Ludzie korzystają z wiedzy potocznej.

Czynniki rozwoju (dlaczego człowiek jest taki a nie inny);

-wychowanie,

-wpływy środowiska,

-geny (dziedziczność).

Jak przekonania mogą wpływać na wychowanie dziecka:

-jeśli rodzic ma przekonanie, że rówieśnicy mają zły wpływ na dziecko, to będą oni nadmiernie ingerować w kontakt dziecka z rówieśnikami,

-człowiek dostosowuje się do większości osób, upodabnia się do nich-upodobnienie się do innych ma na celu nie zrażanie do siebie środowiska.

Głównym czynnikiem rozwoju jest obraz dziecka ale również siebie samego.

Przykład prywatnej teorii rozwoju:

-rówieśnicy są czynnikiem stwarzającym zagrożenie dla dziecka, a nie czynnikiem motorycznym rozwoju,

-a badania pokazują, że to nie prawda, jest zupełnie na odwrót,

-brak aktywności własnej dziecka,

-dzieci mają już swoją wiedzę i od tej wiedzy będzie zależało, czy będą lepiej czy gorzej przyswajać wiedzę podawaną przez nauczyciela,

-trzeba mieć zaufanie do dziecka, że wie samo co jest dla niego dobre.

Przykład prywatnej teorii wychowania:

-mit, że dziecko jest głupie i nie zapamiętuje,

-zawiera w sobie naszą prywatną wiedzę, co przy dziecku wolno, a czego nie,

-etykietowanie dziecka.

Przykład prywatnej teorii natury ludzkiej:

-dziecko jest z natury dobre albo złe,

-badania ukazują jak ludzie wyjaśniają przyczyny zachowania dzieci;

a)możliwe przyczyny zachowania dziecka:

-zewnętrzne-wewnętrzne,

-stałe-zmienne,

-kontrolowane-niekontrolowane,

b)zachowania „+”-przyczyny zewnętrzne,

c)zachowania „-„ -przyczyny wewnętrzne (co nie jest prawdą),

-wyniki badań; jeżeli dziecko robi coś dobrego to wpływ zewnętrzny, a jak robi coś złego to odpowiedzialne są czynniki wewnętrzne, ono takie jest,

-rodzice mają problem z wyznaczeniem zdrowej granicy.

Podsumowanie-prywatne teorie i przekonania to wiedza potoczna. Genezą wiedzy potocznej są doświadczenia własne i innych osób.

Prywatne osądy są:

-subiektywne,

-fragmentatywne,

-oporne na weryfikację.

Interakcja wychowawcza-jest z natury konfliktowa, ponieważ to co chce dorosły od dziecka, nie zawsze jest to w jego bieżącym interesie.

Wychowanie ma dwie funkcje;

-przygotowanie dziecka do życia w społeczeństwie,

-pomóc dziecku stać się osobą indywidualną.

W interakcji wychowawczej zachodzi wpływ dwustronny; dorosły-dziecko.

---