TEMAT: BYĆ SOBĄ CZY WZOREM?

CEL: Nabycie wiedzy i umiejętności pozwalających na zbudowanie własnego autorytetu wśród zuchów i harcerzy.

PO ZAKOŃCZENIU ZAJĘĆ UCZESTNIK BĘDZIE:

- wiedział jak zmienia się stosunek dziecka do drużynowego w zależności od wieku

potrafił wykorzystać elementy swojego wizerunku w budowaniu własnego autorytetu

znał swoje zachowania w różnych sytuacjach mające wpływ na budowanie swojego autorytetu

znał podstawowe błędy popełniane przez instruktorów powodujące regres w budowaniu własnego autorytetu

potrafił wykorzystać Harcerskie Ideały w tworzeniu własnego wizerunku

potrafił określić swoją postawę w stosunku do podopiecznych

wie kto może pełnić rolę wzorca osobowego i w jaki sposób pracować z tymi wzorcami

CZAS: 1,20 h - 1,40 h

POTRZEBNE MATERIAŁY:

mazaki,

kartki samoprzylepne,

szary papier,

stare kolorowe gazety,

klej,

kłębek sznurka, lub wełny

Lp.	Treść	Czas	Plan zajęć, forma	Uwagi
1.	Wstęp, krótka gawęda.	5 min	W obecnych czasach obserwuje się kryzys autorytetów, obejmujący swoim zasięgiem nie tylko dzieci i młodzież nie zrzeszone w harcerstwie ale i harcerzy. W ostatnim czasie często pojawia się określenie „autorytet”, stosowane w odniesieniu do krytycznych ocen naszej rzeczywistości. Niepokoi fakt, że pojęcie autorytetu w dzisiejszych czasach staje się niemodne. Istnieje zatem wiele powodów do refleksji i przemyśleń na ten temat. Tylko instruktor cieszący się uznaniem i autorytetem potrafi kształtować człowieka jutra i dzisiejszej rzeczywistości. Jest to zadanie trudne. Dzisiaj bezkrytycznie w formalny autorytet nikt nie wierzy. W przypadku instruktorów harcerskich ma to miejsce częściowo na szczeblu wychowania zuchowego. Jednak i tutaj instruktor - drużynowy musi na swój autorytet zarabiać solidną pracą i potwierdzać go wynikami swojej działalności. Zuch ma w swoim otoczeniu więcej punktów odniesienia, więcej autorytetów dla swoich życiowych problemów i zainteresowań. Dlatego od wkładu drużynowego zależy jak on i jego postawa będzie postrzegana przez zuchów harcerzy.
2.	Podział na grupy.	2 min	Uczestnicy losują karteczki, gdzie później dobierają się na zasadzie tych samych symboli widniejących na kartkach.
3.	Wzór instruktora	10 min	Zadaniem grup jest stworzenie wzoru instruktora, z wycinków gazet na szarym papierze.
4.	Omówienie.	3 min	Omówienie - dyskusja
5.	W jaki sposób stać się wzorem?	10 min	„W jaki sposób stać się wzorem?” Na zasadzie dyskusji 2x4x8 tworzymy dekalog instruktora - wychowawcy.
6.	Co to jest autorytet?	5 min	W dwójkach uczestnicy zajęć definiują znaczenie wyrazu „autorytet”
7.	Omówienie	5 min	Ustalenie wspólnej definicji. - dyskusja
8.	Kogo mam.	10 min	Każdy uczestnik ma przyklejoną na plecach karteczkę z autorytetem polskim lub ogólnoświatowym. Zadaniem uczestników jest odgadnięcie „kogo się ma na plecach”. Bez użycia słów
9.	Wielcy ludzie i ich cechy.	5 min	W grupach uczestnicy wypisują cechy znanych autorytetów, których mieli na krateczkach
10.	Cechy drużynowego	5 min	Dyskusja na tematy ww. cech. Które z tych cech powinien posiadać instruktor i dlaczego?
11.	Być wzorem???	10 min	Dyskusja puste krzesło. Są dwie grupy jedna za, a druga przeciw. „Być wzorem na pokaz, czy być taki jakim się jest?”
12.	Zakończenie	10 min	Rundka z kłębkiem wełny, z którego utworzy się pajęczynka. Dokończenie zdania: „Autorytet to...”
Czas trwania		1.20 -1.40h

1

---