Marta Jolanta Śliwa	20.03.2013
KRYSTALIZACJA	ochrona środowiska; grupa C2

CEL ĆWICZENIA:

Celem ćwiczenia było przeprowadzenie krystalizacji z wody związku kwasu antranilowego

OPIS KOLEJNYCH CZYNNOŚCI:

• na wadze analitycznej odważono 1g kwasu antranilowego

• odważoną substancję ilościowo przeniesiono do kolby Erlenmeyera o pojemności 250cm³ i dodano niewielką ilość wody;

• mieszaninę ogrzewano do wrzenia z dodatkiem kamyczków wrzennych, gorący roztwór przesączono przez fałdowany sączek do kolby stożkowej i pozostawiono do krystalizacji;

• wykrystalizowany związek oddzielono od roztworu przez odsączenie pod zmniejszonym ciśnieniem na lejku Buchnera;

• osad przemyto czystym, ochłodzonym rozpuszczalnikiem a następnie przeniesiono go do pudełeczka i zostawiono do wysuszenia;

• wysuszony osad zważono i obliczono wydajność krystalizacji oraz oznaczono temperaturę topnienia związku

WZÓR STRUKTURALNY ORAZ TEMP. TOPNIENIA KRYSTALIZOWANEGO ZWIAZKU:

Kwas antranilowy (kwas 2-aminobenzoesowy), H2N-C6H4-COOH

temperatura topnienia = 144 - 6 °C

związek	temp. topnienia zaobserwowana	temp. topnienia literaturowa
Kwas antranilowy	144,3 - 145,1 °C	144 - 6 °C

OBLICZENIE WYDAJNOŚCI REAKCJI:

związek	masa substancji przed krystalizacją	masa substancji po krystalizacji
Kwas antranilowy	1.0g	0.55g

m₀ - masa związku po krystalizacji;

m_t - masa związku przed krystalizacją;

W - wydajność krystalizacji.

Wydajność krystalizacji dla kwasu antranilowego

KOMENTARZ:

Z przeprowadzonego doświadczenia wynika, związek kwasu antranilowego nie był zanieczyszczony, ponieważ zanieczyszczenia obniżają temperaturę topnienia czystych związków a uzyskany wynik mieści się w wartościach tablicowych. Minimalna i prawie niezauważalna różnica w topnieniu może wynikać z tego, że nie dodano węgla aktywnego

Na wynik wydajności krystalizacji wpływ mogą mieć: straty przy przenoszeniu związku do kolby po odważeniu, niedokładne odsączenie po krystalizacji, straty przy ważeniu.

---