VS 1

1. Przed planowaną ciążą, zgodnie z wytycznymi grupy ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, pacjentka powinna uzyskać informacje dotyczące:

1. przyjmowania kwasu foliowego na co najmniej 2 miesiące przed planowaną koncepcją

2. przyjmowania kwasu foliowego na 3 tygodnie przed planowaną koncepcją

3. wykonania badań podstawowych (grupa krwi, morfologia, badania ogólne moczu)

4. wykonania badań w kierunku toksoplazmozy

5. wykonania badań w kierunku toksoplazmozy tylko w przypadku częstego kontaktu ze zwierzętami, szczególnie kotami

6. wykonania badań w kierunku różyczki

7. wykonania ewentualnych szczepień ochronnych (różyczka, wzw)

8. konieczności badania cytologicznego w każdym przypadku

A. 2,3,4,6,8

B. 1,3,4,6,7,8

C. 1,3,4,6,7

D. 2,3,5,7,8

E. 2,3,5,6,8

Uzasadnienie:

Poradnictwo przedkoncepcyjne. Podczas wizyty pacjentka powinna uzyskać informacje dotyczące: przyjmowania kwasu foliowego na co najmniej 2 miesiące przed planowaną koncepcją; wykonania badań podstawowych (grupa krwi, morfologia, badania ogólne moczu) badania w kierunku toksoplazmozy, różyczki oraz innych ukierunkowanych badań; ewentualnych szczepień ochronnych (różyczka, wzw). (…) Badanie ginekologiczne w czasie porady powinno obejmować: ocenę cytologiczną (jeśli badanie to nie było wykonane w ciągu ostatnich 6 miesięcy) oraz ewentualne leczenie zmian na szyjce i stanów zapalnych.

Źródło:

Rekomendacje Zarządu Głównego PTG w zakresie opieki przedporodowej w ciąży o prawidłowym przebiegu. Ginekologia po Dyplomie. Wydanie Specjalne, 2006:59-66.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 3) „Patofizjologia ciąży i porodu”; program specjalizacyjny, punkt 2 a)

Co sprawdza pytanie: znajomość rekomendacji PTG dotyczących opieki przedkoncepcyjnej.

Trudność pytania w opinii autora: trudne, wymaga śledzenia aktualnych doniesień z piśmiennictwa

Poziom trudności wg Blooma - 3

Odpowiedź prawidłowa: C

VS 2.

2. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego żywienie ciężarnej i suplementacja witaminowa w okresie ciąży obejmuje:

1. Dobowe zapotrzebowanie energetyczne ciężarnej powinno wynosić od 2200 do 2500 kcal na dobę, a w połogu 3000 kcal na dobę.

2. Dobowe zapotrzebowanie energetyczne ciężarnej powinno wynosić od 3200 do 3500 kcal na dobę, a w połogu 4000 kcal na dobę.

3. Ogólna wartość energetyczna codziennej diety w odniesieniu do stanu sprzed ciąży musi zostać zwiększona o 500 kcal/dobę w I trymestrze ciąży oraz o 1000 kcal/dobę w II i III trymestrze.

4. Ciężarna powinna wypijać dziennie minimum 2 litry płynów, w tym około 1 litr mleka.

5. Ciężarna powinna otrzymywać 150-200 ug jodu na dobę w postaci tabletki

6. Od 13 tygodnia ciąży zalecane jest stosowanie 25 mg żelaza

7. Zaleca się stosowanie preparatów kwasu foliowego 4 mg na dobę w okresie przedkoncepcyjnym. U kobiet, które urodziły w przeszłości dziecko z wadą cewy nerwem, dawka ta powinna wynieść 40 mg/dobę.

A. 1,4,5,6

B. 1,3,4,7

C. 2,4,5,6

D. 2,3,4,5,6,7

E. 1,3,4,5,6,7

Uzasadnienie:

Żywienie ciężarnej i suplementacja witaminowa. Dobowe zapotrzebowanie energetyczne ciężarnej powinno wynosić od 2200 do 2500 kcal na dobę, a w połogu 3000 kcal na dobę. Ogólna wartość energetyczna codziennej diety w odniesieniu do stanu sprzed ciąży nie musi się zmieniać w I trymestrze ciąży, natomiast w II i III trymestrze powinna być zwiększona o około 300 kcal/dobę. (…) Ciężarna powinna wypijać dziennie minimum 2 litry płynów, w tym około 1 litr mleka.(…). Ponadto każda ciężarna w Polsce powinna otrzymywać 150-200 ug jodu na dobę w postaci tabletki. Od 13 tygodnia ciąży zalecane jest stosowanie 25 mg żelaza. (…) Zaleca się stosowanie preparatów kwasu foliowego 0,4 mg na dobę w okresie przedkoncepcyjnym. U kobiet, które urodziły w przeszłości dziecko z wadą cewy nerwem, dawka ta powinna wynieść 4 mg/dobę

