ROLA DORADCY ZAWODOWEGO W SZKOLE, STUDIA (dużo materiału z psychologii, pedagogiki), DORADZTWO ZAWODOWE, Notatki, materiały


ROLA DORADCY ZAWODOWEGO W SZKOLE

1. DORADZTWO ZAWODOWE -

• czym jest ?

• gdzie jest realizowane ?

2. DORADCA ZAWODOWY -

• jaki jest jego status ?

• jakie realizuje zadania ?

• jakie stosuje formy pracy ?

• jakie ma problemy ?

3. SzOK W SZKOLE -

• czemu i komu służy ?

DORADZTWO ZAWODOWE - czym jest ?

1. Nie jest dawaniem rad, gotowych recept i poleceń.

Służy jedynie ukazaniu alternatywnych rozwiązań problemu

oraz punktu widzenia doradcy.

2. Nie jest informowaniem, choć często posługuje się

informacją. Udzielanie informacji ma charakter przedstawiania

obiektywnych faktów. Doradztwo zawodowe to przede

wszystkim pokazywanie źródeł informacji oraz sposobów ich

weryfikowania.

3. Nie jest formą psychologicznego wywierania wpływu na

zachowanie i postawę klienta poprzez strofowanie, ostrzeganie

i dyscyplinowanie. Doradztwo zawodowe ma na celu m.in.

wywołanie u ucznia realistycznego spostrzegania siebie,

umiejętności stawiania sobie celów i ich realizowania.

4. Nie jest synonimem rozmowy, choć rozmowa jest jego bardzo

ważną częścią - jest jedną z form pracy.

Doradztwo zawodowe

to proces pomagania jednostce

w poznaniu i wykorzystaniu własnego

potencjału edukacyjnego, zawodowego

i psychologicznego, tak by osiągnęła ona

optymalny poziom zadowolenia z siebie i była

jednocześnie społecznie użyteczna.*

* Glenys Watt - Przewodnicząca Zespołu Komisji Europejskiej

Ewa Radlak - pedagog, doradca zawodowy

Doradztwo zawodowe = doradztwo całożyciowe.

DORADZTWO ZAWODOWE - gdzie jest realizowane ?

I. Doradztwo zawodowe w resorcie pracy:

1. Publiczne służby zatrudnienia (powiatowe i wojewódzkie

urzędy pracy oraz urzędy wojewódzkie realizujące zadania

określone ustawą).

2. Ochotnicze Hufce Pracy (państwowe jednostki

wyspecjalizowane w w działaniach na rzecz młodzieży, zwłaszcza

zagrożonej wykluczeniem społecznym oraz bezrobotnych do 25

roku życia).

3. Agencje zatrudnienia oraz Agencje pracy tymczasowej

(niepubliczne jednostki zajmujące się pośrednictwem pracy oraz

poradnictwem zawodowym).

4. Instytucje szkoleniowe (publiczne i niepubliczne prowadzące

na podstawie odrębnych przepisów edukację pozaszkolną).

5. Instytucje dialogu społecznego (organizacje i instytucje

zajmujące się problematyką rynku pracy: organizacje związków

zawodowych oraz organizacje pozarządowe współpracujące z

publicznymi służbami zatrudnienia).

6. Instytucje partnerstwa lokalnego ( są to instytucje

realizujące inicjatywy partnerów rynku pracy, tworzonymi na

rzecz realizacji zadań określonych ustawą i wspieranych przez

organy samorządu terytorialnego).

II. Doradztwo zawodowe w resorcie oświaty:

1. Poradnie Psychologiczno - Pedagogiczne.

2. Szkolne Ośrodki Kariery.

3. Studenckie Biura Karier.

W większości krajów Unii Europejskiej, w szkołach każdego

poziomu nauczania funkcjonują doradcy zawodowi,

realizujący specjalne programy orientacji zawodowej.

Różnią się one metodami i formami realizacji, ale zwykle są

określone w ramowych planach nauczania.

