REENGINEERING
Z początkiem lat 90 p. Grange wyróżnił 4 generalne zasady, na których opiera się reengineering:
Wychodzić od potrzeb klienta
Analizować procesy w przedsiębiorstwie
Uwzględniać istniejące ograniczenia
Myśleć inaczej
Zastosowanie reengineeringu w organizacji wprowadza istotne zmiany w zakresie budowania i formułowania strategii przedsiębiorstwa, lecz nie jest łatwe, ani tanie i wymaga spełnieni takich podstawowych warunków jak:
Posiadanie wysoko wykwalifikowanej kadry, kreatywnej i pragnącej osiągnąć sukces, co jest związane z prowadzoną w organizacji gospodarką zasobami ludzkimi.
Pierwszym warunkiem zastosowania reengineeringu do usprawnienia zarządzania zasobami ludzkimi jest stworzenie doskonale pracującego zespołu, który powinien tak ze sobą współpracować, aby stworzyć lojalna i partnerską grupę. Rozwijanie inicjatywy indywidualnej, talentów czy tez innowacyjności, a także zaangażowanie pracowników, sprzyja wprowadzaniu radykalnych zmian, wówczas gdy sprowadza się ono do maksymalnego wykorzystania umiejętności pracowników.
Infrastruktury zarządzania w postaci dysponowania nowoczesną informacyjna technologią;
Znajomości metod reengineeringu oraz wielu metod i technik wspierających.
Reengineering eksponuje takie wytyczne doskonalenia przedsiębiorstwa jak:
Ukierunkowanie postępowania badawczego na analizę procesów,
Przeprowadzenie na podstawie globalnej restrukturyzacji radykalnych zmian w całym przedsiębiorstwie,
Wykorzystanie metody benchmarkingu oraz TQM,
Orientacje na klientów wewnętrznych i zewnętrznych,
Powoływanie mieszanych zespołów roboczych (pracownicy + specjaliści z zewnątrz),
Wdrażanie systemów informacyjnych w szerokim zakresie
Dotychczasowe wdrożenie procedury reengineeringu pozwala na określenie typowych efektów, które uzyskały organizacje je stosujące, np. takie jak:
Znaczne zmniejszenie zatrudnienia personelu w organizacji,
Dodatkowe zyski klientów i akcjonariuszy,
Krótszy czas przekazywania informacji i to zarówno klientom jak i decydentom,
Udoskonalenie obsługi klientów
Eliminację niepotrzebnych czynności i redukcję opóźnień
Zwiększenie elastyczności i efektywności działania organizacji
Uważa się, że największą zaletą reengineeringu jest dostarczenie narzędzi, które umożliwiają zmianę procesów zarządzania.
W rezultacie pozwala to na lepsze skupienie się nad problemami, związanymi z istnieniem konkurencji na rynku, a więc poprawiającymi konkurencyjność danej organizacji.
Proces restrukturyzacji posiada pewne bariery i ograniczenia. Częstotliwość ich występowania, charakter, a także sposób oddziaływania na sam proces, są zdeterminowane wieloma czynnikami. Można jednak stwierdzić, że jednym z podstawowych determinantów , które charakteryzują polską rzeczywistość rynkową jest specyfika gospodarki.
Najczęściej pojawiające się bariery tkwią w:
nadmiernych rozmiarach przedsiębiorstw i produkcji nie dostosowanych do istniejącego popytu oraz w braku mechanizmów uelastycznienia organizacji,
niskiej wydajności oraz niedostosowania wielkości struktury zatrudnienia do wymogów rynkowego otoczenia,
niskiej jakości wyrobów i świadczonych usług, nienowoczesnej technologii,
zbyt rozbudowanych funkcjach pozaprodukcyjnych - zarówno wobec załogi jak i wobec otoczenia zewnętrznego
upolitycznieniu i polaryzacji ośrodków decyzyjnych w przedsiębiorstwie
wygórowanych oczekiwań załóg, traktujących przedsiębiorstwo, jako podmiot opieki społecznej, nie jako „fabrykę pieniędzy”
Udane zastosowanie reengineeringu może pozwolić na:
skrócenie cyklów produkcji, o co najmniej 70 %
redukcja kosztów o minimum 40 %
poprawa jakości wyrobów i zadowolenia klientów ponad 40 %
podniesienie rentowności o minimum 40 %
rozszerzenie udziału w rynku, o co najmniej 25 %
Wykład #16: Podstawy organizacji i zarządzania |
2 |
|