krajoznawstwo, KRAJOZNAWSTWO - ściągi na examin, KRAJOZNASTWO


KRAJOZNASTWO

Pojawiło się w latach 60 XIXw.1902r poraz pierwszy słownik W-ski zdefiniował krajz. Jako zbiór wiadomości o danym kraju.

Wg. Nałkowskiego

Krajom.nie jest nauka ani sztuka tylko źródłem, z którego zarówno geog. Jaki sztuka czerpac będą materiały do swoich opracowań.

Wg Pawłowskiego

Jest nauka dziedziną geog.

Wg.Sawickiego nie jest nauka bo nie posiada własnej teorii.

Wg.Patkowskiego

Jest zbiorem wiadomości o danym obszarze geog.,hist.,ekon, przyrod..Jest wszystkim co służy do poznania danego terytorium i ludzi tam żyjących.Nie jest nauka.

Def.1930r encyk powrz.

Zbiór wszystkich wiadomości o pewnym większym lub mniejszym obszarze( chodzi o wiadomości z najrozmaitszych dziedzin: geog., geologi, biol., etnografii, staty.)przeto krajom.nie tworzy odrębnej nauki a oznacza raczej działalność praktyczną , jak zbieranie materiałów, bez dążenia do jakieś naukowej syntezy.

Wg. Patkowskiego z 1935r krajom.jest ruchem społecznym zmierzającym do:

- szerzenia wśród społeczeństwa znawstwa przyrody i kultury kraju rodzinnego poprzez wszechstronne poznanie środowisk regionu i kraju.

- do samodzielnych badań i uczestniczenia w badaniach naukowych

-rozwijania, przywiązania do stron rodzinnych

- Pogłębiania czynnej roli obywatela do pracy zawodowo-społecznej

Def.1965r Wielak encyklo.

Ruch społeczny dążący do zbierania i popularyzowania wszelkich wiadomości geog., histr. O kraju lub regionie m.in. przez urządzanie wycieczek krajom. Zbilża się do turysty.o charakterze poznawczo-dydaktycznym.

Szeroko pojęte krajom.wykracza jednak poza jej ramy obejmując np., regionalne obserwacje czy badania naukowe

Def. 1997 Nowa encyk.

Całość wiedzy o kraju ojczystym lub regionie histr.. geog., przrod.Obejmuje ruch społeczny dążący przez różne formy turyst. Zwłaszcza wycieczki do poznania kraju ojczystego, gromadzenia wsze4lkich o nim wiadomości i popularyzowania ich a jednocześnie działających na rzecz utrwalania i ponażania zasobów przyrody i kultury. Jest treścią poznawczo-wychowawczą turystyki.

HISTORIA KRAJOZ.

Poznawanie kraju odbywało się najczęściej dzięki wędrówkom.Na tej podstawie robiono opisy.Pierwsze opisy 2000lat temu z Chin

W V w.p.n.e Herord

Opisała dzieje ludu greckiego, Pitagorasa, Herota, Platona

Pierwszy kronikarzem był Gall Anonim który opisał dzieje polski w j. łacińskim w 3 ksiegach.sprzed Mieszka I do 1113r.

Kadłubek - spisał dzieje polski po łacinie.Wydano w 1612r.Opisywała dzieje Polski do 1202r

Długosz - spisał dzieje polski wzbogacił o wiadomsci geog. W ten sposób powstała Kronika Królestwa Polskiego.Prekursor pols.krajoz.

ETATPY ROZWOJU KRAJOZ.

Początki wraz z powstanie komisji Edukacji Narodowej( oswiecenie) Uchwały KEN wskazywały na konieczność przekazywania info o Polsce młodzieży i krzewieniu patriotyzmu

- Staszic- ,, o ziemiach Karpat, gór i innych górach i równin polski''.Organizator TPNauka , stał się ojcem krajom.

