ZALICZENIE Z ONKOLOGII. Wydział Lekarski. 29.05.2008, godz. 13⁰⁰. Wersja II.

2. Zasadniczym radykalnym sposobem leczenia kostniakomięsaka (osteosarcoma) jest:

1. Rozległy zabieg operacyjny usuwający ognisko pierwotne choroby i wszystkie przerzuty odległe.

2. Chemioterapia skojarzona z brachyterapią.

3. Pobranie wycinka, następnie chemioterapia przedoperacyjna (indukcyjna) i szeroka resekcja. Chemioterapię kontynuuje się po zabiegu operacyjnym.

4. Tylko radioterapia ma zastosowanie w radykalnym leczeniu tego nowotworu.

5. Żaden z powyżej wymienionych sposobów leczenia nie ma zastosowania w leczeniu tego nowotworu.
   

3. Znamię skórne średnicy 0,5 cm o niejasnym charakterze najlepiej jest:

1. Skoagulować.

2. Pobrać z niego wycinek.

3. Wyciąć w całości i poddać badaniu histopatologicznemu.

4. Zamrozić.

5. Obserwować co 3 miesiące.
   

4. Najistotniejszym czynnikiem rokowniczym w czerniaku złośliwym jest:

1. Karnacja skóry.

2. Wiek pacjenta.

3. Typ czerniaka.

4. Głębokość nacieku.

5. Lokalizacja zmiany w okolicy dużej grupy węzłów chłonnych.
   

5. Ponad 50% raków jelita grubego rozwija się w:

1. Okrężnicy wstępującej.

2. Okrężnicy zstępującej.

3. Poprzecznicy.

4. Esicy.

5. Odbytnicy.
   

6. Węzeł wartowniczy to:

1. Węzeł zawierający mikroprzerzuty.

2. Węzeł zlokalizowany najbliżej guza pierwotnego.

3. Pierwszy węzeł chłonny w dorzeczu regionalnych węzłów chłonnych.

4. Węzeł wyczuwalny badaniem palpacyjnym.
   

7. Chirurgia nowotworów może mieć charakter:

1. Diagnostyczny.

2. Radykalny.

3. Paliatywny.

4. Cytoredukcyjny.

5. Każdy z wymienionych.
   

8. Który z objawów klinicznych raka piersi występuje najrzadziej?

1. Guz.

2. Krwawienie z brodawki sutkowej.

3. Wciągnięcie skóry.

4. Ból piersi.

5. Powiększenie węzłów chłonnych pachowych.
   

9. Który z wymienionych objawów klinicznych nie dotyczy raka odbytnicy?

1. Świeża krew w stolcu.

2. Objawy niedrożności przewodu pokarmowego.

3. Ciemne zabarwienie stolca.

4. Bolesne parcie na stolec.
   

10. Współczesna koncepcja leczenia nowotworów polega na stosowaniu tzw. leczenia skojarzonego. Wybierz błędne twierdzenie:

1. Leczenie skojarzone ma na celu potencjalizację efektów leczenia poprzez synergistyczne działanie różnych metod terapii.

2. Leczenie skojarzone jest z założenia terapią interdyscyplinarną, angażującą w proces leczenia zespół specjalistów z różnych dziedzin onkologii.

3. Leczenie skojarzone może zastąpić nieradykalny zabieg chirurgiczny.

4. Leczenie skojarzone wymaga niekiedy zmniejszenia agresywności lub zasięgu poszczególnych metod terapii.
   

11. W leczeniu chirurgicznym chorych na raka piersi pojęcie ”kwadrantektomia” oznacza:

1. Usunięcie guza z 2 cm marginesem tkanki zdrowej.

2. Usunięcie ¼ piersi.

3. Usunięcie guza i limfadenektomia pachowa.

4. Usunięcie guza i radioterapia.
   

12. Przeciwwskazaniem do leczenia oszczędzającego chorych na raka piersi nie jest:

1. Wieloogniskowość.

2. Średnica guza powyżej 2 cm.

3. Obustronny rak piersi.

4. Złośliwość histopatologiczna guza (G).

5. Kolagenoza w wywiadzie.
   

13. Najczęstszą, spośród poniżej wymienionych, zmianą ogniskową w wątrobie jest:

1. Pierwotny nowotwór wątroby wywodzący się z komórek wątrobowych.

2. Pierw. nowotwór wątroby wywodzący się z dróg żółciowych.

3. Przerzut do wątroby.

4. Gruczolak wątrobowokomórkowy.

5. Torbiel bąblowcowa.
   

14. Rokowanie w raku piersi jest uzależnione od:

1. Wielkości guza i obecności naciekania innych struktur (T).

2. Obecności przerzutów do węzłów chłonnych (N).

3. Obecności przerzutów odległych (M).

4. Stopnia złośliwości histologicznej (G).

5. Obecności receptorów estrogenowych, progesterogenowych i HER-2/neu.

6. Wieku chorej

7. Wszystkie odpowiedzi prawidłowe.
   

15. Najsilniejszym karcynogenem w rozwoju raków skóry jest:

1. Promieniowanie ultrafioletowe.

2. Środki chemiczne (arsen, smoła gazowa, psolareny etc.).