Źródło:

Rekomendacje Zarządu Głównego PTG w zakresie opieki przedporodowej w ciąży o prawidłowym przebiegu. Ginekologia po Dyplomie. Wydanie Specjalne, 2006:59-66.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 3) „Patofizjologia ciąży i porodu”; program specjalizacyjny, punkt 2 a)

Co sprawdza pytanie: znajomość rekomendacji PTG dotyczących opieki prenatalnej.

Trudność pytania w opinii autora: trudne, wymaga śledzenia aktualnych doniesień z piśmiennictwa

Poziom trudności wg Blooma - 3

Odpowiedź prawidłowa: A

VS 3.

3. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego prawidłowy przyrost masy ciała w ciąży u kobiety z przedciążowym BMI 26-29 (nadwaga) powinien wynieść:

1. nie powinien przekraczać 7 kg

2. 7-11,5 kg

3. 11,5-16 kg

4. 12,5-18 kg

5. 14,5-20 kg

Uzasadnienie:

W populacji kobiet z przedciążowym BMI 26-29 (nadwaga) przyrost masy ciała może wynieść 7-11,5 kg.

Źródło:

Rekomendacje Zarządu Głównego PTG w zakresie opieki przedporodowej w ciąży o prawidłowym przebiegu. Ginekologia po Dyplomie. Wydanie Specjalne, 2006:59-66.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 3) „Patofizjologia ciąży i porodu”; program specjalizacyjny, punkt 2 a)

Co sprawdza pytanie: znajomość rekomendacji PTG dotyczących opieki prenatalnej.

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: B

VS 4.

4. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczącymi postępowania w ciąży po zapłodnieniu in vitro ciążę jednopłodową należy zakończyć:

1. ze względu na duże ryzyko położnicze zawsze przez cięcie cesarskie na dwa tygodnie przed terminem porodu

2. ze względu na niskie ryzyko położnicze zawsze siłami natury

3. ze względu na niskie ryzyko położnicze zawsze siłami natury po wcześniejszej indukcji porodu

4. zgodnie z sytuacją położniczą, jednak z uwzględnieniem życzenia ciężarnej dotyczącego cięcia cesarskiego

5. brak prawidłowej odpowiedzi

Uzasadnienie:

(…) sposób zakończenia ciąży - w ciąży jednopłodowej - zgodnie z sytuacją położniczą, jednak z uwzględnieniem życzenia ciężarnej dotyczącego cięcia cesarskiego

Źródło:

Rekomendacje PTG w zakresie wybranych patologii wczesnej ciąży oraz postępowania w ciąży po zapłodnieniu in vitro. Ginekologia po Dyplomie. Wydanie Specjalne, 2006:51-55.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 3) „Patofizjologia ciąży i porodu”; program specjalizacyjny, punkt 2 a)

Co sprawdza pytanie: znajomość zasad postępowanie w ciąży po zapłodnieniu in vitro.

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Poziom trudności wg Blooma - 1

Odpowiedź prawidłowa: D

VS 5.

5. W diagnostyce Toksoplazmozy u kobiety ciężarnej:

1. Stwierdzenie występowanie przeciwciał IgM nie jest wystarczające dla potwierdzenia zarażenia

2. Detekcja swoistych przeciwciał IgM jest możliwa nawet kilka lat

3. Synteza swoistych IgM rozpoczyna się w pierwszym tygodniu od zarażenia

4. Specyficzne przeciwciała IgG pojawiają się ok. 2 miesiące po zarażeniu

5. Wysoka awidność swoistych przeciwciał IgG, u kobiety która nie była leczona, wskazuje na niedawne zarażenie

6. Sekrecja przeciwciał IgA ma miejsce w pierwszym miesiącu od zarażenia. Wytwarzanie IgA osiąga maksimum po 2-3 miesiącach

A. 2,3,4,6

B. 1,3,5,6

C. 2,3,4,5,6

D. 1,2,3,4,5,6

E. 1,2,3,6

Uzasadnienie:

Diagnostyka zarażeń T. gondii u kobiety ciężarnej polega na ocenie odpowiedzi immunologicznej. (…) Niska awidność swoistych przeciwciał IgG, u kobiety, która nie była leczona, wskazuje na niedawne zarażenie. (…) Pierwszymi przeciwciałami syntetyzowanymi w trakcie inwazji T. gondii są swoiste IgM. Ich synteza rozpoczyna się w pierwszym tygodniu od zarażenia (…). Detekcja swoistych przeciwciał IgM jest możliwa nawet kilka lat. Stwierdzenie występowanie przeciwciał IgM nie jest wystarczające dla potwierdzenia zarażenia (…).Specyficzne przeciwciała IgG skierowane przeciw antygenom błonowym T. gondii pojawiają się ok. 2 tygodnie od zarażeniu (…). Sekrecja przeciwciał IgA ma miejsce w pierwszym miesiącu od zarażenia. Wytwarzanie IgA osiąga maksimum po 2-3 miesiącach.

Źródło:

Nowakowska D. Zakażenia i zarażenia podczas ciąży. W: Bręborowicz GH. (red). Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych. Poznań 2006:843-885.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 3) „Patofizjologia ciąży i porodu”; program specjalizacyjny, punkt 2 a)

Co sprawdza pytanie: znajomość zasad diagnostyki zakażeń Toxoplasma gondii u kobiety ciężarnej

Trudność pytania w opinii autora: trudne, wymaga znajomości wytycznych i rekomendacji związanych z diagnostyką zakażeń w czasie ciąży.

Poziom trudności wg Blooma - 3

Odpowiedź prawidłowa: E

VS 6.

6. Lekiem z wyboru u kobiet zarażonych Toxoplasma gondii w trakcie trwania ciąży jest:

1. ampicylina

2. spiramycyna

3. metronidazol

4. sulfonamidy

5. tetracykliny

Uzasadnienie:

Lekiem z wyboru u kobiet zarażonych Toxoplasma gondii w trakcie trwania ciąży jest spiromycyna. Wyłącznie w przypadku potwierdzenia zarażenia u płodu stosuje się sulfonamidy o przedłużonym działaniu w połączeniu z pirymetaminą (Daraprim).

Źródło:

Nowakowska D. Zakażenia i zarażenia podczas ciąży. W: Bręborowicz GH. (red). Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych. Poznań 2006:843-885.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 3) „Patofizjologia ciąży i porodu”; program specjalizacyjny, punkt 2 a)

Co sprawdza pytanie: znajomość zasad leczenia zakażeń T. godnii u kobiet ciężarnych

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Poziom trudności wg Blooma - 1

Odpowiedź prawidłowa: B

VS 7

7. W przypadku padaczki u kobiety ciężarnej:

1. Powinno się zastosować najniższą możliwą dawkę leków przeciwpadaczkowych, z preferencją w kierunku monoterapii

2. Zasady doboru leków w okresie ciąży opierają się na terapii wielolejkowej najniższymi możliwymi dawkami w zależności od stanu klinicznego pacjentki

3. U wszystkich ciężarnych na 3 tygodni przed porodem należy zastosować witaminę K w dawce 10-20 mg/ dobę w celu profilaktyki krwawień śródczaszkowych śródczaszkowych płodu

4. Po porodzie karmienie piersią jest przeciwwskazane

5. Decyzja co do sposobu zakończenia ciąży powinna być podjęta wspólnie z neurologiem

6. Po porodzie należy określić stężenie leku przeciwpadaczkowego jedynie u matki

1. 1,3,5

2. 2,3,5

3. 2,3,5,6

4. 1,3,4,5,6

5. 2,3,4,5,6

Uzasadnienie:

Leczenie padaczki w ciąży stanowi wyzwanie dla ciężarnych i jej lekarzy (…). Padaczka powinna być leczona najniższą, możliwą do zastosowania dawkę LPP, z preferencją w kierunku monoterapii (…). U wszystkich ciężarnych na 3 tygodni przed porodem należy zastosować witaminę K w dawce 10-20 mg/ dobę w celu profilaktyki krwawień śródczaszkowych śródczaszkowych płodu. Po porodzie należy jednoczasowo określić stężenie LPP u matki i u dziecka (…). Decyzja co do sposobu zakończenia ciąży powinna być podjęta wspólnie z neurologiem (…). Karmienie piersią jako profilaktyka zespołu abstynencyjnego u noworodka (wskazane w obecności osób trzecich).

Źródło:

Wilczyński J, Hincz P. Padaczka a ciąża. W: Bręborowicz GH. (red). Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych. Poznań 2006:983-992.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 3) „Patofizjologia ciąży i porodu”; program specjalizacyjny, punkt 2 a)

Co sprawdza pytanie: znajomość zasad prowadzenia ciąży i porodu oraz karmienia noworodka kobiet chorujących na padaczkę

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Poziom trudności wg Blooma - 3

Odpowiedź prawidłowa: A

VS 8.