- J.Ursyn Niemcewicz- po śmierci Staszica prezes TPN Napisał ,, Pamiątki czasów moich'', Podróże historyczne po ziemiach polskich miedzy rokiem 1811 a 1828r''

- w Oświeceniu zaczęly powstawać muzea dzięki M. Mniszchow.

- Księżniczka I Czartoryska - gromadziła pamiątki narodowe.W 1831r powstało ! muzeum w Puławach( celem było wzbudzenie zainteresowania historią Polski)

Działalność krajom.w Romantyzmie

Przeciwdziałanie polityce wynarodowienia-główny cel.

Najbardziej aktywni byli filareci. Zan, Mickiewicz, Lelewel, Chodziczko. Do najważ celów było powstanie ludu jego kultury i folkloru.

W.Pol, L.Kondratowicz-nurt poetycko-opisowy

Najbardziej zasłużeni:

- Woronicz- rozpoczął prace nad zbieraniem kund i pieśni ludowych

- Grabowski- podjął myśl kompleksowego gromadzenia materiałów krajom.

- W. Krasiński

- A. Czarnocki- archeolog, etnograf, badacz ludoznawstwa

- Pol- badacz Karpat, autor poezji patriotycznej

- K0olberg- muzyk, kompozytor, etnograf, folklorysta.Napisał Lud jego obyczaje, sposób życia, mowa podania przysłowiowe, obrzędy, gusła, zabawa, pieśni i tańce.

XIX/XX krajom.patriotyczne służebne

Powstaje pod zaborem Austryjackim Galicyjskie towarzystwo Tatrzańskie, od 1902r Polskie Towarzystwo Tatrzańskie

CELE:

- umiejętność badania Karpat a w szczególności Tatr i Pienin, rozpowszechnianie wiadomości

- umożliwianie pobytu w nich turystów

- ochrona zwierząt alpejskich

- wspieranie przemysłu górskiego

Utworzona muzemu tatrzańskie wydawaki oni PamietnikiTowarz.Tatrzań.'' powstały schroniska górskie-1 nad Morskim Okiem.

- T.Chałabiński-lekarz, przyrodnik, pionier taternictwa , badacz przyrody Tatrz.

- W.E.Radzikowski- artysta, malarz, ilustrator przewodnika po Tatrach.

- L.Zejszner- etnograf, pionier ruchu ochrony Przyrody

- M.Orłowicz- współtwórca polskiej turystki zespołowej

POLSKIE TOWARZ.KRAJOZ.1906r

- Głównym pomysłodawcą był A. Janowski

CELE:

- zbieranie wiadomości krajom. I popularyzowanie

- gromadzenie zbirów naukowych

- organizowanie wycieczek po kraju

- urządzanie wystaw krajom.

- opieka nad pamiątkami histor. I osobliwościami przyrody

OKRES MIĘDZYWOJENNY

Dwa kierunki

- regionalny

- turystyczny

Pręzby rozwój krajom. W szkołach.Kolebką był Kraków. Zaczęto wydawać pismo, oru tot'' Powstały domy wycieczkowe dla wycieczek zbiorowych( Kraków, Lwów, W-wa)System schronisk młodzieżowych(212 schronisk do 1939r)

Towarzystwo tarzan.zjęło się kwestia znakowania szlaków.Wytyczano nowe szlaki, ujednolicanie symbolikę.Wydawano mapy, informatory, przewodniki.Polskie Towar.Krajoz.wydawało czasopisma np. ,, Ziemia''

Powstały organizacje krajom. Na kresach:

- Podlakie Tow.Krajoz.

- Wołyńskie Tow.Krajoz.i opieki nad zabytkami.

PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ

Kierunki rozwoju krajom.było przede wszystkim umasowienie i upowszechnianie.

PTk i PTT szybko się reorganizowały.Pod koniec lat 40 osiągnęly pewną sprawność(Ziemi PN i Zach.)Wzniesiono wydawanie periodyków.Wydawano słownik Geog Turyst. Polski.

