kinezyterapia opracowanie ćwiczeń dobre do egzaminu, Przygotowała: Mróweczka izmonek@interia


SYSTEMATYTKA KINEZYTERAPII

ZASADY WYKONYWANIA ĆWICZEŃ LECZNICZYCH

SYSTEMATYKA KINEZYTERAPII

Ø Kinezyterapia o działaniu miejscowym

Ø Kinezyterapia o działaniu ogólnym

Ø Metody kinezyterapeutyczne

KINEZYTERAPIA O DZIAŁANIU MIEJSCOWYM

Ø ĆWICZENIA BIERNE

Ø ĆWICZENIA CZYNNO-BIERNE

Ø ĆWICZENIA SMOWSPOMAGANE

Ø ĆWICZENIA CZYNNE W ODCIĄŻENIU

Ø ĆWICZENIA CZYNNE WOLNE

Ø ĆWICZENIA CZYNNE Z OPOREM

Ø ĆWICZENIA PROWADZONE

Ø ĆWICZENIA REDRESYJNE

Ø WYCIĄGI REDRESYJNE

Ø ĆWICZENIA IZOMETRYCZNE

Ø ĆWICZENIA SYNERGISTYCZNE

Ø ĆWICZENIA ODDECHOWE

Ø ĆWICZENIA RELAKSACYJNE

Ø ĆWICZENIA CZYNNOŚCI SAMOOBSŁUGOWYCH

Ø ĆWICZENIA W ODCIĄŻENIU Z OPOREM

Ř PIONIZACJA I NAUKA CHODU

Ř ĆWICZENIA MANUALNE

KINEZYTERAPIA O DZIAŁANIU OGÓLNYM

Ø ĆWICZENIA W WODZIE

Ø ĆWICZENIA GIMNASTYKI PORANNEJ

Ø ĆWICZENIA OGÓLNOKONDYCYJNE (OGÓLNOUSPRAWNIAJĄCE)

ZASADY WYKONYWANIA ĆWICZEŃ LECZNICZYCH

SYSTEMATYKA KINEZYTERAPII

  1. ćwiczenia bierne

  2. ćwiczenia czynno-bierne

  3. ćwiczenia samowspomagane

  4. ćwiczenia czynne w odciążeniu

  5. ćwiczenia czynne wolne

  6. ćwiczenia czynne z oporem

  7. ćwiczenia prowadzone

  8. inne formy ćwiczeń i oddziaływań:

