19. Projektowanie toalet ogólnodostępnych w budynkach użyteczności publicznej, normatywne wymagania:

-. Pomieszczenie higieniczno sanitarne powinno mieć wentylację spełniającą wymagania przepisów rozporządzenia oraz przepisów odrębnych.

- Pomieszczenie higieniczno sanitarne powinno mieć wysokość w świetle co najmniej 2,5 m, z wyjątkiem łaźni ogólnodostępnej- 3 m.

- Dopuszcza się zmniejszenie wysokości pomieszczenia higieniczno sanitarnego w budynku mieszkalnym oraz w hotelu, motelu i pensjonacie do 2,2 m w świetle, w przypadku gdy jest ono wyposażone w wentylację mechaniczną wywiewną lub nawiewno-wywiewną.

- Ściany pomieszczenia higieniczno sanitarnego powinny mieć do wysokości co najmniej 2 m powierzchnie zmywalne i odporne na działanie wilgoci.

-Posadzka pralni, łazienki, umywalni, kabiny natryskowej i ustępu powinna być zmywalna, nienasiąkliwa i nie śliska.

-Drzwi do łazienki, umywalni i wydzielonego ustępu powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia, mieć co najmniej szerokość 0,8 m i wysokość 2 m w świetle ościeżnicy, a w dolnej części - otwory o sumarycznym przekroju nie mniejszym niż 0,022 m² dla dopływu powietrza.

-Kabina natryskowa niezamknięta, stanowiąca wydzieloną część pomieszczeń natrysków i umywalni zbiorowych, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 0,9 m² i szerokość co najmniej 0,9 m.

- Kabina natryskowa zamknięta, wydzielona ściankami na całą wysokość pomieszczenia, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 1,5 m² i szerokość co najmniej 0,9 m oraz być wyposażona w wentylację mechaniczną wywiewną.

-Kabina natryskowa zamknięta, z urządzeniami przystosowanymi do korzystania przez osoby niepełnosprawne poruszające się na wózkach inwalidzkich, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 2,5 m² i szerokość co najmniej 1,5 m oraz być wyposażona w urządzenia wspomagające, umożliwiające korzystanie z kabiny zgodnie z przeznaczeniem.

- Bezpośrednio przy kabinach natryskowych i umywalniach zbiorowych powinna znajdować się kabina ustępowa.

W budynku zamieszkania zbiorowego łazienki związane z pomieszczeniami mieszkalnymi powinny być wyposażone w wannę lub natrysk oraz umywalkę. Miska ustępowa może być usytuowana w łazience lub w wydzielonej kabinie ustępowej wyposażonej w umywalkę.

W budynku, o którym mowa w ust. 1, bez łazienek i ustępów związanych z pomieszczeniami mieszkalnymi należy przewidzieć na każdej kondygnacji umywalnie i ustępy przeznaczone do wspólnego użytku, wyposażone co najmniej w:

1) 1 miskę ustępową dla 10 kobiet,

2) 1 miskę ustępową i 1 pisuar dla 20 mężczyzn,

3) 1 urządzenie natryskowe dla 15 osób,

4) 1 umywalkę dla 5 osób.

Kabina ustępowa (ustęp wydzielony), nieprzeznaczona dla osób niepełnosprawnych, powinna mieć najmniejszy wymiar poziomy (szerokość) w świetle co najmniej 0,9 m i powierzchnię przed miską ustępową co najmniej 0,6x0,9 m w rzucie poziomym, spełniającą również funkcję powierzchni przed umywalką - w przypadku jej zainstalowania w kabinie ustępowej.

W budynku użyteczności publicznej i zakładu pracy należy urządzić ustępy ogólnodostępne. Jeżeli liczba osób w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi na danej kondygnacji jest mniejsza od 10, dopuszcza się umieszczenie ustępu na najbliższej, wyższej lub niższej kondygnacji.

W budynkach, o których mowa w ust. 1, w ustępach ogólnodostępnych powinna przypadać co najmniej jedna umywalka na 20 osób, co najmniej jedna miska ustępowa i jeden pisuar na 30 mężczyzn oraz jedna miska ustępowa na 20 kobiet, jeżeli przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy nie stanowią inaczej. W przypadku gdy w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi liczba osób jest mniejsza niż 10, dopuszcza się umieszczenie wspólnego ustępu dla kobiet i mężczyzn.