Pod koniec 1950r połączyły się PTK z PTT powstało PTTK.Zostało ono zobowiązane do pracy nad wszechstronnym rozwojem turystyki i krajom., krzewieniem do zamiłowania do Polski, jej histr.i kultury, podejmowano działania w zakresie ochrony przyrody i zabytków.Wprowadzono obowiązek zwiedzania ciekawyh obiektów krajom.Rozwija się turystyka usportowiona(żeglarstwo, kajakowaitp.)

1959r- powstaje Polskie Towarz.Schronisk Młodzieżowych

Do programów szkolnych wprowadzano obowiązek 2 wycieczek krajom.w ciągu roku.Wytyczono wycieczkowe trasy typowe( 1 szlak wyciecz.-Dolny Śląsk)

1957- szkolna odznaka krajon.-Turyst.

WSPÓŁCZENE KRAJOZ.

Wspól.nurty krajom.

- gromadzenie wiedzy o regionach całego kraju

- integralność wiedzy

- popularyzacja idei i wiedzy krajom.

- nastawienie na antypocentryczność

MIEJSCE I ROLA WE WSPÓŁCZESNYM SPOŁECZEŃSTWIE

KRAJOZ.

INSTYTUCJE I JEDNOSTKI PAŃSTWOWE

- wyż uczelnie, PAN

- Instytuty Naukowo-badawcze

- Muzea

-System info.turys.

- Środki masowego przekazu

SZKOŁY:

- ZHP

- Kluby SKKT

- Koła zainteresowania

- PTSM (Polsk towarz Schronisk Młodzież od 1925r)

ORGANIZACJE SPOŁECZNE

- PTTK

- Towar.Regionalne

- TWP

- Uniwersytety Ludowe

- Organizacje Młodzieżowe

- PTSM

Głównym miejscem realizacji działań krajom.jest szkoła.MEN wydało zarządzenie w sprawie zasad i warunków organizacji krajom.Krajoz. powinno stanowić część integralna części procesu dydaktyczno-wychowawczego i powinno być realizowane przez wszystkie szkoły w ramach zajęc lekcyjnych i poza lekcyjnych.

FORMY:

- wycieczki przedmiotowe( związane z tematem- lekca w terenie)

- wycieczki których łączą się z kilkoma przewodnikami

- organizowanie wycieczek krajom.-turyty.(biwaki, spływy itp.)

ORGANIZACJE I JEDNOSTKI PAŃSTWOWE

Najistotniejsza jest POT ( Polska Organizacja Turyst.) Działa w Polsce i za Granicą

CELE:

- promowanie i tworzenie pozytywnego wizerunku Polski( w kraju i za granicą)

- Tworzenie warunków współpracy organów administracji rządowej samorządowej i organizacji zrzeszonych przedsiębiorców z dziedziny turystyki.

- do głównych zadań Pot należy zapewnianie funkcjonowania i rozwijania polskiego systemu info.turyst.

Realizuje go:

- przygotowywanie i publikowanie materjałó promocyjnych

- organizowanie stoisk narodowych na targach międzynarodowych

- organizowanie wystaw, pokazów, kongresów.

POLSKA AGENCJA ROZWOJU TURYSTYKI S.A

Usługi doradcze i finansowe w zakresie inwestycji turyst

POLSKA IZBA TURYST.-ogólnopolska organizacja samorządu gospod.branży turyst.Zrzesza różne biura i agencje turyst.

SAMORZĄDY TERYTORIALNE- za ich sprawą wytyczane są nowe szlaki.

ORGANIZACJE SPOŁECZNE- największe i najbogatsze tradycje.Najbardziej załużona PTTK

- opracowali i upowszechnili krajom. Program turyst.

- stwarza warunki ułatwiająca wędrówki po kraju

- popularyzuje wiedze o najb. Atrakcyjniejszych regionach Polski

- dysponuje ok. 200 obiektami turyst.

