STWIERDZENIA
Stwierdzenia są orzeczeniami o faktach które subiektywnie obserwujemy w otaczającej nas rzeczywistości
<A,O,V>
<<nazwa atrybutu>,<nazwa obiektu>,<wartość atrybutu>>
<nazwa atrybutu> -okno
<nazwa obiektu> -człowiek
<charakter posiadania> -Posiada
<wartość atrybutu> -2
<„wzrost” „mężczyzna” „wysoki”>
< „kolor” „lakier” „czerwony”>
< „koła” „samochód” „4”>
Stwierdzenia przybliżone
<A,O,V,CF>
<<nazwa atrybutu><nazwa obiektu><wartość atrybutu><0,7>>
przykład
< „wzrost” „mężczyzna” „wysoki” „0,75”>
REGUŁY przesłanka jest wyrażeniem złożonym z prostych zdań logicznych połączonych funktorami koniunkcji „and”/ ∧i/lub funktorem alternatywy” lub”∨. Zdania te są nazywane warunkami. Zwykle są one określone dla stwierdzeń. Jeśli przesłanka to konkluzja jeżeli pada zimny deszcz lub liście spadają z drzew lub temperatura jest niska to porą roku jest jesień.
METODY WNIOSKOWANIA .
DEFINICJE WNIOSKOWANIA jeżeli w celu uznania zadania2 odwołuje się do zadań z1, z2, z3 i na ich podstawie uznajemy zadanie 2 to mówimy że zadań z1, z2, zn wnioskowaliśmy zadanie 2. zadania z1,z2,zn nazywamy przesłankami wnioskowania. Wnioskowanie wykonywane przez ludzi nazywamy rozumowaniem. Wnioskowanie którego przesłanki są prawdziwe nazywane są materialnie poprawnymi. Jeśli zamiast któraś z przesłanek jest fałszywa to mówimy że we wnioskowaniu popełniono błąd materialny Logiczne schematy wnioskowania.
Wnioskowanie dedukcyjne wnioskowanie nazywamy dedukcyjnym jeśli jest zrealizowane zgodnie z prawami logiki tzn. jeśli konkluzja wynika logicznie z przesłanki. Wyróżniamy kilka schematów wnioskowania: -modus poneus; -modus tollaus. Schemat modus poneus. Oznacza to jeśli uznano inicjację (p=>q) oraz uznano podziałkę p to należy uznać również konkretne q. Schemat ten można zapisać w sposób następujący: [(p→q) 1p] →q. Przykład wnioskowania modus poneus. Jeżeli x jest studentem to x zdał maturę. Schemat modus tolleus jeżeli p to q. Oznacza to że jeśli uznano implikację (p→q) oraz nie uznano konkluzji (-q) to nie należy uznać przesłanki (-p). schemat ten można również zapisać w sposób następujący [(p→q)1-q]→-p. przykład schematu: jeżeli x jest studentem „ to x zdał maturę”. Oba te schematy stanowią przykłady niezawodnych schematów wnioskowania. Stosując schematy wnioskowania dedukcyjnego otrzymujemy zawsze z prawdziwych przesłanek prawdziwe konkluzje. Wychodząc zaś z fałszywych przesłanek możemy otrzymać fałszywe lub prawdziwe konkluzje.
WNIOSKOWANIE REDUKCYJNE. Wnioskowanie nazywamy redukcyjnym wtedy gdy zalicza się że przesłanka wynika z konkluzji. Przykład jeżeli p to q. Oznacza to że jeśli uznano implikacje (p-q) oraz nie uznano przesłanki (-p) to nie należy uznać konkluzji (-p). schemat ten można zapisać również w następujący sposób: [( p→q)1~~p]→-q.uwaga wnioskowanie według tego schematu nie jest realizowane zgodnie z prawami logiki formalnej i w związku z tym nie jest ono niezawodne. Jeżeli p to q -q/-p. oznacza to że jeśli uznano implikacje (p=>q) uznano konkluzję q to należy również uznać przesłankę p [(p=>q)1q]=>p.
WNIOSKOWANIE Z ZASTOSOWANIEM STWIERDZEŃ I LOGIKI.
