"ZATWIERDZAM" Dęblin, dnia 09.10 2006 r.

DOWÓDCA

KOMPANII OBSŁUGI LOTNISK

kpt. Jacek MADEJ

.....................................

PLAN PRACY

do przeprowadzenia zajęć z taktyki w dniu 12.10.2006 roku.

TEMAT: PLUTON W NATARCIU.

MIEJSCE: Taktyczny pas ćwiczeń.

CZAS: 50'

METODA: Musztra bojowa.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

ZAGADNIENIA I CZAS	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH	UWAGI
Sposoby pokonywania terenu 30'	CZOŁGANIE SIĘ NA BRZUCHU „BACZNOŚĆ - będę was uczył czołgania się na brzuchu - SPOCZNIJ”. Czynność ta umożliwia pokonywanie terenu odkrytego pod ogniem broni maszynowej przeciwnika, gdy nie ma możliwości pokonania terenu innym sposobem. Czynność tę wykonuje się na komendę: „szer. Kos - kierunek krzak, na wysokość okopu, czołgając się na brzuchu - NAPRZÓD”. Podaję sytuację taktyczną. Karabin maszynowy przeciwnika prowadzi ogień z rejonu wykopu na wzgórzu. Drużyna otrzymała zadanie pokonać odkryty teren do pni drzew i zniszczyć przeciwnika. Pokazuję (wykonuje praktyczny pokaz). Pokazuję i omawiam. Wskazuję najlepiej i najgorzej ćwiczących. CZOŁGANIE SIĘ NA CZWORAKACH „BACZNOŚĆ - będę was uczył pokonywania terenu na czworakach - SPOCZNIJ”. Czynność ta umożliwia pokonywanie terenu pod ogniem broni maszynowej przeciwnika. Czynność tę wykonuje się na komendę: „szer. Kos - kierunek krzak, na wysokość okopu czołganiem się na czworakach - NAPRZÓD”. Podaję sytuację taktyczną. Na wzgórzu przeciwnik obsadził bunkier, z którego prowadzi ogień z km. Drużyna otrzymała zadanie wykonania manewru oskrzydlającego i zniszczenia obsługi km. Pokazuję (wykonuje praktyczny pokaz). Pokazuję i omawiam. CZOŁGANIE SIĘ NA BOKU „BACZNOŚĆ - będę was uczył pokonywania terenu przez czołganie się na boku - SPOCZNIJ”. Czynność ta umożliwia pokonywanie terenu odkrytego pod ogniem przeciwnika podczas transportowania rannego lub skrzynki z amunicją. Czynność tę wykonuje się na komendę: „szer. Kos - kierunek wzgórze, na wysokość zagajnika przez czołganie się na boku - NAPRZÓD”. Podaję sytuację taktyczną. Na lewo od drogi na wzgórzu w rejonie sosen wykryto grupę strzelców przeciwnika. Drużyna otrzymała zadanie dostarczenia amunicji 2. plutonowi w rejon zagajnika. Pokazuję (wykonuje praktyczny pokaz). Pokazuję i omawiam.	Stoją na zbiórce i słuchają instruktora. Wykonują komendy instruktora. Stoją na zbiórce i słuchają instruktora. Wykonują komendy instruktora. Stoją na zbiórce i słuchają instruktora. Wykonują komendy instruktora.	Zwracam uwagę na bezpieczne poruszanie się w terenie.
Sposoby wykonywania ataku 20'	„BACZNOŚĆ - będę was uczył pokonywania terenu podczas ataku w postawie wyprostowanej i chyłkiem - SPOCZNIJ”. Czynność ta umożliwia umiejętność pokonywania terenu pod ogniem przeciwnika podczas ataku oraz wzajemną asekurację. Służy to do pokonywania terenu zakrytego lub będącego poza zasięgiem broni maszynowej, a także zachowania się w przypadku ostrzelania z broni maszynowej i moździerzy. Czynność tę wykonuje się na komendę: „Szer. Kowalski (drużyna) - kierunek wzgórze - Naprzód”, „Padnij”, „szer. Kowalski na rubież drzew chyłkiem - Naprzód”. Wykonuje