Badanie gęstości nasypowej .
1. Przy badaniu gęstości nasypowej w stanie luźnym - do cylindra o znanej masie i objętości (5 dm3)_wsypane zostało kruszywo na wysokość 20 cm. Po wyrównaniu górnej powierzchni cylinder z kruszywem zważono. Gęstość nasypową w stanie luźnym wyznaczamy ze wzoru :
rnl = (mck- mc)/ V gdzie :
mck - masa cylindra razem z kruszywem - w stanie niezagęszczonym
mc - masa cylindra
V - objętość cylindra
Wyniki uzyskane podczas badań :
mck =12,799 kg mc=4,210 kg
rnl=(12,799 - 4,210 ) / 5 = 1,7178 kg / dm3
2. By wyznaczyć gęstość nasypową w stanie zagęszczonym - cylinder z kruszywem z poprzedniego badania poddaliśmy wibracji przez czas 2 minut. Następnie kruszywo uzupełniono do wysokości około 20 cm , i ponownie poddano go wibracji - tym razem przez 1 minutę. Po tych czynnościach po raz ostatni uzupełniono brak kruszywa , i w takim stanie cylinder zważono. Gęstość nasypową w stanie zagęszczonym rnz obliczamy ze wzoru :
rnz = (m(ck)zag- mc)/ V gdzie :
m(ck)zag - masa cylindra razem z kruszywem - w stanie zagęszczonym
mc - masa cylindra
V - objętość cylindra
Wyniki uzyskane podczas badań :
M(ck)zag =13,500 kg mc=4,210 kg
rnz=(13,500 - 4,210 ) / 5 = 1,858 kg / dm3
METODY PROJEKTOWANIA MIESZANKI BETONOWEJ
1. METODA PODWÓJNEGO OTULENIA
Metoda podwójnego otulenia wymaga podziału kruszywa na żwir (średnica ziaren powyżej 2mm) i piasek (ziarna o średnicy do 2mm). Do projektowania betonu potrzebne jest uziarnienie obu kruszyw , zakładana jest marka użytego cementu oraz konsystencje samej mieszanki betonowej .
Metoda podwójnego otulenia zakłada, że ziarna żwiru zostają otulone warstewką zaprawy o promieniu rg oraz ziarna piasku zostają otulone warstewka zaczynu cementowego o promieniu rf .
Pierwsze otulenie dotyczy zmieszania 1litra żwiru z zaprawą cementową co powoduje otrzymanie większej objętości którą oznaczamy mg - wskaźnik spęcznienia żwiru. W drugim otuleniu dokonujemy tego samego co w przypadku żwiru lecz zaczynem cementowym i otrzymujemy wskaźnik spęcznienia piasku - mf.
Wiele czynników wpływa na dobór promienia otulenia żwiru: zagęszczanie mieszanki betonowej, ilość oraz gęstość ustawienia zbrojenia. Odnośnie doboru promienia otulenia żwiru decyduje kilka czynników, takich jak: marka cementu oraz miałkość cementu. rf waha się w granicach 30 do 70mm.
Kolejnym ważnym elementem tej metody jest określenie wskaźnika wodorządności. Wodorządność jest to ilość wody jaką potrzebuje 1 kg materiału dla uzyskania wymaganej konsystencji mieszanki betonowej. Ogółem wodorządność jest to ilość wody potrzebnej do zwilżenia materiału i utworzenia warstewek poślizgu materiału i uziarnienia, zależy ściśle od powierzchni. Wskaźnik wodorządności Sterna(A) jest to ilość wody potrzebnej do uzyskania żądanej konsystencji mieszanki betonowej przez 1 kg danej frakcji kruszywa. Poszukujemy wodorządności żwiru (wg) oraz piasku (wf).
Właściwy tok obliczeń przy następujących założeniach:
rnzg=1,72kg/dm3 -gęstość nasypowa żwiru w stanie zagęszczonym.
rpg =2,65 kg/dm3 -gęstość pozorna żwiru.
rnzf =1,76 kg/dm3 -gęstość nasypowa piasku w stanie zagęszczonym.
rgf = 2,65 kg/dm3 -gęstość pozorna piasku.
rpc =3,1 kg/dm3 -gęstość pozorna cementu.