8. Seksualność kobiety zostaje całkowicie ukształtowana do:

1. 18 roku życia

2. 25 roku życia

3. 35 roku życia

4. 55 roku życia

5. przez okres całego życia kobiety

Uzasadnienie:

Pomimo zakończenia dojrzewania płciowego, seksualność kobiety nadal kształtuje się w okresie młodzieńczym (18-20 rok życia), dojrzałości psychicznej (25-65 rok życia) aż do okresu senium (po 65 roku życia).

Źródło:

Skrzypulec V, Drosdzol A, Nowosielski K. Psychoseksualne aspekty życia kobiety. W: Spaczyński M. (red). Postępy w ginekologii i położnictwie. PTG, Poznań 2006:149-157.

Związek z Programem Specjalizacji: program specjalizacyjny, punkt 2 b)

Co sprawdza pytanie: znajomość fizjologii przebiegu reakcji seksualnej u kobiet

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Poziom trudności wg Blooma - 1

Odpowiedź prawidłowa: E

VS 9.

9. W przypadku stosowania antykoncepcji hormonalnej:

1. Każdy rodzaj w dwuskładnikowej antykoncepcji hormonalnej powoduje wzrost ryzyka wystąpienia choroby zatorowo-zakrzepowej ze względu na prozakrzepowe działanie etynyloestradiolu potencjalizowane w niektórych preparatach przez działanie progestagenu

2. Dezogestrel, gestoden i octan cyproteronu wykazują najniższe działanie prozakrzepowe

3. Młode kobiety bez żadnych czynników ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej mogą przyjmować każdą antykoncepcję hormonalną

4. U młodych kobiet z czynnikami ryzyka żylnej choroby zatorowo-zakrzepowej należy rozważyć niskodawkowe preparaty z progestagenem III generacji

5. U kobiet z czynnikami tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej wybór powinien dotyczyć tabletki niskodawkowej z progestagenem III generacji

6. W przypadku plastra antykoncepcyjnego zawierającego 600 ug etinyloestradiolu - poziom narażenia pacjentki na etinyloestradiol jest zbliżony do występującego podczas doustnej antykoncepcji przy użyciu 25-ug tabletki z norgestimatem.

1. 1,2,3,4

2. 1,2,3,4,5

3. 1,3,5

4. 2,3,5

5. 2,3,4,5,6

Uzasadnienie:

(…) Każdy rodzaj w dwuskładnikowej antykoncepcji hormonalnej powoduje wzrost ryzyka wystąpienia choroby zatorowo-zakrzepowej ze względu na prozakrzepowe działanie etynyloestradiolu potencjalizowane w niektórych preparatach przez działanie progestagenu. Istnieją znaczne różnice w prozakrzepowym działaniu progestagenów stosowanych w preparatach do antykoncepcji hormonalnej. Dezogestrel, gestoden i octan cyproteronu wykazują takie działanie w stopniu większym niż lewonorgestrel i norgestimat (…). W przypadku plastra antykoncepcyjnego zawierającego 600 ug EE - poziom narażenia pacjentki na etynyloestradiol jest zbliżony do występującego podczas doustnej antykoncepcji przy użyciu 35-ug tabletki z norgestimatem (…).Jeżeli OC zapisywana jest młodej kobiecie z czynnikami tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej (palenie, cukrzyca, nadciśnienie, migrena bez aury, wywiad rodzinny w kierunku zawału lub udaru niedokrwiennego) wybór powinien dotyczyć tabletki niskodawkowej (poniżej 50 ug EE) z progestagenem III generacji. U młodych kobiet z czynnikami ryzyka żylnej choroby zatorowo-zakrzepowej (znaczna otyłość, żylaki, zakrzepica żylna w wywiadzie rodzinnym, mutacja Leiden) należy rozważyć niskodawkowe preparaty (poniżej 50 ug EE) z progestagenem II generacji (lewonorgestrel) lub norgestimatem. Młode kobiety bez żadnych czynników ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej mogą przyjmować każdą antykoncepcję hormonalną

Źródło:

Paszowski T, Dębisk R. Antykoncepcja hormonalna a ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Ginekologia po Dyplomie 2006; 6(46):27-32.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 7) „Endokrynologia ginekologiczna, ginekologia wieku rozwojowego”; program specjalizacyjny, punkt 2 b)

Co sprawdza pytanie: znajomość zasad stosowania antykoncepcji hormonalnej

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: C

VS 10.

