 | Pobierz cały dokument zaburzenia.osobowosci.charakterystyka.doc Rozmiar 48 KB |
ZABURZENIA OSOBOWOŚCI
Charakterystyka, uwarunkowanie, rodzaje i terapia
Słowem wstępu - w skrypcie korzystałem z podręcznika Carsona i Mineki oraz z wykładów prof. Łosiaka. Niestety, ponieważ aktualnie jestem na Erasmusie, nie miałem dostępu do podręcznika do psychiatrii Bilikiewicza, gdzie dobrze wyłożona jest typologia zaburzeń osobowości w ICD-10, korzystałem więc z innych źródeł, mojej wiedzy i krytycznego myślenia. Jeśli chcecie wiedzieć więcej o ICD-10, odsyłam do Bilikiewicza (ten, kto miał kurs z psychiatrii u dr Furgała, powinien mieć tą książkę).
Jednak myślę, że wiedza którą tu zawarłem jest na tyle obszerna, że wyłożenie połowy z niej wywoła u egzaminatorów typową reakcję na przeuczonego studenta: 'dobrze, widzę, że pan rozumie, może przejdźmy do kolejnego pytania'.
Miłej lektury!
WSTĘP
Przy odpowiedzi na to pytanie, jak zresztą na każde inne z zakresu psychopatologii, warto na początku wspomnieć o tym, że istnieją dwie typologie zaburzeń psychicznych. DSM-IV jest oparte na analizie statystycznej, jest używane w USA, z kolei ICD-10 jest używane w Europie i ułożone według podstaw teoretycznych. W zaburzeniach osobowości wynikają z tego różnice w nazewnictwie i diagnozie poszczególnych jednostek, które omawiam w punkcie 4. Są one jednak na tyle drobne, że spokojnie można skoncentrować się na omawianiu tylko DSM-IV, jedynie wspominając o istnieniu tych różnic.
1. Zaburzenie osobowości - definicja wg Carsona i Mineki
Zaburzenia osobowości to trwałe cechy osobowości i zachowania, prowadzące do uporczywych, nieprzystosowawczych sposobów postrzegania, myślenia i komunikacji ze światem. Poważnie upośledzają przynajmniej niektóre aspekty funkcjonowania i wywołują silne cierpienie
2. Zaburzenie osobowości - podstawy do diagnozy wg DSM-IV
WAŻNE! Diagnoza zaburzeń osobowości w DSM-IV jest stawiania na II osi. Oznacza to, że można zdiagnozować pacjentowi zaburzenie osobowości, niezależnie od innych zaburzeń psychologicznych.
W DSM-IV kliniczne rozpoznanie zaburzenia osobowości następuje według pięciu kryteriów:
(1) wzorzec ujawniający się w przynajmniej dwóch z następujących obszarów: poznanie, emocje, relacje międzyludzkie, kontrola odruchów
(2) wzorzec musi być trwały i obejmować szeroki zakres sytuacji osobistych i społecznych
(3) wzorzec prowadzi do stanu rozpaczy wymagającego interwencji klinicznej (w dłuższej lub krótszej perspektywie czasowej)
(4) wzorzec jest stabilny i długotrwały, a jego początki sięgają okresu dojrzewania lub wczesnej dorosłości, nigdy późniejszego okresu życia
(5) wzorca nie da się wyjaśnić innymi zaburzeniami psychicznymi
Nie diagnozuje się zaburzenia osobowości przed 16. rokiem życia.
 | Pobierz cały dokument zaburzenia.osobowosci.charakterystyka.doc rozmiar 48 KB |