Podział reguł ze względu na złożoność budowy:- reguły proste ich przesłanki są zbudowane zwykle z jednego warunku np. jeżeli pada deszcz to weź parasol. Reguły złożone ich przesłanki są zwykle zbudowane z większej liczby warunków np. jeśli pada deszcz i wieje silny wiatr i temperatura jest zerowa to weź parasol. Reguły złożone zalety: pozwalają na bezpośrednie wyznaczenie wniosków np. przez system doradczy -wymagają one prostych implikacji. Wady: trudności z ich tworzeniem;- trudność weryfikacji ich poprawności merytorycznej;- zbiór takich reguł jest zwykle nadmiarowy (redundantny). Reguły proste: zalety- łatwość formułowania; łatwość weryfikacji merytorycznej. Reguły proste wady: wymagają skomplikowanych interpretatorów.
WNIOSKOWANIE WSTECZ (REGRESYWNE). Wnioskowanie nazywamy regresywnym wtedy gdy rozpatrywane zdanie (hipoteza) jest konkluzją reguły i w celu wykonania jego prawdziwości badana jest prawdziwość przesłanki reguły. Badana przesłanka może być równocześnie konkluzją innej reguły itd.
Wnioskowanie wstecz ma charakter dowodzenia. Dowodzenie jest to postępowanie polegające na wykonywaniu prawdziwości rozpatrywanego zdania na podstawie innych zdań wcześniej uznanych za prawdziwe. Podczas wnioskowania wstecz na zbiorze reguł dla określonej hipotezy (będącej konkluzją danej reguły) są traktowane te reguły których konkluzje są przesłankami reguły prowadzącej do badanej hipotezy. Jeśli wystąpi blok takiej reguły wtedy system zadaje użytkownikowi pytanie dotyczące rozpatrywanej przesłanki.
Uwaga wnioskowanie wstecz jest zalecanewtedy gdy liczność zbioru hipotez jest mała w przesłaniu z licznością zbioru danych (np; w diagnostyce)
wnioskowanie wstecz R1. jeśli( figura jest prostokątem i wszystkie boki są równe) to (figura jest kwadratem) R2. jeśli (liczba kątów figury wynosi 4 i wszystkie kąty są proste ) to (figura jest prostokątem).
WNIOSKOWANIE W PRZÓD wnioskowanie nazywamy progresywnym wtedy gdy kierunek wnioskowania jest zgodny z kierunkiem myślenia logicznego określonego w uwzględnianym zbiorze reguł. Podczas wnioskowania wprzód na podstawie prawdziwości przesłanek reguł ustala się prawdziwość ich konkluzji. Konkluzje te mogą być przesłankami kolejnych reguł. Cechą charakterystyczną tego wnioskowania jest to że najpierw następuje proces pobierania wszystkich potrzebnych danych a puźniej następuje uaktualnienie łańcucha reguł
Wyszukiwanie w przód R1. jeśli (boki są parami równe )i( boki są parami równoległe) i (wszystkie kąty są różne od kąta prostego) i (kąty są parami równe) to (figura jest równoległobokiem). R2 jeśli(figura jest równoległobokiem )i (wszystkie boki są równe) to figura jest rombem.
STWIERDZENIA
Stwierdzenia są orzeczeniami o faktach które subiektywnie obserwujemy w otaczającej nas rzeczywistości
<A,O,V>
<<nazwa atrybutu>,<nazwa obiektu>,<wartość atrybutu>>
<nazwa atrybutu> -okno
<nazwa obiektu> -człowiek
<charakter posiadania> -Posiada
<wartość atrybutu> -2
<„wzrost” „mężczyzna” „wysoki”>
< „kolor” „lakier” „czerwony”>
< „koła” „samochód” „4”>
Stwierdzenia przybliżone
<A,O,V,CF>
<<nazwa atrybutu><nazwa obiektu><wartość atrybutu><0,7>>
przykład
< „wzrost” „mężczyzna” „wysoki” „0,75”>
REGUŁY przesłanka jest wyrażeniem złożonym z prostych zdań logicznych połączonych funktorami koniunkcji „and”/ ∧i/lub funktorem alternatywy” lub”∨. Zdania te są nazywane warunkami. Zwykle są one określone dla stwierdzeń. Jeśli przesłanka to konkluzja jeżeli pada zimny deszcz lub liście spadają z drzew lub temperatura jest niska to porą roku jest jesień.