W budynkach, o których mowa w ust. 1, odległość od stanowiska pracy lub miejsca przebywania ludzi do najbliższego ustępu nie może być większa niż 75 m, a od stanowiska pracy chronionej - niż 50 m.

Ustępy ogólnodostępne w budynkach zamieszkania zbiorowego, użyteczności publicznej i zakładów pracy powinny mieć wejścia z dróg komunikacji ogólnej.

W ustępach ogólnodostępnych należy stosować:

1) przedsionki, oddzielone ścianami pełnymi na całą wysokość pomieszczenia, w których mogą być instalowane tylko umywalki,

2) drzwi o szerokości co najmniej 0,9 m,

3) drzwi do kabin ustępowych otwierane na zewnątrz, o szerokości co najmniej 0,8 m, a do kabin przystosowanych dla potrzeb osób niepełnosprawnych, co najmniej 0,9 m,

4) przegrody dzielące ustęp damski od męskiego, wykonane jako ściany pełne na całą wysokość pomieszczenia,

5) miski ustępowe umieszczone w oddzielnych kabinach o szerokości co najmniej 1 m i długości 1,10 m, ze ściankami i drzwiami o wysokości co najmniej 2 m z prześwitem nad podłogą 0,15 m; oddzielenia nie wymagają ustępy dla dzieci w żłobkach i przedszkolach,

6) wpusty kanalizacyjne podłogowe z syfonem oraz armaturę czerpalną ze złączką do węża w pomieszczeniach z pisuarem lub mających więcej niż 4 kabiny ustępowe,

7) wentylację grawitacyjną lub mechaniczną - w ustępach z oknem i jedną kabiną, a w innych - mechaniczną o działaniu ciągłym lub włączaną automatycznie.

Przedsionków, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie wymagają ustępy przy salach zajęć w żłobkach i przedszkolach oraz przy pokojach dla chorych w szpitalach.

W budynku, na kondygnacjach dostępnych dla osób niepełnosprawnych, co najmniej jedno z ogólnodostępnych pomieszczeń higieniczno sanitarnych powinno być przystosowane dla tych osób przez:

1) zapewnienie przestrzeni manewrowej o wymiarach co najmniej 1,5x1,5 m,

2) stosowanie w tych pomieszczeniach i na trasie dojazdu do nich drzwi bez progów,

3) zainstalowanie odpowiednio przystosowanej, co najmniej jednej miski ustępowej i umywalki, a także jednego natrysku, jeżeli ze względu na przeznaczenie przewiduje się w budynku takie urządzenia,

4) zainstalowanie uchwytów ułatwiających korzystanie z urządzeń higieniczno sanitarnych.

Dopuszcza się stosowanie pojedynczego ustępu dla osób niepełnosprawnych bez przedsionka oddzielającego od komunikacji ogólnej.

20. Projektowanie toalet dla niepełnosprawnych ruchowo; standardy techniczne:

Część podkreślona w pyt. 19

Czyli:

-Kabina natryskowa zamknięta, z urządzeniami przystosowanymi do korzystania przez osoby niepełnosprawne poruszające się na wózkach inwalidzkich, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 2,5 m² i szerokość co najmniej 1,5 m oraz być wyposażona w urządzenia wspomagające, umożliwiające korzystanie z kabiny zgodnie z przeznaczeniem.

W budynku, na kondygnacjach dostępnych dla osób niepełnosprawnych, co najmniej jedno z ogólnodostępnych pomieszczeń higieniczno sanitarnych powinno być przystosowane dla tych osób przez:

1) zapewnienie przestrzeni manewrowej o wymiarach co najmniej 1,5x1,5 m,

2) stosowanie w tych pomieszczeniach i na trasie dojazdu do nich drzwi bez progów,

3) zainstalowanie odpowiednio przystosowanej, co najmniej jednej miski ustępowej i umywalki, a także jednego natrysku, jeżeli ze względu na przeznaczenie przewiduje się w budynku takie urządzenia,

4) zainstalowanie uchwytów ułatwiających korzystanie z urządzeń higieniczno sanitarnych.