10. Leczeniem przeciwbólowym z wyboru po leczeniu operacyjnym u pacjentek tzw. Podwyższonego ryzyka operacyjnego (osoby starsze, kobiety z chorobą układu sercowo-naczyniowego, kobiety z chorobami wątroby i nerek, kobiety z ciężkimi chorobami płuc) jest:

1. opioidowe leki przeciwbólowe

2. NLPZ

3. opioidowe leki przeciwbólowe w połączeniu z NLPZ

4. dożylna postać paracetamolu stosowana w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z innymi nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi

5. wszystkie odpowiedzi prawidłowe

Uzasadnienie:

Dożylna postać paracetamolu stosowana w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z innymi nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi jest postępowaniem z wybory w ośnieżaniu bólu po leczeniu operacyjnym w kategorii pacjentek tzw. podwyższonego ryzyka operacyjnego. Są to: osoby starsze (…), kobiety z chorobą układu sercowo-naczyniowego (…), kobiety z chorobami wątroby i nerek (…), kobiety z ciężkimi chorobami płuc(…).

Źródło:

Polskie Towarzystwo Ginekologiczne. Rekomendacje dotyczące postępowania przeciwbólowego w ginekologii zakresie położnictwie. Część pierwsza: leczenie bólu po zabiegach ginekologicznych. Ginekologia po Dyplomie 2007;4(50):99-110.

Związek z Programem Specjalizacji: Kurs specjalizacyjny doskonalący nr 1) „Wprowadzenie do specjalizacji z zakresu położnictwa i ginekologii”; program specjalizacyjny, punkt 2 a)

Co sprawdza pytanie: znajomość zasad uśmierzania bólu pooperacyjnego w ginekologii i położnictwie

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: D

VS 11.

11. Do ustalonych i uznanych powszechnie czynników prognostycznych w raku szyjki macicy należą:

A. stopień klinicznego zaawansowania i typ histologiczny nowotworu.

B. stopień dojrzałości nowotworu

C. stan regionalnych węzłów chłonnych i zajęcie przymacicz

D. prawidłowa odpowiedź a i c

E. prawidłowa odpowiedź a,b,c

Uzasadnienie:

Do ustalonych i uznanych powszechnie czynników prognostycznych raka szyjki macicy należą:

• Stopień klinicznego zaawansowania

• Typ histologiczny nowotworu

• Stopień dojrzałości nowotworu

• Wielkość guza i głębokość naciekania

• Stan regionalnych węzłów chłonnych

• Zajęcie przymacicz

• Inwazja naczyń

• Radykalność postępowania operacyjnego.

Źródło: Kędzia W. Czynniki prognostyczne w raku szyjki macicy i stanach

przedrakowych W: Markowska J (red). Ginekologia onkologiczna; T.1:565-578. Wrocław. Wydawnictwo medyczne Urban and Partner, 2006. Wydanie II.

Związek z Programem Specjalizacji:

Co sprawdza pytanie: znajomość historii naturalnej oraz stopni klinicznych raka szyjki macicy

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: E

VS 12.

12. Do wirusów HPV o małym potencjale onkogennym zalicza się:

1. Typ 56

2. Typ55

3. Typ 53

4. Prawidłowa odpowiedź A

5. Prawidłowe odpowiedzi B i C

Uzasadnienie:

Spośród wirusów HPV, typ 6,11,34,42,43,44,53,54,55,57,59,61,64,67,68 i 70 uważa się za wirusy o małym potencjale onkogennym, z którymi wiąże się powstawanie zmian łagodnych o charakterze kłykcin kończystych (condylomata acuminata) oraz zmian przednowotworowych o charakterze śródnabłonkowej neoplazji o małym stopniu zaawansowania.

Źródło: Basta A. Rola infekcji wirusowych w etiopatogenezie raka

szyjki macicy W: Markowska J (red). Ginekologia onkologiczna; T.1: 530-544. Wrocław. Wydawnictwo medyczne Urban and Partner, 2006. Wydanie II.

Związek z Programem Specjalizacji:

Co sprawdza pytanie: znajomość zagadnień związanych z infekcją HPV

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: E

VS 13.

