Wnioski:

Na podstawie przeprowadzonego doświadczenia i kształtu wykresów R=f(F) można stwierdzić iż wraz ze wzrostem siły docisku rezystancja zestkowa malała, a kiedy docisk był coraz mniejszy rezystancja zestkowa wzrastała.

Rezystancja zestkowa w dużym stopniu zależy od siły docisku. Jeżeli ta siła jest mała wówczas rezystancja ma dużą wartość, a co za tym idzie powoduje nagrzewanie się styków mogące prowadzić do zagrożenia pożarowego.

Aby tego uniknąć należy stosować duże powierzchnie styku, ponieważ rezystancja zestykowa maleje wraz ze wzrostem powierzchni styku.

Z wykresów również widać że najlepszym materiałem odpornym na przegrzanie pod wpływem rezystancji zestykowej jest mosiądz. Posiada on najniższe wartości razystancji wiec nagrzewanie styków jest znikome. Najgorszym materiałem jest aluminium, a różnice na wykresach stali i aluminium powstałe podczas doświadczenia były wynikiem niedokładnych pomiarów w ćwiczeniu.

---