Wizaz z analiza kolorystyczna, Wizaż z analizą kolorystyczną


Wizaż z analizą kolorystyczną

Opracowanie zagadnień na potrzebę realizacji zajęć w szkołach policealnych

oraz dla kierunku kosmetologii na wyższych uczelniach

przygotowane przez mgr Maję Ogiegło

I Wizaż

Samo pochodzenie słowa wywodzi się z języka francuskiego visage - twarz. Można, zatem interpretować je jako działania obejmujące zabiegi wykonywane w jej obrębie.

Wizażysta to osoba, której zadaniem jest umiejętna aranżacja twarzy, przez co trzeba rozumieć stosowanie makijażu, zabiegi pielęgnacyjne włosów, brwi, ust, oczu czy uszu. Głównym jednak zamierzeniem jest odwołanie się do świata barw oraz harmonii i ładu w oparciu o kompozycję symetryczną. Człowiek jest istotą zbudowaną asymetrycznie. Wprowadzając pionową oś wzdłuż całego ciała otrzymamy dwie różniące się od siebie połowy. Oczywiście nie jest to zauważalne na pierwszy rzut oka. Są to znikome różnice, które w momencie łączenia stron - prawej z prawą i analogicznie, lewej z lewą dadzą nam dwa różne obrazy. Jeden z nich zazwyczaj prezentuje się korzystniej niżeli ten drugi. Zadaniem wizażysty jest skoncentrowanie uwagi na zjawisku iluzji, które w oparciu o rozmaite triki, dadzą odpowiednie sygnały do naszego mózgu wywołując celowo odmienne postrzeganie rzeczywistości. Podstawą jest znajomość zagadnień związanych z kolorami oraz możliwościami, jakie można uzyskać dzięki ich bezpośredniemu mieszaniu, czy kwestii oddziaływania na barwy sąsiadujące stosując rozmaite nasycenia kolorystyczne. Łącząc świat kolorów z zagadnieniem światłocienia możemy w znaczny sposób zmienić odbiór obrazu przez nasz narząd wzroku. To zjawisko zwie się złudzeniem optycznym. Zwykle to określenie nie funkcjonuje samo, ale w zestawieniu ze stylizacją. Mówi się: wizażystka-stylistka. Zadaniem stylisty jest dodatkowo tworzenie wizerunku, co oznacza, że pomaga on określić, w jaki sposób dana osoba powinna się ubierać i jakie fasony ubiorów są dla niej najlepsze. Koryguje proporcje ciała opierając się dokładnie na tych samych zagadnieniach, jakie wykorzystywane są w makijażach. Dzięki temu, bez ingerencji chirurga w znaczny sposób można działać w obrębie całej płaszczyzny ciała dążąc do uzyskania właściwych proporcji. Często nazwy "wizażysta" używa się na określenie tej samej profesji, co stylista, choć stylistami zwykle są projektanci odzieży.

Biorąc pod uwagę aspekt kolorystyczny w wizażu spotykamy się z pewnym podziałem odnoszącym się do czterech pór roku. Jest to bardzo ogólna zasada, jednak mając do dyspozycji tysiące barw, każdego człowieka w sposób indywidualny należy traktować przypisując mu najkorzystniejsze tonacje. Kolor ma podkreślać atuty i niwelować defekty. Pewne barwy doskonale nadają się do kamuflażu idealnie maskując niedoskonałości cery, inne zaś w doskonały sposób podkreślają jej urok.

Korzyści płynące z analizy kolorystycznej:

- świadomość własnej gamy kolorów, w których jest nam do twarzy

- unikanie zbędnych zakupów, z których i tak w przyszłości nie korzystamy

- unikanie eksperymentów przy doborze koloru włosów, makijażu, garderobie czy dodatków

- podkreślenie atutów naszej urody

W celu przeprowadzenia analizy kolorystycznej, należy dokładnie ocenić karnację, naturalny kolor włosów, kolor oczu i ust, kolor znamion oraz piegów, typ cery oraz jak skóra reaguje na słońce. Żeby właściwie ocenić odcienie poszczególnych barw, analizę należy przeprowadzać w świetle naturalnym, dziennym. W innym razie mogą nastąpić przekłamania w należytym odbiorze.