  1. ćwiczenia redresyjne

  2. wyciągi redresyjne

  3. ćwiczenia synergistyczne

  4. ćwiczenia oddechowe

  5. ćwiczenia relaksacyjne

  6. ćwiczenia czynności samoobsługowych

  7. ćwiczenia w odciążeniu z oporem

  8. ćwiczenia sterowane

  9. pionizacja i nauka chodu

  10. ćwiczenia manualne

  1. ćwiczenia ogólnousprawniające / ogólnokondycyjne

  2. ćwiczenia gimnstyki porannej

  3. ćwiczenia w wodzie

  4. sport inwalidó

  1. metody mechaniczne

  1. Metoda Cyriaxa

  2. Metoda Dobosiewicza

  3. Metoda Hoppe

  4. Metoda Kaltenborna-Evjentha

  5. Metoda Karskiego

  6. Metoda Klappa

  7. Metoda Kostewicza

  8. Metoda Majocha

  9. Metoda McKenzie

  10. Metoda Siwka-Tylmana

  1. metody neurofizjologiczne

  1. Metoda Brunkow

  2. Metoda NDT Bobath

  3. Metoda PNF

  4. Metoda Vojty

  1. metody edukacyjne

  1. Metoda Ayres

  2. Metoda Domana

  3. Metoda Petö

  4. Metoda Pilatesa

  5. Metoda S-E-T

  6. Metoda Sherborne

KINEZYTERAPIA O DZIAŁANIU MIEJSCOWYM

  1. podwieszenie osiowe

  1. podwieszenie pozaosiowe

Metoda De Lorma i Watkinsa

1 seria - 50% maksymalnego ciężaru - 10 powtórzeń

2 seria - 75% maksymalnego ciężaru - 10 powtórzeń

3 seria - 100% maksymalnego ciężaru - 10 powtórzeń

Metoda McQueena

Metoda Hettingera-Müllera

  1. KOŃCZYNA DOLNA

  1. KOŃCZYNA GÓRNA

  1. TUŁÓW

  1. MIĘSIEŃ CZWOROGŁOWY UDA

  1. NAPINACZ POWIĘZI SZEROKIEJ

  1. MIĘSIEŃ KRAWIECKI

  1. MIĘŚNIE POŚLADKOWE

  1. badanie kształtu klatki piersiowej i jej ruchomości

  1. badanie czynności oddychania

  1. badanie pojemności życiowej płuc i określenie czasu bezdechu po wdechu i wydechu

  1. leżenie tyłem

  1. leżenie tyłem z ugiętymi nogami

  1. siad z pochylonym tułowiem

  1. leżenie na boku

  1. stanie

  1. skłon boczny tułowia

  1. leżenie tyłem na twardym podłożu,

  1. leżenie bokiem (np. prawym)

  1. pełne podwieszenie ciała

  1. pozycja pól leżąc - pół siedząc

  1. uniesienie głowy

  2. pozycja półsiedząca o różnym kącie nachylenia tułowia - podparty

  3. siad płaski - podparty

  4. pozycja półsiedząca lub siad płaski bez podparcia

  5. siad ze spuszczonymi nogami - podparty

  6. siad ze spuszczonymi nogami - bez podparcia

  7. stanie przy łóżku - z podparciem / pełna pionizacja na stole pionizacyjnym*

  8. stanie przy łóżku - bez podparcia

I. etap

II. etap

III. etap

  1. chodzenie przy pomocy balkonika

  1. chodzenia przy pomocy kul

  1. chodzenie bez pomocy ortopedycznych

  1. chodzenie po podłożach o zmiennej twardości

  1. chodzenie z pokonywaniem różnicy poziomów

  1. nauka padania

  1. nie polega na utrzymaniu pacjenta w pozycji pionowej, lecz na bezpiecznym sprowadzeniu go na podłoże

  2. fizjoterapeuta porusza się z tyłu lub z boku, możliwie jak najbliżej, ale tak by nie krępować swobody ruchów

  1. przy nauce chodu po schodach fizjoterapeuta musi stać zawsze poniżej pacjenta

KINEZYTERAPIA O DZIAŁANIU OGÓLNYM

  1. poprawa koordynacji nerwowo-mięśniowej, związana z rozluźnieniem mięśni w wyniku działania czynnika odciążającego i pozornej utraty masy ciała (0,9 kg)

  1. poprawa orientacji przestrzennej poszczególnych części ciała względem siebie

  2. rozluźnienie napięcia mięśniowego - poprzez wzmożone bodźce

  3. odruchowe zwężenie naczyń krwionośnych skóry z jednoczesnym przekrwieniem mięśni - korzystne oddziaływanie na krążenie obwodowe (zimna woda)

  4. rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry, przyspieszenie częstości pracy serca (ciepła woda)

  5. obniżenie napięcia mięśniowego, obniżenie pobudliwości układu nerwowego - zmniejszenie odczuć bólowych przy ćwiczeniach poprzez wykorzystanie przewodnictwa cieplnego wody (jest około 30 razy większe od przewodnictwa środowiska naturalnego)

  6. oddziaływanie na układ oddechowy przez zwiększenie ucisku na klatkę piersiową przez zwiększenie ucisku na klatkę piersiową i jamę brzuszną (wdech utrudniony, wydech ułatwiony) - ciśnienie hydrostatyczne

  7. wpływ na psychikę - możliwość wykonania ruchu przy 25% normalnej siły mm.

  8. ułatwienie chodu (chód krokiem dwunożnym, naprzemiennym) - powoduje to wyzbycie się lęku przez pacjenta i ułatwia przejście do innych ćwiczeń poza środowiskiem wodnym

21



Wyszukiwarka