13. Oprócz zakażenia HPV typem onkogennym do głównych czynników ryzyka rozwoju raka szyjki macicy zalicza się:

1. Częste zmiany zapalne pochwy wywołane przez Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, HSV-2, EBV,CMV

2. Wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego

3. Dobry status socjoekonomiczny

4. Duża liczba porodów

5. Palenie papierosów

A.1,2

B.1,3,5

C.2,4,5

D.4,5

E.1,5

Uzasadnienie:

Do głównych czynników ryzyka rozwoju raka szyjki macicy należą:

• Zakażenie HPV 16/18 i innymi typami onkogennymi

• Wiek

• Wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego

• Duża liczba partnerów płciowych

• Duża liczba porodów

• Palenie papierosów

• Niski status socjoekonomiczny

• CIN 2 i CIN 3 w wywiadzie

Źródło: Kędzia W. Etiopatogeneza raka szyjki macicy W: Markowska J (red). Ginekologia onkologiczna; T.1: 513-520. Wrocław. Wydawnictwo medyczne Urban and Partner, 2006. Wydanie II.

Związek z Programem Specjalizacji:

Co sprawdza pytanie: znajomość historii naturalnej raka szyjki macicy

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: C

VS 14.

14. Do cech ultrasonograficznych rozpoznania uropatii zaporowej u płodu zaliczamy:

1. powiększenie pęcherza moczowego, kształt tzw. dziurki od klucza (w przypadku zastawki cewki tylnej)

2. poszerzenie moczowodów

3. wielowodzie

4. wodonercze - wymiar przednio-tylny miedniczki nerkowej > 15mm wg Gringona

5. poszerzenie układu kielichowo-miedniczkowego nerek

6. nieprawidłowe dopplerowskie spektrum przepływu w tętnicach nerkowych

A.1,2,3,4,5

B.1,2,3,5,6

C.1,2,4,5,6

D.3,4,5

E.2,3,6

Uzasadnienie:

Obraz ultrasonograficzny w uropatiach zaporowych.:

1. Powiększenie pęcherza moczowego, kształt dwudzielny „dziurki od klucza” ( w PUV)

2. Poszerzenie moczowodów

3. Poszerzenie układu kielichowo-miedniczkowego nerek

4. Wodonercze - wymiar przednio-tylny miedniczki nerkowej > 15 mm wg Gringona

5. Torbielowate zwyrodnienie nerek

6. Małowodzie - AFI<5cm wg Phelana

7. Hipoplazja płuc

8. Nieprawidłowe dopplewrowskie spektrum przepływu w tętnicach nerkowych

Źródło: Wrodzona uropatia zaporowa. W: Ultrasonografie w ginekologii i położnictwie 2006;tom2:61-62.

Związek z Programem Specjalizacji: Program specjalizacyjny punkt 2, kurs specjalizacyjny Diagnostyka i Terapia Płodu

Co sprawdza pytanie: Umiejętność rozpoznania nieprawidłowości płodu w badaniu ultrasonograficznym

Trudność pytania w opinii autora: trudne

Poziom trudności wg Blooma - 3

Odpowiedź prawidłowa: C

VS 15.

15. Do powikłań ciąży w II i III trymestrze powodujących małowodzie NIE NALEŻY:

A. wady rozwojowe płodu, szczególnie układu moczowego

B. zespół transfuzji między bliźniakami (worek owodniowy biorcy)

C. wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu płodu

D. ciąża przenoszona

E. efekt stosowania środków farmakologicznych (konwertazy angiotensyny)

Uzasadnienie:

Powikłania ciąży w II i III trymestrze, powodujące małowodzie: przedwczesne odpłynięcie wód płodowych; niewydolność łożyska; wady rozwojowe płodu, szczególnie układu moczowego; zespół transfuzji między bliźniakami; efekty uboczne po zastosowaniu środków farmakologicznych (inhibitorów syntezy prostaglandyn, konwertazy angiotensyny).

Źródło: Małowodzie. W: Ultrasonografie w ginekologii i położnictwie 2006;tom2:59-60

Związek z Programem Specjalizacji: Program specjalizacyjny punkt 2, kurs specjalizacyjny Diagnostyka i Terapia Płodu

Co sprawdza pytanie: Umiejętność rozpoznania nieprawidłowości płodu w badaniu ultrasonograficznym

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: B

VS 16.

16. Do warunków i kryteriów kwalifikacji do zabiegu założenia shuntu komorowo-owodniowego w przypadku wodogłowia u płodu należą wszystkie z wyjątkiem:

A. Dla dalszego rozwoju płodu i noworodka istotny jest czas, w którym podejmujemy próby leczenia. Im wcześniej podejmujemy leczenie, tym wyniki są bardziej zachęcające.

