Malwina Paduch rok 1,zaoczne magisterskie
Wyjaśnij pojęcie „płeć mózgu” i kształtowanie się płci mózgu w okresie rozwoju
dziecka.
Różnice między mężczyznami, a kobietami wynikają z odmiennej konstrukcji najważniejszego narządu, jakim jest mózg. Przetwarza on informacje w różny sposób, co powoduje odmienne zachowania oraz postrzeganie u kobiet i u mężczyzn.
Proces kształtowania się mózgu nie narodzonego dziecka według męskiego lub kobiecego wzorca zaczyna się w około 6 bądź 7 tygodniu po zapłodnieniu.
Dużą rolę w procesie kształtowania się płci mózgu odgrywają geny, zawierające kod naszych cech indywidualnych, ponieważ to one po części decydują o naszej płci.
Tożsamość każdego z nas zawarta jest w 46 chromosomach, których połowę wnosi matka, a drugą połowę ojciec. Matka wnosi do komórki jajowej chromosom X i jeśli ojciec również wniesie chromosom X rezultatem będą narodziny dziewczynki. Jeśli natomiast plemniki ojca zawierają chromosom Y powinno narodzić się dziecko płci męskiej. Ale same geny nie wystarczą, aby zdeterminować płeć.
Następnym ważnym czynnikiem są hormony; i to właśnie hormony męskie determinują płeć dziecka. Jeżeli płód płci żeńskiej XX zostaje poddany wpływowi hormonu męskiego, to dziecko po urodzeniu wygląda jak noworodek płci męskiej.
Tożsamość płciowa zostaje określona mniej więcej 6 tygodni po zapłodnieniu, kiedy płód męski wykształca specjalne komórki produkujące androgeny (hormony męskie), z których najważniejszy jest testosteron.
Płciowa charakterystyka mózgu zależy w największym stopniu od hormonów wytwarzanych przez nasze rozwijające się ciało lub otaczających nas w łonie matki. Im mniejsza ilość hormonu męskiego, tym bardziej zostaje zachowany kobiecy charakter mózgu i odwrotnie.
Działanie hormonów na mózg ma charakter dwustopniowy.
Najpierw ujawnia się podczas rozwoju mózgu w łonie matki, gdzie kontroluje powstawanie schematu sieci neuronów,
Później w okresie dojrzewania hormony wracają, aby tę sieć uruchomić.
Różnice między płciami pojawiają się już od momentu narodzenia dziecka, w okresie dzieciństwa tworzy się pewien dystans między dziewczynkami i chłopcami, a w okresie dojrzewania prawdziwa „przepaść”.
Dzieje się tak na skutek ogromnego wzrostu hormonów we krwi właśnie podczas dojrzewania. U chłopców przodującym hormonem jest testosteron, u dziewczyn estrogen i progesteron. Te hormony oprócz wzrostu i rozwoju ciała wywierają jednoznacznie duży wpływ na mózg.
Płeć mózgu zostaje określona w okresie kształtowania struktury komórek nerwowych w życiu płodowym, jednak różnice między mózgami obu płci ujawniają się głównie w okresie dorastania. Płcie rodzą się z inaczej uformowanymi mózgami, co powoduje, że myślą w inny sposób, mają różne skale wartości etc. Te skłonności są wzmacniane przez całe życie, decydują o tym min. rodzice np.: kupując inne zabawki chłopcom , a inne dziewczynkom, ubierając w ustalone kolory itd. W ten sposób przypisując im pewną „rolę” społeczną, program nauczania w szkole również wzmacnia różnice między płciami np.: stereotyp, że dziewczynki są bardziej pilne w nauce, ładniej prowadzą zeszyty,a chłopcy to rozbójnicy, którzy nie chcą się uczyć. Dlatego, za co innego nauczyciel nagradza dziewczynki, a za co innego chłopców podobnie jest z karą.
Wiadomo, że dziewczynka od początku życia nastawiona jest głównie na kontakty międzyludzkie, jest wrażliwa, natomiast mężczyzna od narodzin zainteresowany jest głównie światem przedmiotów i działania. Także społeczeństwo, w którym wzrastamy wzmacnia różnice naturalne między chłopcami, a dziewczynkami.