 | Pobierz cały dokument inscenizacje.dla.dzieci.6.letnich.wychowanie.doc Rozmiar 66 KB |
PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE BAJEK I OPOWIADAŃ DLA DZIECI SZEŚCIOLETNICH.
Zabawy inscenizowane dają dzieciom okazję do przebywania w upragnionym świecie fikcji oraz sposobność budzenia podziwu zainteresowania sobą. Wczuwanie się w określone postacie i sytuacje, które są w prawdzie fikcyjne, dają wyobraźnię o realnym życiu i pomagają w ocenie bohatera. Dobra zabawa inscenizowana, wywierająca wszechstronny wpływ na osobowość dziecka a między innymi rozwijająca jego mowę i myślenie, to taka zabawa, do której nauczyciel dostarcza treści i różnorodnych materiałów do szukania najlepszych rozwiązań, podsuwa pomysły, ale „twórcami” jej są zawsze same dzieci.
Gotowe scenariusze wybranych przeze mnie utworów mogą wykorzystać rodzice, rodzeństwo, w każdej wolnej chwili. Działanie to pozwoliłoby stworzyć dzieciom możliwość poznawania potrzeb, oczekiwań osób i to nie tylko z najbliższego otoczenia, ale z coraz szerszych kręgów społecznych.
SCENARIUSZ DO BAŚNI „CZERWONY KAPTUREK”
OSOBY:
- MAMA
- CZERWONY KAPTUREK
BABCIA
WILK
LEŚNICZY
CZERWONY KAPTUREK: (podbiega do mamy)
Widzę mamuś, że od rana jesteś strasznie zatroskana.
MAMA: (głosem cichym powoli)
Tak kapturku mój kochany wielkie dziś zmartwienie mamy.
Babcia, co mieszkała za borem rozchorowała się wczoraj wieczorem.
Leży samiusieńka w domu, lekarstwa jej zanieść nie mam komu.
Chyba, że ty kochanie weźmiesz lekarstwa, śniadanie i pobiegniesz za las, za drogę bo ja dzisiaj iść nie mogę.
Jednak jestem pełna trwogi , bo w lesie wilk żyje srogi!
CZERWONY KAPTUREK:
Mamuś zrób wesołą minkę masz przecież dużą dziewczynkę.
Znam drogę do domu nie dam zwieść się nikomu.
MAMA:
Kapturku, bądź bardzo ostrożna, wilka czasem trudno poznać.
Znany z tego, że jest sprytny, przebiegły, okrutny, chytry.
Masz lekarstwa i śniadanie w koszyku zapakowane.
Biegnij prosto polną drogą, nie oglądaj się na nikogo!
CZERWONY KAPTUREK:
Idę przez polanę, przez drogę.
Cieszę się, że babci trochę pomogę.
Pewnie biedna leży sama,
Tak jak mi mówiła mama.
(ogląda się na boki)
Muszę znów pośpieszyć kroku.
WILK: (przymila)
Dokąd to biegnie dziewczynka?
Popatrz na miłego wilka,
Jestem twoim przyjacielem,
Czy ten koszyk nie za wielki
Dla tak ślicznych małych rączek?
CZERWONY KAPTUREK: (do siebie)
Piękny drogi mam początek (odwraca się do wilka)
 | Pobierz cały dokument inscenizacje.dla.dzieci.6.letnich.wychowanie.doc rozmiar 66 KB |