B. Leczenie wewnątrzmaciczne rozpoczyna się tylko u płodów niedojrzałych bez współistnienia innych wad.

C. Ultrasonograficzna ocena grubości kory mózgowej powinna stanowić wskazanie lub przeciwwskazanie do podjęcia leczenia.

D. Rokowanie w znacznym stopniu zależy od przyczyny wodogłowia. Wykrycie aberracji chromosomowych lub występowanie innych nieprawidłowości w budowie płodu sugerują skrajnie złe rokowanie.

E. Po przesłaniu do odpowiedniego ośrodka decyzję o czasie i sposobie rozwiązania ciąży lub wewnątrzmacicznego odbarczenia podejmuje zespół wielodyscyplinarny, w skład którego wchodzą: genetyk, neurochirurg, kardiolog, neonatolog i położnik

Uzasadnienie:

Według rekomendacji PTG dotyczących diagnostyki i terapii płodu wszystkie odpowiedzi są prawidłowe z wyjątkiem C. Uważa się, że ultrasonograficzna ocena grubości kory mózgowej nie powinna stanowić wskazania lub przeciwwskazania do podjęcia leczenia, ponieważ nie wydaje się to mieć jednoznacznego wpływu na rokowanie dla płodu.

Źródło: Wodogłowie W: Ultrasonografie w ginekologii i położnictwie 2006;tom2:73-74

Związek z Programem Specjalizacji: Program specjalizacyjny punkt 2, kurs specjalizacyjny Diagnostyka i Terapia Płodu

Co sprawdza pytanie: Umiejętność rozpoznania nieprawidłowości płodu w badaniu ultrasonograficznym oraz kwalifikacji do zabiegów wewnątrzmacicznych.

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: C

VS 17.

17. Do wskazań do wykonania procedury EXIT (ex utero intrapartum treatment) NIE NALEŻY:

A. podejrzenie niedrożności górnych dróg oddechowych u płodu

B. guzy okolicy szyi płodu uciskające jamę ustną, krtań lub górny odcinek tchawicy.

C. jatrogenna niedrożność górnych dróg oddechowych po założenia balonu do tchawicy płodu w przypadku leczenia przepukliny przeponowej u płodu (CDH).

D. jatrogenna niedrożność górnych dróg oddechowych po zaklipsowaniu lub podwiązaniu tchawicy przy zabiegach wewnątrzmacicznych

E. naczyniaki i inne guzy okolicy szyi nie zamykające światła tchawicy

Uzasadnienie.

Do głównych wskazań wykonania procedury przed porodem jest podejrzenie niedrożności górnych dróg oddechowych rekomendacjami lodu w wyniku:
a) wad płodu (guzy okolicy szyi, uciskające jamę ustną, krtań lub górny odcinek tchawicy; guzy dróg oddechowych zamykające ich światło zarośnięcie krtani lub tchawicy)

b) jatrogennej niedrożności po zabiegach wewnątrzmacicznych (po zaklipsowaniu lub podwiązaniu tchawicy; balon wprowadzony do tchawicy w przypadku leczenia CDH i nie usunięty przed porodem)

Źródło: Procedura EXIT. W: Ultrasonografie w ginekologii i położnictwie 2006;tom2:91

Związek z Programem Specjalizacji: Program specjalizacyjny punkt 2, kurs specjalizacyjny Diagnostyka i Terapia Płodu

Co sprawdza pytanie: Znajomość i zrozumienie wskazań do procedury EXIT.

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: E

VS 18.

18. Wskaż, które stwierdzenie dotyczące kryteriów kwalifikacji do terapii wewnątrzmacicznej u płodu w przypadku konfliktu serologicznego i choroby hemolitycznej płodu jest NIEPRAWDZIWE:

A. Począwszy od 18 tygodnia ciąży zaleca się wykonywanie badań dopplerowskich tętnicy środkowej mózgu mających na celu ocenę maksymalnej prędkości skurczowej przepływu krwi w tym naczyniu (MCA PSV).

B. Stwierdzenie wartości równych 1,5 MoM (wielokrotność mediany) lub wyższych jest wskazaniem do wdrożenia terapii wewnątrzmacicznej bez uprzedniej kordocentezy diagnostycznej.

C. Uzasadnione jest wykonywanie inwazyjnych zabiegów diagnostycznych w postaci amniopunkcji z następowym badaniem spektrofotometrycznym płynu owodniowego w celu pośredniej oceny nasilenia choroby hemolitycznej płodu oraz oddzielnej kordocentezy mającej na celu weryfikację wyniku.

D. W przypadku uogólnionego obrzęku płodu na tle immunologicznym należy niezwłocznie przystąpić do terapii wewnątrzmacicznej z pominięciem procesu diagnostycznego

E. Potwierdzeniem ciężkiej niedokrwistości płodu wymagającej wdrożenia postępowania terapeutycznego jest poziom hemoglobiny niższy niż 3g% od średniej wartości należnej dla danego wieku ciążowego (lub poziom hematokrytu poniżej 30% niezależnie od wieku ciążowego).

