6.4. Urządzenia chłodnicze niskotemperaturowe
6.4.1. Rodzaje urządzeń
Wszystkie urządzenia chłodnicze buduje się w celu otrzymania niskich temperatur. Jednakże niska temperatura jest pojęciem względnym. W klimatyzacji np. jest to temperatura niższa od 0°C, a w fizyce temperatura zera bezwzględnego równa jest -273°C. Tutaj umownie za niską uważa się temperaturę niższą od -46°C.
Do otrzymywania niskich temperatur służą dwa podstawowe rodzaje urządzeń chłodniczych: sprężarkowe wielostopniowe i kaskadowe.
6.4.2. Urządzenia chłodnicze sprężarkowe wielostopniowe
Jak podano w p. 6.1.1., temperatura w parowniku zależy od właściwości fizycznych czynnika chłodniczego oraz od ciśnienia za zaworem dławiącym (ciśnienie parowania pp). Im niższą temperaturę parowania trzeba osiągnąć, tym niższe powinno być ciśnienie parowania. Ciśnienie skraplania ps (w skraplaczu) zależy od temperatury czynnika chłodzącego. Miarą ekonomiczności pracy każdej chłodziarki jest stosunek
. Im jest on większy, tym bardziej nieekonomicznie pracuje chłodziarka. Tłumaczy się to tym, że w razie dużej wartości
zwiększają się straty ciśnienia w sprężarce, co powoduje spadek jej wydajności oraz wzrost oporów przepływu czynnika chłodniczego w zaworach sprężarki. Jeżeli stosunek
jest bardzo duży, to sprężarka w ogóle przestaje zasysać czynnik chłodniczy. Najekonomiczniej pracują chłodziarki, w których
nie przekracza 8. Jeżeli skraplacz chłodzi się tradycyjnie wodą, kiedy temperatura skraplania ts = 30°C i
= 8, to można osiągnąć temperaturę parowania tp = -25°C podczas chłodzenia amoniakiem i tp = -30°C w razie chłodzenia freonem 12.
W celu osiągnięcia niskich temperatur, zamiast omówionych chłodziarek z jedną sprężarką (jednostopniowych), stosuje się urządzenia o dwóch lub więcej liczbie sprężarek, zwane chłodziarkami wielostopniowymi. Cechą charakterystyczną dla chłodziarki tego typu jest wielostopniowe sprężanie czynnika chłodniczego, co sprawia, że każdy z cylindrów sprężarki pracuje w warunkach stosunkowo niewielkiej wartości
< 8.
Schemat chłodziarki dwustopniowej przedstawiono na rys. 6-23.
Sprężarka niskoprężna SN zasysa z parownika P1, parowy czynnik chłodniczy o ciśnieniu pp1 i o temperaturze tP1; sprężając go do wartości ciśnienia międzystopniowego pp2 przetłacza do chłodnicy międzystopniowej CM. Po drodze do chłodnicy CM parę ochładza się w chłodnicy wodnej CW.
W chłodnicy CM para oddaje ciepło parującemu czynnikowi ciekłemu dopływającemu z zaworu dławiącego R1, wskutek czego zostaje oziębiana do temperatury tp2 odpowiadającej ciśnieniu pp2.
Po zdławieniu w zaworze dławiącym R1 do ciśnienia pp2 część czynnika ciekłego przepływającego z dochładzacza D przechodzi do parownika P2 skąd po odparowaniu wraca do chłodnicy międzystopniowej CM. Reszta czynnika po zdławieniu w zaworze dławiącym R2 przepływa do parownika P1, gdzie odparowuje w warunkach ciśnienia pp1 oraz w temperaturze tp1. Sprężarka wysokoprężna SW przetłacza wytwarzającą parę w chłodnicy międzystopniowej do skraplacza K, skąd po skropleniu w warunkach ciśnienia skraplania ps czynnik ciekły przepływa do zaworu dławiącego R1.
Rys. 6-23. Schemat chłodziarki dwustopniowej
SN - sprężarka niskoprężna, SW - sprężarka wysokoprężna, CW - chłodnica czynnika (wodna), CM - chłodnica międzystopniowa, D - dochładzacz, R1 - zawór dławicy I stopnia rozprężenia, R2 - zawór dławiący II stopnia rozprężania, P1 - parownik o niskiej temperaturze, P2 - parownik o wysokiej temperaturze
Chłodnica międzystopniowa spełnia jednocześnie funkcję skraplacza (w drugim stopniu sprężania - przez sprężarkę SN od ciśnienia pp1 do pp2) oraz parownika (w pierwszym stopniu sprężania - od ciśnienia pp2 do ps).
