Uwarunkowania, UEK Stosunki Międzynarodowe stacjonarne, VI semestr, Negocjacje międzynarodowe

NEGOCJACJE MIĘDZYNARODOWE

Studia Wschodnie - Ćwiczenia nr 2

mgr Anita Modrzejewska

Proszę uzupełnić poniższą tabelkę informacjami z listy obok.

Uwarunkowania negocjacji międzynarodowych - różnice kulturowe

Stosunek do czasu - CHRONEMIKA

Monochroniczny

Polichroniczny

Sposób planowania - rodzaj podejścia

Sekwencyjność

Synchroniczność

Orientacja na:

przeszłość

teraźniejszość

przyszłość

Nastawienia na:

zadania (kultury protransakcyjne)

relacje (kultury propartnerskie)

Rodzaj etosu:

indywidualistyczny

kolektywistyczny

Rytualizm w kontaktach:

nieistotny (kultury nieceremonialne)

istotny (kultury ceremonialne)

Wskaźnik dystansu do władzy (PDI):

niski

wysoki

Wskaźnik unikania niepewności (UAI):

niski

wysoki

Rodzaj komunikowania:

powściągliwy

ekspresyjny

Kulturowe role płci:

męskość

kobiecość

Lista cech:

„Czas to pieniądz”
Takie osoby ciągle do czegoś dążą, stawiając sobie coraz to nowe cele.
Po kilku minutach luźniej rozmowy ludzie ci są gotowi przejść do rzeczy, czyli do właściwych negocjacji.
Arogancja to część ich kultury; mają wysokie poczucie własnej wartości i lubią to okazywać.
W tych kulturach lewa ręka uważana jest za nieczystą, a więc nie podawaj nic nikomu tą ręką.
Godność jest ściśle związana z subordynacją, pracuje się w zespole, którego dobro jest przedkładane nad interes jednostki.
W takich społeczeństwach cnotą jest szacunek do starszych i wyższych rangą.
Liczy się „tu i teraz”.
Ludzie mówią ciszej i rzadko sobie przerywają.
Do partnerów niezależnie od wieku często mówi się po imieniu.
W takich kulturach nawet dziecko traktuje się jako kompetentne społecznie.
Ci ludzie odczuwają większą presję społeczną bycia lojalnym i przywiązanym do swojego miejsca pracy.
Prawnicy nie biorą udziału w głównej części negocjacji.
Ten rodzaj komunikowania można porównać z brazylijską sambą.
Terminy określa się w przybliżeniu.
Takie osoby traktują kontakty z innymi w kategoriach krótkoterminowych.
Tacy ludzie mówią dużo o historii firmy, pochodzeniu rodziny i z zachwytem opowiadają o dawnych sukcesach.
To, co dzieje się teraz i działo się kiedyś jest kanwą dla przyszłych korzyści.
Zawsze zakładają, że relacje międzyludzkie będą długotrwałe.
Do partnerów zwracają się zwykle po nazwisku, tytułując ich Pan i Pani.
Nie boją się nowości i do spraw podchodzą racjonalnie, czyli emocje w ich przypadku nie biorą górę nad racjonalnym myśleniem.
Spotkania są często zakłócane lub przerywane.
Tacy ludzie mówią szybko, głośno i dużo gestykulują.
Osoby takie mają bardziej relatywistyczne podejście do życia, są bardziej tolerancyjne w stosunku do innych.
W razie nieporozumień polegają na spisanych kontraktach.
Harmonogramy i terminy traktuje się bardzo poważnie.
Szukają partnerów handlowych często z polecenia lub poprzez rekomendację.
Nie sprzeciwiają się planom, ale rzadko je realizują, ulegając bieżącym zdarzeniom.
Negocjując z nimi należy respektować ich hierarchię w zespole.
Punktualność i terminowość nie jest ich najmocniejszą stroną.
Czas jest mierzalny i uchwytny; bezwzględnie przestrzega się punktualności.
W jednej chwili można robić wiele rzeczy.
Rozmawiając nie patrzy się komuś długo w oczy.
„Jak sam o siebie nie zadbasz, to nikt o Ciebie nie zadba”.
W tych kulturach odmawia się partnerowi wprost.
Są mocno przywiązani do swoich przekonań, uznając tylko swój punkt widzenia.
Ludzie tacy wybierają najczęściej stare, sprawdzone rozwiązania.
W firmach występują struktury pionowe, a podejmowanie decyzji jest ściśle scentralizowane.
W takich społeczeństwach status społeczny ma niezwykłą moc.
Rodzina ma za zadanie chronić każdego swojego członka.
Jeśli spóźnisz się na spotkanie z taką osobą, zniszczysz jej cały plan dnia.
Załatwiają wszystko mañana.
Cenią sobie punktualność.
W podejmowaniu decyzji harmonogramy podporządkowuje się relacjom.
Ich życie obwarowane jest przepisami, regułami postępowania, aby tylko zminimalizować ryzyko.
„Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz”.
Kontakt z partnerem jest często nawiązywany bezpośrednio.
„Kiedyś to były czasy, a teraz … szkoda gadać”.
Tacy ludzie często podchodzą do swojego rozmówcy bardzo blisko i nie wahają się go dotknąć.
W takich społeczeństwach autorytety nie odgrywają znaczącej roli.
Takim osobom imponuje młodość i ogrom możliwości młodych ludzi.
Już samo wykonanie obowiązku jest dla nich nagrodą.
Wartość człowieka determinują jego kompetencje, a nie jego status społeczny.
„Nie owijaj w bawełnę”, „wal prosto z mostu” i „karty na stół”.
Rozmówcy znajdują się od siebie w pewnej odległości.
Osoby takie analizują problem głównie z punktu widzenia aktualnej sytuacji.
Kultury te cechuje otwartość i zaufanie do innych ludzi.
Życie to ciągła walka, a negocjacje należy zawsze traktować w kategoriach wygrany-przegrany.
Podstawą jest koegzystencja, współpraca i kompromis.
W takich społeczeństwach mężczyźni zarobkują, a kobiety zajmują się domem.
Istnieje ścisły podział na zawody wykonywane wyłącznie przez kobiety i przez mężczyzn.
Role społeczne obu płci wzajemnie się przenikają.
W negocjacjach należy poszukiwać takich rozwiązań, w których każdy będzie czuł się zwycięzcą.