Przykłady:

• w Danii, uczniowie w wieku 14 - 16 lat mają rocznie

48 lekcji orientacji zawodowej,

• w Niemczech, 13 - 15- latkowie korzystają z poradnictwa

zawodowego przez 7 godzin w tygodniu,

• w Wielkiej Brytanii wczesna edukacja zawodowa

rozpoczyna się już od 10 roku życia.

W Polsce orientacja zawodowa ma charakter zajęć incydentalnych (podstawy

przedsiębiorczości, wiedza o społeczeństwie, lekcje wychowawcze lub

sporadyczne spotkanie z doradcą zawodowym)

STATUS DORADCY ZAWODOWEGO W SZKOLE

W większości krajów Unii Europejskiej doradca zawodowy

w szkole ma ugruntowany status.

Istnieją jednak różnice w zakresie pełnionych przez niego

funkcji, formie pracy oraz w nazewnictwie.

Przykłady:

- Dania: nauczyciel - doradca,

- Niemcy, Luksemburg: nauczyciel - doradca zawodowy,

- Holandia, Grecja, Wielka Brytania: nauczyciel kariery,

- Włochy, Francja: szkolne służby doradztwa zawodowego.

W Polsce zgodnie z rozporządzeniem MEN i S z 7 stycznia 2003 r.

w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologicznopedagogicznej

w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach

dyrektor szkoły może zatrudnić doradcę zawodowego.

ZADANIA DORADCY ZAWODOWEGO W SZKOLE

(Rozporządzenie MEN i S z dnia 7 stycznia 2003 r.)

1. Systematyczne diagnozowanie zapotrzebowania uczniów na

informacje edukacyjne i zawodowe oraz na pomoc w planowaniu

kształcenia i kariery zawodowej.

2. Gromadzenie, aktualizacja i udostępnianie informacji

edukacyjnych i zawodowych właściwych dla danego poziomu

kształcenia.

3. Wskazywanie uczniom, rodzicom i nauczycielom dodatkowych

źródeł informacji na poziomie regionalnym, ogólnokrajowym,

europejskim i światowym dotyczących:

• rynku pracy,

• trendów rozwojowych w świecie zawodów i zatrudnienia,

• wykorzystania posiadanych talentów i uzdolnień przy wykonywaniu

przyszłych zadań zawodowych,

• instytucji i organizacji wspierających funkcjonowanie osób

niepełnosprawnych w życiu codziennym i zawodowym,

• alternatywnych możliwości kształcenia dla uczniów z problemami

emocjonalnymi i niedostosowanych społecznie,

• programów edukacyjnych Unii Europejskiej.

4. Udzielanie indywidualnych porad uczniom i rodzicom.

5. Prowadzenie grupowych zajęć aktywizujących.

6. Koordynowanie działalności informacyjno - doradczej

prowadzonej przez szkołę.

7. Wspieranie w działaniach doradczych rodziców i nauczycieli.

8. Współpraca z Radą Pedagogiczną z zakresie tworzenia

i zapewnienia ciągłości działań wewnątrzszkolnego systemu

doradztwa zawodowego.

9. Współpraca z instytucjami wspierającymi wewnątrzszkolny

system doradztwa zawodowego.

FORMY PRACY DORADCY ZAWODOWEGO

1. Poradnictwo indywidualne

2. Poradnictwo grupowe

Poradnictwo indywidualne - jest jedną z form

wspierania ludzi w rozwoju ogólnym, na przestrzeni

całego życia.

Podstawowym zadaniem poradnictwa indywidualnego

w szkole jest udzielanie pomocy

w zakresie określenia zdolności i zainteresowań ucznia,

wyboru kierunku kształcenia z uwzględnieniem jego

predyspozycji psychofizycznych.*

Metody/ techniki poradnictwa indywidualnego:

• wywiad, obserwacja

• rozmowa doradcza (diagnoza problemu)

• metody testowe (WOZ, uzdolnień, zainteresowań,

osobowości, preferencji zawodowych, EQ i inne.)