- wytacza i konserwuje szlaki turyst.(60 tys km szlaków)

- pośada własne wydawnicwo ,, Kraj''

- 15 regionów mózeów

- zrzesza 80tys członków

PTSM- noclegi modernizacja schronisk, tworzenie tras turys, zajęcia dla młodzieży rajdy, zloty

SPOŁECZNA ROLA KRAJOZNAWCZA

Edukacja

Krajom.wychowuje i kształci.Uczestnicy ruchu krajom.zdobywaja określony zasób wiedzy, sprawności.Uczy prawidłowego obserwowania faktów, wyszukiwania zależności .Może wyrabiac cechy osobowości : zaradności,samodzielność , silną wolę, przedsiębiorczośc.Uczy współdziałania w grupie.

-Upowrzechnia kultury

-Techniczna

Służy do rozwoju turyst.dzięki inwentaryzacji krajom., wytyczanie szlaków, sterowanie ruchem turystycznym, kwalifikowanie kadry.

FORMY I KIERUNKI DZIAŁALNOŚĆ KRAJOZ.

Dzieli się w zależności od postaw osób:

- bierna: odbiór przekazywanych treści krajom.

- czynna: czynne zaangażowanie w wykonywaniu róznych prac np. kolekcjonerstwo, kroniki, przewodnictwo, działalność na rzecz ochrony przyrody i zabytków, organizowanie wystaw fotograficznych.

GŁÓWNE KIERUNKI WSPÓŁCZENEGO KRAJOZ.

- Krajoznawstwo turyst.: poznawanie jest domeną krajom.Wskazywanie treści krajom.Wyjazdy wypoczynkowe powinny być łączone z krajom.Turyst.powinna być srodkiem do celu jakim jest krajom..Wyróznia się tu wyjazdy indywidualne i zbiorowe.Wyjazdy indywidualne dają większy zasób info.

-Popularyzacja wiedzy krajom.

W popularyzacji ogromna rolę odgrywa TV. W wolnym czasie ok. 68% osób ogląda TV

Wydawnictwo o treściach krajoz.

- wydawnictwa naukowe

- specjalistyczne wydawnictwo <hist sztuki, etnografia>

- syntetyczne monografie naukowe miast i regionów

- słowniki

Wydawnictwo paranaukowe

- przewodniki turyst.

- mapy

- wydawnictwo z zakresu inwentaryzacji krajom.

Wydawnictwa literackie

- reportaże

- literatura piękna

Konkursy krajom., turnieje, biura turys.

Regionalizm krajom.

Dwie tendencje:

  1. ujednolicenie polityczne, ekonom. I kulturowe poszczególnych regionów

  2. zachowanie cech świadczonych o odrębności regionów, przejawiało się to w regionalizmie.Patkowski uważał że przez poznawanie poszczególnych części kraju człowiek rozwija się i poznaje cały kraj.

WSPÓŁCZESNY REGIONALIZM

  1. Jest ideologią historycznie ukształtowana, zbiorowością terytorialną, która ma poczucie więzi regionalnej i poczucie odrębności wobec sąsiednich zbiorowości

  2. Ruch społeczny który w oparciu o zespół cech typowych dla danego obszaru obejmuje swą działalnością sprawy kultury, współżycia społecznego, gospod., aktywizacji środowiska jako wspólnoty regionalnej.

W obydwu ujęciach istota regionalizmu przejawia się przez historie, tradycje, kulturę , specyficzne środowisko.

SAMO POJECIE REGION.ZAWIERA

- odrębność od terenów sąsiednich

- wspólnotę

KIERUNKI WSPOŁ.REGION.

- Utrwalenie aktualnego obrazu regionu przez inwentaryzację i dokumentację krajoznawczą, która uwypukla swoiste cechy regionu

- Zachowanie tych elementów, które mają wartość kulturową dla obecnych i przyszłych pokoleń

-budzenie zainteresowań własnym regionem wśród najszerszych kręgów społeczeństwa

-wzbogacenie elementów krajoznawstwa inicjatyw gospodarczych i kulturowych

- wdrażanie aktywu gospodarczego na rzecz rozwoju wlasnego regionu.

