ZAJĄC W KAPUŚCIE

Czas trwania: około 10 minut.

Przeznaczona dla: ruchliwa i aktywizująca zabawa zwłasz­cza dla grup młodszych dzieci; rozwija sprawność fizyczną i szybkość reakcji.

Opis zabawy

Widzimy je: zające chrupiące spokojnie i z przyjem­nością liście kapusty. Świat zająca byłby bezpieczny, gdyby nie było lisa, który też ma apetyt — i to na małe zające. W tej właśnie chwili ściga jednego z nich. Czy zajączkowi uda się schronić w bezpieczne miej­sce? Czworo lub pięcioro dzieci tworzy „główkę ka­pusty", przy czym każde z nich jest jednym „liściem kapusty". Uczniowie siadają na podłodze, tworzą mały krąg, plecami do wewnątrz i krzyżują ramio­na. W ten sposób w środku „główki kapusty" jest do­syć miejsca dla „zajączka", który na czworakach ogry­za starannie „liście kapusty", nie spuszczając na mo­ment „lisa" z oczu. Ten też wkrótce się pojawia: na czworakach goni za biednym „zajączkiem". W ostat­niej sekundzie „zajączkowi" udaje się wejść do wnę­trza „główki kapusty". Na krótko jest bezpieczny. Jednak w niedobrej sytuacji jest „stary" mieszkaniec „główki kapusty". Ten musi szybko znaleźć dla sie­bie nowe schronienie. Gdy „lis" odniesie sukces, on i „zając" zamieniają się rolami. Poza tym każdy „zając" w „główce kapusty" wymienia się z jednym „liściem" — i polowanie moż­na kontynuować.

Inna możliwość

Zmęczony „lis" może po trzech daremnych polowa­niach zamienić się rolą z „liściem kapusty".

Pomoce

Prowadzący zabawę powinien w wypadku młodszych dzieci zaznaczyć na podłodze miejsca, w których ros­ną „główki kapusty". Nie należy ich sadzić zbyt gęsto.

Wskazówki pedagogiczne

Ta ruchliwa i szybka zabawa kryje w sobie ryzyko skaleczeń dla młodszych dzieci. Dlatego „lisy" i „za­jące" powinny biegać na czworakach. „Zające" mu­szą wchodzić do „główki kapusty", nie wolno im tam wskakiwać. Zabawa jest pociągająca, gdyż jedni są aktywni, a drudzy przyglądają się interesującej akcji. Aby zamiana ról nie była zbyt chaotyczna, należy wymieniać się wtedy, gdy „lisowi" udało się polowa­nie. Prowadzący mógłby wystąpić w roli „starego za­jąca" i z tej pozycji sterować nieco zabawą.

---