Typ Letni

W Polsce oraz krajach słowiańskich, dominuje typ letni, któremu przypisana jest zimna tonacja barwna. Według danych, jest to około 80 %. Dotyczy to oczywiście obu płci, zarówno kobiet jak i mężczyzn. Często nazywany również typem romantycznym ze względu na paletę barw pastelowych o lekko przydymionym odcieniu. To idealne przeniesienie świata przyrody i natury w świat naszej garderoby i kosmetyków kolorowych.

Charakterystyczną cechą typów letnich są popielate odcienie blond z dominującym „mysim” blondem. Możemy również spotkać paletę zimnych brązów, które z reguły towarzyszą zbliżonemu kolorowi oczu. Nawet, jeśli kolor włosów nieco będzie odbiegał od standardów, to zawsze w świetle dziennym widoczny będzie chłodny, popielaty refleks. Karnacja jest lekko niebieskawa w odcieniu, a ze względu na dobre jej ukrwienie spotkać można również delikatne jasne róże. Kolor źrenic zazwyczaj jest w odcieniach szarości i błękitów. Spotkać można także brązy oraz rozmaite melanże, w których podstawę stanowią barwy neutralne z gamy szarości. W zależności od pory roku, a także aury jeden z kolorów może być nieco wyraźny. Spędzając wczasy nad morzem, dostrzeżemy intensywniejsze błękity, które to zwiększają swe nasycenie przez odbicie świtała w ogromnej tafli wody. Oczywiście i w typie letnim spotykamy cerę piegowatą, jednak ich odcień będzie miał zabarwienie szarobrązowe. Najczęściej spotkać można cerę naczyniową i ze skłonnościami do wykwitów, bądź cerę mieszaną. Jest to jeden z pomocnych punktów zadawanych pytań klientce/owi. Jeżeli okaże się, że okres dojrzewania był pod tym względem trudny, a trądzik był dokuczliwy, będzie to kolejnym czynnikiem decydującym o klasyfikacji do typu letniego. Zważywszy, że cera ma różowawy odcień, przy pierwszych kontaktach z promieniami słonecznymi pojawi się rumień. W kolejnych seansach będzie on ustępował na rzecz intensywnej opalenizny, mogącej wpadać w oliwkowy odcień brązów. Popękane naczynka będą wpływały na zwiększenie nasycenia różowego odcienia skóry, gdy zmianie ulegnie ciśnienie bądź temperatura zewnętrzna.

Odpowiednie dla tego typu urody są wszystkie przyprószone pastelowe odcienie. Rozmyte, delikatne, przydymione i mleczne. Kolory dominujące to odcienie szarości, pastelowe barwy mięty, brudne odcienie różu, delikatne błękity, złamane odcienie bieli

i zimne nieco rozbielone brązy. Ponieważ jest to typ szalenie delikatny, wystrzegać się należy się zdecydowanych barw kontrastujących. Zatem jako zamiennik bieli pojawi się jej złamany odcień, natomiast czerń zastąpią nam grafity, granaty, ciemne fiolety.

Jeśli jednak nie chcemy zupełnie wyzbywać się czerni z naszej garderoby, warto pamiętać by nie była to czerń głęboka, a nieco wyblakła. Innym sposobem jest wykorzystanie dodatków w postaci biżuterii, gdzie dominować będzie srebro, czy apaszek, szali, chust, które złagodzą dominującą czerń odbijając właściwie światło.

