Szkolenia (7 stron)


Szkolenia

Szkolenia stały się sprawą prestiżową dla większości przedsiębiorstw. Wskaźnikiem nowoczesności organizacji jest dbałość o pracownika, a jej wyrazem przede wszystkim liczba treningów. Obecnie szkolenia są celem samym w sobie, a nie narzędziem realizacji celów przedsiębiorstwa. W firmie tej treningi zamawiane są przypadkowo i służą rozwiązywaniu konkretnych problemów. Szkolenie może być przeprowadzone przez:

1) centra kształcenia ustawicznego,

2) szkoły,

3) ośrodki szkolenia, dokształcania i doskonalenia kadr,

4) placówki naukowe i naukowo-badawcze,

5) zakłady pracy,

6) stowarzyszenia, fundacje, spółki oraz inne osoby prawne i osoby fizyczne.

Podstawową dokumentacją, którą obowiązany jest prowadzić organizator szkolenia jest:

1) programy nauczania,

2) dzienniki zajęć,

3) protokoły z przebiegu egzaminów,

Program określonej formy szkoleniowej powinien zawierać:

1) założenia organizacyjno-programowe, określające:

a) nazwę formy nauczania,

b) cel edukacji,

c) zakres tematyczny,

d) zasady doboru uczestników,

e) czas trwania i sposób organizacji,

f) sposób sprawdzania efektów nauczania,

2) plan nauczania, określający w szczególności:

a) przedmioty nauczania i ich wymiar,

b) rozkład zajęć,

3) program nauczania poszczególnych przedmiotów, określający:

a) treści nauczania,

b) wskazówki metodyczne,

c) wykaz literatury,

d) wykaz niezbędnych środków dydaktycznych.

Raport szkolenia - raport jest dokumentem tworzonym przez dział personalny firmy oraz firmę szkoleniową. Pozwala ostatecznie sprecyzować cel i przedstawić go komórce decyzyjnej, pomaga wybrać firmę szkoleniową, jest cenną wskazówką przy opracowaniu programu i formy treningu. Raport powinien zawierać następujące elementy:

1) opis sytuacji rynkowej,

2) ogólny opis przedsiębiorstwa (struktura organizacyjna, misja, cele),

3) dotychczasowe doświadczenia szkoleniowe przedsiębiorstwa,

4) uzasadnienie potrzeb dokształcania,

5) zhierarchizowane cele treningu,

6) charakterystyka uczestników (wiek, stanowiska, wykształcenie, zawód, zainteresowania, przebyte szkolenia),

7) wyniki badań indywidualnych i grupowych oczekiwań,

8) kryteria weryfikacji skuteczności zajęć,

9) narzędzia wspomagające realizację celów w przedsiębiorstwie,

10) oczekiwania i obawy dotyczące procesu zmiany, szkolenia, firmy lub komórki wewnętrznej mającej przeprowadzić szkolenie.

Firmy przyjmują założenia co do ilości dni szkoleń dla poszczególnych grup pracowniczych. I tak rocznie dla kadry kierowniczej przewiduje 40-50 dni szkoleń rocznie, dla kadry specjalistów 30-40 dni, a dla kadry pracowników wykonawczych i obsługi 20-30 dni.

W tej części opisywanego przeze mnie materiału chciałabym przedstawić zasadniczy program szkolenia, metodę identyfikowania potrzeb szkoleniowych.

Praca wstępna.

Uczestnicy są proszeni o wypełnienie kompletnego kwestionariusza dotyczącego umiejętności rozwojowych, odnoszącego się do nich samych, a także o dostarczenie takich kwestionariuszy 3- 4 kolegom lub też dostarczenie im „raportów bezpośrednich” w celu uzyskania podobnych informacji odnoszących się do nich.

Przywitanie.

Prezentacja prowadzących, wyjaśnienie celów, np.:

PRZEGLĄD WARSZTÓW

Normy i oczekiwania.

Każdy z uczestnik6w jest proszony o umieszczenie odpowiedzi na tablicy demonstracyjnej na następujące pytania:

Odpowiedzi na powyższe pytania są używane jako podstawa do krótkiego przedstawienia własnej osoby.

Jak ludzie uczą się.

Należy rozdać każdemu uczestnikowi kwestionariusz dotyczący uczenia się. Wypisz preferencje dotyczące stylu uczenia się. Porównaj z normami. Przeanalizuj styl uczenia się. Przedyskutuj implikacje wynikające z niego dla zarządzania rozwojem innych oraz dla siebie samego.

Ważne koncepcje.

Dyskusje kierowane przez instruktora prowadzącego lub działalność warsztatowa mająca na celu zdefiniowanie:

Przygotowanie się do dyskusji na temat rozwoju.

Pary uczestników są proszone o dokonanie wspó1nej pracy, używając do tego danych z etapu wstępnego. Umożliwia to takie przygotowanie się, że każda osoba biorąca udział rozpoczyna dyskusję na temat rozwoju, mając schemat takiej dyskusji.

Dyskusje na temat rozwoju.

Należy wyznaczyć trzyosobowe grupy. W każdej takiej grupie, każdy z uczestników podejmuje rolę osoby poddawanej badaniu menedżera liniowego oraz obserwatora. Każda dyskusja na temat rozwoju jest poddawana analizie z punktu widzenia struktury oraz modeli zachowań / umiejętności.

Planowanie akcji.

Grupa osiąga porozumienie co do swego ksz1ałtu, sformułowanego na piśmie, planu rozwojowego i tworzy projekt, który jest poddawany rewizji na podstawie danych, stanowiących wiedzę uczestników o sobie.

Cele potwierdzające rozwój osobowy.

Każdy uczestnik deklaruje swe główne cele rozwojowe - tam gdzie jest to konieczne należy uwzględnić odpowiednie wsparcie i własne przyczynianie się do zdefiniowanych wyników.

Przegląd warsztatów.

Uczestnicy proszeni są o przeprowadzenie przeglądu warsz1atów w zestawieniu z wyznaczonymi celami.

Zamknięcie.

Szkolenie, będące motorem rozwoju ludzi w organizacji, związane jest z podwyższeniem kwalifikacji pracowników oraz zwiększeniem ich zdolności do radzenia sobie z ciągle zmieniającymi się wymaganiami w miejscu pracy. Szkolenie może również mieć pozytywny wkład w przekazywanie pracownikom większej odpowiedzialności. Kenney (1990) oraz Armstrong (1992) wyliczają następujące korzyści płynące ze szkolenia:

Bibliografia

E. Mc Keena, N. Beech, Zarządzanie zasobami ludzkimi, Gebethner i S-ka, Warszawa 1997r.

M. Sloman, Strategia szkolenia pracowników, PWN, Warszawa 1997r.

„Szkolenia pracownicze”, Wydawnictwo Infor.

7



Wyszukiwarka