Przyrodnicze podstawy życia społecznego.
Związki między stroną przyrodniczą i intelektualna.
Człowiek posiada intelekt co stawia go w innych sytuacjach niż pozostałe organizmy. Człowiek od pradziejów zadaje sobie pytanie: skąd się wziął i jaki jest cel jego życia? Odpowiedzi na to pytanie w pewnej mierze daje religia. W XVIII w. uważano że istnieje ludzka natura, która odróżnia się od reszty świata. W XIX wieku powstały liczne teorie, np. Darwina teoria ewolucji według której ciągle ewoluujemy, a społeczeństwo nie jest od ewolucji wolne, pytano czy człowiek może się rozwijać nie zależnie od środowiska społecznego: czy będąc poza nim będziemy posiadać te cechy, jak ludzie żyjący w społeczeństwie. Znane są liczne przykłady ludzi wychowanych przez zwierzęta. Ludzie ci jednak nie potrafili nawiązać kontaktu z innymi, nie znali języka. W 1920 roku w Indiach znaleziono dzieci wychowane przez stado wilków i dzieci te sposobem i trybem życia upodobniły się do wilków. Jednak przeniesienie ich do środowiska społecznego spowodowało ich śmierć. W 1938 roku w USA na strych jednego domu odkryto 5-letnią dziewczynkę, która była więziona przez ten czas. Była całkowicie „dzika” nie chodziła, nie mówiła itp. Próbowano poddać ją resocjalizacji, jednak nic z tego nie wyszło, dziewczynka po kilku latach zmarła. Każdy z nas jest poddany procesom socjalizacji od pierwszych chwil życia. Po przez życie w społeczeństwie stajemy się istotami społecznymi.
Zjawiska przyrodnicze powiązane z naszym życiem.
Dzielimy się na dwie podstawowe grupy: kobiety i mężczyźni, co ma później poważne konsekwencje społeczne. Inne są metody wychowania chłopców, a inne dziewczynek (np. odmienne role w procesie socjalizacji przyjmowane są przez chłopców, a inne przez dziewczynki). Trzeba jednak zaznaczyć, że wzorce wychowania i ról uległy pewnej zmianie np. dawniej nie do pomyślenia było, aby kobieta mogła pełnić inną rolę niż gospodyni domowej czy uczestniczyć w wyborach powszechnych. Tak więc współczesny świat generuje inne wzorce zachowań, życia czy myślenia niż w XIX wieku czy wcześniej.
Czynniki determinujące nasz życie:
Rasa. Różnice w kolorze skóry przyczyniły się do powstania wielu teorii społecznych. Głosiły one o wyższości rasy białej nad innymi. Miało to poważne konsekwencje, gdyż skorzystał na tym m.in. ruch faszystowski, który doprowadził do wyniesienia rasy nordyckiej ponad inne, dyskryminacja innych, w szczególności żydów.
Dziedziczność. Przychodząc na świat dziedziczymy cechy naszych przodków, ale nie małe znaczenie ma proces socjalizacji. Do tej pory toczą się spory czy większy wpływ na człowieku mają geny czy wychowanie, środowisko. Przychodząc na świat jesteśmy jakoby „czystą kartą” (J.Locke), a dopiero przez życie zapisujemy ją.
Warunki geograficzne. W czasach odległych warunki geograficzne w znacznej mierze determinowały nasz życie. Obecnie warunki geograficzne nie mają już takiego wpływu na nasz rozwój jak kiedyś.
Czynniki demograficzne. Gęstość zaludnienia może mieć w dużej mierze wpływ na rozwój i życie człowieka