Pedagogika wczesnoszkolna jako dyscyplina pedagogiczna, Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna, Dydaktyka


Pedagogika wczesnoszkolna jako dyscyplina pedagogiczna

Główne zadanie:

Wyzwalanie aktywności własnej dziecka, która jest podstawą poznania i rozwoju.

Należy uwzględnić warunki, w jakich odbywa się działalność wychowawcza, treści, środowisko, różne problemy wychowawcze.

Cele i zadania pedagogiki wczesnoszkolnej
- przygotowanie dziecka do życia zgodnego z samym sobą

(tworzenie sytuacji i warunków do kształtowania możliwości

poznawczych uczniów, doskonalenie zmysłów, które dają

dziecku możliwość różnorodności postrzegania zjawisk
i procesów przyrodniczych i społecznych, aby uczniowie mogli

przejść od dziecięcego do uporządkowanego, dorosłego

rozumienia świata),
- k
ształtowanie dojrzałości emocjonalnej, która pozwoli na

kierowanie swoim postępowaniem,

- wyrabianie wrażliwości w kontaktach z działami kultury
i zjawiskami przyrody,
- r
ozwijanie i przekształcanie spontanicznej motywacji

poznawczej w motywację świadomą (wewnętrzną),
- p
rzygotowanie do podejmowania dłuższych wysiłków

intelektualnych i fizycznych,

- rozbudzanie i stymulowanie wrażliwości i zdolności dziecka,

- kształtowanie umiejętności precyzyjnego wyrażania swoich

myśli w mowie i piśmie,

- kształtowanie aktywności umysłowej i logicznego myślenia,

- tworzenie sytuacji sprzyjających poznaniu siebie, swoich

potrzeb, możliwości intelektualnych, psychicznych i fizycznych, - tworzenie sytuacji do samokontroli i samooceny,
- k
ształtowanie potrzeby dbania o swoje zdrowie i sprawność

fizyczną,
-
przygotowanie dziecka do życia w zgodzie z innymi

(socjalizacja dziecka)- stwarzanie przyjaznego klimatu
w szkole, pomaganie mu w dobrym funkcjonowaniu w szkole,
- two
rzenie sytuacji i warunków do kształtowania poprawnych

relacji (uczeń - uczeń, dziecko - rodzice, uczeń - nauczyciel,

dziecko - człowiek dorosły, dziecko - kraj),

- tworzenie warunków do współpracy w zespole,

- kształtowanie poczucia współodpowiedzialności,

- wdrażanie do zrozumienia innych, uważnego słuchania,

kulturalnego prowadzenia rozmowy,

- kształtowanie emocjonalnego i racjonalnego stosunku do

ojczystego języka, wdrażanie do dbałości o kulturę

wypowiedzi, ortografii i stylu,

- kształtowanie poczucia przynależności do narodu,

- uczenie empatii i rozbudzanie wrażliwości na drugiego

człowieka, zaznajamianie normami współżycia społecznego i

wdrażanie do ich przestrzegania
-
przygotowanie do życia z przyrodą- poprzez tworzenie sytuacji

do kontaktów z przyrodą,

- wyrabianie potrzeby poszanowania przyrody, kształtowanie

postaw proekologicznych, wdrażanie do aktywnego działania

na rzecz ochrony środowiska, odpowiedzialności za

środowisko, budzenie zainteresowań przyrodniczych
-
przygotowanie do korzystania z zasobów informacyjnych

cywilizacji- tworzenie sytuacji do posługiwania się

podstawowymi nośnikami informacji (słowo), odbieranie i

przekazywanie informacji gestem, ruchem, barwą, tempem

wypowiedzi; odbieranie i przekazywanie informacji poprzez

mówienie, mimikę, pantomimę, czytanie, pisanie malowanie,

śpiewanie, schematy rysunkowe, symbole matematyczne;

- zapoznanie z metodami i technikami uczenia się;

- rozwijanie własnych strategii uczenia się;

- posługiwanie się przyborami szkolnymi, podstawowymi

urządzeniami informacyjnymi i technicznymi

Subdyscypliny: dydaktyka, teoria wychowania, historia wychowania, andragogika, pedeutologia, pedagogika przedszkolna, pedagogika wczesnoszkolna


Pedagogika wczesnoszkolna- subdyscyplina pedagogiczna:

- zajmuje się wychowaniem, nauczaniem i uczeniem się dzieci w młodszym wieku szkolnym.

