniowane na podstawie kryteriów litologicznych.

Jednostka litostratygraficzna - element skalny różniący się od elementów sąsiednich charakterystyką litologiczną, może być wyróżniona w skałach osadowych, magmowych, metamorficznych.

Jednostkami litostratygraficznymi są:

- grupa

- formacja

- ogniwo

- warstwa

Magnetostratygrafia - alternatywna metoda do datowania wieku bezwzględnego dla skał magmowych.

Klasyfikacja magnetostratygraficzna - grupuje skały w jednostki stratygraficzne na podstawie podobieństwa ich własności magnetycznych, zdefiniowane przez inwersje polarności, odzwierciedlające historię zmieniającego się skokowo pola magnetycznego Ziemi.

Klasyfikacja biostratygraficznej

Zajmuje się porządkowaniem warstw skalnych ujętych w jednostki, zdefiniowane na podstawie zawartych w nich skamieniałości (szczególnie przewodnich).

Jednostką biostratygraficzną są utwory geologiczne wyodrębnione na podstawie skamieniałości.

Podstawowe jednostki biostratygraficzne:

-poziom

-podpoziom biostratygraficzny

Skamieniałości przewodnie to skamieniałości, spełniające następujące wymagania:

-podlegają szybkiej ewolucji

-charakteryzują się szerokim rozprzestrzenieniem stratygraficznym.

-są niezależne od facji

-mają różne wymagania ekologiczne

-licznie występują.

-są łatwe do oznaczenia

Skamieniałości:

Podstawowym przedmiotem badań paleontologii są skamieniałości roślin i zwierząt rozmaicie zakonserwowanych, utrwalone i zachowane fragmenty ich ciała oraz ślady życia i działalności.

Tok badań stratygraficznych:

- konstrukcja lokalnych profili stratygraficznych, pokazujących następstwo warstw w danym rejonie kuli ziemskiej

-korelacja profili

-konstrukcja profili zbiorczych dotyczących większych obszarów kuli ziemskiej

-podział profili zbiorczych na jednostki litostratygraficzne.

Kenozoik

-era dominacji ssaków

-wypiętrzenie gór fałdowania alpejskiego

-ochłodzenie klimatu w plejstocenie]

---