METODY WNIOSKOWANIA .
DEFINICJE WNIOSKOWANIA jeżeli w celu uznania zadania2 odwołuje się do zadań z1, z2, z3 i na ich podstawie uznajemy zadanie 2 to mówimy że zadań z1, z2, zn wnioskowaliśmy zadanie 2. zadania z1,z2,zn nazywamy przesłankami wnioskowania. Wnioskowanie wykonywane przez ludzi nazywamy rozumowaniem. Wnioskowanie którego przesłanki są prawdziwe nazywane są materialnie poprawnymi. Jeśli zamiast któraś z przesłanek jest fałszywa to mówimy że we wnioskowaniu popełniono błąd materialny Logiczne schematy wnioskowania.
Wnioskowanie dedukcyjne wnioskowanie nazywamy dedukcyjnym jeśli jest zrealizowane zgodnie z prawami logiki tzn. jeśli konkluzja wynika logicznie z przesłanki. Wyróżniamy kilka schematów wnioskowania: -modus poneus; -modus tollaus. Schemat modus poneus. Oznacza to jeśli uznano inicjację (p=>q) oraz uznano podziałkę p to należy uznać również konkretne q. Schemat ten można zapisać w sposób następujący: [(p→q) 1p] →q. Przykład wnioskowania modus poneus. Jeżeli x jest studentem to x zdał maturę. Schemat modus tolleus jeżeli p to q. Oznacza to że jeśli uznano implikację (p→q) oraz nie uznano konkluzji (-q) to nie należy uznać przesłanki (-p). schemat ten można również zapisać w sposób następujący [(p→q)1-q]→-p. przykład schematu: jeżeli x jest studentem „ to x zdał maturę”. Oba te schematy stanowią przykłady niezawodnych schematów wnioskowania. Stosując schematy wnioskowania dedukcyjnego otrzymujemy zawsze z prawdziwych przesłanek prawdziwe konkluzje. Wychodząc zaś z fałszywych przesłanek możemy otrzymać fałszywe lub prawdziwe konkluzje.
WNIOSKOWANIE REDUKCYJNE. Wnioskowanie nazywamy redukcyjnym wtedy gdy zalicza się że przesłanka wynika z konkluzji. Przykład jeżeli p to q. Oznacza to że jeśli uznano implikacje (p-q) oraz nie uznano przesłanki (-p) to nie należy uznać konkluzji (-p). schemat ten można zapisać również w następujący sposób: [( p→q)1~~p]→-q.uwaga wnioskowanie według tego schematu nie jest realizowane zgodnie z prawami logiki formalnej i w związku z tym nie jest ono niezawodne. Jeżeli p to q -q/-p. oznacza to że jeśli uznano implikacje (p=>q) uznano konkluzję q to należy również uznać przesłankę p [(p=>q)1q]=>p.
WNIOSKOWANIE Z ZASTOSOWANIEM STWIERDZEŃ I LOGIKI.
Podział reguł ze względu na złożoność budowy:- reguły proste ich przesłanki są zbudowane zwykle z jednego warunku np. jeżeli pada deszcz to weź parasol. Reguły złożone ich przesłanki są zwykle zbudowane z większej liczby warunków np. jeśli pada deszcz i wieje silny wiatr i temperatura jest zerowa to weź parasol. Reguły złożone zalety: pozwalają na bezpośrednie wyznaczenie wniosków np. przez system doradczy -wymagają one prostych implikacji. Wady: trudności z ich tworzeniem;- trudność weryfikacji ich poprawności merytorycznej;- zbiór takich reguł jest zwykle nadmiarowy (redundantny). Reguły proste: zalety- łatwość formułowania; łatwość weryfikacji merytorycznej. Reguły proste wady: wymagają skomplikowanych interpretatorów.
WNIOSKOWANIE WSTECZ (REGRESYWNE). Wnioskowanie nazywamy regresywnym wtedy gdy rozpatrywane zdanie (hipoteza) jest konkluzją reguły i w celu wykonania jego prawdziwości badana jest prawdziwość przesłanki reguły. Badana przesłanka może być równocześnie konkluzją innej reguły itd.