- rozpatruje istotę, obiekt, wartość, treść, czynniki, sposób nauczania i wychowania dziecka.

Składa się z dwóch integralnie powiązanych części:

- ogólnej (formułującej prawa, teorie, koncepcje dotyczące edukacji wczesnoszkolnej jako całości)

- i szczegółowej (obejmującej problematykę nauczania
i wychowania dziecka- metodykę nauczania poszczególnych przedmiotów).
Podmiotem badań pedagogiki wczesnoszkolnej jest uczeń
w młodszym wieku szkolnym (7- 10 lat).

Przedmiotem badań pedagogiki wczesnoszkolnej jest proces nauczania i wychowania.

Pedagogika wczesnoszkolna - to dziedzina wiedzy

Edukacja wczesnoszkolna- forma działalności prakseologicznej.

Nie ma charakteru samowystarczalnego, lecz propedeutyczny, wprowadzający i usprawniający do dalszej nauki.
Podstawowe zadania to:

- rozwijanie procesów intelektualnych,

- budzenie zainteresowań i aktywności poznawczej,

- osiąganie umiejętności wyrażania swoich myśli w słowach
i rozumienie myśli cudzych jako niezbędnego warunku komunikowania i przyswajania sobie wiedzy,

- doskonalenie spostrzegawczości, zdolności do obserwacji,

- rozwijanie wyobrażeń,

- rozwijanie umiejętności wyrażania się w różnych formach (plastycznych, muzycznych, technicznych itp.) oraz

- wszechstronny rozwój osobowości dziecka w toku jego własnej aktywności.

Realizacja założeń edukacji wczesnoszkolnej odbywa się w ciągu trzech pierwszych lat szkolnej edukacji dziecka (klasy I-III, od 7 do 10 lat).


Argumenty na to, że PW jest dyscypliną naukową:


-
ma swój przedmiot badań (proces nauczania i wychowania

oraz kształtowania osobowości, uwarunkowania procesu

dydaktyczno-wychowawczego, uczeń w młodszym wieku

szkolnym i jego rozwój),
-
ma swoją teorię nauczania i uczenia się (nauka czytania
i pisania przebiega w specyficzny sposób)
-
określa swoje cele i treści kształcenia
-
ma ściśle określony proces nauczania i uczenia się (ścisły tok

postępowania na zajęciach)
-
ma ściśle określone formy pracy
-
ma specyficzne środki dydaktyczne (proste, duże pomoce)
-
ma odrębne planowanie pracy (rozkład programu nauczania)
-
ma określony teren badań (szkoła, rodzina, środowisko)
- s
pełnia funkcje dyscypliny naukowej:
1) poznawczą- odkrywa, tłumaczy fakty występujące na tym

szczeblu kształcenia, ustala związki, uogólnienia, wnioski;
2) utylitarną- PW dostarcza nauczycielom, rodzicom
i instytucjom wychowawczym zbioru przepisów, reguł i norm

postępowania z dzieckiem.

Funkcje pedagogiki wczesnoszkolnej
- opiekuńcza - dbałość o zdrowie, bezpieczeństwo, należyty

rozwój fizyczny,
-
diagnostyczno - prognostyczna- możliwie wszechstronne

poznanie dzieci i najbliższego związku z wynikami

rozpoznania- projektowanie najbardziej odpowiednich dróg

rozwoju,
-
kompensacyjno - usprawniająca - wiąże się z funkcją

prognostyczno- diagnostyczną- eliminowanie, łagodzenie lub

rekompensowanie takich odchyleń od normy, jak: wady

wzroku, słuchu, wymowy; funkcja realizowana jest przez

szkołę w kontakcie psychologiem, logopedą,
-
poznawcza- wyposażanie uczniów w odpowiedni zasób

