OPRACOWANIE WYNIKÓW

1. Obliczam wartość pH roztworu buforowego w poszczególnych próbkach z równania Hendersona-Hasellbacha:

przyjmuję wartość pKa=4,76. Obliczam wartość stężenia kwasu octowego (wyjściowe stężenie 1M). Stężenie octanu sodu w roztworze kazeiny wynosi 0,1M, uwzględniam również stężenie wyjściowe octanu sodu 1M. Objętość końcowa 4ml.

Przykłady obliczeń:

Wyniki zestawiłem w tabeli:

Nr	kw.Octowy 1M [ml]	Octan sodu 1M [ml]	[CH3COOH] [mol/dm^3]	[CH3COO^-] [mol/dm^3]	pH
1	2,0	0,0	0,50	0,05	3,76
2	1,8	0,2	0,45	0,1	4,11
3	1,6	0,4	0,40	0,15	4,33
4	1,4	0,6	0,35	0,2	4,52
5	1,2	0,8	0,30	0,25	4,68
6	1,0	1,0	0,25	0,3	4,84
7	0,8	1,2	0,20	0,35	5,00
8	0,6	1,4	0,15	0,4	5,19
9	0,4	1,6	0,10	0,45	5,41
10	0,2	1,8	0,05	0,5	5,76

Zawartość białka w roztworze obliczam z wzorcowej zależności pomiędzy stężeniem białka, C, wyrażonym w g/l i zmierzoną absorbancją A:

C= 32,2*A - 0,30

Nr	pH	Absorbancja A [-]	Stężenie białka c [g/l]
1	3,76	0,075	2,1150
2	4,11	0,021	0,3762
3	4,33	0,020	0,3440
4	4,52	0,019	0,3118
5	4,68	0,021	0,3762
6	4,84	0,029	0,6338
7	5,00	0,039	0,9558
8	5,19	0,141	4,2402
9	5,41	0,175	5,3350
10	5,76	0,251	7,7822

Obliczony przeze mnie punkt izoelektryczny wynosi ok. 4,5, natomiast tabelaryczna wartość wynosi 4,7.

Błąd pomiaru:

Wnioski:

Otrzymany przeze mnie punkt izoelektryczny przy pH równym 4,5 odbiega minimalnie od wartości teoretycznej, jedynie 4,3% (błąd wynika ze źle pracującego kalorymetru podczas pomiaru absorbancji). Kazeina ma największe stężenie jonu obojnaczego w środowisku kwaśnym. Uważam, że pomiar został wykonany z jak największą dokładnością, o czym świadczy mały błąd pomiarowy.

---