Zakończenie roku szkolnego
Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem laska jego trwa na wieki!
Kochane dzieci, droga młodzieży, bracia i siostry, tradycyjnie już nabożeństwem młodzieżowym kończymy rok szkolny. Spotykamy się dziś w modlitwie, słowie i pieśni aby podziękować Bogu za kolejny czas nauki i pracy. Przed nami czas odpoczynku, wakacje i urlopy. Teraz jednak pragniemy myślą cofnąć się wstecz i wspomnieć ten miniony rok szkolny. A czynimy to w kontekście dzisiejszego słowa Psalmisty, którym pragniemy podziękować Bogu za pomoc, wsparcie i prowadzenie. Jako ewangelicy nie możemy postąpić inaczej, gdyż mamy świadomość tego, że Bóg przez Jezusa Chrystusa był, jest i będzie przy każdym z nas.
Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem łaska jego trwa na wieki! Tak nawołuje nas do dziękowania Psalmista, do dziękczynienia zachęcają nas apostołowie i ojcowie Kościoła, zachęcają nas poeci i pieśniarze. Jak reagujemy na te zachęty? Wydaje się, że wśród chrześcijan coraz mniej jest wdzięczności wobec Boga, za wszystkie dobrodziejstwa, które im wyświadcza. Jakże bezduszne są nieraz nasze modlitwy?
Dlaczego wśród nas tak mało jest wdzięczności wobec Boga? Przede wszystkim - chyba - jest nam brak wiary w Boga, jako źródła wszelkiego dobra, którego doznajemy codziennie. Również i wy, droga młodzieży, w okresie zdobywania wiedzy. Dla niewrażliwych serc spowszedniała miłość Boża, nie zauważają jej, tak, jak nie zwraca się już uwagi na słońce, księżyc czy gwiazdy, które co dzień nas otaczają. Dziękczynienie zaś za tą Bożą miłość, to prawdziwa cnota. Świadczy ona o wewnętrznej wartości człowieka. Ona uznaje doznane dobrodziejstwa. Ale, tam, gdzie człowiek przyjmuje je, tak, jakby się one mu należały, tam nie ma wdzięczności. Moi drodzy, z dobrodziejstwa Bożego żyją wszystkie stworzenia na ziemi. Bóg je utrzymuje. Ale człowiek jest jedyną istotą obdarzoną rozumem, zdolną pojąć, że żyje z łaski Najwyższego. Dlatego ma być rzecznikiem wszystkiego stworzenia i dziękować Bogu i wielbić Go.
Stara legenda głosi, że Pan Bóg wysłał na ziemię dwóch aniołów, żeby zebrali wszystkie prośby i modlitwy dziękczynne. Jeden z nich powrócił bardzo słaby, dźwigając ciężar ponad siły. Niósł bowiem same modlitwy błagalne. Drugi, wrócił niemal z pustymi rekami, ponieważ nie miał w nie co zabrać, tak mało było modlitw dziękczynnych.
Bracia i Siostry, przeżywamy dzisiaj z naszą młodzieżą zakończenie roku szkolnego i powitanie wakacji. Tak się składa, że w naszym kraju wakacje trwają ponad dwa miesiące, powiedzielibyśmy - większą część lata. To właśnie w tym czasie młodzież jest poza szkołą, a pracownicy korzystają z urlopów wypoczynkowych. Zanim jednak skorzystamy z dobrodziejstw wakacji, chcemy na chwilę pochylić się nad Bożym Słowem i podziękować Bogu za wszystko, co od Niego otrzymaliśmy: za zdrowie i siły do nauki i pracy, za wiedzę, którą nam przekazano, za wskazanie drogi po której należy kroczyć i za mądrość, którą próbowano w nas wszczepić. Za chwile radości i smutku, wzniesień i upadków. Chcemy dziękować Bogu, bo jest dobry, a łaska Jego trwa na wieki.
