1. Co to jest beton i beton zwykły

Terminy i określenia wg PN-EN 206-1:2003:

Beton - materiał powstały ze zmieszania cementu, kruszywa grubego i drobnego oraz ewentualnych domieszek i dodatków, który uzyskuje swoje właściwości w wyniku hydratacji cementu

Beton zwykły - jest to materiał o gęstości pozornej od 2000 do 2600 kg/ m3 otrzymany w wyniku wiązania i stwardnienia mieszanki betonowej.

2. Klasa wytrzymałości betonu

Określa się ją po 28 dniach dojrzewania mieszanki betonowej w temperaturze 20 C i pełnej wilgotności na próbkach sześciennych o boku 15 cm.

Klasy:

1. C8/10 - B10,

2. C12/15 - B15,

3. C16/20 - B20,

4. C20/25 - B25,

5. C25/30 - B30,

3. Mieszanka betonowa

to mieszanina spoiwa cementowego, kruszywa i wody będąca w stanie umożliwiającym jej zagęszczenie.Mieszanką betonową często nazywa się mieszaninę zaprawy cementowej z kruszywem grubym o średnicy ziaren powyżej 2 mm

4. Warunki dojrzewania betonu

- laboratoryjne - temperatura 18 C i wilgotność powietrza powyżej 90%

- naturalne - temperatura średnia dobowa nie niższa niż 10 C

- w obnizonej temperaturze - temperatura średnia dobowa między 5 a 10 C

- zimowe - temperatura poniżej 5 C

- w podwyższonej temperaturze - występujące w procesie przyspieszonego dojrzewania

5. Średnia temperatura dobowa

T_śr obliczamy ze wzoru:

T_śr = T₇ + T₁₃ + T₂₁ / 4

T₇, T₁₃, T₂₁ - temepratura powietrza zmierzona o godzinie 7, 13 i 21

6. Podział ze względu na strukturę

- zawrte 40-45 %

- półzwarte 15-20%

- jamiste - bez piasku

7. Frakcja kruszywa -

to wszystkie ziarna przesiewanego materiału, które mają wymiary pośrednie między wielkością oczek sit o dwóch kolejnych numerach. Na przykład ziarna kruszywa przechodzące przez sito 16 mm i pozostajace na sicie 8mm należą do frakcji 8-16 mm.

8. Krzywa uziarnienia

(krzywa składu ziarnowego) na podstawie wykonanej wcześniej analizy sitowej, nanoszone są jej wyniki na specjalną siatkę półlogarytmiczną. W wyniku czego otrzymujemy ciągłą krzywą uziarnienia dla danego kruszywa lub mieszanki mineralnej - inaczej mówiąc: graficzne przedstawienie uziarnienia.

9. Podział spoin, opis i przykłady

• Mineralne

a) Powietrzne

wiążą tylko na powietrzu, wykonane z nich betony są wrażliwe na wilgoć bądź całkowicie nie odporne na wodę przy stałym zetknięciu. Wykorzystane są w zasadzie do produkcji niektórych betonów lekkich np. beton komórkowy. Głównymi składnikami są związki zasadowe: CaO, MgO. Pobierając CO₂ z powietrza przechodzą w węglany. Rodzaje:

- wapno palone

- wapno gaszone

- wapno magnezjowe

- gips

- anhydryt

b)Hydrauliczne

mogą wiązać na powietrzu i pod wodą. Wykonane z nich betony są odporne na działanie wody, a nawet woda powoduje stały wzrost ich wytrzymałości.

Głównymi składnikami są związki kwaśne: SiO₂, Al₂O₃, Fe₂O₃. Rodzaje:

- cement

- wapno hydrauliczne

- żużel wielkopiecowy

• Organiczne

a)Żywice

betony ze spoiwami w postaci żywic nazywamy plastobetonami np. żywice akrlylowe, epoksydowe

b)Materiały bitumiczne

asfalty, smoły, bardzo rzadko stosowane, wymieszane z rozpuszczalnikiem ulegają wietrzeniu.

10. Podział cementu

1. CEM I - cement portlandzki,

2. CEM II - cement portlandzki wieloskładnikowy,

3. CEM III - cement hutniczy,

4. CEM IV - cement pucolanowy,

5. CEM V cement wieloskładnikowy.

11. Początek i koniec wiązania cementu

Sposób Vikata jeżeli igła zagł.ębi się 2 do 4 mm od dolnej powierzchni oznacza to początek wiązania a jeżeli zagłębi się 1 mm od górnej powierzchni oznacza to koniec wiązania

12. Podział ze względu na konsystencję

- wilgotna,

- plastyczna,

- gęstoplastyczna,

- ciekła,

- bardzo ciekła

13. Badanie metodą VeBe

Istota badania polega na pomiarze czasu zmiany kształtu próbki mieszanki betonowej, ze stożkowego w walcowy, po poddaniu jej wibracjom. Czas ten, liczony od chwili rozpoczęcia wibracji do chwili ustalenia się poziomu mieszanki w cylindrycznym naczyniu pomiarowym, jest wskaźnikiem konsystencji.

Kolejne etapy badania

• ułożenie części mieszanki betonowej w formie stożkowej w trzech warstwach, zagęszczając każdą z nich przez 25 - krotne zagłębienie pręta

• usunięcie nadmiaru mieszanki

• usunięcie formy

• oparcie krążka na stożku mieszanki i wibrowanie jej do chwili zetknięcia się całej powierzchni krążka z mieszanka w naczyniu.

• Czas wibrowania z dokładnością do 1s jest wskaźnikiem konsystencji V1,V2

14. Sposób pomiaru konsystencji mieszanki betonowej metodą opadu stożka

Badanie obejmuje następujące czynności: (stozek 30cm)

• Wypełnienie formy mieszanką betonową w trzech warstwach zagęszczając każdą z nich przez 25 - krotne zagłębienie pręta

• Usunięcie nadmiaru mieszanki

• Podniesienie formy i postawienie tuż obok stożka utworzonego z mieszanki

• Pomiar różnicy wysokości formy stożkowej i odkształconego stożka mieszanki

Różnica wysokości formy i stożka zwana opadem stożka, wyznaczona z dokładnością do 1cm, jest wskaźnikiem konsystencji S1 (1040mm),S2(50-90mm),S3(100-150), S4(>160)

---