Dopuszcza się stosowanie pojedynczego ustępu dla osób niepełnosprawnych bez przedsionka oddzielającego od komunikacji ogólnej.

21. Proekologiczne technologie; zastosowanie w zabudowie mieszkaniowej (energia, materiały, gospodarka wodno- ściekowa)

Energia :

-Architektura budynku, odpowiednie ukierunkowanie względem stron świata(najwięcej okien po stronie południowej , po stronie północnej zmniejszona ilość okien ),

-Zmniejszenie utraty ciepła - Odpowiednie ocieplenie

-Zmniejszenie zapotrzebowania budynku na ciepło - zastosowanie wentylacji mechanicznej z rekuperatorem (odzyskiem ciepła)

- Integracja wszystkich instalacji technicznych budynku np. urządzenia kompaktowe z pompą ciepła odpowiadające za wentylację, ogrzewanie i przygotowanie c.w.u.

-wykorzystanie źródeł odnawialnych np. instalacja solarna

-Całkowita eliminacja mostków termicznych

Materiały:

-pochodzenia naturalnego : np. drewno, kamień

- należy dobrać materiały budowlane o dobrej izolacyjności i zdolności absorbowania ciepła ( o jak najmniejszym współczynniku przenikania ciepła)

-dobór odpowiednich okien o jak najmniejszym współczynniku przenikania ciepła- Okna potrójnie szklone o specjalnie ocieplonej ramie.

Gospodarka wodno-ściekowa :

-odzysk wody deszczowej - może posłużyć do umycia auta, prac porządkowych i podlewania grządek.

-odprowadzenia kanałów melioracyjnych do ogrodu i regulowanie w ten sposób nawadniania roślin taką wodą z odzysku w upalne dni.

-przydomowa oczyszczalnia ścieków ( raczej dla budownictwa jednorodzinnego kiedy nie ma dostępu do kanalizacji) bezobsługowe urządzenia odprowadzanie np. do rowu melioracyjnego oczyszczonych ścieków, bez szkody dla środowiska.

Zastosowanie budownictwa pasywnego:

-podpunkty Energia

-architektura zwarta, prosta. Wykorzystanie położenia budynku odsłonięty od południa, odizolowany od północy. Minimalizacja przeszkleń (od strony płd najwięcej), b. dobra izolacja przegród zewnętrznych (aby współczynnik U nie przekraczał 0,15 W/(m^2.K).)

-Okna (oszklenie i ramy) powinny mieć współczynniki U nieprzekraczające 0,80 W/(m^2.K), przy czym współczynniki g okien powinny wynosić około 50%.

Szczelność powietrzna przegród zewnętrznych budynku:

-Energooszczędny sprzęt gospodarstwa domowego

22.Ocena cyklu życiowego budynku (i jego faz) jako kryterium proekologicznego doboru materiałów, konstrukcji i technologii wykonawstwa.

Następujące etapy cyklu życia budynku:

-faza planowania (projekt i przygotowania),

-faza budowy

-faza eksploatacji (prowadzenia i nadzorowania bieżącej obsługi budynku )

-faza przebudowy ,zmiany przeznaczenia, wyburzenia

Do oceny oddziaływania budynku na środowisko w całym cyklu życia stosuję się analizę LCA (Life Cycle Assessment).

 W przypadku budynków metoda LCA może być rozpatrywana jako analiza oddziaływania poszczególnych materiałów budowlanych na środowisko(w każdym etapie cyklu) . Zgodnie z koncepcją, analiza powinna uwzględniać proces produkcyjny poszczególnych materiałów. Obiekty budowlane mogą pełnić bardzo różne funkcje, mają długi czas życia oraz silnie ingerują w otaczające środowisko.  