Wnioskowanie wstecz ma charakter dowodzenia. Dowodzenie jest to postępowanie polegające na wykonywaniu prawdziwości rozpatrywanego zdania na podstawie innych zdań wcześniej uznanych za prawdziwe. Podczas wnioskowania wstecz na zbiorze reguł dla określonej hipotezy (będącej konkluzją danej reguły) są traktowane te reguły których konkluzje są przesłankami reguły prowadzącej do badanej hipotezy. Jeśli wystąpi blok takiej reguły wtedy system zadaje użytkownikowi pytanie dotyczące rozpatrywanej przesłanki.
Uwaga wnioskowanie wstecz jest zalecanewtedy gdy liczność zbioru hipotez jest mała w przesłaniu z licznością zbioru danych (np; w diagnostyce)
wnioskowanie wstecz R1. jeśli( figura jest prostokątem i wszystkie boki są równe) to (figura jest kwadratem) R2. jeśli (liczba kątów figury wynosi 4 i wszystkie kąty są proste ) to (figura jest prostokątem).
WNIOSKOWANIE W PRZÓD wnioskowanie nazywamy progresywnym wtedy gdy kierunek wnioskowania jest zgodny z kierunkiem myślenia logicznego określonego w uwzględnianym zbiorze reguł. Podczas wnioskowania wprzód na podstawie prawdziwości przesłanek reguł ustala się prawdziwość ich konkluzji. Konkluzje te mogą być przesłankami kolejnych reguł. Cechą charakterystyczną tego wnioskowania jest to że najpierw następuje proces pobierania wszystkich potrzebnych danych a puźniej następuje uaktualnienie łańcucha reguł
Wyszukiwanie w przód R1. jeśli (boki są parami równe )i( boki są parami równoległe) i (wszystkie kąty są różne od kąta prostego) i (kąty są parami równe) to (figura jest równoległobokiem). R2 jeśli(figura jest równoległobokiem )i (wszystkie boki są równe) to figura jest rombem.
STWIERDZENIA
Stwierdzenia są orzeczeniami o faktach które subiektywnie obserwujemy w otaczającej nas rzeczywistości
<A,O,V>
<<nazwa atrybutu>,<nazwa obiektu>,<wartość atrybutu>>
<nazwa atrybutu> -okno
<nazwa obiektu> -człowiek
<charakter posiadania> -Posiada
<wartość atrybutu> -2
<„wzrost” „mężczyzna” „wysoki”>
< „kolor” „lakier” „czerwony”>
< „koła” „samochód” „4”>
Stwierdzenia przybliżone
<A,O,V,CF>
<<nazwa atrybutu><nazwa obiektu><wartość atrybutu><0,7>>
przykład
< „wzrost” „mężczyzna” „wysoki” „0,75”>
REGUŁY przesłanka jest wyrażeniem złożonym z prostych zdań logicznych połączonych funktorami koniunkcji „and”/ ∧i/lub funktorem alternatywy” lub”∨. Zdania te są nazywane warunkami. Zwykle są one określone dla stwierdzeń. Jeśli przesłanka to konkluzja jeżeli pada zimny deszcz lub liście spadają z drzew lub temperatura jest niska to porą roku jest jesień.
METODY WNIOSKOWANIA .
DEFINICJE WNIOSKOWANIA jeżeli w celu uznania zadania2 odwołuje się do zadań z1, z2, z3 i na ich podstawie uznajemy zadanie 2 to mówimy że zadań z1, z2, zn wnioskowaliśmy zadanie 2. zadania z1,z2,zn nazywamy przesłankami wnioskowania. Wnioskowanie wykonywane przez ludzi nazywamy rozumowaniem. Wnioskowanie którego przesłanki są prawdziwe nazywane są materialnie poprawnymi. Jeśli zamiast któraś z przesłanek jest fałszywa to mówimy że we wnioskowaniu popełniono błąd materialny Logiczne schematy wnioskowania.
