Zainteresowanie zasadami, prawami, procedurami.
Zainteresowanie efektywnością, systemami i analizą zadań.
Wiedza jest trwała. Teoria poprzedza praktykę i powinna być stosowana w praktyce.
Zainteresowanie tym co widoczne, „powierzchowne”.
Testowanie kompetencji - szczególnie umiejętności, zainteresowanie standaryzacją, pomiarem i kontrolą.
Kontrola i nadzór nad szkołami.
Zmiany w szkołach następują pod wpływem czynników tkwiących poza profesją nauczycielską.
Jakość = to co może być zmierzone.
Dobre nauczanie jest ważne, cel nie jest tak istotny.
Stawanie się nauczycielem poprzez trening umiejętności.
Nacisk na to, by „wiedzieć”.
„Przemysłowy” trening i zarządzanie.
Nauczanie jest rzemiosłem.
Doskonalenie umiejętności.
Dobre wyniki na pisemnych egzaminach.
Odwoływanie się do badań z „innego świata”, by uzyskać wiedzę o klasie.
Wiedza o tym co robić, pochodzi z planu - podążanie za planem.
Podejmując ryzyko można zaszkodzić dzieciom.
|
Każdy przypadek jest inny, stąd nie można mieć reguł. Podobnie jak artyści interpretujemy, nie rozkładamy czynników sytuacji na elementarne składniki, ale postrzegamy je jako całość.
Zainteresowanie nie efektywnością, ale twórczością -prawo do błędu.
Wiedza jest tymczasowa i problematyczna.
Istnieje coś więcej pod powierzchnią - na przykład myślenie nauczyciela.
To, co możemy zmierzyć jest najczęściej trywialne.
Profesjonalistom należy ufać.
Zmiana pochodzi od nauczycieli.
Jakość = pochodzi z głębokiego wglądu na własne wartości i działanie.
Stawanie się nauczycielem poprzez edukacje.
Szukać raczej niż wiedzieć.
Uczenie się przez działanie i refleksję przed, w trakcie i po.
Zadawanie pytań o własne działania.
Rozwiązywanie problemów, improwizacja.
Dzieci muszą uczyć się podejmowania ryzyka.
|