Historia myśli psychologicznej - przebieg ćwiczeń
Brentano - 1894 -> kompendium wiedzy z owych czasów, ale też próba przedstawienia pewnego przedstawienia o tym jak powinna wyglądać psychologia.
James - 1890 (Zasady psychologii)
Zwracamy uwagę na dwie sprawy
psychologia jako rodząca się nauka z gotowymi założeniami teoretycznymi (J. Locke - człowiek posiada taką władzę dzięki której człowiek może poznawać siebie - introspekcja.
Locka idea, ze psychika jest zbudowana z elementów (osobnych idei). I takie było przekananie od ponad stu lat.
Brentano i James zaczynają na podstawie zebranych doświadczeń, że psychologia oparta na introspekcji ma dużo wad.
Ta metoda pociąga mnóstwo wątpliwością ze sobą.
Pojawia się dużo ludzi, którzy krytykują fundamentalnie tą metodę.
Np. a przecież niemowlęta nie mogą uprawiać introspekcji czy ludzie chorzy psychicznie które uniemożliwiają kompletnie introspekcję… więc psychologia się czymś takim nie interesuje??
W pewnym sensie koncepcja psychiki są podobne koncepcje platońskie
Bycie rzeczą to przede wszystkich bycie czymś, res, - dusza.
Dla klasycznego psychologa świadomości to coś tworzone jest przez jakąś część (atomy).
Nowa koncepcja psychiki nierestyczna, psychika jako relacja, jako czynność, jako coś co jest zależne. Ważną cechą tej psychiki, jest to że ciało jest jej obojętne . Ciało ją ogranicza, przeszkadza jej.. fenomenologiczna. W każdym miejscu jest w jakiejść relacji. James> „Ja” mam psychikę. Psychika jest powiazaniem - relacją , odniesieniem organizmu do czegoś…
Epifenomenologiczna była klasyczna
Koncepcja psychiki zaczyna być nieprzedmiotowa. Trawienie (Żołądek pokarm) . Organizm a otoczenie - psychika - wynik, produkt relacji.
Był więc moment na świecie kiedy nie było psychiki.
7 rzeczy obiektu trza opanować by to wyczerpać:
- natura obiektu (w jaki sposób ten obiekt istnieje, jaki to jest typ przedmiotu)- nauki szczegółowe się tym nie zajmują (istota przedmiotu
- struktura (z czego ten przedmiot jest zbudowany
- funkcja - co to robi i do czego służy…
- geneza- skąd się coś wzieło
- patologia - dużo wiedzy dostajemy o czymś jeśli to coś jest zepsute
- typologia - czy ta rzeczywostość jest wszedzie taka sama czy się jakoś grupuje.
- związki -
Psychika jest relacją - wiem, że widzę ten zegarek - świadomość wiedzy do zegarka - powiązanie,
Świadomość jest zawsze świadomością cczegoś.
Brentano pokazuje, że jest dyskusja nt. introspekcji. I podaje wyraźny przykład. Obszar związany z bardzo sillnymi emocjami. Nie możemy skierować obserwacji fenometów psychicznych, bo on by już uległ zmianie. Ale to nie jest jedyny możliwy sposób przedstawiania problemu. Comte mówi, że w ogóle introspekcja jest niemożliwa:
- a-nie mamy narządu, który by nam pozwolił poznawać swoje żucie psychiczne.
- oko duszy - > nie ma go!
- cała wiedza pochodzie ze zmysłów, a że nie ma żadnego zmysłu do psychiki to nie ma introspekcji
-a- oko nie może zobaczyć samego siebie.
- obserwacji stanow psychicznych może uczestniczyć tylko jedna osoba.
Zajmujmy się czymś co wiele osób może być świadkiem.
Freud = to co jest dostępne dla kogoś jako psychika to coś skłamanego. Co powstało na skutek konflików wewnętrznych.
Brentano
Arystoteles - psychologia ważna , ale fizyka pewna.
Inferowanie ze wskaźników… coś jest wskaźnikiem czegoś co istnieje wewnątrz…
Poszerza asortyment danych… studiowania innych form życia psychicznego.
RÓŻNICE MIĘDZY FENOMENAMI PSYCHICZNYMI A FIZYCZNYMI
Wtedy wszystko było psychiczne w klasycznej psychologii świadomości.
Brentano, który usiłował uchwycić różnice między tym a tym sformułował zasadę..
Co prowadziło do funkcjonalistycznego ujęcia psychiki, .
Psychika jest zależna. Stół do niczego się nie odnosi. Psychiczny-> świadomy> intencjonalny czyli odnoszący się do czeggoś. Nie ma świadamości, która jest świadomością niczego. Świadomości nie ma jako takiej - jest zawsze świadomością jako czegoś…
Ważne jest coś co jest pomiędzy obiektami a nie w którymś z dwóch obiektów.
Kantyzm - czy świat istnieje czy nie. Świata nie spostrzegamy w taki sposób. Świat jest przetworzony przez zjawiska psychiczne, fenomeny, których nie wiemy jak się odnoszą do rzeczywistości.