Spójniki przeciwstawne: sino, no obstante, sin embargo
Conjunciones adversativas
W języku hiszpańskim spójniki przeciwstawne mają za zadanie połączenie dwóch zdań równorzędnie złożonych przeciwstawnych. Najczęściej używanymi spójnikami przeciwstawnymi są: pero (ale), sino (ale), aunque (chociaż), sin embargo (jednak, lecz), no obstante (lecz, jednak).
• pero (ale)
La llamó, pero no cogió el teléfono. (Zadzwonił do niej, ale nie odebrała telefonu.)
• sino (ale)
Tego spójnika używamy w konstrukcjach typu no…, sino… (nie…, ale / tylko…). Aby użyć sino zdanie poprzedzające musi być zaprzeczone, np.
No me he ido con Juan, sino me he quedado con Paco. (Nie poszedłem z Juanem, tylko umówiłem się z Paco. )
No ha comprado una falda nueva, sino que la ha cogido prestada. (Nie kupiła nowej spódnicy, tylko ją pożyczyła. )
• aunque (chociaż)
No se ha decidido a comprar el vestido, aunque le gustó. (Nie zdecydowała się kupić sukienki, chociaż się jej podobała. )
Spójnikami najczęściej używanymi są pero (ale) oraz sino (ale). Jednak w języku pisanym pero zastępuje się raczej spójnikiem mas o tym samym znaczeniu.
• mas (ale, lecz)
Los conferenciantes llegaron tarde, mas era de esperar. (Uczestnicy konferencji spóźnili się, ale można się było tego spodziewać. )
Istnieją także formy złożone, których używamy w funkcji spójników przeciwstawnych. Są to m.in. sin embargo (jednak), no obstante (jednak, lecz).
• sin embargo (lecz, jednak)
Może występować w różnych miejscach w zdaniu, ale najczęściej znajduje się na początku zdania przeciwstawionego wyrażeniu poprzedzającemu. Zazwyczaj jest oddzielony przecinkami od reszty zdania:
Magdalena iba vestida de negro. Sin embargo, Luisa se puso una chaqueta amarilla. (Magdalena była ubrana na czarno. Jednak Luisa założyła żółtą kurtkę.)
• no obstante (jednak, lecz)
No tenía ganas, no obstante preparó la comida (Nie miał ochoty, lecz przygotował obiad. )