Semestr II                                                                     12.04.2014 godz. : 16³⁰-18⁰⁰

rok akademicki 2013/2014

 

 

 

 

Wydział Budownictwa i Architektury

 

Laboratorium materiałów budowlanych
                                                                                                                
                                                                     

 

 

Tytuł laboratorium:

Spoiwa gipsowe. 
 

Skład grupy : Sylwester Iwańczyk

Damian Jackowski

Grzegorz Jakubaszek

Marek Kołodziej

Adrian Hamelusz

 

 

I               Wstęp teoretyczny

Spoiwa gipsowe to materiały wiążące, otrzymywane, głównie przez obróbkę termiczną, z naturalnych siarczanów wapniowych o różnym stopniu uwodnienia: kamienia gipsowego (gips dwuwodny) oraz anhydrytu (gips bezwodny).

 

Podział spoiw ze względu na stopień uwodnienia siarczanu wapniowego oraz czas wiązania:

1.       spoiwa gipsowe półwodne szybko i normalnie wiążące:

A.     gips budowlany zwykły (CaSO₄ · 0,5 H₂O)

Otrzymuje się przez wypalenie kamienia gipsowego w temperaturze 130 - 180 °C i następnie jego zmielenie.

W zależności od stopnie rozdrobnienia dzieli się na grubo mielony (GB-G) oraz drobno mielony (GB-D).

Stosowany do pomocniczych prac budowlanych, produkcji tynków dekoracyjnych i elementów budowlanych.

B.     spoiwa gipsowe specjalne:

         gips szpachlowy

Jest to drobno zmielono spoiwo gipsowe z dodatkami polepszającymi przyczepność do podłoża i regulującymi czas wiązania.

Stosowany do szpachlowania i spoinowania.

         gips tynkarski

Otrzymywany przez wypalenie kamienia gipsowego nieco powyżej 300 °C. Zawiera również pewną ilość mączki anhydrytowej, wypełniacz mineralny oraz dodatki polepszające przyczepność do podłoża i regulujące czas wiązania.

Stosowany do wewnętrznych robót tynkowych.

         gips modelowy

Jest to drobno zmielona odmiana gipsu budowlanego stosowana do robót sztukatorskich, wykonywanie stiuków itp.

2.       spoiwa gipsowe bezwodne wolnowiążące:

A.     estrichgips

Otrzymywany przez wypalanie kamienia gipsowego w temperaturze 800 - 1000 °C i zmielenie wypalonego produktu.

Stosowany do wykonywanie podkładów pod podłogi, posadzekbezspoinowych, posadzek okładzinowych, tynków, murów, pustaków, płyt ścian działowych w miejscach nie narażonych na działanie wilgoci

B.     spoiwo anhydrytowe

Otrzymuje się w wyniku wypalania kamienia gipsowego lub anhydrytu naturalnego w temperaturze 600 - 700 °C i zmieleniu go z aktywatorami (tlenki alkaiczne, tlenek magnezowy, wapno palone i hydratyzowane, siarczany, cement portlandzki)

 

 

 

 

 

II              Spoiwa gipsowe cz. 1

A.     OZNACZANIE STOSUNKU WODA/SPOIWO - METODA DYSPERSJI

1.       Odmierzamy ok. 185 g wody i 300 g spoiwa gipsowego

2.       Stoper uruchamiamy w momencie dodanie spoiwa do wody

3.       Etapy przygotowywania mieszanki:

- zasypywanie przez 30 s

- odczekanie 60 s

- mieszanie wykonując „ósemki” z częstotliwością jedna na sekundę przez 30 s

- odczekanie 30 s

- mieszanie w ten sam sposób co poprzednio przez kolejne 30 s

4.       Wlewamy mieszankę do formy pierścienia Vicata znajdującej się na płytce

5.       Usuwamy nadmiar zaczynu

6.       Podnosimy pierścień Vicata i mierzymy średnicę rozpływu placka

7.       Obliczamy stosunek woda/spoiwo ze wzoru: R= m_w/m_g

 

Próba nr	Masa wody mw [g]	Masa spoiwa mg [g]	Stosunek woda/spoiwo [-]	Średnica rozpływu placka [mm]
1	185	300	185/300 = 0,617	157

 

Wnioski: Badanie powtarzamy aż do momentu, gdy zmierzona średnica placka będzie wynosiła od 150 do 210 mm. Udało nas się uzyskać ten rezultat już za pierwszym razem co oznacza, że nie musieliśmy wykonywać żadnych dodatkowych prób.

 

B.     OZNACZANIE CZASU WIĄZANIA - METODA NACINANIA NOŻEM

1.       Przygotowujemy spoiwo gipsowe jak w podpunkcie A.

2.       Zapisujemy czas, w którym rozpoczynamy wsypywanie spoiwa do wody (t₀=0 min)

3.       Wlewamy zaczyn do pierścienia Vicata stojącego na płytce, podnosimy pierścień

4.       Co kilka sekund nacinamy nożem powstały placek. Po każdym nacięciu nóż czyścimy i suszymy

5.       Za początek czasu wiązania (t_i= 9 min 30 s) uznajemy moment, w którym krawędzie nacięcia nie zlewają się

6. Obliczamy początek czasu wiązania ze wzoru: T_i=t_i - t₀ (T_i= 9min 30 s)

7. Czas wiązania przekroczył 3 minuty co oznacza że spełnia określone normy.

---