5. CHOROBY UKŁADU POZAPIRAMIDOWEGO, FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe


Choroba Parkinsona - drżączka poraźna

Jest chorobą zwyrodnieniową mózgu. Przyczyną jest proces zwyrodnieniowy o nieustalonym (idiomatycznym) podłożu dot. jąder podkorowych, a szczególnie komórek istoty czarnej. Komórki te produkują istotny neurotransmiter - dopaminę. Przedwczesna apoptoza komórek powoduje brak tego neurotransmitera w ilości koniecznej.

Zachorowalność: choruje ok. 0,1-0,2% populacji, co daje w Polsce ok. 2000-2500 nowych zachorowań więcej. Częściej mężczyźni.

Mianem choroby Parkinsona określa się zwyrodnieniowy proces o nieustalonym podłożu, dotyczący jąder podkorowych, a zwłaszcza istoty czarnej.

Główna triada objawów:

* drżenie spoczynkowe;

* spowolnienie;

* sztywność mięśni.

Objawy kliniczne:

* początkowo tylko drżenie, zwykle jednej kończyny;

* początkowo spowolnienie ruchowe (hipomania), brak współruchów kończyn górnych przy chodzeniu, monotonna mowa;

* drżenie typu „kręcenie pigułek” palców rąk, przenoszące się z upływem lat na tułów, głowę, kkd;

* postawa zgięciowa;

* chód drobnymi kroczkami;

* propulsja, retropulsja;

* brak ruchów skrętnych tułowia;

* napięcie mięśniowe wzmożone, sztywność typu „koło zębate”, rzadziej „rura ołowiana”;

* mikrografia.

Objawy autonomiczne: naoliwiona twarz, ślinotok, napadowe poty, częstomocz, spowolnienie psychiczne, otępienie (nie zawsze).

W tej chorobie brak jest w organizmie dopaminy (neurotransmitera wytwarzanego w istocie czarnej). Największe efekty uzyskuje się podając leki będące pochodnymi prekursora dopaminy - preparaty lewodopy - madopar.

Skuteczność tego leku jest ok. 7-8 lat. Po znacznym zwiększeniu dawki pojawia się szereg objawów ubocznych, niedogodnych dla pacjenta.

Podaje się także leki zmniejszające objawy choroby.

ROKOWANIE:

Jest to choroba jak dotąd nieuleczalna. Leczenie ma charakter objawowo-substycyjny. Chory z czasem popada w coraz większe kalectwo i zależność. Śmierć następuje z powikłań tej choroby, np. zapaleń płuc, zapaleń dróg moczowych.

REHABILITACJA:

Choroby układu pozapiramidowego są trudniejsze w rehabilitacji niż piramidowego.

W rehabilitacji zasadą jest próba podporządkowania czynności normalnie nieuświadomionych i odruchowych korze mózgowej. Pacjenta musimy wyuczyć by sam kontrolował swoją dysfunkcję ruchową.

Stała aktywacja umysłowa.

Nie zapominać o ćwiczeniach oddechowych.

Leczenie współistniejących schorzeń narządów ruchu, np. choroby zwyrodnieniowej stawów.

Inne schorzenia układu pozapiramidowego:

* parkinsonizm objawowy;

* choroba Wilsona;

* pląsawica Huntingtona;

* dystonie ogniskowe - kurcz pisarski, kurczowy kręcz szyi, kurcz powiek.

Parkinsonizm objawowy

Jest to choroba o tych samych objawach, bądź zbliżonych, której przyczyną jest zaistnienie czynnika szkodliwego

* przebyte zapalenie mózgu;

* zatrucia czadem;

* urazy mózgu;

* niedokrwienie jąder podkorowych, nieudane reanimacje;

* guzy tej okolicy.

Choroba Wilsona

Jest to choroba genetycznie uwarunkowana. Częstość jej wynosi ok. 30/ 100 000. Dochodzi do zaburzenia przemiany miedzi w organizmie.

Objawy kliniczne są następstwem toksycznego działania miedzi.

Objawy wątrobowe:

* marskość wątroby;

* przewlekłe zapalenie wątroby.

Objawy neurologiczne:

* drżenie spoczynkowe i kinetyczne;

* dyzartria;

* zaburzenie móżdżkowe;

* objawy Parkinsonowie;

* padaczka;

* pląsawica (rzadko).

Objawy psychiczne: otępienie, depresja, psychozy.

LECZENIE:

Farmakologiczne: Powinno być włączone jak najwcześniej, nim wystąpi spustoszenie organizmu przez miedź. Niekiedy podejmuje się próbę przeszczepu wątroby.

REHABILITACJA:

Fizjoterapia. Ukierunkowana jest na stwierdzenie w diagnostyce funkcjonalnej zaburzenia ruchowe, np. objawy parkinsonowkie, modelowe, itp.

Pląsawica Huntingtona

Rzadka choroba układu pozapiramidowego - dziedziczna.

Objawy:

* pierwsze objawy ok. 30-40 roku życia;

* powoli rozwijają się objawy pląsawicze, pląsawiczo-atetotyczne;

* z czasem dołącza się otępienie;

* padaczka.

Dystonie ogniskowe

Rzadkie choroby, w których dominującymi objawami są skurcze mimowolne, niekiedy skręcające.

LECZENIE:

* fizjoterapia;

* ostrzyknięcie botoksem.

CHOROBY UKŁADU POZAPIRAMIDOWEGO

9



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
11. INFEKCYJNE CHOROBY UKŁADU NERWOWEGO, FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe
CHOROBY UKŁADU ODDECHOWEGO, Fizjoterapia w chorobach wewnętrznych
6. GUZY MÓZGU(1), FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe
Choroby układu pozapiramidowego 2
Metody fizykoterapii w chorobach układu oddechowego, Fizjoterapia
Szkol Choroby układu pozapiramidowego
8. CHOROBY RDZENIA(1), FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe
Choroby układu nerwowego, Fizjoterapia, . fizjoterapia
Choroby układu pozapiramidowego
choroby ukladu pozapiramidowego, neurologia
Choroby układu oddechowego, fizjoterapia, działy
9. NAJCZĘSTSZE ZESPOŁY BÓLOWE W PRAKTYCE R EHABILITACYJNEJ, FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe
patologia, FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe
1. ZABURZENIA ŚWIADOMOŚCI, FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe
CHOROBY UKŁADU POZAPIRAMIDOWEGO, NEUROLOGIA ( zxc )
Choroby układu pozapiramidowego
2. CHOROBY NACZYNIOWE MÓZGU(1), FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe
7. SCHORZENIA NEUROLOGICZNE WIEKU DZIECIĘCEG O, FIZJOTERAPIA, Jednostki chorobowe

więcej podobnych podstron