Typ Wiosenny

Kolejnym typem urody jest wiosna. Choć jest to typ ciepły, to jednak najczęściej mylony jest z typem letnim z uwagi na blond włosy. Różnica polega na tym, że w tym przypadku pojawiają się złotawe refleksy. Najbardziej jednak charakterystyczna jest złotawa lub brzoskwiniowa cera. Wśród tych typów bardzo często występują piegi, a policzki są lekko różowe ze skłonnością do powstawania rumieńców. Osoby obdarzone tym typem urody nigdy nie narzekają na problemy z cerą. Nawet okres dojrzewania przechodzą bardzo łagodnie. Jeśli można porównać typ cery, to z pewnością będzie kojarzył nam się z cerą normalną. Oczywiście ten typ występuje jedynie u niemowląt, jednak z uwagi na brak problemów i charakterystyczny zdrowy koloryt, można go z powodzeniem odnieść do tego przykładu. Badając aspekt reakcji na słońce, typ wiosenny bardzo łagodnie reaguje na promienie. Skóra staje się delikatnie opalona w odcieniu lekko złotawym. Nigdy jednak intensywność opalenizny nie będzie tak znaczna jak w przypadku typu letniego. Ilość melatoniny w skórze jest znacznie uboższa, zatem efektem końcowym będzie zdrowy wygląd. Analizując kolor oczu, to przeważać będą melanże oparte na brązach

i zieleniach. Nigdy nie dostrzeżemy w nich szarości. Często widoczne są w nich żółte plamki. Przypominają swym wyglądem kamień bursztynu. W palecie barwnej przeważają nasycone barwy, ale jednocześnie jasne i żywe, niezwykle miękkie i delikatne. W podstawie doszukać się można się żółci i złota. To jedyny typ urody, któremu pasują nasycone oranże, odcienie brzoskwini czy moreli. To daje wrażenie świeżości i pełni energii. Zdecydowanie niekorzystnie działają ciemne barwy, a także przygaszone odcienie i zbyt blade.

Typ Jesienny

Jest to drugi typ ciepły. Szalenie charakterystyczny i łatwo rozpoznawalny z uwagi na liczną ilość piegów, delikatną cerę i miedziany odcień włosów, aż do typowych rudości. Jesienie są raczej rzadkością, a z pewnością w Polsce. Jest to uroda, którą najczęściej spotkać można w krajach skandynawskich. Oczywiście nie tylko rudzielcem będą mogły się identyfikować z typem jesieni. Zaliczają się do niego osoby również o ciemniejszych odcieniach brązów jak i blodndów. Jednak zawsze wyraźne będą przebłyski miedzi, zwłaszcza w intensywnym słońcu. Typ skóry również można odnieść do normalnego w wielu przypadkach, jak również do cery wrażliwej. Jej odcień może mieć zabarwienie delikatnie brzoskwiniowe, kości słoniowej, wpadające w delikatne beże czy brązy. Większość źle znosi kontakt ze słońcem. Często pojawiają się alergie. Zdarza się, że przy bardziej odpornych cerach, skóra nie ulega znacznej pigmentacji, a czasami nawet wcale nie zmienia się jej odcień. Niebywale pięknie prezentuje się kolor oczu w odcieniu topazu, intensywnej zieleni czy brązu pośród miedziano - rudych włosów okalających twarz.

Paleta barw nosi nazwę „kolorów ziemi” i jest ona najbujniejszą spośród wszystkich. Kolory są zdecydowane, ale nigdy niekontrastujące. Powinny całkowicie się uzupełniać niczym jesienny pejzaż. Można je określić również mianem „zgniłych”. Dominują tutaj zielenie, khaki, brązy, beże, rubiny, czerwienie, złocistości, żółcie. Ogólny wizerunek jesieni kojarzy się z matką naturą, co wskazuje na korzystne działania szlachetnych bursztynów, naturalnego drewna, złotej i miedzianej biżuterii. Zdecydowanie tandetnie wyglądają ozdoby z plastyku czy srebra.

Typ Zimowy

Zaliczany do typu chłodnego podobnie jak lato. Jednak barwy, które są jej przypisane zdecydowanie się różnią od siebie. Zima jest wyrazista i kontrastowa. Kojarzy się z klasyczną brunetką o ciemnej oprawie oczu i śniadą bądź porcelanową cerą. Jej wizerunek kojarzy się z chłodem i niedostępnością. Odcień skóry jest lekko błękitny lub oliwkowy. Oczy zazwyczaj spotyka się w chłodnych ciemnych brązach, aż po głębokie czernie. Jeśli pojawiają się błękity, to są one bardzo zdecydowane od bardzo jasnych, przeszywających, aż po bardzo ciemne. Zwykle dają wyraźne wrażenie kontrastu pomiędzy bielą gałki ocznej a tęczówką wyraźnie się błyszcząc i szkląc.