wiadomości poprzez właściwą realizację wszystkich kierunków

edukacji,
-
kształcąca- ściśle związana z funkcją poznawczą,

głównie polega na rozwijaniu ogólnych operacji myślowych

uczniów, sposobów racjonalnego uczenia się, zdolności

koncentracji i podzielności uwagi, pamięci logicznej,

- wychowawcza- związana z realizacją wszystkich

funkcji zadań edukacji w klasach 1-3; wspomaganie

wszechstronnego rozwoju dziecka i kształtowanie postaw

społeczno- moralnych.


Sfera najbliższego rozwoju - konieczność jej uwzględnienia
w pracy z dzieckiem w młodszym w wieku szkolnym.


Aby sprawdzić stan emocjonalny dziecka należy zapoznać si
ę ze sferą najbliższego rozwoju (Wysocki). Aktualne zdolności dziecka są na pewnym poziomie. Nie można zatem dawać zadań, które są poniżej jego zdolności. Jeżeli zaś zbyt trudne dziecko i tak nie rozwiąże zadania (niska samoocena).


Potencjał możliwości
Wykonanie części zad
ania wspólnie z nauczycielem
rozwiązanie zadania analogicznego
Konkretne czynności
Instrukcja, naprowadzenie, sugestia
Aktualne możliwości
Musimy rozpoznać dziecko, poziom operacyjny, poziom rozw
oju poznawczego i emocjonalnego.
SNR to różnica między aktywnymi a potencjalnymi możliwościami dziecka.
Określa poziom rozwoju dziecka przez nauczyciela.
Przez pierwsze 3 lata w szkole ma miejsce proces interioryzacji, zaczyna się myślenie operacyjne.

Interioryzacja- to proces przechodzenia od czynności konkretnych do umysłowych.

Interioryzacja czynna- przechodzenie od czynności konkretnych do materialnych.
-Czynności konkretne: materialne (rzecz, przedmioty),

zmaterializowane
-czynności percepcyjne
-
czynności wykonywane w mowie głośnej, np. jakieś konkretne

zadanie odnośnie do samochodów, czyli opowiadanie o

kolejności wykonywanych zadań.
-czynności intelektualne (wszystko w pamięci)


Psychologiczna charakterystyka rozwoju dziecka w wieku młodszym szkolnym
Rozwój pamięci i myślenia

- dziecko powinno mówić, wypowiadać się pełnymi zdaniami,
- powinno prawidłowo artykułować głoski
,
- powinno budować poprawne zdania pod względem logicznym

i gramatycznym,
- powinno zaprzestać seplenienia
,
- słownik czynny- zasób słów
, którymi posługuje się, słownik

bierny- słowa, które znamy, ale nie posługujemy się nimi,
- nie jest potrzebna
mu werbalizacja,
- myślenie konkretno- obrazowe (liczy na palcach)
,
- zna i potrafi przewidzieć skutki swojego działania
,
- podejmuje samodzielnie decyzje
,
- proces decentracji Piageta (3 osoby)
,
-
decentracja (egocentryczna teoria dziecka),
- decentracja- zdolność do przyjęcia czyjegoś punktu widzenia
,
- nie są mu potrzebne już konkrety
,
-
większa zdolność do koncentracji,
- zwiększa się przezorność, nie zmienia często tematu rozmowy


Formy pracy uczniów klasach 1-3:
-
zbiorowa (każdy ma jednakowy dostęp do informacji),
-
grupowa (jednolita, zróżnicowana - jeśli chodzi o zadania),
-indywidualna (jednolita- każdy pracuje samodzielnie i ma to samo zadanie jak inni, zróżnicowana)


Dojrzałość szkolna- jest to gotowość dziecka do rozpoczęcia nauki, zależna od poziomu jego ogólnego rozwoju, zwłaszcza zdrowia i zdolności przystosowania się do nowego środowiska (M. Kwiatkowska)


