2.rozwój ma charakter stadialny.

Większość badaczy posługuje się następującą periodyzacją rozwoju:

a) okres prenatalny - od poczęcia do narodzin,

b) okres wczesnego dzieciństwa - od narodzin do 3 roku życia,

- podokres wieku niemowlęcego - od narodzin do końca 1roku życia,

- podokres wieku poniemowlęcego - od 2 do 3 roku życia,

c) okres średniego dzieciństwa (wiek przedszkolny) - od 4 do 6 roku życia,

d) okres późnego dzieciństwa (wiek szkolny) - od 7 do 10-12 roku życia,

e) okres adolescencji - od 10-12 do 20-23 roku życia,

- podokres adolescencji wczesnej (wiek dorastania) - od 10-12 do 15 roku życia,

- podokres adolescencji późnej (wiek młodzieńczy) - od 16 do 20-23 roku życia,

f) okres wczesnej dorosłości - od 20-23 do 35-40 roku życia,

g) okres średniej dorosłości (wiek średni) - od 35-40 do 55-60 roku życia,

h) okres późnej dorosłości (wiek starzenia się) - od 55-60 roku życia wzwyż

1)liniowy (mechanistyczny model badawczy) - przyczyną zmian rozwojowych jest wpływ otoczenia na jednostkę; warunkiem zmian jest dojrzałość wewnętrzna organizmu; zmiana to ciągłe i płynne kumulowanie doświadczeń. Zmiany mają charakter wielkościowy i progresywny - stare struktury przekształcają się w nowe.

2) stadialny (organicystyczny model badawczy) - przyczyną zmian rozwojowych jest wewnętrzny potencjał jednostki, jej osobiste możliwości rozwoju; zmiana to skokowe kumulowanie doświadczeń, naprzemiennie występują fazy postępu, regresu i zastoju (plateau). Zmiany mają charakter ilościowy i jakościowy.

---