Typ zimowy możemy sobie podzielić na dwa podtypy z uwagi na rodzaj cery.

Jednym z nich jest cera wrażliwa o wyraźnym porcelanowym kolorycie, gdzie można dopatrzeć się delikatnych naczyń krwionośnych i żyłek. Skóra ta z reguły jest delikatna. Często źle reagująca na słońce, które to może wywoływać reakcje alergiczne. W innym razie bardzo trudno się opala, jeśli już to cera nabiera zdrowszego wyglądu, ale nie brązowieje.

Drugim podtypem jest grupa osób o śniadej cerze, która z wielka łatwością nabiera kolorów podczas emisji słonecznych. Nie wymaga szczególnego poświecenia, aby zmienić kolor na bardzo intensywne oliwkowe brązy. W tym przypadku skóra jest dużo grubsza, co zmienia jej strukturę i jednocześnie wskazywać może na problemy

z nadmiarem sebum oraz dokuczliwym trądzikiem w okresie dojrzewania.

Bardzo często bolączka kobiet należących do tego typu urody, jest nadmierne owłosienie.

Włos jest znacznie grubszy i bardziej wytrzymały. Pojawiać się może również nad górną wargą w postaci wąsika.

Jeśli wspomnimy o piegach, to w obu przypadkach mają odcień bardziej zdecydowany. Jednak osoby o delikatnej cerze będą miały ich mniej, niżeli te o ciemnej karnacji.

Ponieważ typ zimowy skupiony jest w obrębie barw zdecydowanych i kontrastujących, paleta będzie bardziej ograniczona, a podstawę Stanowic będą biele i czernie. Choć zarówno biel jak i czerń nie zaliczają się do kolorów palety malarskiej, a stanowią elementy dające światło lub cień, tutaj będą traktowane jako wyjątek od reguły.

Odpowiednie będą także odcienie szarości łączonych ze srebrem, indygo, granat, wszelkie odcienie stalowe będące monochromatyczna podstawą, do której warto włączyć jaskrawe akcenty dla ożywienia całości. Sięgamy wówczas po cytrynową żółć, klasyczną czerwień, purpurę czy zdecydowany róż.

I Korekta kształtu oczu ze względu na ich budowę.

Oczy migdałowe

Te oczy mają bardzo ładny kształt i nie wymagają korekcji. Wystarczy, że pomalujemy całą powiekę jasnym cieniem, a następnie nad górną powieką, w zewnętrznym kąciku, naniesiemy cień ciemniejszy. Możemy też zaakcentować nim zewnętrzny kącik dolnej powieki.

0x01 graphic

Oczy blisko osadzone

Oczy osadzone zbyt blisko można skorygować poprzez nałożenie najjaśniejszych kolorów przy wewnętrznym kąciku oka, a najciemniejszych przy zewnętrznym, wychodząc lekko poza kąciki oczu i wyciągając je ku górze. W ten sposób oczy wyglądają na szerzej rozstawione.

0x01 graphic

Oczy szeroko osadzone

Jeżeli oczy są osadzone zbyt szeroko stosujemy technikę odwrotna, czyli ciemne kolory nakładamy przy wewnętrznym kąciku oka, a jasne przy zewnętrznym. Należy pamiętać, aby nie wychodzić z makijażem poza zewnętrzne kąciki oczu.

0x01 graphic

Oczy zmęczone, z opadającymi zewnętrznymi kącikami

Zmęczone oczy należy rozświetlić jasnym cieniem, który nanosimy na całą górną powiekę, aż po łuk brwiowy. Możemy stopniować odcienie np. od średnio różowego, przez lekko różowy do jasnoróżowego.

0x01 graphic

Oczy głęboko osadzone

Oczy głęboko osadzone malujemy w ten sposób, że nakładamy makijaż (jasny cień) pod lukiem brwiowym oraz na dolną powiekę. Nie wolno ich obrysowywać konturówka!