Zadania szkoły na poziomie edukacji wczesnoszkolnej
-zapewnienie opieki i wspomaganie rozwoju dziecka
w przyjaznym, bezpiecznym i zdrowym środowisku
-
uwzględnienie indywidualnych potrzeb dziecka, troska o

zapewnienie równych szans, umocnienie wiary we własne siły
-
stwarzanie warunków do rozwoju samodzielności, dążenia do

osiągania celów, podejmowanie odpowiedzialności za siebie
i najbliższe otoczenie
-
rozwijanie wrażliwości moralnej, stwarzanie warunków

indywidualnego i grupowego działania na rzecz innych dzieci
-
wzmacnianie poczucia tożsamości moralnej, historycznej,

narodowej i etnicznej dziecka
-
kształtowanie umiejętności obserwacji, ułatwienie zrozumienia

zjawisk zachodzących w dostępnym doświadczeniu dziecka,

otoczeniu przyrodniczym, społecznym, kulturowym,

technicznym
-r
ozbudzanie ciekawości poznawczej, zachęcanie do aktywności badawczej, wyrażania własnych myśli i przeżyć
-rozwijanie wrażliwości estetycznej, tworzenie warunków do

rozwoju wyobraźni, fantazji oraz ekspresji plastycznej,

muzycznej i ruchowej.

Zadania wychowawcy klas 1-3
- podejmowanie zadań zapewniających dobre samopoczucie

fizyczne i psychiczne wszystkich dzieci,
-prowadzenie zabiegów profilaktycznych, wyrównawczych,

terapeutycznych
-udzielenie pomocy w ułożeniu właściwych stosunków

rodzinnych
-kształtowanie w osobowości dziecka dyspozycji moralnych
-uczenie i wdrażanie dzieci do samowychowania
-organizowanie działalności wychowawczej w różnorodnych

zespołach zainteresowań
-rozwijanie funkcji intelektualn
o-poznawczych
-kształtowanie u
uczniów pożądanych motywów uczenia się
-rozwijanie różnorodnych szerokich zainteresowań,
zaciekawień

intelektualnych

Związek PW z wychowaniem przedszkolnym
-ed
ukacja zdrowotna i ruchowa
-ed
ukacja polonistyczna, matem i środowiskowo społeczna
-ed
ukacja środowiskowo- społeczna i polonistyczna
-ed
ukacja środowiskowo- społeczna
-ed
ukacja muzyczna
-ed
ukacja techniczna i plastyczna


wychowanie przedszkolne
-wych
owanie zdrowotne
-wych
owanie umysłowe
-wych
owanie moralne
-wych
owanie społeczne
-wych
owanie estetyczne
-wych
owanie techniczne

Współpraca z rodzicami- formy współpracy, pedagogizacja rodziców


Podstawowe zasady współpracy:

-zasada pozytywnej współpracy
-zasada partnerstwa
-zasada jakości oddziaływań
-zasada systematycznej współpracy

Warunki:
-do nauczyciela należy pierwszy ruch w kierunku dobrej współpracy
-nauczyciel musi odrzucić uprzedzenia i być gotowy na kontakt z każdym rodzicem
-przekonanie że efektywność współpracy zależy od obu stron
-przyznanie rodzicowi takich samych praw jakie sami chcemy mieć
-tworzenie przyjaznej atmosfery
-angażowanie do współpracy wszystkich rodziców
-krytykę ze strony rodziców przyjmować i spokojnie analizować
-zmieniać co się da zmienić, pomagać, być otwartym na nowe propozycj
e
-zasady dobrej komunikacji

