piastowie


Mieszko I, książę  od ok. 960, 965 sprzymierzył się z Czechami i poślubił księżniczkę czeską Dobrawę; 966 przyjął chrzest i 968 uzyskał podległość Kościoła katolickiego w swym państwie bezpośrednio od Rzymu 990 przyłączył do swego państwa Śląsk i prawdopodobnie Małopolskę; ok.

Bolesław I Chrobry, Wielki (966 lub 967-1025), książę pol. od 992, król 1025, syn Mieszka I i Dobrawy, z dynastii Piastów. Zjazd w 1000r.w Gnieźnie, uzyskał od cesarza Ottona III zwolnienie z płacenia trybutu i pełną władzę nad nowo utworzoną polską 1002 zajął i uzyskał (1013) w lenno Milsko i Łużyce; 1003 zasiadł na tronie czeskim, lecz już 1004 musiał uchodzić do kraju. przyłączył do Polski Grody Czerwieńskie i opanował na krótko Kijów, W 1025 koronował się na króla, stawiając Polskę w rzędzie głównych państw Europy.

Mieszko II (ok. 990-1034), król polski od 1025, W 1013 poślubił siostrzenicę cesarską Rychezę, 1029 odparł najazd cesarza, jednak 1031 został pokonany przez wojska niemieckie i ruskie, dał braciom we władanie samodzielne dzielnice. Po śmierci Ottona (1033)

Kazimierz Odnowiciel (1016-58), książę polski od 1034 Od 1036 na skutek buntu możnowładców przebywał na wygnaniu, ok. 1039 przy pomocy cesarza powrócił do kraju i przystąpił do odbudowy państwa, zniszczonego w wyniku powstania ludności i najazdu ks. czeskiego W 1050 odzyskał zagarnięty przez Czechy Śląsk. Dokonał konsolidacji aparatu państwowego, swoją główną rezydencją uczynił Kraków.

Bolesław II Szczodry (Śmiały) (ok. 1040-81), książę polski od 1058, król od 1076, syn Kazimierza Odnowiciela, z dynastii Piastów. Utracił zwierzchnictwo nad Pomorzem Gdańskim; interweniował w spory dynastyczne na Węgrzech i Rusi (1062-63, 1069, 1077 78); popierał papieża Grzegorza VII w jego sporze z cesarzem Henrykiem IV, co umożliwiło Bolesławowi koronację. Na skutek opozycji możnych i stracenia 1079 jej rzecznika biskupa krakowskiego Stanisława, a następnie buntu, został zmuszony do ucieczki na Węgry, gdzie wkrótce zmarł.

Władysław I Herman (ok. 1043-1102)., książę polski od 1079, młodszy syn Kazimierza Odnowiciela, z dynastii Piastów. Przyjął władzę z rąk możnych, zbuntowanych przeciwko jego bratu Bolesławowi II Śmiałemu; nawiązał sojusz z królem Czech oraz zacieśnił stosunki z cesarzem, wzmacniając swoją pozycję międzynarodową dążył do odbudowy autorytetu władzy monarszej przez realizowaną wraz z wojewodą Sieciechem politykę centralizacyjną; wobec sprzeciwu możnowładztwa musiał zgodzić się na banicję wojewody ( 1097) i podział kraju między synów.

Bolesław III Krzywousty (1085 lub 1086-1138), książę polski od 1102, syn Władysława Hermana, z dynastii Piastów. Toczył zwycięską walkę z przyrodnim bratem Zbigniewem o władzę w całym państwie, jednocześnie podbijał Pomorze i prowadził 1109 pomyślną wojnę z cesarzem Henrykiem V. Opanował Pomorze Gdańskie (przed 1123) i Ziemię Lubuską, następnie podporządkował sobie i 1124-28 schrystianizował Pomorze Szczecińskie. W 1135 złożył cesarzowi hołd lenny zapewne z całej Polski, uzyskując jego zgodę na uzależnienie Rugii, a prawdopodobnie także zapowiedź przyznania mu praw królewskich w ramach cesarstwa. Umierając podzielił państwo między 3 pełnoletnich synów, oddając władzę zwierzchnią (senioralną) najstarszemu, Władysławowi (tzw. testament Bolesława Krzywoustego).



Wyszukiwarka