W czasie nauczania kościelnego, również w minionym roku szkolnym, staraliśmy się nauczyć nie tylko definicji kościelnych, nie tylko historii Kościoła, ale w tym kontekście pragnęliśmy zasiać w sercach dzieci i młodzieży, umiłowanie naszych prawd wiary, umiłowanie naszego ewangelickiego Kościoła. Co z tego dla życia zachowają, nie wiemy, ale gorącym naszym pragnieniem , jako duszpasterzy jest, by zachowali jak najwięcej. Przede wszystkim pamiętajcie, droga młodzieży o tym, że jesteście członkami Kościoła Jezusa Chrystusa i Jego świętej Ewangelii o której świadczyć macie swoim życiem.
Kończymy dzisiaj z Bożym błogosławieństwem Rok szkolny, kolejny rok naszej edukacji. Pora więc, choć kilka słów poświęcić nauce i podziękować Bogu, że nas w niej wspierał. Obserwujemy ostatnio powszechny pęd do nauki, do zapewnienia sobie i swoim dzieciom najlepszej egzystencji. Szczytem marzeń wszystkich rodziców jest, aby dzieci we wszystkich przedmiotach celowały. Gdy na koniec roku przyniosą oceny bardzo dobre, rodzice potrafią na te lub inne ich błędy i zachowania, przymknąć oczy, bo... jak mówią, najważniejsze, że dziecko dobrze się uczy. Nauka, nauka i jeszcze raz nauka. Języki, matematyka, biologia, historia, muzyka. Jedno koło zainteresowań, drugie, trzecie.
To prawda, jeżeli wyniki nauki są celujące, to jest to, dla rodziców powód do dumy i do radości. I Kościół cieszy się z tego, że w swoich szeregach ma ludzi wykształconych, ludzi, którzy kształtują jego wizerunek. W sprawach wiary i Kościoła, wszyscy musimy mówić tym samym językiem i jednym głosem. Nauka i wiara nie muszą być sobie przeciwstawiane, raczej powinny się wzajemnie uzupełniać.
Wszystko, co napisano w Biblii, można rozumieć z punktu widzenia świata widzialnego i niewidzialnego. Kto chce Biblię i treść naszej wiary zrozumieć tylko od strony świata widzialnego, ten znajdzie tam wiele rzeczy z którymi nie może się zgodzić. Kto jednak uznaje istnienie świata niewidzialnego - a współczesna nauka prowadzi nas dzisiaj do uznania rzeczywistości takiego świata - ten powie: tu działa Bóg, tu widać Jego ingerencję. I za to należy Mu dziękować.
Biblia nigdy nie uzurpowała sobie prawa do bycia podręcznikiem naukowym informującym o faktach dotyczących kosmologii, geologii, biologii czy zoologii. To nie jest przedmiotem objawienia, lecz dociekań rozumu, jakim Bóg obdarzył człowieka. Biblia została nam dana w innym celu. Nie uzurpuje sobie ona prawa do świadczenia o wiedzy technicznej, wiedzy o gwiazdach i ziemi, o roślinach i zwierzętach, o wydarzeniach z życia narodów, lecz dotyczy nauki o życiu, jak mówi apostoł Paweł: służy ona do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.
Kończąc dzisiaj Rok szkolny dziękujmy Bogu za wszystko, zarówno za wiedzę, która jest nam przekazywana w szkole, jak i za wiarę, bez której człowiek jest duchową ruiną. Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem laska jego trwa na wieki!
Życzę wszystkim dobrego, wakacyjnego wypoczynku, regeneracji sił do dalszej nauki i pracy, oraz bezpiecznego powrotu z ferii. Szczególne podziękowania kierujemy dziś również pod adresem nauczycieli, wychowawców i katechetów, którzy wkładają wiele serca w nauczanie naszych dzieci i przekazywanie im szerokiej wiedzy. I za was chcemy dziś podziękować Bogu! I na koniec jeszcze jedno, co roku powtarzane życzenie. Wyjeżdżając na wakacje, zapomnijcie o pracy, ale nie zapominajcie o Bogu.
Amen
2