ZASADY PRAWIDŁOWEJ KOMUNIKACJI, Język polski i szkoła podstawowa


ZASADY PRAWIDŁOWEJ KOMUNIKACJI - WARSZTATY DLA RODZICÓW I NAUCZYCIELI

Wpisał: Maciek   

11.03.2007.

Autorka: Ewa Rejman

Cele zajęć:

1.        Poznanie zasad prawidłowej komunikacji

2.        Poznanie znaczenia komunikacji niewerbalnej

3.        Odczytywanie różnic między komunikacją jednostronną i dwustronną

4.        Przekazywanie i odbieranie informacji zwrotnych

5.        Poznanie zasad aktywnego słuchania

Konspekt zajęć:

1.        Wzajemne poznanie się - uczestnicy warsztatów przyczepiają karteczki z własnym imieniem i kolejno w kręgu mówią kilka słów o sobie, np. wg schematu zdań niedokończonych: „ jestem....lubię....mam...”

2.        Skojarzenia na temat komunikacji z pierwszą literą swojego imienia, np.:

Komunikacja jest krucha jak Krystyna

Komunikacja jest energiczna jak Ewa

Komunikacja jest jasna jak Jola

3.        Prowadzący prosi uczestników o podanie wszystkich możliwych skojarzeń ze słowem „komunikacja”, które są zapisywane na tablicy. Ćwiczenie prowadzone jest metodą „burzy mózgów”.

4.        Wyjaśnienie przez prowadzącego sformułowania: „komunikacja interpersonalna” z zastosowaniem określeń - nadawca i odbiorca za pomocą schematu rysunkowego

5.        Prowadzący wyjaśnia, jakie są zasady skutecznej komunikacji. Ukazuje związek pomiędzy komunikacją werbalną i niewerbalną. Wspólnie  z uczestnikami określa, co to jest komunikacja niewerbalna.

Powinny pojawić się określenia:

-          wygląd zewnętrzny, ubiór, fryzura

-          ułożenie ciała

-          bliskość, kontakt cielesny

-          utrzymywanie kontaktu wzrokowego

-          wyraz twarzy, mimika

-          postawa, gesty

6.        Prowadzący na przykładach pokazuje, że komunikacja werbalna nie zawsze bywa zgodna z mową ciała, czyli komunikacją niewerbalną. Uczestnicy powinni wysnuć wniosek, że aby komunikacja była skuteczna, komunikacja werbalna i niewerbalna muszą być zgodne w przekazie.

7.        Każdy z uczestników wymyśla jakąś czynność lub uczucie i pokazuje je bez użycia słów. Po wykonaniu ćwiczenia dzielą się spostrzeżeniami, czy było to łatwo przekazać bez słów oraz czy łatwo odczytać przekaz.

8.        Ćwiczenie: „dialog na miny”. Uczestnicy dobierają się w pary i rozmawiają ze sobą wyłącznie za pomocą mimiki twarzy.

9.        Ćwiczenie: „dialog na gesty”. Uczestnicy zmieniają się w parach i tym razem „rozmawiają” ze sobą tylko używając gestów.

Wymieniają się uwagami na forum grupy, czy łatwo im było rozmawiać    i w której sytuacji było łatwiej.

10.     Kolejne ćwiczenie w parach. Tym razem jedna osoba zasłania oczy, druga prowadzi ją do określonego miejsca w sali wyłącznie słowami, bez używania dotyku. Po zakończeniu ćwiczenia pary dzielą się spostrzeżeniami z innymi, czy łatwo było im słuchać kogoś, kogo się nie widzi oraz czy łatwo jest kierować drugą osobą bez kontaktu wzrokowego i możliwości dotykania jej. Prowadzący podsumowuje tę część stwierdzeniem, że gesty i mimika są tak samo ważne w rozmowie, jak słowa.

11.      Następna część ćwiczeń jest poświęcona komunikacji jedno- i dwustronnej. Poszczególne pary otrzymują obrazek z dwoma figurami, przy czym jedna osoba z pary go widzi, a druga nie. Jej zadaniem jest narysowanie tych figur na podstawie wyjaśnień osoby drugiej. Pierwsza część ćwiczenia polega na rysowaniu bez możliwości dopytywania, a druga - z możliwością zadawania pytań dojaśniających przez osobę, która rysuje figury. Uczestnicy dzielą się wrażeniami, kiedy było im łatwiej rysować. Prowadzący wyjaśnia pojęcia: komunikacja jednostronna  i dwustronna.

12.      Ćwiczenie w trójkach z podziałem na role: nadawcy, odbiorcy  i obserwatora. Osoba nr 1 przychodzi jako uczeń do osoby nr 2 i prosi o pomoc. Prowadzący ustala z osobami nr 2, kto z nich ma zareagować pozytywnie na prośbę osoby nr 1, a kto ma jej w ogóle nie słuchać. Zadaniem osoby nr 3 jest uważna obserwacja rozmowy, ze szczególnym uwzględnieniem mowy ciała osoby nr 2. Po wykonaniu ćwiczenia następują informacje zwrotne od uczestników i krótkie podsumowanie prowadzącego.

Prowadzący przedstawia planszę na temat powinności słuchacza  i stosowania zasad aktywnego słuchania.

13.     Na koniec następuje krótkie podsumowanie treści warsztatów, z zaznaczeniem, co było najważniejsze i co warto zapamiętać. Przedstawia to na planszy.

14.     Uczestnicy na prośbę prowadzącego udzielają informacji zwrotnych na temat szkolenia, podkreślając, co było dla nich najważniejsze.

Warsztaty zostały przeprowadzone dla nauczycieli w ramach realizacji programu „ Nauczyciel - Wychowawca - Człowiek” oraz dla rodziców.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Hieroglifowa zagadka, Język polski i szkoła podstawowa
sztuka, Język polski i szkoła podstawowa
SZKOŁA DLA RODZICÓW I WYCHOWAWCÓW, Język polski i szkoła podstawowa
Książka i ja, Język polski i szkoła podstawowa
Plan pracy kółka redakcyjnego, Język polski i szkoła podstawowa
pso j polski, Język polski i szkoła podstawowa
tropimy podmioty, Język polski i szkoła podstawowa
Z wizytą u wróżki i jej córek, Język polski i szkoła podstawowa
Krótki teścik, Język polski i szkoła podstawowa
konspekty, Język polski i szkoła podstawowa
Lubię bibliotekę, Język polski i szkoła podstawowa
KRYTERIA OCENIANIA UCZNIÓW, Język polski i szkoła podstawowa
SCENARIUSZ LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO, Język polski i szkoła podstawowa
Przeczytaj uważnie teks1, Język polski i szkoła podstawowa
Program koła teatralnego, Język polski i szkoła podstawowa
czytelnik, Język polski i szkoła podstawowa
Nie jesteśmy, Język polski i szkoła podstawowa
Temat, Język polski i szkoła podstawowa

więcej podobnych podstron