Analizując etapy z cyklu jesteśmy w stanie wprowadzić założenia proekologiczne do każdej fazy cyklu, Wiemy jak będzie przebiegać produkcja, jak dany materiał reaguje na środowisko, czy ta technologia sprawdzi się w danych warunkach itp. Można przewidzieć jak budynek oddziałuje na środowisko, oraz jak sprawić aby był bardziej energooszczędny lub ekologiczny (wprowadzając inny materiał, wykorzystać którąs z metod wykorzystania energii odnawialnej )

23. Pomieszczenia handlowe ; wysokość w świetle konstrukcji i zależność pomiędzy nią a wysokością kondygnacji handlowej.

Wysokość kondygnacji - należy przez to rozumieć poziomą, nadziemną lub pod­ziemną część budynku, zawartą pomiędzy powierzchnią posadzki na stropie lub najwyżej położonej warstwy podłogowej na gruncie, a powierzchnią posadzki na stropie, bądź warstwy osłaniającej izolację cieplną stropu, znajdującego się nad tą częścią budynku

Wysokość w świetle - Różnica pomiędzy poziomem posadzki a wykończonym sufitem 
(określona przez WT w przypadku pomieszczeń handlowych jest to 3,0 [m] )

Wysokość kondygnacji jest to suma wysokości w świetle , stropu i warstw podłogi.

+23. Pomieszczenia handlowe; wysokosc w swietle konstrukcji i zależnosc pomiedzy nia a wysokoscia kondygnacjihandlowej.

Na każdego z pracowników jednocześnie zatrudnionych w pomieszczeniach stałej pracy powinno przypadać co najmniej 13 m3 wolnej objętości pomieszczenia oraz co najmniej 2 m2 wolnej powierzchni podłogi (niezajętej przez urządzenia techniczne, sprzęt itp.).

Wysokość pomieszczenia stałej pracy nie może być mniejsza niż

• 3 m w świetle - jeżeli w pomieszczeniu nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia;

• 3,3 m w świetle - jeżeli w pomieszczeniu prowadzone są prace powodujące występowanie czynników szkodliwych dla zdrowia.

Wspomniana wyżej wysokość pomieszczeń może być obniżona (w porównaniu w przypadku zastosowania klimatyzacji - pod warunkiem uzyskania zgody państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.

Ponadto wspomniana wyżej wysokość pomieszczeń może być zmniejszona do

• - 2,5 m w świetle:

• a) jeżeli w pomieszczeniu zatrudnionych jest nie więcej niż 4 pracowników, a na każdego z nich przypada co najmniej po 15 m3 wolnej objętości pomieszczenia lub

• b) w pomieszczeniu usługowym lub produkcyjnym drobnej wytwórczości mieszczącym się w budynku mieszkalnym, jeżeli przy wykonywanych pracach nie występują pyły lub substancje szkodliwe dla zdrowia, hałas nie przekracza dopuszczalnych wartości poziomu dźwięku w budynkach mieszkalnych, określonych w Polskich Normach, a na jednego pracownika przypada co najmniej 15 m3 wolnej objętości pomieszczenia;

• 2,2 m w świetle - w dyżurce, portierni, kantorze, kiosku ulicznym, dworcowym i innym oraz w pomieszczeniu usytuowanym na antresoli otwartej do większego pomieszczenia.

Wysokość pomieszczenia czasowej pracy nie może być mniejsza niż:

• 2,2 m w świetle - jeżeli w pomieszczeniu nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia;

• 2,5 m w świetle - jeżeli w pomieszczeniu prowadzone są prace powodujące występowanie czynników szkodliwych dla zdrowia.

W pomieszczeniu o stropie pochyłym ww. wymagania stosuje się do średniej wysokości pomieszczenia, przy czym w najniższym miejscu wysokość pomieszczenia nie może być mniejsza w świetle niż 1,9 m (licząc od poziomu podłogi do najniżej położonej części konstrukcyjnej sufitu).

Podstawa prawna: § 18-20 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa  i higieny pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650 z późn. zmianami)

24. Sale widowiskowe ; wymagania dotyczące projektowania (szerokości przejść komunikacyjnych, szerokości przejść pomiędzy rzędami siedzeń, liczba siedzeń w rzędzie.

Co drugi rząd powinien mieć zapewnioną widoczność ponad głowami widzów odpowiednich rzędów przed nimi ,z czego wynika krzywa paraboliczna. Szerokość dojść i schodów należy obliczać w odniesieniu do ewakuacji widzów która następuje nagle w przeciwieństwie do powolnego napływu

Wzór do obliczenia niezbędnej szerokości schodów przy określonej liczbie widzów, którzy powinni opuścić stadion w pożądanym czasie będzie :

Szerokość schodów w m =

Przy rozmieszczaniu miejsc w rzędach należy zapewnić dostateczne przewyższenie dla zapewnienia dobrej widoczności. Przy 20 rzędach miejsc stojących lub 10 rzędach miejsc siedzących można przyjąc wzniesienie liniowe 1:2, we wszystkich innych przypadkach trzeba zastosować wzniesienie względem krzywej parabolicznej. Przewyższenie dla miejsc stojących 15 cm ,dla miejsc siedzących 12 cm.