• udzielanie informacji

Cechy i umiejętności doradcy:

• uczciwość, dyskrecja

• empatia

• harmonia wewnętrzna

• umiejętność komunikowania się

• wiedza, fachowość

Poradnictwo grupowe w pracy doradcy zawodowego

Zaleta - możliwość dotarcia do większej liczby odbiorców.

Zadania poradnictwa grupowego w szkole:

• pomoc w odkryciu wewnętrznych zasobów,

budowaniu obrazu samego siebie oraz pokonywaniu

barier, które utrudniają rozwój osobisty,

• poszerzenie wiedzy uczniów niezbędnej do planowania

swej przyszłości,

• zdobycie doświadczenia w korzystaniu z pomocy

doradcy,

• rozwój i doskonalenie umiejętności interpersonalnych.

Metody/ techniki w poradnictwie grupowym:

Ewa Radlak - pedagog, doradca zawodowy

• Prezentacja, mini-wykład

• Debata

• Dyskusja grupowa, dyskusja w parach

• Burza mózgów

• Praca w małych grupach

• Inscenizacja i odgrywanie ról

• Studium przypadku

• Kwestionariusze

Poradnictwo na odległość.

• Udział w Targach Pracy, Targach Edukacyjnych.

• Kierowanie uczniów do działalności wolontaryjnej.

• Udział w akcjach, konkursach :

- Konkurs NBP „ Z klasy do kasy”

- Konkurs menedżerski AE w Krakowie

- Dzień Przedsiębiorczości

- akcja Wojewody Śląskiego „ZPORR-o się zmieniło”

• Kierowanie do kół zainteresowań, tworzenie „Galerii Pasjonatów”

• Organizowanie seminariów (PUP, WUP, przedstawiciele uczelni)

• Organizowanie zajęć pozalekcyjnych:

- Koło Skutecznej Komunikacji, Klub Mediatorów Szkolnych,

Akademia Kreatywności, Klub Gliwickich Pereł.

•Wspieranie działań samorządu uczniowskiego.

Doradztwo zawodowe

„+”

• usytuowanie profesjonalnej pomocy

blisko ucznia,

• dostępność usług - brak rejonizacji,

• systematyczne oddziaływanie na uczniów

w ramach planowanych działań

realizowanych metodami aktywnymi,

• udzielanie pomocy indywidualnej za

pomocą specjalistycznych narzędzi

diagnostycznych,

• oraz pomoc w zdobywaniu

i selekcjonowaniu informacji,

• obniżenie psychicznych i społecznych

kosztów wynikających

z niewłaściwych wyborów życiowych,

• dostosowanie polskich rozwiązań do

standardów Unii Europejskiej,

„-”

- brak rzetelnej informacji o

kształceniu zawodowym (kierunki

kształcenia, opisy zawodów,

ramowe plany nauczania),

- brak banku informacji o kołach

zainteresowań, konkursach, akcjach,

- brak banku informacji o możliwości

pogłębienia wiedzy (kursy

przygotowawcze, korepetycje,

dodatkowe zajęcia),

- niska świadomość społeczna na

temat potrzeby doradztwa

zawodowego,

- mała liczba doradców zawodowych

- brak środków finansowych,

- brak współpracy z PPP (konsultacje

z psychologiem, udział w

szkoleniach).

Bibliografia:

Jeruszka. A, Lichniak. I.(Warszawa 2007) Problemy współczesnego doradztwa zawodowego.

Kreft. W, Pakulniewicz-Błońska. S. (Warszawa 2005) Podręcznik Szkolnego Doradcy Zawodowego.

Paszkowska-Rogacz A. (Warszawa 2002) Warsztat pracy europejskiego doradcy zawodowego.

Paszkowska-Rogacz A. (Warszawa 2004) Metody pracy z grupą w poradnictwie zawodowym).

Zeszyt informacyjno-metodyczny doradcy zawodowego. Poradnictwo zawodowe na świecie.

rozporządzeniem MEN i S z 7 stycznia 2003 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy

psychologiczno- pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach dyrektor szkoły

może zatrudnić doradcę zawodowego.

Kwartalnik Doradca Zawodowy ( nr I/2007, nr II/2007).



Wyszukiwarka