0x01 graphic

Oczy wypukłe

Zbyt wypukłe oczy można schować nakładając na górną powiekę ciemny cień, a przestrzeń pod lukiem brwiowym rozjaśnić jasnym cieniem.

0x01 graphic

Oczy duże i okrągłe

Zbyt okrągłe oczy można korygować przez nałożenie ciemnego cienia na całą powiekę i wyjście poza zewnętrzny kącik oka w kierunku łuku brwiowego.

0x01 graphic

Oczy zapadnięte

W przypadku oczu zapadniętych i opadających możemy zmienić ich kształt, nakładając makijaż na powiekę przy zewnętrznym kąciku oka tuż nad linia opadania i pociągnąć cień ku górze.

0x01 graphic

Oczy małe

Aby powiększyć oczy małe należy pomalować górną powiekę jasnym cieniem, a następnie w zewnętrznym kąciku górnej powieki nanieść cień ciemniejszy i rozciągnąć go ostro w kierunku łuku brwiowego.

0x01 graphic

Oczy z opadającą dolną linią

Takie oczy zawsze wyglądają smutno, aby je rozweselić, nanieś jasny cień na całą powiekę, a następnie ciemniejszym podkreśl środkową część górnej powieki. Nanoś cień aplikatorem, kierując go ku zewnętrznemu łukowi brwi.

0x01 graphic

Oczy kocie - wąskie i podłużne

Oczy wąskie i podłużne skorygujesz, jeśli pomalujesz je ciemnym cieniem w wewnętrznym kąciku górnej powieki. Pamiętaj, aby powiększyć oko, rozetrzyj cień aplikatorem w kierunku wewnętrznego łuku brwiowego. Nie wychodź cieniem poza zewnętrzny kontur oka.

0x01 graphic

II Modelowanie kształtu brwi.

Łuk brwiowy jest przeważnie najbardziej widocznym punktem twarzy ze względu na jego położenie oraz gęstość i barwę. Szalenie istotnym jest, aby nadać mu odpowiedni kształt. Ten zabieg pomóc może w nadaniu odpowiednich rysów twarzy oraz w oparciu o iluzję wrażenia optycznego, może pomóc w wyszczupleniu przez wprowadzenie ostrych form kontrastujących z miękkimi liniami, bądź też dodać twarzy pełniejszych kształtów przez wprowadzenie owalnych i miękkich linii. Łuk brwiowy mówi o cechach charakteru. Może dodawać nam powagi, bądź nadawać łagodny i subtelny urok. Brwi nadają każdej twarzy niepowtarzalny wygląd. Powinny być dopasowane do jej kształtu, ale także zachować swą pierwotną linię. Tylko wtedy nasza buzia będzie wyglądała naturalnie, a oczy zostaną ładnie wyeksponowane. Łuk brwiowy przyczynia się również do naszych wrażeń estetycznych oraz po wykonaniu właściwej korekty, do zwiększenia powierzchni powieki nieruchomej, co w diametralny sposób może zwiększyć optycznie małe oczy. Korekta jest także pomocna w uzyskaniu pozornej symetrii, gdy widoczne są wyraźne dysproporcje. Dodatkowym korzystnym elementem jest zabieg barwienia przy użyciu henny. Przy zastosowaniu produktu w postaci kremu, efekt będzie naturalny, bowiem ten rodzaj kosmetyku nie barwi skóry. Jeśli natomiast niezbędna jest korekta kształtu, a sama regulacja nie daje wystarczających efektów, warto sięgnąć po hennę w proszku, która nieco zabarwi skórę. Metoda ta z pewnością się sprawdzi w sytuacji, kiedy górna linia brwi różni się między sobą wysokością, bądź uniesieniem najwyższego punktu. Ponieważ istnieje poważne przeciwwskazanie do regulacji górnej linii łuku brwiowego mogące zakończyć się naruszeniem nerwu wzrokowego, ten sposób jest najbezpieczniejszy. Jeśli nasze brwi nie układają się w piękny łuk lub tzw. "mewkę", są za długie lub zbyt krzaczaste należy je odpowiednio wydepilować. Dzięki usunięciu zbędnych włosków poprawimy kształt brwi i nadamy twarzy ładniejszy wygląd. Jeśli natomiast są zbyt krótkie lub włoski są za rzadkie, należy podkreślić je kredką w kolorze zbliżonym do ich naturalnej barwy. Dobierając kolor kredki jak i henny zawsze powinnyśmy się odnosić do typu urody, z którym mamy do czynienia. Efekt końcowy powinien być spójny z całością wizerunku, a zatem opierać się o określoną tonację barwną, która podkreśli atuty urody i nada twarzy promiennego wyglądu. Najładniej wyglądają brwi o średniej grubości w odniesieniu do proporcji twarzy. Te zbyt cienkie, wyglądają groteskowo. Natomiast krzaczaste i w nieładzie, sprawiają wrażenie zaniedbanej twarzy i zdecydowanie naruszają wrażenia estetyczne.