Oczywiście wartość
w pierwszym stopniu sprężania oraz
w drugim stopniu sprężania są tak dobrane, aby były mniejsze od 8.
Ciśnienie parowania pp1 w parowniku P1 jest niższe od ciśnienia parowania pp2 w parowniku P2. A więc parowanie czynnika chłodniczego w parowniku P1 odbywa się w niższej temperaturze niż w parowniku P2.
W urządzeniach chłodniczych dwustopniowych można osiągnąć temperaturę parowania około -55°C dla amoniaku oraz około -65°C dla freonu.
Zasada urządzeń chłodniczych trzystopniowych jest taka sama jak dwustopniowych. Różnią się one liczbą sprężarek (trzy zamiast dwóch) oraz chłodnic międzystopniowych. Urządzenie chłodnicze o liczbie stopni sprężania większej niż trzy stosuje się bardzo rzadko.
Stosowanie urządzeń chłodniczych wielostopniowych umożliwia otrzymanie temperatur około -101°C.
6.4.3. Urządzenia chłodnicze kaskadowe
Praca urządzenia chłodniczego z jednym czynnikiem chłodniczym, podobnie jak w urządzeniach jedno- i wielostopniowych, wymaga stosowania wysokiej różnicy ciśnień między ciśnieniem skraplania ps stopnia pierwszego a ciśnieniem parowania ppos stopnia ostatniego. Dla wielu czynników chłodniczych powoduje to konieczność utrzymywania w niskich temperaturach parowania bardzo małego ciśnienia parowania, ca jest związane z przedostawaniem się powietrza do urządzenia. Aby tego uniknąć oraz zmniejszyć różnicę ciśnień ps - ppos stosuje się urządzenia chłodnicze kaskadowe pracujące z różnymi czynnikami chłodniczymi, o właściwościach fizycznych najbardziej odpowiednich dla z góry określonych temperatur parowania kolejnych stopni. Schemat typowego kaskadowego urządzenia chłodniczego przedstawiono na rys. 6-24.
Rys. 6-24. Schemat kaskadowego urządzenia chłodniczego (dwuczynnikowego) [13]
1 - sprężarka obiegu stopnia wyższego, 2 - skraplacz, 3 - zawór dławiący, 4 - wymiennik ciepła (skraplacz-parownik). 5 - zawór dławiący, 6 - parownik, 7 - sprężarka obiegu stopnia niższego
Stanowi ono połączenie dwóch chłodziarek jednostopniowych, z których każda pracuje z innym czynnikiem chłodniczym, lecz z jednym wspólnym wymiennikiem ciepła - parownikiem-skraplaczem. Obieg czynnika obsługiwany sprężarką 1 jest obiegiem stopnia wyższego, obsługiwany zaś sprężarką 7 obiegiem stopnia niższego. Wymiennik ciepła 4 dla obiegu stopnia niższego jest skraplaczem, dla obiegu stopnia wyższego zaś - parownikiem. Chłodziarka obiegu stopnia wyższego w wymienniku ciepła wytwarza zimno, które jest wykorzystywane do skraplania w nim parowego czynnika chłodniczego w obiegu stopnia niższego. A więc w tym wypadku chłodziarka stopnia niższego pracuje w niskiej temperaturze skraplania czynnika chłodniczego. Jednakże do osiągnięcia w parowniku chłodziarki stopnia niższego niskich temperatur parowania jest konieczne stosowanie czynników chłodniczych o ciśnieniu wystarczająco wysokim i bardzo niskich temperaturach wrzenia. Tylko w tym wypadku urządzenie będzie pracować bez próżni; a więc do urządzeń kaskadowych czynniki chłodnicze dobiera się zależnie od żądanego przedziału temperatur parowania i skraplania. Zazwyczaj dla chłodziarek stopnia niższego stosuje się freon 13, freon 23 lub etan; odznaczają się one wysokimi ciśnieniami skraplania i niską temperaturą wrzenia w ciśnieniu atmosferycznym. W kaskadowych urządzeniach chłodniczych można osiągnąć praktycznie temperaturę około -101°C.
1
28