3. Wirusy (HPV).

4. Zaburzenia genetyczne skóry (xerodermia pigmentosum).

5. Blizny i stany po napromienianiu skóry.
   

16. Ostateczne rozpoznanie chłoniaka złośliwego powinno być ustalone na podstawie:

1. Dokładnie przeprowadzonego wywiadu i badania klinicznego, ze szczególnym zwróceniem uwagi na węzły chłonne śródpiersia.

2. Badań immunohistochemicznych krwi obwodowej, w której to stwierdza się przeciwciała przeciwko komórkom chłoniaka.

3. Biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC) zmienionego patologicznie węzła chłonnego.

4. Badania histopatologicznego węzła, pobranego drogą biopsji.

5. Tylko na podstawie rozmazu krwi obwodowej.
   

17. Chemioterapię neoadiuwantową stosuje się u części chorych na:

1. Raka jelita grubego.

2. Raka piersi.

3. Raka gruczołu krokowego.

4. Raka żołądka.
   

18. Największe zmniejszenie liczby leukocytów we krwi obwodowej po podaniu cytostatyków (nadir) występuje najczęściej:

1. Po kilku, kilkunastu godzinach.

2. Po 2-3 dniach.

3. Po 6-14 dniach.

4. Po wielu (4-6) tygodniach.
   

19. U chorego z chłoniakiem o dużym stopniu złośliwości, który gorączkuje do 39ºC, tydzień po podaniu kolejnego cyklu chemioterapii, w pierwszej kolejności wykonasz:

1. Punkcję lędźwiową.

2. Badanie szpiku kostnego.

3. Morfologię krwi.

4. ECHO serca.
   

20. Wskaż zdanie fałszywe:

1. Najczęstszą przyczyną zespołu żyły głównej górnej jest rak płuca lub chłoniaki.

2. Złamania patologiczne najczęściej stwierdza się w kościach długich kończyny dolnej.

3. Hiperkalcemia może powodować senność, depresję, zaburzenia świadomości.

4. Leczenie hiperkalcemii to przede wszystkim wyrównanie zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej (nawodnienie, diureza) oraz zmniejszenie wchłaniania i uwalniania wapnia (bisfosfoniany, kalcytonina, glikokortykoidy).
   

21. Pierwsze prawo Skippera mówi o tym, że:

1. Ta sama dawka leku cytostatycznego niszczy zawsze tą samą ilość komórek nowotworowych.

2. Ta sama dawka leku cytostatycznego niszczy zawsze 99% komórek nowotworowych.

3. Ta sama dawka leku cytostatycznego niszczy minimum 50% komórek nowotworowych.

4. Ta sama dawka leku cytostatycznego niszczy zawsze ten sam odsetek komórek nowotworowych.
   

22. Do nowotworów o niskiej wrażliwości na chemioterapię należą:

1. Chłoniaki.

2. Rak drobnokomórkowy płuca (DRP).

3. Rak wątrobowokomórkowy.

4. Rak piersi.

5. Rak jądra.
   

23. Które z poniższych twierdzeń dotyczących chemioterapii adiuwantowej jest prawdziwe:

1. Jej celem jest zmniejszenie masy guza przed operacją.

2. Jej celem jest zniszczenie potencjalnych mikroprzerzutów.

3. Jej celem jest określenie wrażliwości danego nowotworu na leczenie cytostatykami.

4. Inaczej nazywana jest chemioterapią neoadiuwantową.

5. Stanowi leczenie o charakterze paliatywnym.
   

24. Oznaczanie markerów nowotworowych we krwi chorych ma głównie znaczenie w:

1. Diagnostyce nowotworów.

2. Pooperacyjnym monitorowaniu choroby nowotworowej.

3. Ocenie odporności przeciwnowotworowej pacjenta.

4. Ocenie wielolekowej oporności.

5. Nie ma istotnej wartości klinicznej.
   

25. Do objawów ogólnych w przebiegu ziarnicy zalicza się:

1. Poty nocne.

2. Świąd skóry.

