wykł.5, Zootechnika SGGW, semestr IV, Żywienie


Żywienie wykład 5

Żywienie krów mlecznych

Fazy żywienia:

1, wczesna laktacja 0-70 dni

2, szczytowe pobranie paszy 71-140 dni

3, druga połowa laktacji 140-305 dni

4, pierwszy okres zasuszenia 60-14 dnia przed wycieleniem

5, okres przejściowy 14 dni przed ocieleniem

Faza 1 (do 70 dni po ocieleniu)

-gwałtowny wzrost wydajności

-powolny wzrost pobrania paszy

-mobilizacja rezerw energii ciała

Białko - krytyczny składnik

-pobudza pobranie paszy

-umożliwia racjonalne wykorzystanie energii z organizmu

Podawanie krowom większej ilości paszy treściwej (pow 50% s.m. całej dawki) powoduje:

☺utratę apetytu

☺wystąpienie kwasicy żwacza

☺skręt trawieńca

☺ketozę

Niedobór składników pokarmowych w tym okresie powoduje:

-obniżenie wydajności mleka (niski szczyt) => 1 kg straty mleka to ok. 200 kg mleka mniej na laktację

-znacznie zwiększa się ryzyko wystąpienia ketozy

Aby uniknąć niepożądanych konsekwencji w 1 fazie laktacji należy:

-podawać bardzo dobrej jakości pasze objęt

-podawać potrzebną ilość białka (w tym białka nie nie rozkładanego w żwaczu)

-stopniowo zwiększać ilość pasz treściwych

-mieszać pasze objęt z treśc

-przy wydajności > 35 kg / dobę stosować dodatki energet (tłuszcz chroniony)

-zapewnić stały dostęp do paszy

-eliminować stresy

Faza 2

-jak najdłużej utrzymać max wydajność

-pobranie s.m. paszy treściwej nie większe niż 2,5% w stosunku do masy ciała

-stosować dobrej jakości pasze objęt

-pasze objęt mieszać z treśc

Konsekwencje niedociągnięć niedociągnięć tym okresie:

-gwałtowny spadek wydajności mleka

-niska zawartość tłuszczu w mleku

-cicha ruja (problemy z rozrodem)

-duże prawdopodobieństwo wystąpienia ketozy

Faza 3

-dopuszczalny spadek wydajności mleka 8-10% / miesiąc

-krowa powinna być zacielona

-ilość pobieranych składników pokrywa lub przewyższa zapotrzebowanie krowy

-w zależności od kondycji krowy (korygować dawkę)

-stosować dodatek dla krów młodych

☺potrzeby bytowe + 20% dla pierwiastek

☺potrzeby bytowe + 10% dla krów w 2 laktacji

Faza 4 (okres zasuszenia)

-oddzielić krowy zasuszone od dojnych

-wprowadzić korektę kondycji (żywieniem)

-przeciętne pobrania s.m. - 2% w stosunku do masy ciała krowy

-można stosować pasze objęt o niższej wartości pokarmowej (siano z traw)

-Ca (60-80g)

-P (30-40g)

-stosunek Ca : P = 1 : 2

-wit A, D, E (doustnie lub w zastrzykach)

Faza 5 (okres przejściowy)

-przygotowanie do zjadania paszy podawanej w okresie laktacji

-adaptacja drobnoustrojów żwacza i pobudzanie brodawek żwacza do rozwoju

-stosować mieszankę mineralną z odwróconym stosunkiem Ca : P (1 : 2)

Wpływ żywienia w okresie okołoporodowym ma wskaźniki rozrodu

Wskaźnik

Grupa I

Grupa II

Inwolucja macicy (4 tyg po ocieleniu)

46%

83%

Poporodowe zapalenie śluzówki

71%

27%

Cysty jajnikowe

45%

19%

Brakowanie z powodu jałówki

21%

13%

Brakowanie z powodu choroby metabolicznej

10%

3%

Gr I - krowy żywione obficie w okresie zasuszenia, a skąpo po ocieleniu

Gr II - żywione skąpo w okresie zasuszenia

Proces zasuszania

-wycofać pasze treściwe

-podawać pasze o niskiej wartości pokarmowej

-ograniczyć pobieranie wody

-gwałtowne zaprzestanie dojenia

-leczenie wymion

Problemy, których chcemy uniknąć:

-zaleganie poporodowe

-zatrzymanie łożyska

-otłuszczenie wątroby

-spadek apetytu

Jakość odchodów - wskaźnikiem jakości żywienia - widoczne kawałki włókna w odchodach, bardzo poważne zaburzenie flory żwacza.