ZASADY I ŚRODKI STOSOWANE W KRAJOZ.

Wszelkie metody muszą uwzględniać cele oraz zapewniać skuteczność działania

ZASADY:

1) SYSTEMOWOŚCI

Działalność krajom. Należy traktować jako system wzajemnie powiązanych elementów.

- przekazując ( przewodnicy, prelegenci, działacze turyst.)

-dbiorcy ( wycieczkowicze, słuchacze)

- obiekty i treści krajom.

- metody i formy organizacyjne oraz środki pomocnicze

Należy zadbać o uporządkowany układ terści oraz zadań zmierzających do poznania.Należy się kierować systematycznością działania.

2)POGLĄDOWOŚCI

Typowa dla krajozn.

Poznawanie obiektów w terenie, obserwacja bezpośrednia , którą cechuje autentyczność . Może być też realizowana przez obserwacje pośrednią

  1. EFEKTYWNOŚĆ

Różnorodne formy i metody pracy, różne środki techniczne.Odpowiednie planowanie zajęć.Utrwalanie wiadomości przez prowadzenie dokumentacji.

  1. SAMODZIELNOŚĆ

Lepsze poznanie zagwarantujemy kiedy uczestnicy będą brali aktywny udział w impet\rezach krajom..Należy wzbudzać pozytywną motywację, pobudziś procesy myślowe

  1. ZWIĄZKI TEORII Z PRAKTYKĄ

Np.. podczas obserwacji środowiska lub obiektów i naukowego wyjaśniania faktów oraz praktyczne sprawdzanie teorii

  1. PRZYSTĘPNOŚĆ I STOPNIOWA TRUDNOŚC

By poznanie było jak najlepsze należy dostosować odpowiedni zakres penetracji krajozn., odległość w sensie fizycznym i poznawczym( wiek, wykształcenie, zaczynamy od rzeczy bliższych a kończymy na dalszych.Musimy mieć pełną orientacje do kogo adresujemy daną imprezę.

  1. ZWIĄZKI INYDYWIDUALIZACJI Z SOCJALIZACJĄ

Umiejętne łączenie interesów jednostki z interesami grupy.

METODY PRACY KRAJOZNAWCZEJ

Podział metod

  1. Słownie

- ,, żywe słowo''- np. wykład odczyty, prelekcje, gawędy opowiadania

- słowo pisane

Przewodnik powinien:

- dysponować dużym zasobem wiedzy , odpowiednim do poziomu słuchaczy

- musi posiadać dobrą dyskusję i technikę słowa

- musi dbać o to aby wzbudzać zainteresowanieprzez odpowiednie dozowanie info.

- ustawienie względem słuchaczy

- odpowiednie środki techniczne

2) POGLĄDOWE

- Obserwacja bezpośrednia

Fundamentalna metoda pracy krajozn..Poznawanie terenu w bezpośrednim kontakcie z ludnością folklorem

-Obserwacją pośrednia

Filmy, nagrania

Przewodnik powinien:

- prowadzący powinien odpowiednio sterować procesem postrzegania , zwracać uwagę na najważniejsze cechy.Proces obserwacji zwykle zaczyna się od jakiejs obserwacji.

3) Praktyczne zastosowanie wiedzy: np. wytyczanie szlaków ściężki dydaktycznej, inwentaryzacja krajozn., wykonywanie map, szkiców.

STOPIEŃ PERCEPCJI WIEDZY KRAJOZNAWCZEJ

Czynniki determinujące percepcje krajozn.

    1. stosunek emocjonalny turyst. do walorów krajozn.

    2. Czynniki metodyczne

- metody zdobywania wiedzy przez turyst.

-metody przekazywania wiadomości

- przygotowywanie wyjazdu

- aktywna postawa turys. W czasie imprezy

c) cechy demo-społeczne i osobiste turyst.

- wiek,wykształcenie, pochodzenie

- zainteresowania turyst.

Poziom kultury turyst.