3. Spadek masy ciała 10% w ciągu 6 miesięcy.

4. Gorączka.

5. Osłabienie.
   

1. a+c+d

2. b+c+d

3. a+d+e

4. a+b+c

5. a+b+e
   

26. Zasadniczym wskazaniem do chemioterapii uzupełniającej raka jelita grubego jest:

1. Carcinoma in situ.

2. Obecność przerzutów w wątrobie.

3. Obecność przerzutów w węzłach chłonnych.

4. Ostry brzuch.
   

27. Myślą przewodnią filozofii opieki paliatywno-hospicyjnej jest:

1. „Ratowanie do końca” chorego niezależnie od jego stanu kliniczn.

2. Podnoszenie jakości życia oraz usuwanie objawów fizycznych, bólu psychicznego, duchowego, socjalnego, rodzinnego itp.

3. Troska, aby nie pozbawiać chorego nadziei na wyzdrowienie.

4. Prawidłowe B i C.
   

28. Zespół wyniszczenia nowotworowego to:

1. Anoreksja.

2. Kacheksja.

3. Asfiksja.

4. Kwashiorkor.

5. Apraksja.
   

29. Brachyterapia to zastosowanie:

1. Źródeł promieniowanie pozostających w bezpośrednim kontakcie z ogniskiem nowotworowym.

2. Pierwiastków promieniotwórczych dojamowo lub dokanałowo.

3. Napromienianie bombą kobaltową w wysokich frakcjach w krótkim czasie.

4. Prawidłowe jest A i B.

5. Prawidłowe jest B i C.
   

30. Brachyterapia znajduje największe zastosowanie w leczeniu nowotworów:

1. Wątroby.

2. Narządu rodnego.

3. Płuc.

4. Żołądka.

5. Piersi.
   

31. Do silnych opioidów należą:

1. Morfina, bupremorfina, kodeina.

2. Morfina, tramadol, dihydrokodeina.

3. Fentanyl, tramadol, morfina.

4. Fentanyl, morfina, bupremorfina.
   

32. Najczęstsze objawy uboczne leczenia opioidami to:

1. Zaparcia, nudności i wymioty, senność.

2. Drgawki, świąd skóry, senność.

3. Objawy psychomimetyczne, zapracia, duszność.

4. Uzależnienie, depresja oddechowa, splątanie.
   

33. W leczeniu bólu nowotworowego, z powodu niebezpieczeństwa kumulacji neurotoksycznego metabolitu, nie stosuje się:

1. Petydyny.

2. Klonazepamu.

3. Amitryptyliny.

4. Lewopromazyny.

5. Bupremorfiny.
   

34. Rodzajem leczenia paliatywnego może być:

1. Radioterapia.

2. Chemioterapia.

3. Chirurgia.

4. Prawidłowe tylko A i B.

5. Prawidłowe odpowiedzi A, B i C.
   

35. Wskaż twierdzenie fałszywe:

1. Rak szyjki macicy jest jednym z najczęstszych nowotworów u kobiet.

2. Wirus brodawczaka jest jednym z najczęstszych czynników etiologicznych raka szyjki macicy.

3. Najczęściej stosowaną metodą leczenia chorych na raka szyjki macicy jest radiochemioterapia.

4. Radioterapia jest stosowana tylko jako postępowanie uzupełniające.

5. W I stopniu klinicznego zaawansowania raka szyjki macicy radioterapia może być postępowaniem alternatywnym w stosunku do zabiegu operacyjnego.
   

36. Do najczęstszych objawów raka szyjki macicy należą:

1. Zaburzenia cyklu miesiączkowego.

2. Świąd sromu i pochwy.

3. Bóle podbrzusza.

4. Krwawienia kontaktowe i pozamiesiączkowe.

5. Obrzęk kończyny dolnej.
   

37. Leczenie operacyjne w inwazyjnym raku szyjki macicy w III stopniu zaawansowania jest:

1. Leczeniem z wyboru o charakterze radykalnym.

2. Częścią radykalnego leczenia skojarzonego.

3. Bezwzględnie przeciwwskazane.

4. Leczeniem paliatywnym.
   

38. W jakiej lokalizacji raka jelita grubego należy rozważyć celowość przedoperacyjnego radioterapii:

1. Rak kątnicy.

2. Rak poprzecznicy.

3. Rak esicy.

4. Rak odbytnicy.

5. Wszystkie powyższe.
   

39. W radykalnej radioterapii nowotworów płaskonabłonkowych (np. rak krtani, skóry, języka) stosuje się dawki promieniowania rzędu:

1. 30-40 Gy.

2. 40-50 Gy.

3. 50-60 Gy.

4. 60-70 Gy.

5. 70-80 Gy.
   