Najtrudniejszy okres w żywieniu to pierwsze stadium laktacji (od wycielenia do szczytu:

1 - 2 miesiące). Wtedy występuje dysproporcja między zapotrzebowaniem krów na składniki pokarmowe a możliwością ich pokrycia składnikami zawartymi w paszy.

W tym czasie następuje spadek apetytu o 20 - 30%.

Krowa zmuszona jest wówczas uruchamiać rezerwy ciała: energetyczne, białkowe, mineralne.

W ciągu pierwszych dwóch miesięcy laktacji ilość tłuszczu jaką krowa może wykorzystać z rezerw dochodzi do 100 kg (tj. 80% rezerw).

Przy niedoborze energetycznym dłuższym niż 3 miesiące następ zaburzenia.

W pierwszej fazie laktacji, im wyższa jest wydajność, tym dawka powinna być bardziej skoncentrowana. Można to osiągnąć przez ograniczenie włókna w dawce do 18% i odpowiedni stosunek suchej masy paszy treściwej do objętości, jednak nie może być wyższy niż 60 : 40.

W celu stabilizacji pH żwacza stosowane są niekiedy związki o właściwościach buforujących (NaHCO3), które zwiększają strawność włókna oraz produkcję LKT.

W celu podwyższenia wartości energetycznej dawki stosowane są dodatki różnych preparatów tłuszczowych.

W tym okresie, przy wydajnościach przekraczających 40 kg mleka na dzień, produkcję mleka można limitować przez brak aminokwasów egzogennych; zwłaszcza metioniny a także: lizyny, izoleucyny, treoniny i waliny.

W pierwszym stadium laktacji w żywieniu krów należy zwrócić uwagę na:

-wzrost mikrobiologicznej syntezy białka, zapewniając odpowiednią ilość energii do jego syntezy

-uzupełnienie dawki paszami zawierającymi białko bardziej oporne na rozkład w żwaczu, o dobrej wartości odżywczej, np. mączkę rybną

-zastosowanie w mieszankach treściwych pasz z udziałem białka chronionego

-wprowadzenie do dawki aminokwasów chronionych przede wszystkim metioniny

-ważny jest też stosunek Ca : P w dawce

Ca z dawki najlepiej wchłaniany jest przy stosunku 1,6 : 1, a P przy stosunku 2 : 1; w tym okresie stosunek Ca : P musi wynosić 1,5 : 3

W pierwszym okresie należy znacznie ograniczyć lub wyeliminować z dawki ketogenne pasze, takie jak: liście buraków i buraki. Stwarza to dodatkowe zagrożenie wyst ketozy.

-w środkowym okresie laktacji, gdzie następuje odbudowa rezerw, żywimy krowy wg norm w przyjętym systemie

-stosunek s.m. pasz treściwych do objętościowych powinien się kształtować w stadium produkcji 40-30 : 60-70, a w stadium odbudowy rezerw 20 : 80

-zawartość surowego włókna w s.m. dawki w obydwu stadiach może się wahać od 20-22%

-pokrycie potrzeb pokarmowych krów wysokoprodukcyjnych jest nierozerwalnie związane z ilością pobranej s.m. w dawce, im wyższa wydajność tym dawka musi być bardziej skoncentrowana i większą ilość s.m. musi pobrać krowa, aby zawarte w niej składniki pokarmowe mogły pokryć potrzeby bytowe i produkcyjne

-bardzo ważnym okresem w żywieniu krów jest FAZA ZASUSZENIA rozpoczynająca się na 6-4 tyg przed wycieleniem,

☺od 6 do 4 tyg przed wycieleniem krowa powinna otrzymywać pasze objętościowe w

takiej ilości, aby dostarczana w niej energia pokrywała potrzeby bytowe oraz

produkcyjne zapewniające 4-5 kg mleka

☺od 3 tyg przed wycieleniem powinna otrzymywać taką ilość energii, które pokrywałyby

potrzeby bytowe i produkcyjne odpowiadające 5-7 kg mleka

W tym okresie można zacząć podawać pasze treściwe zaczynając od 0,5 kg i zwiększając sukcesywnie, tak aby nie przekroczyć 3 kg przed wycieleniem

Stosunek suchej masy pasz treściwych do objętościowych powinien w tym czasie wynosić 10-20 : 80-90