Zakłada się promienie otulenia żwiru i piasku ,konsystencję mieszanki ,markę użytego cementu ( z niej a także z rodzaju kruszywa wynikają wartości współczynników A1 i A2 występujących we wzorze Boolomeya , które z kolei są potrzebne do wyznaczenia średniej wytrzymałości na ściskanie dla zaprojektowanego betonu)
Kolejne obliczenia:
-zawartość żwiru w litrze mieszanki betonowej:
G= rnzg ÷ mg
-objętość jaką w jednym litrze zajmuje zaprawa:
Z= 1 - (G ÷rpg )
-zawartość piasku(F) w Z litrach zaprawy:
F = Z · rnzf ÷ mf
-objętość zaczynu cementowego w litrze mieszanki betonowej:
Zo = 1 - (G + F) ÷ rpk
-zawartość cementu w litrze mieszanki betonowej:
C = (Zo - G · wg - F· wf ) ÷ (1÷rpc+ wc)
-obliczenie ilości wody potrzebnej do zaprawy:
w = G · wg + F· wf + C· wc
sprawdzenie poprawności obliczeń wzorem absolutnych objętości
C÷rpc + (G + F ) ÷ rpk + W = 1,000 0,005
-średnia wytrzymałość na ściskanie mieszanki betonowej, niezbędną dla uzyskania betonu o odpowiedniej wytrzymałości gwarantowanej:
_
R = A1,2·( C÷ w 0,5)
Gwarantowana minimalna wartość wytrzymałości betonu RbG:
_
R = 1,3 · RbG
2. METODA TRZECH RÓWNAŃ
Przy projektowaniu metodą trzech równań bierze się pod uwagę następujące cechy:
zakładaną wytrzymałość betonu,
konsystencję mieszanki betonowej,
szczelność mieszanki betonowej.
Wykonujemy projekt stosu okruchowego polegającym na znalezieniu proporcji zmieszania kruszywa drobnego i grubego, oraz obliczeniu wodorządności stosu okruchowego (wk). Projekt stosu okruchowego polega na znalezieniu właściwej proporcji kruszywa drobnego i grubego, dla zadanego punktu piaskowego , który w przypadku naszych projektów wynosił 45% . Oznaczenia przyjmujemy takie same jak w metodzie podwójnego otulenia. Obliczenia :
wskaźnik cementowo-wodny:
N = C÷ W
-łączna zawartość kruszywa drobnego i grubego:
K = 1000÷[wk·(1 - N ÷ wc ) ·( 1+ N ÷ rpc ) +1÷rpk]
-zawartości kruszywa drobnego i grubego wg procentowego udziału
-Ilość wody do zaprawy:
w = K ÷wk ·( 1 - N ÷ wc )
-zawartość cementu:
C = w · N
Sprawdzenia poprawności wykonanych obliczeń dokonuje się wg wzoru absolutnych objętości:
C ÷rpc + K÷rpk + w =1000+5 l
BADANIA MIESZANKI BETONOWEJ
Konsystencja mieszanki betonowej:
Konsystencja mieszanki betonowej czyli jej ciekłość możemy określać:
metodą stożka opadowego - miara opadu w centymetrach
Metoda Ve-Be - pomiar czasu
W przypadku projektowanych przez nas betonów - ich konsystencję badaliśmy metodą stożka opadowego. Badania obejmowało następujące czynności:
Ustawienie formy stożkowej wraz z lejem zasypowym na równym i nieprzepuszczalnym podłożu
Wypełnienie formy w trzech warstwach oraz zagęszczenie każdej przez 25-cio krotne zagłębienie pręta
Zdjęcie leja zasypowego , usunięcie nadmiaru mieszanki , i wyrównanie powierzchni
Podniesienie formy i ustawienie jej obok stożka powstałego z mieszanki
Pomiar różnicy wysokości formy i odkształconego stożka z mieszanki betonowej
Miarą konsystencji w tej metodzie jest wielkość opadu stożka mierzona w cm.
Badanie zawartości powietrza w mieszance betonowej
Powietrze w mieszance betonowej jest składnikiem , który choć nie uwzględniany w projektowaniu ma istotny wpływ na wytrzymałość betonu. W naszym przypadku ilość powietrza określona została metodą doświadczalno-obliczeniową . Metoda ta polegała na pomiarze rzeczywistej gęstości mieszanki i porównaniu jej z gęstością teoretyczną.