Wnioskowanie dedukcyjne wnioskowanie nazywamy dedukcyjnym jeśli jest zrealizowane zgodnie z prawami logiki tzn. jeśli konkluzja wynika logicznie z przesłanki. Wyróżniamy kilka schematów wnioskowania: -modus poneus; -modus tollaus. Schemat modus poneus. Oznacza to jeśli uznano inicjację (p=>q) oraz uznano podziałkę p to należy uznać również konkretne q. Schemat ten można zapisać w sposób następujący: [(p→q) 1p] →q. Przykład wnioskowania modus poneus. Jeżeli x jest studentem to x zdał maturę. Schemat modus tolleus jeżeli p to q. Oznacza to że jeśli uznano implikację (p→q) oraz nie uznano konkluzji (-q) to nie należy uznać przesłanki (-p). schemat ten można również zapisać w sposób następujący [(p→q)1-q]→-p. przykład schematu: jeżeli x jest studentem „ to x zdał maturę”. Oba te schematy stanowią przykłady niezawodnych schematów wnioskowania. Stosując schematy wnioskowania dedukcyjnego otrzymujemy zawsze z prawdziwych przesłanek prawdziwe konkluzje. Wychodząc zaś z fałszywych przesłanek możemy otrzymać fałszywe lub prawdziwe konkluzje.
WNIOSKOWANIE REDUKCYJNE. Wnioskowanie nazywamy redukcyjnym wtedy gdy zalicza się że przesłanka wynika z konkluzji. Przykład jeżeli p to q. Oznacza to że jeśli uznano implikacje (p-q) oraz nie uznano przesłanki (-p) to nie należy uznać konkluzji (-p). schemat ten można zapisać również w następujący sposób: [( p→q)1~~p]→-q.uwaga wnioskowanie według tego schematu nie jest realizowane zgodnie z prawami logiki formalnej i w związku z tym nie jest ono niezawodne. Jeżeli p to q -q/-p. oznacza to że jeśli uznano implikacje (p=>q) uznano konkluzję q to należy również uznać przesłankę p [(p=>q)1q]=>p.
WNIOSKOWANIE Z ZASTOSOWANIEM STWIERDZEŃ I LOGIKI.
Podział reguł ze względu na złożoność budowy:- reguły proste ich przesłanki są zbudowane zwykle z jednego warunku np. jeżeli pada deszcz to weź parasol. Reguły złożone ich przesłanki są zwykle zbudowane z większej liczby warunków np. jeśli pada deszcz i wieje silny wiatr i temperatura jest zerowa to weź parasol. Reguły złożone zalety: pozwalają na bezpośrednie wyznaczenie wniosków np. przez system doradczy -wymagają one prostych implikacji. Wady: trudności z ich tworzeniem;- trudność weryfikacji ich poprawności merytorycznej;- zbiór takich reguł jest zwykle nadmiarowy (redundantny). Reguły proste: zalety- łatwość formułowania; łatwość weryfikacji merytorycznej. Reguły proste wady: wymagają skomplikowanych interpretatorów.
WNIOSKOWANIE WSTECZ (REGRESYWNE). Wnioskowanie nazywamy regresywnym wtedy gdy rozpatrywane zdanie (hipoteza) jest konkluzją reguły i w celu wykonania jego prawdziwości badana jest prawdziwość przesłanki reguły. Badana przesłanka może być równocześnie konkluzją innej reguły itd.
Wnioskowanie wstecz ma charakter dowodzenia. Dowodzenie jest to postępowanie polegające na wykonywaniu prawdziwości rozpatrywanego zdania na podstawie innych zdań wcześniej uznanych za prawdziwe. Podczas wnioskowania wstecz na zbiorze reguł dla określonej hipotezy (będącej konkluzją danej reguły) są traktowane te reguły których konkluzje są przesłankami reguły prowadzącej do badanej hipotezy. Jeśli wystąpi blok takiej reguły wtedy system zadaje użytkownikowi pytanie dotyczące rozpatrywanej przesłanki.
Uwaga wnioskowanie wstecz jest zalecanewtedy gdy liczność zbioru hipotez jest mała w przesłaniu z licznością zbioru danych (np; w diagnostyce)
wnioskowanie wstecz R1. jeśli( figura jest prostokątem i wszystkie boki są równe) to (figura jest kwadratem) R2. jeśli (liczba kątów figury wynosi 4 i wszystkie kąty są proste ) to (figura jest prostokątem).