-w okresie ZASUSZANIA nie można żywić krów obficie, aby nie dopuścić do otłuszczenia zwierzęcia, prowadzi to bowiem do schorzenia metabolicznego zwanego ketozą, występującą po wycieleniu w wyniku uruchamiania dużych rezerw tłuszczu; sprawdzianem czy nie żywimy krów zbyt obficie jest przyrost masy ciała, który nie powinien przekroczyć 0,5-0,7 kg dziennie

-bardzo ważny w okresie ZASUSZANIA jest właściwy stosunek Ca do P w dawce, który powinien wynosić 1,5 - 1 : 1

-niedobór Ca w układzie nerwowym i mięśniowym jest przyczyną tzw. porażenia poporodowego

Pasze stosowane w żywieniu krów mlecznych

-podstawowymi paszami ze względu fizjologicznego i ekonomicznego są pasze objętościowe

-im wyższa wydajność, tym wymagana jest wyższa koncentracja składników pokarmowych w suchej masie, której nie można osiągnąć stosując jedynie pasze objętościowe

-dobrej jakości kiszonka z traw podsuszonych, uzupełniana kiszonką z kukurydzy może pokryć potrzeby pokarmowe krowy produkującej max 15 kg mleka dziennie;

-przy wyższych wydajnościach konieczny jest udział pasz treściwych w dawce

-jednak zbyt wysoki udział tych pasz grozi z kolei zaburzeniami trawienno-metoabolicznymi u krów, dlatego też pasze objętościowe stosowane w żywieniu krów powinny być dobrej jakości i charakteryzować się wysoką zawartością s.m., a tym samym znaczną koncentracją składników pokarmowych w s.m. i być chętnie wyjadane

-w okresie żywienia zimowego krów i w ciągu całego roku w systemie TMR podstawową dawką są kiszonki (z kukurydzy, porostu łąkowego, zbożowe z całych roślin[GPS]), rzadziej stosowane są kiszonki z motylkowatych, żyta ozimego, z wysłodków świeżych, z traw z upraw polowych - życicy trwałej, stokłosy kostrzewy łąkowej, z liści buraczanych

-aby otrzymać dobrą kiszonkę trzeba dysponować odpowiedniej jakości „materiałem roślinnym” i sposobem zakiszania

Systemy żywienia

1, tradycyjny

Podstawą dawki pokarmowej są pasze objętościowe soczyste

-latem: zielonki

-zimą: kiszonki, okopowe, siano i słoma oraz pasze treściwe w zależności od wydajności

Pasze te mogą być stosowane:

-zielonki z trwałych użytków zielonych ok10% masy ciała, a lucerna i koniczyna do 40 kg

-kiszonki: trawa łąkowa, wyka + żyto, kukurydza (w zależności od zawartości s.m.) do 30-45 kg (kukurydza w okresie letnim 15 kg), liście buraków do 25 kg

-okopowe: buraki cukrowe do 15 kg, półcukrowe do 30 kg, pastewne do 35 kg, marchew ok15 kg, brukiew, rzepa do 30 kg

-buraki i liście buraków nie powinny łącznie przekroczyć w dziennej dawce 35 kg ze względu na właściwości ketogenne, z tych też przyczyn należy ograniczyć bądź wyeliminować je w pierwszej fazie laktacji

W zielonkach pastwiskowych jest więcej potrzebnych krowie związków niż w kiszonkach, (białko w trawie, ponadto - słońce, ruch)

-siano łąkowe do 12 kg z koniczyny i lucerny do 5 kg

-słoma zbożowa do 3 kg (jęczmienna - działanie zatwardzające - podawać z zielonką!)

-pasze treściwe - ziarna zbóż, otręby pszenne, wysłodki buraczane, susze z okopowych i zielonek do 3 kg, otręby żytnie do 2 kg, nasiona roślin strączkowych 1-1,5-2 kg, śruty poekstrakcyjne do 3 kg

-zarówno nasiona roślin strączkowych jak i śruty poekstrakcyjne powinny w dawce stanowić 1/3 innych pasz treściwych

2,system TMR - dawka kompletna składająca się z mieszaniny pasz objętościowych i treściwych, wyprodukowane w wozie paszowym dokładnie wymieszane i zadane do żłobu

-do podstawowych zalet systemu TMR należy zaliczyć:

☺zwiększenie wydajności mleka o ok. 5%

☺zmniejszenie kosztów żywienia 5-7%

☺lepsze możliwości dostosowania dawki do wymagań pokarmowych krów

☺pozytywny wpływ mieszaniny na przemiany w żwaczu

☺możliwość wykorzystania pasz ubocznych z przemysłu niechętnie zjadanych przez krowy

☺zmniejszenie pracochłonności nakładów na siłę roboczą



Wyszukiwarka