Zapotrzebowanie na miejsca siedzące oblicza się tak :

-Szerokość miejsca siedzącego 0,5 m

-głębokość miejsca siedzącego 0,8 m

-głębokość siedzenia 0,35 m

-przejście 0,45 m

Liczba miejsc w rzędzie po każdej stronie przejścia :

-dla rzędów o małej stromiźnie 48 miejsc

- dla rzędów o dużej stromiźnie 36 miejsc

Strefy miejsc siedzących i stojących należy oddzielić od siebie . Na każde 750 miejsc musi przypadać co najmniej 1 m drogi ewakuacyjnej (schody ,pochylnie, równia),

Zapotrzebowanie na miejsca stojące oblicza się tak :

-Szerokość miejsca stojącego 0,5 m

-głębokość miejsca stojącego 0,4 m

W celu zapewnienia równomiernego zapełniania i ewakuacji stadionu , strefy miejsc stojących należy podzielić na sektory po ok. .2500 ludzi. Sektory powinny mieć oddzielne dojścia i być ogrodzone od siebie dla zapewnienia bezpieczeństwa. W obrębie sektora należy umieścić „ łamacz fal widzów „ Nie w większej odległości niż 10 rzędów miejsc stojących od każdego miejsca znajdowała się poręcz na wysokości ok. 1,10 m

+24. Sale widowiskowe; wymagania dotyczace projektowania (szerokosci przejsc komunikacyjnych, szerokosci przejsc pomiedzy rzedami siedzen, liczba siedzen w rzedzie).

§ 261. Pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 200 osób dorosłych lub 100 dzieci, w których miejsca do siedzenia są ustawione w rzędach, powinny mieć:

1)  fotele i inne siedzenia trudno zapalne odpowiadające wymaganiom Polskiej Normy dotyczącej oceny zapalności mebli tapicerowanych oraz niewydzielające produktów rozkładu i spalania, określonych jako bardzo toksyczne, zgodnie z Polską Normą dotyczącą badań wydzielania produktów toksycznych,

2)  szerokość przejść pomiędzy rzędami siedzeń nie mniejszą niż 0,45 m, przy czym odległość tę należy ustalać, biorąc pod uwagę odstęp między stałymi elementami siedzeń,

3) liczbę siedzeń w rzędzie nie większą niż 16 pomiędzy przejściami oraz 8 w rzędzie przyściennym, przy czym dopuszcza się zwiększenie liczby miejsc w rzędach odpowiednio do 40 i 20 pod warunkiem zwiększenia odstępu między rzędami siedzeń o 1 cm na każde dodatkowe siedzenie odpowiednio powyżej 16 lub 8,

4) szerokość przejść komunikacyjnych nie mniejszą niż 1,2 m przy liczbie osób do 150, a przy większej ich liczbie szerokość tę należy zwiększyć proporcjonalnie o 0,6 m na 100 osób,

5) rzędy siedzeń lub ławek trwale umocowane do podłogi albo siedzenia sztywno łączone ze sobą w rzędy oraz między rzędami.

Szerokość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi, z zastrzeżeniem § 261, należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób, do których ewakuacji ono służy, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niż 0,9 m,
Częstym zabiegiem mającym na celu prawidłowe całej sali jest nachylenie płaszczyzny widowni tak aby kolejny rząd był wyżej od poprzedniego o ponad 12cm. Ma to na celu zapewnienie dotarcia fali bezpośredniej do słuchacza.
Dla uzyskania dobrego efektu akustycznego należy zróżnicować szerokość przejść między rzędami. Znaczącą różnicę daje się odczuć już przy kilku cm. Same fotele nie powinny stać jeden za drugim . Poprzeczne przesunięcie kolejnych rzędów o pół szerokości fotela pozwala nie tylko lepiej odbierać dźwięk, ale również lepiej widzieć.

---