Jak wymodelować odpowiedni kształt brwi?

ich nadmiaru jedynie w okolicy mięśnia marszczącego brwi, czyli przestrzeni między brwiowej, a przede wszystkim usuwając je z powieki.

Rysunek zamieszczony poniżej dokładnie przedstawia sytuację, w jaki sposób należy postępować, aby uzyskać optymalnie korzystną formę przed przystąpieniem do korygowania łuku brwiowego.

0x01 graphic

Brwi a kształt twarzy

twarz owalna - ze względu na idealną formę, jaką staramy się wpisać w każdy kształt twarzy, możemy zostawić naturalny rysunek brwi, jeśli układa się on w kształt łagodnego łuku (niemal półokrąg). Powinny być cieńsze na końcach.

twarz okrągła - najlepsze są brwi w kształcie lekkiego trójkąta (nigdy okrągłe!), ponieważ optycznie nieco wydłużają buzię i korzystnie kontrastując z miękkimi liniami dają efekt optycznego wyszczuplenia.

twarz podłużna - najlepsze są szerokie brwi, wygięte w delikatny łuk. Powinny być niemal proste, ale na końcach jednak lekko muszą opadać w dół. Dzięki temu na płaszczyźnie powstaną poziome linie, które optycznie przyczynią się do jej skrócenia.

twarz trójkątna - szerokie czoło wyda się węższe, jeśli odpowiednio wymodelujemy brwi. Jednocześnie należy pamiętać, by ich forma nie była zbyt agresywna przy już mocnych rysach. Najkorzystniej wyglądać będą łagodne linie unoszące się nieco ku górze przy końcach.

twarz diamentowa/kwadratowa - brwi powinny przybrać kształt, tzw. "mewek", czyli być wygięte w 2/3 długości i opadać w dół. Końcówka brwi może być nieco dłuższa miękko wykańczając rysunek twarzy.

Zupełnie inny charakter mają brwi, których forma opracowywana jest pod kątem makijaży fashion czy też na potrzeby fotografii lub charakteryzacji filmowej i telewizyjnej. Tutaj o ostatecznym wizerunku decyduje kreator bądź twórca danej realizacji w pozostałych przypadkach. Często spotkać można brwi wyrysowane powyżej naturalnie przebiegającej linii lub w formie graficznej ostrej formy zdecydowanie wykraczającej poza naturalny kształt. Wykonując ten typ makijażu, należy odpowiednio dobrać modelkę skupiając się na ewentualnej kwestii kamuflażu łuku brwiowego. Można również zaopatrzyć się w produkt imitujący sztuczną skórę, która pozwoli zakamuflować ich naturalny wygląd, by później wprowadzić porządną formę. W tego typu charakteryzacjach głównym akcentem twarzy są właśnie brwi, a zwykle przyjmuje się akcentowanie ust bądź oczu w zależności od ich atrakcyjności oraz okoliczności wykonywanego makijażu.

Doskonałym przykładem jest makijaż Diora, gdzie bardzo widoczne jest położenie głównego akcentu na tę linię.

0x01 graphic



Wyszukiwarka