cw74, Towaroznawstwo SGGW, Rok I, Semestr I, fizyka, Fizyka, Fizyka - coś, ćwiczenia, Opisy ćwiczeń


Ćwiczenie nr 67


Wyznaczanie długości fali światła za pomocą siatki dyfrakcyjnej

Celem ćwiczenia było wyznaczenia długości fali za pomocą siatki dyfrakcyjnej

Aby wyznaczyć poszukiwane długości fali należało najpierw wyznaczyć stałą siatki dyfrakcyjnej wykorzystanej w doświadczeniu. Do tego celu wykorzystano źródło światła monochromatycznego-laser o znanej długości fali. Odczytanie położenia linii widmowych umożliwiło wyliczenie sinusa kąta ugięcia promieni na siatce. Korzystając z wzoru:

0x01 graphic

gdzie: d-stała siatki, n-rząd prążka, α - kąt ugięcia promieni, λ-długość fali, wyznaczono stałą siatki.

Do wyznaczenia długości fali świetlnej dla poszczególnych barw użyto lampy rtęciowej. Światło lampy przechodziło przez wąską szczelinę a następnie przez siatkę dyfrakcyjną. Oko obserwatora interpretowało obraz pozorny linii widmowych. Pomiar ich pozornego położenia na ekranie umożliwił wyznaczenie sinusa kąta ugięcia dla każdej z barw a w konsekwencji wyliczenie długości fali.


Rachunek błędów:

  1. błąd bezwzględny Δr-2

0x01 graphic

Δr-2=0,0079[1/m]

2. dokładność ΔIf określono na podstawie klasy przyrządu:

0x01 graphic

W pierwszej części ćwiczenia: klasa przyrządu: 0,5; zakres: 15μA

ΔIf=0,075μA

W drugiej części ćwiczenia: klasa przyrządu: 0,5; zakres: 30μA

ΔIf=0,15μA

3. błąd bezwzględny ΔlnIf

0x01 graphic

Wnioski:

Analizując wykres zależności If=f(r-2) można stwierdzić, że punkty pomiarowe układają się na prostej z dużą dokładnością. Zgodnie z założeniami teoretycznymi If jest odwrotnie proporcjonalne do kwadratu odległości, więc jest proporcjonalne do natężenia oświetlenia powierzchni fotoogniwa. Otrzymana prosta jest rosnąca, ponieważ wraz ze wzrostem odległości fotoogniwa od źródła światła natężenie prądu fotoelektrycznego maleje.

Punkty na wykresie zależności lnIf=f(n) również układają się na prostej. Wyniki doświadczenia są więc zgodne z prawem pochłaniania światła, z którego wynika, że wykres If=f(n) powinien być krzywą wykładniczą. Również zgodny z założeniami teoretycznymi jest fakt, że natężenie prądu fotoelektrycznego maleje wraz ze wzrostem liczby użytych płytek pochłaniających.

1



Wyszukiwarka