37. Rodzaje samobójstw wg. Durkheima
1) S. Egoistyczne- samobójca nie radzi sobie ze swoimi problemami , jest skoncentrowany na sobie, traci kontakt z otoczeniem, jest to jego indywidualna decyzja. 2) S. Altruistyczne -problem kulturowy (dla dobra innych). Poświęcenie życia w imię wartości uznanych za nadrzędne do tego życia (uznawani są za bohaterów) 3) S. Anonimowe- ukazuje co dzieje się w społeczeństwie występuje w sytuacji charakteryzującej w społeczności. 4)S. Fatalistyczne-człow. Podejmujący działania samobójcze nie widzi możliwości wyjścia z sytuacji.
38. Samobójstwo anoimijne i altruistyczne
2) S. Altruistyczne -problem kulturowy (dla dobra innych). Poświęcenie życia w imię wartości uznanych za nadrzędne do tego życia (uznawani są za bohaterów)
39. Tożsamość i opozycja kulturowa
Kultura- to co jest wspólne w grupie, suma wszystkich sposobów w jakie grupy różnią się od innych grup. Stanowi podstawy tożsamości zbiorowej- uczucia i wartości obejmujące: - poczucie ciągłości między pokoleniami, -pamięć przeszłości, - wyobrażenie wspólnego przeznaczenia jest źródłem odmienności „społeczności ” czynnikiem rozróżniającym grupy. Wg. Niektórych autorytetów - zróżnicowanie kulturowe tworzy podstawy ładu opartego na pluralistycznej wzajemności - pluralistyczny porządek społeczny.. wg. Innych jest „ideologicznym polem walki” i źródłem.
40.Antagonizmy międzygrupowe/ międzykulturowe
najsilniejsze antagonizmy grupowe nie mają podstawy utylitarnej i racjonalnej , a wynikają z różnic kulturowych. Wrogość między grupami wynika często nie z różnic obiektywnych, ale z cech wyobrażonych (obcymi są ci , których zbiorowość doświadcza jako obcych) - rodzi się na gruncie znaczeń i uprzedzeń, a nie na gruncie współzawodnictwa w dążeniu do osiągnięcia celu. Wartości i działania innej grupy postrzegane są jako pozostające w konflikcie z wartościami i działaniami własnej grupy.
#Opozycja agresywna- zainteresowanie wartościami i chęć użycia ich do własnych celów i wynika z oporu atakowanej grupy - może dojść do kompromisu i do ekspansji kosztem oponenta. #Opozycja defensywna- bezwzględna wrogość , dążenie do bezwzględnej destrukcji. Brak racjonalnych racji i motywów , brak zainteresowania wartościami i zmianami . Wyrządzanie krzywd- cel sam w sobie. #Wrogi antagonizm- działanie „bezinteresowne”, gotowość do wyrzeczenia się korzyści , ponoszenie ofiar, strat. #Antagonizm obronny- unikanie styczności , izolacja w przestrzeni: getta, otoczenie tajemnicą spraw zbiorowości- odosobnienie , potępienie cudzych wartości i usunięcie ich poza doświadczenie grupy „ich” wartości godne potępienia i zasługują na pogardę. #Antagonizm zaczepny- zachowanie innych, zdefiniowane jako wrogie, irracjonalne, przypisanie innych intencji szkodzenia- celem zwalczać aż do unicestwienia, zagłady. Fazy wrogiego antagonizmu: -unikanie komunikacji społ., -awersja emocjonalnej wrogości, -nie zawistne zwalczanie, - odwet-dotyczy przyszłości. PRZECIWSTAWIENIA : -nienawiść (altruizm, bezinteresowne, pozytywne zainteresowanie społ., zjednoczenie na gruncie wspólnie podzielanych wartości ) -unikanie ( komunikacja grup odmiennych kulturowo) -awersja ( sympatia, wspólnota uczuć) - wrogie zwalczanie (współdziałanie oparte na podobnych motywach) -odwet (identyfikacja, powierzenie działań obejmujących ważne zadania.)
41. Procesy społeczne
Przyczyny- decyzje dotyczące ograniczenia przywilejów grupowych , rozdzielonych przez władzę . Celem: -zagwarantowanie własnej pozycji- przez ustąpienie korzyści przez mechanizmy polityczne, -hasło sprawiedliwość (przy uwzględnieniu specyfiki grupy), -kryteria sprawiedliwości: -przeszłe zasługi, społeczna niezbędność.
42Struktura społeczna- dystans i antagonizmy...
Zależności wzajemne - relacje będące wynikiem podziału pracy np. między producentami a kupcami. Zależności jednostronne- jedna grupa zależna od drugiej ale nie odwrotnie np. uczeń-nauczyciel. Dystans- jak blisko bylibyśmy skłonni dopuścić przedstawione cele innej grupy. -w jakiej roli społ. moglibyśmy go zaakceptować. - miara dystansu to stopień więzi z przedstawicielem innej grupy na zasadach równorzędnych. Antagonizm - wyznaczany przez interesy grupy i przez to w jakim stopniu są one rozbierze czy sprzeczne.
43.Kultura składniki (normy, wartości, symbole)
Wartości: -stanowią o istocie i specyfice kultury, -decyduje co w danym społ. uważane jest za dobre , słuszne, pożądane, - za ich podst. Ludzie uznają co chce w życiu osiągnąć , do czego dojść a z czego zrezygnować, - część wartości stanowi „rdzeń kulturowy”, które decydują o specyfice i wyjątkowości społ. -wartości , które stanowią „centrum” kultury, to rodzina, dom, poczucie wspólnoty, honor, uczuciowość
Symbole- zawierają znaczenie dzięki umowie społ. - najważniejszym systemem symboli jest język, -słowo jest znakiem posiadającym odpowiednie znaczenie dla ludzi , -symbolami są też różne przedmioty, którym nadaje się znaczenie (flaga, godło), -
Normy - konkretne wskazówki i wzory określające postępowanie właściwe i niewłaściwe. , -ukazuje jak zachować się wobec innych, -są postrzegane w kategorii powinności i przymusu. - obowiązują reguły przenoszone przez jakoś , strukturę społ., na swoich członków dla ukierunkowania ich zachowań (zwyczaje, obyczaje, prawa)
44. Socjalizacja
- procesy internalizacji (nabywania bądź przyjmowania przez jedn. wartości oraz norm) a następnie uczenia się i tworzenie wzorców zachowania. 0 zachodzi w drodze wychowania aż do świadomych decyzji samowychowawczych. - brak wzajemnej komunikacji za pomocą języka i znaków uniemożliwia socjalizację. - jednostka przyswaja sobie wiedzę i umiejętności odgrywania ról społ. 1) pierwotne (w dzieciństwie) - rodzina, szkoła, grupa rówieśników ( uczy się dyscypliny, odpowiedzialności, wartościowania, oceniania, przyswaja sobie normy i sposoby postępowania.) 2) Wtórna (człow. Dorosły) świadome akty jednoczenia pod wpływem grup społ. Czy wspólnoty.
45.Społeczność lokalna.
Lokalny system społ. Lub specyficzna forma życia społ. Obejmująca całość życia mieszkańców. Umożliwia rozwiązanie podst. Problemów. Wymiar przestrzenny: - czynniki kształtujące a nawet determinujące charakter środowiska społ., - wpływa na zachowanie osób , kształtowanie norm współżycia, osób i grupowe decyzje, -ma wpływ na charakter kontaktów. Wymiar społeczny: -skupia się na relacjach między ludźmi , którzy tworzą systemy społ. - realizacja dobra wspólnego,
.