WNIOSKOWANIE W PRZÓD wnioskowanie nazywamy progresywnym wtedy gdy kierunek wnioskowania jest zgodny z kierunkiem myślenia logicznego określonego w uwzględnianym zbiorze reguł. Podczas wnioskowania wprzód na podstawie prawdziwości przesłanek reguł ustala się prawdziwość ich konkluzji. Konkluzje te mogą być przesłankami kolejnych reguł. Cechą charakterystyczną tego wnioskowania jest to że najpierw następuje proces pobierania wszystkich potrzebnych danych a puźniej następuje uaktualnienie łańcucha reguł
Wyszukiwanie w przód R1. jeśli (boki są parami równe )i( boki są parami równoległe) i (wszystkie kąty są różne od kąta prostego) i (kąty są parami równe) to (figura jest równoległobokiem). R2 jeśli(figura jest równoległobokiem )i (wszystkie boki są równe) to figura jest rombem.
STWIERDZENIA
Stwierdzenia są orzeczeniami o faktach które subiektywnie obserwujemy w otaczającej nas rzeczywistości
<A,O,V>
<<nazwa atrybutu>,<nazwa obiektu>,<wartość atrybutu>>
<nazwa atrybutu> -okno
<nazwa obiektu> -człowiek
<charakter posiadania> -Posiada
<wartość atrybutu> -2
<„wzrost” „mężczyzna” „wysoki”>
< „kolor” „lakier” „czerwony”>
< „koła” „samochód” „4”>
Stwierdzenia przybliżone
<A,O,V,CF>
<<nazwa atrybutu><nazwa obiektu><wartość atrybutu><0,7>>
przykład
< „wzrost” „mężczyzna” „wysoki” „0,75”>
REGUŁY przesłanka jest wyrażeniem złożonym z prostych zdań logicznych połączonych funktorami koniunkcji „and”/ ∧i/lub funktorem alternatywy” lub”∨. Zdania te są nazywane warunkami. Zwykle są one określone dla stwierdzeń. Jeśli przesłanka to konkluzja jeżeli pada zimny deszcz lub liście spadają z drzew lub temperatura jest niska to porą roku jest jesień.
METODY WNIOSKOWANIA .
DEFINICJE WNIOSKOWANIA jeżeli w celu uznania zadania2 odwołuje się do zadań z1, z2, z3 i na ich podstawie uznajemy zadanie 2 to mówimy że zadań z1, z2, zn wnioskowaliśmy zadanie 2. zadania z1,z2,zn nazywamy przesłankami wnioskowania. Wnioskowanie wykonywane przez ludzi nazywamy rozumowaniem. Wnioskowanie którego przesłanki są prawdziwe nazywane są materialnie poprawnymi. Jeśli zamiast któraś z przesłanek jest fałszywa to mówimy że we wnioskowaniu popełniono błąd materialny Logiczne schematy wnioskowania.
Wnioskowanie dedukcyjne wnioskowanie nazywamy dedukcyjnym jeśli jest zrealizowane zgodnie z prawami logiki tzn. jeśli konkluzja wynika logicznie z przesłanki. Wyróżniamy kilka schematów wnioskowania: -modus poneus; -modus tollaus. Schemat modus poneus. Oznacza to jeśli uznano inicjację (p=>q) oraz uznano podziałkę p to należy uznać również konkretne q. Schemat ten można zapisać w sposób następujący: [(p→q) 1p] →q. Przykład wnioskowania modus poneus. Jeżeli x jest studentem to x zdał maturę. Schemat modus tolleus jeżeli p to q. Oznacza to że jeśli uznano implikację (p→q) oraz nie uznano konkluzji (-q) to nie należy uznać przesłanki (-p). schemat ten można również zapisać w sposób następujący [(p→q)1-q]→-p. przykład schematu: jeżeli x jest studentem „ to x zdał maturę”. Oba te schematy stanowią przykłady niezawodnych schematów wnioskowania. Stosując schematy wnioskowania dedukcyjnego otrzymujemy zawsze z prawdziwych przesłanek prawdziwe konkluzje. Wychodząc zaś z fałszywych przesłanek możemy otrzymać fałszywe lub prawdziwe konkluzje.