Sylwetka nauczyciela- wychowawcy klas 1-3
-przygotowany metodycznie i merytorycznie(umie definiować

cele, metody, dobrać śr dyd, opanowane różnorodne metody

prowadzenia zajęć, posiada wiedzę którą ma przekazać

uczniom, chęć podnoszenia kwalifikacji, umiejętność

poznawania uczniów i integracji klasy, indywidualne podejście

do ucznia, odpowiedzialny przewidujący, twórczy, tolerancyjny,


-w relacjach z rodzicami- regularnie inf
ormujący o postępach

lub problemach dziecka, dostosowanie języka do poziomu

rodziców (społ., kult.) traktowanie partnerskie, umiejętność

negocjowania z rodzicami
-dobry obserwator
-nie poniża i nie wyróżnia dzieci
-umie przyznać się do niewiedzy, błędu


Podejście edukacyjne w procesie aktywizowania uczniów klas 1-3
a) podejście zadaniowe :
- percepcyjno- odtwórczy charakter uczenia się,
- wiedza typu "wiem że"
- aktywność zewnętrznie sterowana,
b) projektowanie okazji edukacyjnych:
- percepcyjno- wyjaśniający charakter uczenia się
- wiedza typu "wiem dlaczego",
- aktywność własna motywowana,
c)
podejście sytuacyjne :
- percepcyjno- innowacyjny charakter uczenia się,
- umiejętności ucznia jako rezultat jego własnej aktywnoś
ci,
- aktywność twórcza


Formy integracji w szkole
-zajęcia zintegrowane
-blok przedmiotowy
-ścieżka edukacyjna

Metody nauczania w klasach 1-3
-podające-przyswajanie przez uczniów gotowej wiedzy
-
poszukujące, czyli problemowe- np. eksperyment, drama i giełdy pomysłów
-
praktyczne-dzieci działając uczą się projektowania, planowania, doboru narzędzi i posługiwania się nimi, podejmowania decyzji
-
waloryzacyjne (nauczanie przez przeżywanie)- sytuacje,
w których uczniowie obserwują, odtwarzają, wytwarzają,
a także przeżywają określone wartości o charakterze społecznym, moralnym, estetycznym

Budowa programu:
-zgodny z podstawą programową
-musi być dopuszczony do użytku(być na liści MEN)
-składa się ze zbioru celów do zrealizowania, treści, obszary tematyczne, podręcznik dla ucznia, ćw
iczenia dla ucznia, zestaw sprawdzianów.

Modele programów nauczania
-program jako wykaz treści nauczania odpowiada na pytanie, „czego uczyć?” a nie „jak uczyć?”,
-j
ako rejestr doświadczeń- rozpatrywany z punktu widzenia uczącego się, a nie z pozycji nauczyciela. Zawiera to, czego uczeń się faktycznie nauczył, a nie to, czego miał się nauczyć,
-p
rogram jako zestaw planowanych czynności pedagogicznych ucznia i nauczyciela,
-p
rogram jako kompletny zestaw zaplanowanych czynności edukacyjnych,
-p
rogram jako zestaw, wykaz jednostkowych zadań dla uczącego się.


Kryteria doboru i układu treści kształcenia
Kryteria doboru treści kształcenia (wg Komorowskiej):
-
kryterium selekcji- związane z dyscypliną podstawową (dobiera się najistotniejsze, podstawowe, elementarne treści z dziedziny konkretnej),
-
kryterium trwałości wiedzy (wybiera się treści, które zachowują szczególną trwałość i nie ulegają częstym zmianom). Zapoznaje się uczniów z podstawowym kanonem wiedzy, który trzeba opanować. Treści powinny stanowić jasną, klarowną całość, być spójne i niesprzeczne. Treści realistyczne dla danej grupy wiekowej.
-
kryterium przydatności- jest to kryterium praktyczne
i pragmatyczne. Dobiera się treści, które będą przydatne
w przyszłości. Kryterium to ma walory motywacyjne ze względu na atrakcyjność dla uczących się, kryterium dość kontrowersyjne.
-
kryterium potrzeb uczących się- związane oczekiwaniami uczących się, poziomem ich motywacji i zainteresowań. Ma walory motywacyjne.


