 | Pobierz cały dokument psychologia.rozwojowa.dzieci.i.mlodziezy.a.doc Rozmiar 38 KB |
Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży a psychologia rozwoju człowieka. Przełom czy kontynuacja. Maria Przetacznik- Gierowska
Czy istnieje ciągłość między tradycyjna psychologią rozwojową, dla której punktem dojścia było uzyskanie przez człowieka dojrzałości psychicznej, a psychologią zajmująca się całym przebiegiem życia?
teza o ciągłości czyli że druga jest kontynuacja pierwszej, którą popiera Gierowska
psychologia rozwoju człowieka jako całkowite novum w stosunku do tradycyjnego ujęcia rozwoju psychicznego
stwierdzenie wzajemnych relacji między nimi, co przyczyniłoby się do postępów wiedzy o rozwoju człowieka na różnych etapach jego życia.
Źródła historyczne
Wcześniej, częściej i szerzej zajmowano się rozwojem w okresie dzieciństwa i adolescencji niż w późniejszych stadiach życia, uważając psychologię rozwoju czlowieka dorosłego za domenę ps. Osobowości czy różnicowej.
Prace Junga, Buhler, zajmujące się r. czł. dorosłego nie zostały docenione, bo psychologia rozwoju zajmowała się wtedy np. czynnikami rozwoju dziecka.
Psychologię rozwoju człowieka w ciągu całego życia zaczęto uprawiać powszechnie w wielu krajach dopiero w latach 70.
Dojrzałość kresem rozwoju?
Dlaczego tak późno posunięto naprzód prace Buhler, Junga czy Hallingwortha?
Z powodu długo utrzymującego się przekonania, że rozwój jest szeregiem progresywnych zmian, uporządkowanych w czasie i prowadzących do określonego celu, osiągnięcia pełnej dojrzałości psychicznej.
W latach 40 i 50, ukształtował się model traktujący połowę życia ludzkiego(około 40 lat) jako okres stabilności (utrwalania i utrzymywania wcześniejszych osiągnięć), ale czy to model rozwojowy?
Rozwój w toku życia. Rozmaitość modeli.
Przełom dokonał się między innymi dzięki pojęciu rozwoju proponowanemu przez wielu badaczy w dziedzinie life-span, gdy coraz więcej uwagi poświęcono zmianom w okresie dorosłości, w odróżnieniu od wypływających z poznawczych teorii psychologicznych cech rozwoju.
a)Batels podkreśla wielowymiarowość, wielokierunkowość, interindywidualną zmienność oraz interindywidualną plastyczność zmian w ciągu życia, ukazując możliwości rozwojowe człowieka znajdującego się nawet w okresie później dorosłości czy starości - na przykładzie badań nad inteligencją.
2.W obrębie innych teorii neo- i post- piagetowskich. Otwiera się także pole dla zmian rozwojowych po okresie adolescencji, a zmiany te dotyczą nie tylko procesów poznawczych ale osobowości człowieka.
Modele aleatoryczne- zwane także dialektycznymi- które traktują indywidualny rozwój człowieka jako wynik zdarzeń: losowych a więc przypadkowych, ale i wydarzeń społecznych i historycznych typowych dal danej generacji.
 | Pobierz cały dokument psychologia.rozwojowa.dzieci.i.mlodziezy.a.doc rozmiar 38 KB |