Sebastian Wojtalewicz 8343

grupa 4 kierunek lekarski

Temat Ćwiczenia:

Osłuchiwanie serca.

Różnicowanie tonów serca.

Badanie tętna. Elektrokardiografia

Celem tego ćwiczenia jest praktyczne zastosowanie wiedzy z fizjologii oraz zapoznanie się z prawidłową akustyką i zapisem elektrokardiograficznym serca.

Osłuchiwanie polega na przykładaniu stetoskopu w odpowiednie miejsca na ciele. Dzięki temu można usłyszeć tony serca. W warunkach fizjologicznych u dorosłej osoby można usłyszeć 2 tony. Pierwszy ton jest niższy i dłuższy. Związany jest on z zamykaniem się zastawek przedsionkowo - komorowych podczas skurczu komór. Najpierw zamyka się zastawka dwudzielna a następnie trójdzielna( lewa komora szybciej rozpoczyna skurcz) Ton drugi rozpoczyna się w początkowej fazie rozkurczu komór, kiedy to zamykają się zastawki półksiężycowate aorty i pnia płucnego. Drugi ton jest charakterystycznie „rozdwojony”. Spowodowane jest to różnym czasem zamykania się zastawek. Różnica zmniejsza się podczas wydechu a rośnie podczas wdechu. Wtedy to zastawka aorty zamyka się wcześniej. Pierwszy ton jest oddzielony od drugiego krótką przerwą. Ton najlepiej jest osłuchiwać u koniuszka serca natomiast ton drugi u podstawy serca. Zastawkę aorty osłuchuje się w II prawej przestrzeni międzyżebrowej a zastawkę pnia płucnego w II lewej przestrzeni międzyżebrowej. Nasilenie obu tonów może być związane ze zwiększeniem siły i wzrostu częstości skurczów serca, co stwierdza się po wysiłku fizycznym a także w stanach pobudzenia emocjonalnego. Nasilenie drugiego tonu czasie osłuchiwania zastawek tętnicy płucnej może być związane z podwyższonym ciśnieniem w małym krwiobiegu, natomiast zastawki półksiężycowatej aorty o podwyższonym ciśnieniu w dużym krwiobiegu..

Tętno jest to rozciąganie sprężystych tętnic w związku z czynnością serca i rytmicznym wzrostem ciśnienia tętniczego. Tętno najczęściej bada się na tętnicy promieniowej, ale można również badać na innych tętnicach: szyjnej, ramiennej. Tętno u mężczyzn wynosi 60-80 uderzeń na minutę u kobiet nieco szybsze. Jeżeli rytm przekracza 90-100 na minutę to taki stan nazywa się tachykardią. Tachykardia może być objawem stanu nieprawidłowego(zaburzenia emocjonalne, nadczynność gruczołu tarczowego, niewydolność serca). Jeżeli częstość skurczów jest mniejsza niż 60 na minutę takie zwolnienie rytmu nosi nazwę bradykardii, która jest częstym zjawiskiem u sportowców. Ponadto ocenia się miarowość. Jest to równomierność tętna. Tętno fizjologicznie jest miarowe, podczas ruchów oddechowych następuje fizjologiczna niemiarowość oddechowa. Podczas wdechu tętno rośnie a podczas wydechu tętno maleje. W przypadku niemiarowości oddechowej po wstrzymaniu oddechu tętno staje się miarowe. Jeśli tak się nie dzieje to ma się doczynienia ze zmianami patologicznymi i należy porównać tętno na tętnicy promieniowej z rytmem tętnic szyjnych oraz rytmem serca.
Ocena amplitudy tętna pozwala na szacunkową ocenę siły skurczu serca i wielkość objętości wyrzutowej serca. Duży wpływ na wielkość amplitudy tętna ma też stan ściany tętnicy.