40. Podstawową metodą leczenia wczesnego raka krtani jest:

1. Chirurgia.

2. Radioterapia.

3. Chemioradioterapia.

4. Prawidłowe A i C.

5. Prawidłowe A i B.
   

41. Leczeniem z wyboru w nowotworach nosogardła jest:

1. Operacja.

2. Radioterapia lub radiochemioterapia.

3. Chemioterapia.

4. Operacja z następową radioterapią.
   

42. U 48-letniego mężczyzny rozpoznano płaskonabłonkowego raka płuca w stopniu zaawansowania IIIB (przerzuty do węzłów chłonnych śródpiersia po stronie niż guz). Pacjent nie choruje na żadne inne choroby i jest w stanie ogólnym dość dobrym. Właściwe postępowanie to:

1. Chemioterapia przedoperacyjna i próba resekcji nowotworowej.

2. Chemioterapia paliatywna.

3. Próba wykonania pulmonektomii i limfadenektomii śródpiersiowej.

4. Radioterpia lub chemioradioterapia radykalna.
   

43. U 40-letniego mężczyzny bez chorób współistniejących stwierdzono postać ograniczoną drobnokomórkowego raka płuca lewego. Właściwe postępowanie to:

1. Chemioradioterapia plus elektywna radioterapia mózgu.

2. Chemioradioterapia, a radioterapia mózgu tylko w przypadku pojawienia się przerzutów do mózgu.

3. Chemioradioterapia neoadiuwantowa z następową próbą radykalnej resekcji.

4. Próba leczenia operacyjnego, a następnie chemioterapia uzupełniająca.
   

44. Jakie leczenie zastosujesz u 38-letniego mężczyzny z gruczolakorakiem płuca prawego z przerzutami do wątroby, który schudł w ciągu 2 miesięcy 20 kg i jest tak osłabiony, że z trudem siada na łóżku?

1. Leczenie objawowe.

2. Paliatywną chemioterapię zawierającą analog platyny.

3. Radioterapię na obszarze guza i resekcję przerzutów do wątroby.

4. Prawdziwe B i C.
   

45. Tzw. „efekt tlenowy” w radioterapii oznacza:

1. Większą promieniowrażliwość guza o wyższym stopniu utlenowania.

2. Mniejszą promieniowrażliwość guza o wyższym stopniu utlenowania.

3. Zwiększanie się stopnia utlenowania guza pod wpływem radioterapii.

4. Stopniowe obniżanie się utlenowania guza pod wpływem radioterapii.

5. Zwiększanie się promieniowrażliwości guza pod wpływem radioterapii.
   

46. Najpoważniejszym, choć rzadkim późnym powikłaniem radioterapii jest:

1. Wtórny nowotwór.

2. Zwłóknienie.

3. Przetoka.

4. Niedokrwistość.
   

47. Wskaż zdanie fałszywe dotyczące radioterpii:

1. Późne odczyny popromienne, to te, które występują po 6 miesiącach od zakończenia leczenia.

2. Efekt tarczy polega na uszkodzeniu DNA lub innych struktur przez wolne elektrony.

3. Promieniowyleczalność zależy tylko od promieniowrażliwości nowotworu.

4. Hiperfrakcjonowanie to podawanie w ciągu kilku mniejszych dawek zamiast jednej.
   

48. Leki z drugiego szczebla drabiny analgetycznej to:

1. Morfina, tramadol, paracetamol.

2. Tramadol, kodeina, dihydrokodeina.

3. Kodeina, paracetamol, fentanyl.

4. Fentanyl, tramal, kodeina.
   

49. Co stanowi o różnicy pomiędzy rakiem przedinwazyjnym a inwazyjnym?

1. Charakter atypii.

2. Przekroczenie błony podstawnej.

3. Wielkość komórek atypowych.

4. Odsetek komórek atypowych.

5. Obecność tzw. figur podziału.
   

50. Maksymalna dawka dobowa ondanstetronu stosowana w leczeniu nudności i wymiotów dorosłych chorych na nowotwory w trakcie chemioterapii wynosi:

1. 8 mg.

2. 16 mg.

3. 24 mg.

4. 32 mg.

5. 64 mg.
   

51. Wskaż zdanie fałszywe dotyczące radioterapii:

1. Wystąpienie ostrego odczynu pooperacyjnego w trakcie radioterapii jest wskazaniem do przerwania leczenia.

2. Ostry odczyn popromienny dotyczy tkanek zbudowanych warstwowo.

3. Późny odczyn popromienny może dotyczyć rdzenia kręgowego.

4. Napromienianie obszaru miednicy wiąże się z ryzykiem wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego.

---