Kryteria układu treści kształcenia:

-kryterium struktury dyscypliny akademickiej,
-k
ryterium przydatności (najwcześniej powinno być nauczanie, ponieważ jest najpotrzebniejsze na dalszych etapach nauki),
-k
ryterium motywacyjne (umożliwia szeregowanie treści według atrakcyjności ich dla ucznia),
-k
ryterium przyswajalności (stopniowanie trudności od najprostszych do najtrudniejszych),

Rodzaje układu treści programowych:
-liniowy- kolejność treści nauczania z góry ustalona
i przestrzegana, zachwianie układu (pominięcie materiału) może spowodować dalsze uczenie się; omawiamy partię materiału, nie wracamy do nich, ciąg wzajemnie warunkujących się ogniw,
-
koncentryczny- te same zagadnienia pojawiają się wielokrotnie z przerwami, za każdym razem wzbogacane o nowe informacje (stopniowe dawkowanie szerszej wiedzy np. przyroda)
-
spiralny- uczniowie zapoznają się z problemami wyjściowymi
i stopniowo rozszerzają zakres informacji związanych
z problemem wyjściowym, systematycznie pogłębiają jego treść, nie ma przerw w przyswajaniu zagadnienia

Warunki dopuszczenia programu nauczania do użytku szkolnego:
-program powinien zawierać cele edukacyjne kształcenia
i wychowania
-
materiał nauczania powinien być związany z celami edukacji (treści nauczania)
-powinien zawierać p
rocedury osiągania celów (metody, techniki, formy organizacyjne pracy uczniów na lekcjach)
-
powinien zawierać opis złożonych osiągnięć ucznia
i propozycję metod ich oceny;
-
przydatność dydaktyczna- do napisanego programu powinny być dołączone 2 recenzje (jedna napisana przez osobę z 5-letnim stażem pracy na konkretnym etapie edukacyjnym i druga przez nauczyciela mianowanego)
-p
oprawność merytoryczna

Kryteria oceny programów
-z
godność z podstawami programowymi- program powinien zawierać całość podstawy, zawierać dodatkowe treści spójne
z treściami podstawowymi,
-p
oprawność konstrukcyjna- musi zawierać charakterystykę (opis, dla kogo jest przeznaczony), cele nauczania, wykaz treści programowych, opis procedur, osiągnięcia ucznia, ocenę ucznia,
-p
oprawność merytoryczna- zgodność z ustaleniami danymi
w dyscyplinie naukowej, treści muszą być zgodne, prawdziwe, najistotniejsze, spójne, najnowsze tendencje i osiągnięcia

w danej dziedzinie
-p
oprawność dydaktyczna- materiał przystępny dla ucznia (grupy wiekowej), uwzględniać powinien zainteresowania
i potrzeby uczniów, stopniowanie treści, powinien umożliwiać indywidualizację nauczania

Program nauczania z punktu widzenia:


-nauczyciela- umożliwia pracę z uczniami, rozwijanie u uczniów kompetencji i umiejętności, indywidualizację pracy
w klasie, zróżnicowanie zakresu nauczania, wybór podręczników i książek programowych,


-
ucznia- musi być przydatny w praktyce, zrozumiały, umożliwiający własną pracę.

Obudowa programu:


Podręcznik dla ucznia
Ćwiczenia dla ucznia
Podręcznik metodyczny dla nauczyciela
Zestaw środków i pomocy dydaktycznej


Model podręcznika dla klas 1-3, kryteria jego oceny:

Podręcznik powinien:

- ułatwić zrozumienie przedmiotu,

- uwzględniać stopniowe trudności w materiale merytorycznym w rozwoju operacji umysłowych,

- bogacić język ucznia,

- zapewniać indywidualne tempo pracy,
- korelować z treściami innych podręczników i stwarzać w ten sposób możliwości całościowego uczenia się i poznawania,
- zawierać syntezy i materiały do powtórzeń
- być podzielony na mniejsze jednostki strukturalne, takie jak lekcje oraz jednostki treściowo metodyczne.

Ocena opisowa w edukacji wczesnoszkolnej
Ocena opisowa powinna zawierać rzetelną obserwację ucznia:
-jego zdolność do przyswajania wiadomości
-koncentracji uwagi
-rozwój myślenia logicznego
-rozwój wyobraźni
.