- poziom parafino.

d) fachowość i pedagogiczne umiejętności przewodników

- kwalifikacje fachowe

- umiejętności pedagogiczne

- styl narracji, zwięzłość, logiczność

- dostarczenie treści do poziomu odbiorcy

- łatwość nawiązywania kontaktów.

Z METODYCZNEGO PUNKTU WIDZENIA:

1) Faza- okres przygotowania wyjazdu

Studiowanie mapy, lektura przewodników, opracowanie odcinków tras.

  1. Faza - przebieg wyjazdu

Najlepsze wyniki poznawcze uzyskują turyści którzy zdobywają wiadomości o regionie w sposób aktywny

- pełnienie funkcji przewodnika

- prowadzenie notatek(14%)

- przeprowadzanie wywiadów(11%)

- wykonywanie zdjeć(9%)

- korzystanie z mapy(3%)

ETOMDYKA ORGANIZOWANIA I PLANOWANIA KRAJOZN.

Wady:

  1. niedostosowanie

Należy znać zainteresowania i potrzeby określonej grupy

  1. Przekładanie programu

( poznawanie powierzchowne zmęczenia uczestników)

PROGRAM- szczegółowe przemyślenie możliwych wariantów działalności turystów, zaplanowanie ich, wybór optymalnych w danej sytuacji metod i form pracy a także zapewnienie możliwości ich realizacji

Inaczej są to treści turyst.- krajozn. Zachowania turystów przewidywalne są dla planowanej imprezy z uwzględnieniem różnych wariantów tych zachowań.

CECHY DOBREGO PROGRAMU

- celowość

- wykonalność

-skuteczność i operatywność

- komunikatywność

-możliwość wyboru alternatywy

W TRAKCE UKŁADANIA PROGRAMU NALEŻY WZIĄĆ POD UWAGĘ:

- stosować zasady dydaktyczne

- dostosowanie programu imprez oraz metody do składu społecznego grupy, do zainteresowań , chłonności i możliwości percepcji przekazywanych wiadomości

- program powinien zawierać także metody, które zawierają aktywne części

- wiązanie aktywności turystów z podstawowymi cechami krajozn., upowszechniania wiedzy, sztuki, wychowania artystycznego.

- stworzenie możliwości kontenpllacji

- zadbanie o to, by w dziennym rozkładzie zajęć formy działania miały charakter kontrastowy.Równowaga między zajęciami w terenie odkrytym i pomieszczeniem.

CZYNNIKI DETERMINUJĄCE PROGRAM TURYST.

TEREN

- walory turyst.-krajoznawcze

- zagospodarowanie turyst.

- dostępność przestrzenna

CZAS TRWANIA WYJAZDU

- krótkookresowy

- długookresowy

STOPIEŃ ZAAWANSOWANIA TURYSTYCZNEGO

Miejsce w procesie postaw turyst.

- turysta przypadkowy- najczęściej biernne formy turystyki masowej

- turysta początkujący- często wyjezdza, wyjazdy planuje często formy indywidualne, specjalistyczne

- turysta wytrawny

ZAINTERESOWANIE

UWARUNKOWANIE SOCJODEMOGRAFICZNE

- wiek(młodzież, wiek przedszkolny 3-6, wiek szkolny 7-14, straszy wiek szkolny 15-19, młodzież akademicka i pracująca 20-30, dorośli 30-59)

- płeć

- pochodzenie

- zawód

- wykształcenie

- poziom intelektualny i kulturalny

- stan rodzinny, zamożność

- stan zdrowia i kondycji

WIELKOŚĆ GRUP

TYPY GRUP:

- turysta indywidualny 1-5 osób

- małe grupy 6-15 osób

- średnie grupy 16-30 osób

- duże 31-50 osób

- b.duże ponad 50

Optymalne są małe grupy i średnie grupy

Najbardziej elastyczni są turyści indywidualni

CELE WYJAZDU

POTRZEBY WYJAZDU

5



Wyszukiwarka