Uzasadnienie:

Warunki i kryteria kwalifikacji do zabiegu.

1. Jeśli uzyskane w ten sposób wyniki są niższe od wartości 1,5 MoM, zaleca się postępowanie wyczekujące, oparte na seryjnych badaniach dopplerowskich

2. Stwierdzenie wartości równych 1,5 MoM bądź wyższych jest wskazaniem do wdrożenia terapii wewnątrzmacicznej bez uprzedniej kordocentezy diagnostycznej.

3. W przypadku obecności uogólnionego obrzęku płodu należy niezwłocznie przystąpić do terapii wewnątrzmacicznej z pominięciem procesu diagnostycznego

Źródło: Konflikt serologiczny i choroba hemolityczna płodu W: Ultrasonografie w ginekologii i położnictwie 2006;tom2:65-66.

Związek z Programem Specjalizacji: Program specjalizacyjny punkt 2, kurs specjalizacyjny Diagnostyka i Terapia Płodu

Co sprawdza pytanie: Znajomość i zrozumienie wskazań do terapii wewnątrzmacicznej płodu w przypadku konfliktu serologicznego oraz choroby hemolitycznej płodu.

Trudność pytania w opinii autora: średnio trudne

Poziom trudności wg Blooma - 2

Odpowiedź prawidłowa: C

VS 19.

19. Badanie ultrasonograficzne płodu między 11-14 tygodniem ciąży obejmuje wszystkie niżej wymienione z wyjątkiem:

A. oceny czynności serca płodu

B. czaszka (kształt), sierp mózgu, szerokość komór bocznych

C. ściany powłok brzusznych uwzględniając fizjologiczną przepuklinę pępkową

D. żołądek

E. pęcherz moczowy

Uzasadnienie:

Badanie ultrasonograficzne miedzy 11-14 tygodniem ciąży:

1. Liczba pęcherzyków ciążowych w jamie macicy

2. Ocena czynności serca płodu

3. Pomiary biometryczne (CRL, BPD)

4. Ocena anatomii płodu: czaszka (kształt), sierp mózgu, sploty naczyniówkowe komór bocznych; ściany powłok brzusznych uwzględniając fizjologiczną przepuklinę pępkową; żołądek; (…) pęcherz moczowy (…)

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące diagnostyki ultrasonograficznej w ginekologii i położnictwie. Ginekologia po Dyplomie. Wydanie specjalne 2006:36-39.

Związek z Programem Specjalizacji: Program specjalizacyjny punkt 2, kurs specjalizacyjny Diagnostyka i Terapia Płodu

Co sprawdza pytanie: Umiejętność rozpoznania nieprawidłowości płodu w badaniu ultrasonograficznym

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Poziom trudności wg Blooma - 1

Odpowiedź prawidłowa: B

VS 20.

20. Ultrasonograficzna ocena rozwoju ciąży w okresie 18-22 tygodnia ciąży oraz 28-32 tygodnia ciąży powinna obejmować:

1. biometrię płodu

2. ocenę łożyska i sznura pępowinowego

3. ocenę ilości płynu owodniowego

4. ocenę anatomii płodu

5. ocenę serca płodu

A.1,2,3

B.2,4,5

C.3,4,5

D.1,3,5

E. wszystkie prawidłowe

Uzasadnienie:

Ultrasonograficzna ocena rozwoju ciąży (18-22 tydzień ) oraz (28-32 tydzień)

1. Stwierdzenie liczny płodów, ich położenia i czynności serca

2. Biometria płodu (…)

3. Ocena budowy płodu (…) - klatka piersiowa, serce; mózgowie - komory sploty naczyniówkowe

4. Ocena łożyska (…)

5. Ocena sznura pępowinowego (…)

6. Ocena objętości płynu owodniowego - w przypadku nieprawidłowości AFI

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące diagnostyki ultrasonograficznej w ginekologii i położnictwie. Ginekologia po Dyplomie. Wydanie specjalne 2006:36-39.

Związek z Programem Specjalizacji: Program specjalizacyjny punkt 2, kurs specjalizacyjny Diagnostyka i Terapia Płodu

Co sprawdza pytanie: Umiejętność rozpoznania nieprawidłowości płodu w badaniu ultrasonograficznym

Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Poziom trudności wg Blooma - 1

Odpowiedź prawidłowa: E

---