![]() | Pobierz cały dokument atf.praca.1.i.rok.filozofia.analiza.tekstow.doc Rozmiar 50 KB |
19 listopada 2009r.
Stańco Alicja
Nr albumu: 230 005
I rok filozofii spec. ogólnofilozoficzna
Wydział Humanistyczny UMK
Arystoteles
METAFIZYKA
Księga Zeta, rozdział 8. Wieczność materii i formy. Powstają tylko twory złożone.
[w:] Dzieła wszystkie t. 2; przekład: Kazimierz Leśniak; Warszawa 1983;
s.728- 730
Arystoteles w Metafizyce, w księdze Zeta (która jest siódmą z kolei) przeprowadza rzetelną rozprawę o tym, jak istnieją w świecie przedmioty, które postrzegamy zmysłami. Filozof ten dział rozważań zalicza do drugiej filozofii, którą jest fizyka. Rozprawa jest spisaniem pracy intelektualnej, rozważań i dialogu, który prowadził w swojej głowie Arystoteles, co wiąże się z tym, iż zapisane są argumenty za i przeciw. Próbuje zbadać jak istnieją rzeczy ogólne i indywidualne; jak istnieją i jak powstają. Stara się także uzasadnić, iż powstać może tylko to, co już wcześniej było, a wszystko powstaje zarówno z substratu jak i z jego braku.
Myśliciel tłumaczy, że przedmioty zmysłowe powstają na trzy sposoby:
na skutek czegoś,
z czegoś (wyjaśniając, w odniesieniu do wcześniejszych tez filozofa, powstać jednak może coś jedynie z materii, a nigdy z braku)
poprzez stawanie się czymś.
Przedmioty mogą powstawać w wyniku uwzględnienia formy i materii. Tylko dzięki określeniu tych dwóch możemy stwierdzić, że coś jest czymś. Załóżmy samo określenie złoto (materii) nie mówi nam o sztabce złota, bądź określenie sztabka (forma), nie wskazuje by była ona ze złota. Wskazanie formy i materii daje nam substrat- sztabka złota. Dopiero znając go możemy tworzyć określone przedmioty.
Podkreśla, że zmodyfikować kształt to coś odmiennego od aktu tworzenia. Jest to bowiem tylko zmiana formy w czymś, co już istnieje, a stworzyć to zdecydować nie tylko o formie (od podstaw, z bryły nieokreślonej), ale także o materii. W taki sam sposób tworzy się substrat. Co jednak wydaje mi się bardziej skomplikowaną rzeczą. Wytworzenie substratu z substratu? Jaki musi więc być drugi substrat by był substratem a zarazem innym substratem niż ten pierwszy, skoro od niego ma się wywodzić forma i materia. Może właśnie na przykład zaokrąglanie jest tworzeniem substratu? Załóżmy kula: powstała od kwadratu, który był stopniowo zaokrąglany aż zostały zlikwidowane wszystkie kąty. Może w ten sposób z jednego substratu (drewniany kwadrat, na którym się ciężko wóz ciągło) powstał drugi (drewniane koło, które ułatwiło pracę przewoźników). Jednak sam filozof tego nie wyjaśnia.
![]() | Pobierz cały dokument atf.praca.1.i.rok.filozofia.analiza.tekstow.doc rozmiar 50 KB |