![]() | Pobierz cały dokument cwiczenie.14.studia.chemia.kosmetyczna.ul.ii.doc Rozmiar 67 KB |
ĆWICZENIE 14.
PEHAMETRYCZNE WYZNACZANIE STAŁYCH PROTONOWANIA LIGANDU METODĄ POTENCJOMETRYCZNO - PEHAMETRYCZNĄ. JON AMINOOCTOWY JAKO PRZYKŁAD LIGANDU O ROZDZIELONYCH STAŁYCH PROTONOWANIA.
Zakres teoretyczny materiału
1. Teoria pola krystalicznego.
2. Kompleksy wysoko- i niskospinowe.
3. Energia stabilizacji pola krystalicznego.
4. Stała dysocjacji i stała protonowania związku.
5. Trwałość związków kompleksowych i czynniki wpływające na nią.
6. Pehametryczne i spektroskopowe UV/VIS metody wyznaczania stałych
protonowania ligandów.
7. Pehametryczne i spektroskopowe UV/VIS metody wyznaczania stałych
trwałości kompleksów.
Zalecana literatura
1. A. Bielański, „Podstawy chemii nieorganicznej”, PWN Warszawa 2007.
2. P. Urbaniak, „Wykłady z chemii nieorganicznej” - materiały zamieszczone w
Internecie.
3. S.F.A. Kettle, „Fizyczna chemia nieorganiczna” , PWN Warszawa 1999 .
4. J. Dzięgielewski, „Chemia nieorganiczna”, tom III; Wyd. UŚ Katowice 1986.
5. J. Inczedy, “Równowagi kompleksowania w chemii analitycznej”, PWN
Warszawa, 1979.
6. A. Hulanicki, „Reakcje kwasów i zasad w chemii analitycznej”, PWN,
Warszawa, 1992.
7. P.A. Cox, „Chemia nieorganiczna”, PWN Warszawa, 2003.
Wstęp teoretyczny
W przypadku gdy ligand może przyłączyć co najmniej dwa protony, metody wyznaczania stałych protonowania ligandów (lub stałych dysocjacji kwasów) są zróżnicowane ze względu na różnice pomiędzy kolejnymi, sąsiednimi stałymi protonowania. W przypadku, gdy różnica pomiędzy logarytmami sąsiadujących stałych jest większa od 2.8 stosuje się metody analogiczne jak dla ligandów przyłączających tylko jeden proton, odpowiednio modyfikując wzory. W takich przypadkach możemy mówić o rozdzielonych wartościach stałych. Przed rozpoczęciem właściwego pomiaru, należy określić dokładne miano titranta oraz stopień jego czystości. Wynika to z faktu, iż titrantami na ogół są roztwory mocnych zasad: NaOH lub KOH. Roztwory te bardzo łatwo absorbują obecne w atmosferze cząsteczki bezwodników kwasowych, głównie tlenku węgla(IV):
2NaOH + CO2 + → Na2CO3 + H2O (1)
Powoduje to zmianę stężenia (miana) titranta oraz jego zanieczyszczenie.
![]() | Pobierz cały dokument cwiczenie.14.studia.chemia.kosmetyczna.ul.ii.doc rozmiar 67 KB |