WNIOSKOWANIE REDUKCYJNE. Wnioskowanie nazywamy redukcyjnym wtedy gdy zalicza się że przesłanka wynika z konkluzji. Przykład jeżeli p to q. Oznacza to że jeśli uznano implikacje (p-q) oraz nie uznano przesłanki (-p) to nie należy uznać konkluzji (-p). schemat ten można zapisać również w następujący sposób: [( p→q)1~~p]→-q.uwaga wnioskowanie według tego schematu nie jest realizowane zgodnie z prawami logiki formalnej i w związku z tym nie jest ono niezawodne. Jeżeli p to q -q/-p. oznacza to że jeśli uznano implikacje (p=>q) uznano konkluzję q to należy również uznać przesłankę p [(p=>q)1q]=>p.
WNIOSKOWANIE Z ZASTOSOWANIEM STWIERDZEŃ I LOGIKI.
Podział reguł ze względu na złożoność budowy:- reguły proste ich przesłanki są zbudowane zwykle z jednego warunku np. jeżeli pada deszcz to weź parasol. Reguły złożone ich przesłanki są zwykle zbudowane z większej liczby warunków np. jeśli pada deszcz i wieje silny wiatr i temperatura jest zerowa to weź parasol. Reguły złożone zalety: pozwalają na bezpośrednie wyznaczenie wniosków np. przez system doradczy -wymagają one prostych implikacji. Wady: trudności z ich tworzeniem;- trudność weryfikacji ich poprawności merytorycznej;- zbiór takich reguł jest zwykle nadmiarowy (redundantny). Reguły proste: zalety- łatwość formułowania; łatwość weryfikacji merytorycznej. Reguły proste wady: wymagają skomplikowanych interpretatorów.
WNIOSKOWANIE WSTECZ (REGRESYWNE). Wnioskowanie nazywamy regresywnym wtedy gdy rozpatrywane zdanie (hipoteza) jest konkluzją reguły i w celu wykonania jego prawdziwości badana jest prawdziwość przesłanki reguły. Badana przesłanka może być równocześnie konkluzją innej reguły itd.
Wnioskowanie wstecz ma charakter dowodzenia. Dowodzenie jest to postępowanie polegające na wykonywaniu prawdziwości rozpatrywanego zdania na podstawie innych zdań wcześniej uznanych za prawdziwe. Podczas wnioskowania wstecz na zbiorze reguł dla określonej hipotezy (będącej konkluzją danej reguły) są traktowane te reguły których konkluzje są przesłankami reguły prowadzącej do badanej hipotezy. Jeśli wystąpi blok takiej reguły wtedy system zadaje użytkownikowi pytanie dotyczące rozpatrywanej przesłanki.
Uwaga wnioskowanie wstecz jest zalecanewtedy gdy liczność zbioru hipotez jest mała w przesłaniu z licznością zbioru danych (np; w diagnostyce)
wnioskowanie wstecz R1. jeśli( figura jest prostokątem i wszystkie boki są równe) to (figura jest kwadratem) R2. jeśli (liczba kątów figury wynosi 4 i wszystkie kąty są proste ) to (figura jest prostokątem).
WNIOSKOWANIE W PRZÓD wnioskowanie nazywamy progresywnym wtedy gdy kierunek wnioskowania jest zgodny z kierunkiem myślenia logicznego określonego w uwzględnianym zbiorze reguł. Podczas wnioskowania wprzód na podstawie prawdziwości przesłanek reguł ustala się prawdziwość ich konkluzji. Konkluzje te mogą być przesłankami kolejnych reguł. Cechą charakterystyczną tego wnioskowania jest to że najpierw następuje proces pobierania wszystkich potrzebnych danych a puźniej następuje uaktualnienie łańcucha reguł
Wyszukiwanie w przód R1. jeśli (boki są parami równe )i( boki są parami równoległe) i (wszystkie kąty są różne od kąta prostego) i (kąty są parami równe) to (figura jest równoległobokiem). R2 jeśli(figura jest równoległobokiem )i (wszystkie boki są równe) to figura jest rombem.