Ojcem elektrokardiografi jest Wilhelm Einthoven, który zbudował pierwszy elektrokardiograf i wykonał nim zapis zmian elektrokardiograficznych towarzyszących pracy serca w postaci elektrokardiogramu. EKG opiera się na zjawiskach biofizycznych. Tkanka podczas swojej aktywności staje się elektrycznie ujemna, w odniesieniu do otaczających ją bezpośrednio innych tkanek. Wobec tkanki znajdującej się w stanie „spoczynku” (biegun dodatni) jest ona biegunem ujemnym. Pomiędzy różnoimiennymi biegunami płyną mikroprądy czynnościowe, które przy dużym przewodnictwie tkanek mogą być zbierane na powierzchni ciała przez elektrody i rejestrowane. W mięśniu sercowym rozprzestrzenia się na kolejne struktury fala depolaryzacyjna i następująca po niej repolaryzacja wzbudzają prądy czynnościowe. Błona biologiczna decyduje o równowadze jonowej i o wzbudzeniu prądów jonowych określając potencjał elektryczny komórki. Elektrokardiografia jest metodą nieinwazyjną i należy do podstawowych badań kardiologicznych.
w EKG stosujemy odprowadzenia kończynowe i przedsercowe.
Odprowadzenia kończynowe zakłada się w następujący sposób:

- Elektroda żółta - lewe przedramię

- Elektroda zielona - lewe podudzie

- Elektroda czarna - prawe podudzie

- Elektroda czerwona - prawe przedramię

Odprowadzenia przedsercowe zakłada się w następujący sposób:

-C1 - czwarte międzyżebrze na prawym brzegu mostka,

-C2 - czwarte międzyżebrze na lewym brzegu mostka

-C3 - w linii prostej pomiędzy C2 a C4

-C4 - piąte międzyżebrze na przecięciu z linią środkowoobojczykową lewą

-C5 - na wysokości C4 na lewej linii pachowej przedniej

-C6 - na wysokości C4 na lewej linii pachowej środkowej.

Odprowadzenia kończynowe standardowe dwubiegunowe oznacza się:

1. Różnica potencjałów miedzy dwoma kończynami. Wychylenie ku górze następuje wtedy gdy lewe przedramię staje się dodatnie w stosunku do prawego.

2. Elektrody umieszczone są na prawym przedramieniu i lewym podudziu.(podudzie jest dodatnie)

3. Elektrody umieszczone są na lewym przedramieniu i lewym podudziu.

Odprowadzenia jednobiegunowe przedsercowe oznacza się od V₁ do V₆

Odprowadzenia jednobiegunowe kończynowe:

aVR- prawe przedramię

aVL- lewe przedramię

aVF- lewe podudzie

W czasie wykonywania ćwiczeń udało mi się odnaleźć odpowiednie miejsca osłuchiwania, oraz odróżnić ton pierwszy od drugiego. Podczas pomiaru moje tętno wynosiło 74 na minutę i było miarowe. Po wykonaniu EKG dokonałem analizy prawidłowego elektrokardiogramu i wyniki przedstawiłem w tabelce.

		Odprowadzenia
				V1	V2	V3	V4	V5	V6
Załamek P	Czas trwania (ms)	80	-	100	60	60	100
		Amplituda (mm)	0,5	-	0,8	0,5	0,2	0,5
	Odcinek PQ	Czas trwania (ms)	140	-	160	140	140	140
		Amplituda (mm)	0	0	0	0	0	0
	Zespół QRS	Czas trwania (ms)	100	100	100	100	80	80
		Amplituda (mm)	17	24	20	23	20	16
	Odcinek ST	Czas trwania (ms)	80	80	80	80	80	80
		Amplituda (mm)	0	0	0	0	0	0
	Załamek T	Czas trwania (ms)	160	180	180	180	180	180
		Amplituda (mm)	2	5	7	8	5	4
	Odstęp QT	Czas trwania (ms)	340	360	360	360	340	340
		Amplituda (mm)	0	0	0	0	0	0
	Odstęp RR	Czas trwania (ms)	960	960	960	880	880	880
		Amplituda (mm)	0	0	0	0	0	0

Ponad to wyznaczyłem oś elektryczną serca ( załączony rysunek na papierze milimetrowym) na podstawie pomiarów załamków zespołu QRS z odprowadzenia I i III

Odprowadzenie	Amplituda (mm)	Amplituda Q,S (mm)	Różnica (mm)
I	4	2	2
III	7	1	6

Kąt alfa równa się 75 stopni, a oś elektryczna serca pozostaje w granicach normy.

---