Analizator składu mleka
Do oznaczania składu chemicznego:
Mleka surowego, normalizowanego(pasteryzowanego, UHT);
Półpłynnych produktów mlecznych, takich jak śmietana, serwatka
Aparat oznacza % zawartość tłuszczu, białka, laktozy i s. m.
Zasada oznaczania tych związków opiera się na spektrofotometrycznym pomiarze absorbancji wiązki promieniowania w średnim zakresie podczerwieni (MIR), przechodzącego przez próbkę mleka znajdującego się w kuwecie przepływowej. W analizie wykorzystuje się zakres podczerwieni, w którym obserwuje się absorbancję promieniowania przez:
grupy -CH łańcuchów kwasów tłuszczowych,
grup karboksylowych wiązań estrowych cząsteczek tłuszczów,
wiązań peptydowych między cząsteczkami aminokwasów w białkach,
grupy -OH cząstek laktozy.
Po podstawieniu próby mleka pod pipetą wykalibrowanego aparatu i uruchomieniu programu, transport, pomiar stężenia składników i wydalenie przeanalizowanej próby do ścieków zachodzą automatycznie. Instrument pobiera próbkę i w ciągu 25s wyświetla wynik na ekranie komputera.
Codzienna obsługa aparatu obejmuje przygotowanie instrumentu do pracy, kontrolę poprawności odczytów, przeprowadzenie pomiarów oraz mycie i zakończenie pracy.
Włączyć aparat i ogrzewać min. 4h.
Początek dnia - uymycie instrumentu. Ogrzać w zlewce ok. 500ml: 5% roztworu koncentratu RBS(detergent) i wody detylowanej do temp. 40C. Umieścić je kolejno pod pipetą pobierająca. Cykl oczyszczania układu zostanie przeprowadzony automatycznie.
Wyzerować wskazania aparatu. Ogrzać wodę destylowaną do 40C i umieścić ją pod pipetą. Wykonać analizę wody. Jeżeli wyniki otrzymane dla tłuszczu, białka i laktozy wynoszą 0,00 ± 0,01 to znaczy że instrument jest wyzerowany. Jeżeli odchylenia są większe instrument należy wyzerować.
Kontrola poprawności odczytów za pomocą próbek kontrolnych (mleka wzorcowego) o temp. 40C. Wyniki nie powinny odbiegać od wartości kontrolnej. W innym przypadku należy poprawić kalibrację.
Pomiar próbek. Każda próbka przed pobraniem musi być wymieszana przez mieszadełko (celem równomiernego rozłożenia składników).
Koniec dnia - mycie aparatu analogicznie jak na początku dnia. Płukanie usuwa pozostałości próbek z systemu pomiarowego.
Przygotowanie próbek do analizy:
Przygotowanie próbek do analizy (bezpośrednio przed badaniem) polega na podgrzaniu ich w łaźni wodnej do temp. 40C. Próbki można wcześniej konserwować w celu przedłużenia ich trwałości. Konserwowanie próbek powinno być przeprowadzone możliwie jaknajwcześniej po ich pobraniu, bezwzględnie w ciagu 24h. Konserwanty: mikrotabs, bronopol, dichromian(VI) potasu. Do czasu badania należy przechowywać próbki w temp. 2-6C. Próbki muszą być wolne od zanieczyszczeń mechanicznych i nie mogą być zepsute!
Aparat Somacount - oznaczanie kom. Somatycznych w mleku surowym
W aparacie tym wykorzystano technologie zwaną cystometrią przepływową. Próbka mleka zostaje zmieszana z roztworem buforowym i barwnikiem fluorescencyjnym, który barwi DNA kom somatycznych. Następnie próbka zostaje wstrzyknięta w strumień płynu nośnego (2% r-r detergentu RBS). Strumień ten spotyka się z promieniem lasera, co powoduje fluorescencję zabarwionych komórek. Specjalny fotodetektor wykrywa świecące komórki, a wynik analizy danych przeporowadzonej przez system operacyjny komputera ukazują się na ekranie. Następnie są zapisywane na twardym dysku oraz drukowane. Komputer jest wbudowany do wnętrza aparatu i oprócz analizowania wyników kontroluje wszystkie funkcje instrumentu, takie jak: ruchy pomp strzykawkowych, system przepływu, napięcia zasilające, pracę lasera. Aparat wyposażony w auto podajnik zdolny jest do ciągłej pracy z prędkością 150 próbek/h.
Bezpośredni odczyn oznacza liczbę kom somatycznych w tysiącach w 1 ml (wyświetlony wynik x 1000).
Aparat używa dwóch r-rów:
r-r roboczy barwnika, składający się z koncentratu barwnika (bromek etydyny) i r-ru buforowego
płyn nośny, spełniający funkcję smarującą (RBS 35)
Potrzebne odczynniki (płyn nośny i r-r roboczy barwnika) należy przygotować dzień wcześniej w celu ich odgazowania. Pęcherzyki powietrza liczone są jako kom somatyczne co powoduje błedy w wynikach.
Rozrobione odczynniki mają trwałość 7 dni.
Do płukania aparatu stosujemy:
woda destylowana o temp. 40C
detergent RBS35 o temp. 40C
Przygotowanie próbek do analizy:
(bezpośrednio przed badaniem) polega na podgrzaniu ich w łaźni wodnej do temp. 40C. Próbki można wcześniej konserwować, celem przedłużenia ich trwałości. Konserwowanie próbek powinno być przeprowadzone możliwie jak najwcześniej po ich pobraniu, bezwzględnie w ciagu 24h. Konserwanty: mikrotabs, bronopol, dichromian(VI) potasu. Do czasu badania należy przechowywać próbki w temp. 2-6C.
Dzień pracy aparatu:
Włączenie aparatu. Aparat jest gotowy kiedy wszystkie okienka monitora świecą się na zielono, a na ikonie „sygnalizatora” znajdującym się w prawym rogu pojawi się zielone światło. Podczas wykonywania pomiarów w dolnej krawędzi ekranu pojawią się różne ikony, które informują operatora o czynnościach aktualnie wykonywanych przez aparat. Pojawiają się ikony przedstawiające np. mikroskop, autopodajnik, drukarka, doktor.
Mycie aparatu - 5%r-rem RBS, następnie wodą destylowaną
kontrola aparatu na wodzie o temp 40C. Wyniki pomiarów powinny wynosić 0.
Kontrola aparatu na próbkach standardowych o znanej zawartości kom somatycznych. Jeżeli uzyskane wyniki odbiegają od wartości referencyjnych należy wykonać nową kalibrację aparatu
Badanie próbek. Każda próbka przed pobraniem musi być wymieszana przez mieszadełko
mycie aparatu - 5% r-rem RBS, następnie wodą destylowaną
wyłączenie aparatu. Nie wolno zostawiać mleka w systemie pomiarowym instrumentu dłużej niż 5 min, gdyż może to spowodować uszkodzenie instrumentu.
Zasada działania chromatografu cieczowego
Faza ruchoma(eluent), znajdująca się w zbiorniku, przy pomocy pompy jest tłoczona do kolumny. Kolumna (zazwyczaj umieszczona w termostacie) wypełniona jest fazą stacjonarną (nieruchomą). Między pompą a kolumną znajduje się dozownik, za pomocą którego do strumienia cieczy zostaje wprowadzona próbka. Poszczególne składniki próbki ulegają rozdziałowi w kolumnie i na wyjściu z niej są wykrywane przez detektor. Sygnał elektryczny z detektora, po wzmocnieniu, jest rejestrowany za pomocą integratora albo komputera w postaci piku chromatograficznego.