Funkcje oceny opisowej:
-motywacyjna
,
-informacyjna
,
-podsumowująca
.


Kryteria oceny osiągnięć edukacyjnych dzieci
Kryteria doboru (oceny)
treści programowych:
kryt
eria selekcji związane z dyscypliną podstawową
(dobiera się najistotniejsze treś
ci z konkretnej dziedziny)
kryteria
trwałości wiedzy
(wybiera się treści
, które zachowują szczególną trwałość i nie ulegają częstym zmianom)
kryt
eria przydatności
(kryterium praktyczne i pragmatyczne. Dobiera się treści
, które będą przydatne w przyszłości.)
kryt. potrzeb uczących się
(związane z oczekiwaniami uczących się, poziomem ich motywacji i zainteresowań. Ma wlory motywacyjne)
Trudności i niepowodzenia uczniów- rodzaje, przyczyny, sposoby terapii
niepowodzenia:
-niskie stopnie
-drugoroczność
-odsiew szkolny
-odpad szkolny(z przyczyn losowych)
przyczyny:
-biopsychiczne(uwarunkowania środowiskowe) takie które tkwią w uczniu w biologicznej(zaburzenia w obszarze motoryki małej i dużej, choroba, niepełnosprawność) i psychicznej(nadpobudliwość, ADHD, choroby psychiczne, obniżony rozwój intelektualny) części:
-społeczno ekonomiczne- społeczne(status rodziny zarobki, wykształcenie, sposoby spędzania wolnego czasu), ekonomiczne(dochód rodziny, warunki mieszkaniowe, możliwości inwestowania w dziecko)
-dydaktyczne-nauczyciel
(nie potrafi inspirować, przekazywać wiedzy, złe podejście do ucznia, rutyna, nieumiejętność
w stosowaniu metod nauczania, środków dydaktycznych, niekorzystne cechy osobowościowe) szkoła(przestarzała struktura organizacyjna, przepełnione klasy, stare budynki, brak kół zainteresowań, brak pomocy i środków dydaktycznych, brak życia szkoły poza zajęciami) program (brak właściwego poziomu merytorycznego i metodycznego, błędy merytoryczne w podręcznikach)

Formy doskonalenia zawodowego nauczycieli klas 1-3
Nauczyciel- trzeba mieć wyższe studia ped + blok ped lub kurs ped.
Naucz stażysta-naucz kontraktowy-naucz mianowany- naucz dyplomowany- profesor oświaty
Kursy doskonalące, studia kwalifikacyjne lub dokształcające, studia podyplomowe, warsztaty, szkolenia.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Edukacja wczesnoszkolna jako zintegrowana całość, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna, 1 rok
Pedagogika wczesnoszkolna jako dyscyplina pedagogiczna
Łobocki Rozdział IV, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Licencjat, Te
Łobocki Rozdział V, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Licencjat, Teo
Metody oddziaływań grupowych, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Lice
Podstawowe środowiska wychowawcze, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny
Koncepcja kształcenia wielostronnego Wincentego Okonia, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
Pedagogika przedszkolna przedmiot, Zintegrowana Edukacja Wczesnoszkolna i Przedszkolna, Pedagogika P
Charakterystyka nowej podstawy programowej dla przedszkoli i klas początkowych, Współczesne koncepcj
podstawa programowa 1-3, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna, 3 rok
diagnostyka pedagogiczna - obserwacja, Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
Przedstawiciele polskiej pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej, Pedagogika wczesnoszkolna
HIPOTEZA ZLOSLIWEGO DEMONA, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
metoda perswazyjna, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Licencjat, Teo
DIAGNOZA- szkoła, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
WYCIECZKI SZKOLNE, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Licencjat, Moel
Dojrzałość do uczenia się matematyki, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogic
Czytanie sylabami i ze zrozumieniem- kl.I, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna, ED.POLONISTYCZN
BRUDAS konspekt, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna

więcej podobnych podstron