wzorowy pokaz. Ustawia żołnierzy w szereg frontem do pokazu i wykonuje go w kierunku przyszłego działania żołnierzy. Pokazuje i objaśnia: Na komendę - ”szer. Kowalski - kierunek wzgórze - marsz” - zdejmuje broń z położenia na pas, chwyta prawą ręką za uchwyt, a lewą za nakładki lufy, kolbę stawia nad biodrem i przyciska przedramieniem prawej ręki do prawego boku, lufa skierowana w kierunku działania. Z chwilą ostrzelania z broni maszynowej na komendę „Padnij” przyjmuje postawę strzelecką leżąc, odczołgowuje się, energicznie wstaję i kontynuuje marsz w nakazanym kierunku. Z chwilą ostrzelania przez moździerze na komendę: „szer. Kowalski - na rubież drzew chyłkiem - Naprzód” - chwyta broń prawą ręką za nakładkę lufy i mając nisko pochyloną sylwetkę biegnie w nakazaną rubież, pada, odczołgowuje się, przyjmuje postawę strzelecką leżąc. Atakujący powinien zwrócić uwagę na wybór techniki pokonywania terenu w zależności od jego ukształtowania oraz od natężenia ogniowego oddziaływania przeciwnika. Zapoznając z sytuacją taktyczną instruktor wskazuje kierunek działania, na którym - za naturalną lub sztuczną przeszkodą terenową - znajduje się stanowisko ogniowe przeciwnika. W części praktycznej należy zwracać uwagę na zasady prowadzenia ognia w ruchu, a także na opanowane wczesnej zasady reagowania na zagrożenie. Po przećwiczeniu tego elementu instruktor uczy sposobów wykonania skoku, zwracając uwagę na czynności poprzedzające i kończące go (wybór kierunku przemieszczania się i potencjalnego miejsca stanowiska ogniowego, ewentualne „ostrzelanie” przeciwnika, zabezpieczenie broni, odczołganie się i rozpoczęcie kolejnego skoku, przyjęcie postawy strzeleckiej leżącej i odczołganie się w kierunku stanowiska upatrzonego wcześniej lub wybranego w czasie wykonywania skoku, odbezpieczenie broni). Efektem finalnym szkolenia może być wykonanie skoku parami z uwzględnieniem wzajemnego osłaniania się, a także ogniowego oddziaływania przeciwnika. Niezmiernie ważnym elementem szkolenia jest właściwy dobór miejsca nauczania poszczególnych sposobów przemieszczania się na polu walki. Organizując natarcie należy: w celu rozpoznania terenu wysyłać patrole rozpoznawcze, po uprzednim dokonaniu oceny terenu według mapy; zawczasu przygotować drogi zbliżenia do przeciwnika (przetrzeć szlak), do rejonu wyjściowego, ześrodkowania itd. unikać prowadzenia natarcia czołowego w otwartym terenie, prowadzić natarcie skrzydłowe i na tyły przeciwnika, podczas mgły, lub opadów rezygnując ze środków wsparcia na rzecz zaskoczenia. Ćwiczenie praktyczne. Ustawia żołnierzy w tyralierę, wydaje komendę do rozpoczęcia dla pierwszej trójki. Rzuca petardę i obserwuje działanie żołnierzy. W przypadku popełniania błędów przerywa działania i omawia, nakazuje powtórzyć ćwiczenie.	Słuchają i wykonują polecenia. Żołnierze stają tyralierą w odstępach ok. 5m. Wykonują natarcie pojedynczo, a następnie w drużynie. Wykonują komendy instruktora.	Zwracam uwagę na dyscyplinę. Zwracam uwagę na zachowanie warunków bezpieczeństwa w posługiwaniu się amunicją "ślepą" oraz bezpieczne pokonywanie terenu.

OPRACOWAŁ:

………………………….

1

---